WEF : Waarom zijn Friends of Freedom bang voor het World Economic Forum?
Indignatie redactie
9 min. lezen
WEF Vorige week heeft Elon Musk Linda Yaccarino aangesteld als de nieuwe CEO van Twitter. Ze heeft uitstekende politieke connecties. In 2021 werkte ze samen met de regering-Biden om een vaccinatiecampagne tegen Covid-19 op te zetten. Activisten voor vrijheid van meningsuiting brulden over Yaccarino’s aanstelling als Twitter-baas omdat ze Executive Chair is bij het World Economic Forum (WEF). Hier is het verhaal over WEF, aangewakkerd door hun meest recente jaarlijkse bijeenkomst.
De januari-bijeenkomst van het World Economic Forum (WEF) in Davos, Zwitserland, had alarm moeten doen rinkelen bij vrijheidslievende mensen over de hele wereld. Het jaarlijkse confab van miljardairs, politieke wezels en gestoorde activisten maakte plannen om de mensheid verder te onderdrukken. Maar de bijeenkomst zorgde in ieder geval voor veel komische verlichting voor mensen die van elitaire grappenmakerij houden.
Zelfaanbidding is verplicht in Davos. John Kerry, Biden’s speciale presidentiële gezant voor klimaat, prees zijn mede-aanwezigen als “buitenaards” voor hun toewijding aan het redden van de aarde. Greenpeace klaagde dat “de rijken en machtigen massaal naar Davos komen in ultravervuilende, sociaal onrechtvaardige privéjets om klimaat en ongelijkheid achter gesloten deuren te bespreken.” Klimaatactivist zijn is “het voorrecht van rijke en elite mensen” die mensen willen dwingen om onbetrouwbare en ineffectieve wind- en zonne-energie te gebruiken voor energie, aldus Daniel Turner van Power the Future.
Mensen over de hele wereld zijn nog steeds aan het bijkomen van de laatste keer dat WEF beleidsmakers op de hielen zat. “WEF was enorm invloedrijk en verdedigde elke vorm van COVID-controle, van lockdowns tot vaccinmandaten. Het WEF geeft niets om normale mensen die een echt leven leiden. Ze smeden een fauciaanse nachtmerrie”, waarschuwde Jeffrey Tucker, president van het Brownstone Institute. China had een van de meest meedogenloze en oneerlijke COVID-lockdowns ter wereld (afgezien van misschien het fabriceren van het COVID-virus in een van zijn eigen laboratoria). Maar WEF-oprichter Klaus Schwab prees het Chinese COVID-optreden als een “rolmodel” en “een zeer aantrekkelijk model voor een groot aantal landen”.
WEF juicht de “Great Reset” toe – “beter terugbouwen” zodat economieën groener en eerlijker uit de pandemie kunnen komen. The Great Reset gaat ervan uit dat praktisch elk land welwillende dictators heeft die wachten om de teugels over het leven van mensen over te nemen. De Amerikaanse ondernemer Vivek Ramaswamy schreef : “The Great Reset roept op tot het oplossen van de grenzen tussen de publieke en private sector; tussen naties; tussen de online en offline werelden, en de wil van individuele burgers wordt verdoemd.” Miljardair Elon Musk, die niet was uitgenodigd, spotte: “WEF wordt steeds meer een niet-gekozen wereldregering waar de mensen nooit om hebben gevraagd en die ze ook niet willen.” Musk maakte de slogan “Master the Future” van het WEF belachelijk: “Proberen ze de baas van de aarde te zijn!?”
Klinkt goed voor WEF-deelnemers.
Vrijheid van meningsuiting is de grootste belemmering voor het toebrengen van de Grote Reset. Rechtsprofessor Jonathan Turley merkte op: “Davos is lange tijd het Legion of Doom geweest voor vrijheid van meningsuiting.” Dienovereenkomstig is het grootste gevaar waarop de zelfverklaarde “Global Shapers” zich richten, “The Clear and Present Danger of Disinformation.”
Het WEF zocht lang en hard om een eminente gastheer van het desinformatiepanel te vinden om de waarden van Davos te belichamen. Ze kozen Brian Stelter, een voormalig presentator die zelfs voor CNN te eekhoornig was. Nadat CNN Stelter had weggestuurd, werd hij opgepakt door de Harvard Kennedy School of Government om hun Media and Democracy Fellow te worden.
De ster van het panel was AG Sulzberger, uitgever van de New York Times , die verkondigde dat desinformatie de “meest existentiële” is van elke andere grote uitdaging waar we als samenleving mee worstelen.” Zoals de meeste winderige sprekers in Zwitserland, kwelde Sulzberger het publiek vanaf de hoge grond:
Desinformatie en in de bredere set van verkeerde informatie, samenzwering, propaganda, clickbait, weet je, de bredere mix van slechte informatie die het informatie-ecosysteem corrumpeert, wat het aanvalt is vertrouwen. En als je eenmaal het vertrouwen ziet afnemen, zie je dat een samenleving begint te breken, en dus zie je mensen breken langs stamlijnen en, weet je, dat ondermijnt onmiddellijk het pluralisme.
Sulzberger pochte: “Als we fouten maken, erkennen we ze in het openbaar en corrigeren we ze.” Behalve RussiaGate, het project-sprookje uit 1619, de botsing met het Capitool op 6 januari en een paar dozijn andere huilers. De New York Times weigerde effectief om vóór de verkiezingen van 2020 verslag te doen van het Hunter Biden-laptopverhaal, wat een onverdiende boost gaf aan de democratische kandidaat Joe Biden.
Sulzberger sprak over het afnemende vertrouwen alsof het het resultaat was van een lekkende ondergrondse opslagtank die het ‘informatie-ecosysteem’ aantast. Maar het waren de media die de bron vergiftigden waarvan ze afhankelijk zijn. Een onderzoek uit 2021 door het Reuters Institute meldde dat slechts 29 procent van de Amerikanen de nieuwsmedia vertrouwde – de laagste beoordeling van alle 46 onderzochte landen. Uit een peiling van Gallup bleek dat “86 procent van de Amerikanen geloofde dat de media politiek bevooroordeeld waren”. Vrijwel de enige mensen die de vooringenomenheid niet erkennen, zijn de mensen die de inslag van de media delen.
Toevallig had het WEF ook een panel over ‘Disrupting Wanttrust’. Het panel opende met een rapport waarin op grimmige wijze werd onthuld dat het vertrouwen in de overheid in landen over de hele wereld is afgenomen. Misschien waren de diepgaande, zinloze verstoringen van de COVID-lockdowns die veel landen teisterden een deel van de schuld? Dat panel werd gepresenteerd door opinieredacteur Kathleen Kingsbury van de New York Times . Haar krant bevatte onlangs een opiniestuk waarin werd beweerd dat er in dit land “geen lockdowns” waren voor COVID. Alle gesloten scholen en kleine bedrijven met luiken waren blijkbaar een optische illusie.
De Davos pro-censuurijver werd belichaamd door panellid Věra Jourová, vice-voorzitter van de Europese Commissie. Ze verklaarde dat de Verenigde Staten “binnenkort” wetten zullen hebben die “illegale haatzaaiende uitlatingen” verbieden, net als Europa. Jourová drong eerder aan op uitbreiding van wetten op het gebied van haatmisdrijven om “seksuele uitbuiting van vrouwen” te verbieden. Zou het bezit van een Playboy- centerfold uit 1957 voldoende zijn voor een strafrechtelijke veroordeling? Naaktstranden komen veel voor in Europa. Zou de Europese Commissie onlineverboden tegengaan door commissarissen op elk strand in te zetten om ervoor te zorgen dat geen enkele man ongepaste gedachten had over de verjaardagskostuums die hij zag?
Wetten op het gebied van haatzaaien zijn een doos van Pandora, omdat de kritiek op de regering de taal is die politici het meest haten. En sommige sukkels op Capitol Hill geloven dat de Verenigde Staten al wetten tegen haatzaaien hebben. Senator Ben Cardin (D-Md.) verklaarde onlangs: “Als je haat aanhangt, als je geweld omhelst, word je niet beschermd door het Eerste Amendement. Ik denk dat we agressiever kunnen zijn in de manier waarop we omgaan met dat soort internetgebruik.” Wat is het volgende: een federale hartelijkheidstsaar met het voorrecht om elke tweet te zuiveren?
Desinformatie panellid Rep. Seth Moulton (D-Mass.) gaf de schuld aan “verkeerde informatie” omdat het niet in staat was om “mensen ertoe te brengen een COVID-vaccin te nemen”. Maar de valse beweringen van Biden en topfunctionarissen dat vaxxes infectie en overdracht voorkomen, waren geen verkeerde informatie – het waren gewoon typefouten.
De aanwezigen in Davos negeerden de verbluffende onthullingen van censuur door de Amerikaanse overheid die plaatsvond kort voordat hun privéjets in Zwitserland aankwamen. De #Twitterfiles hebben onlangs onthuld dat federale ambtenaren Twitter onder druk hebben gezet om 250.000 Twitter-gebruikers (inclusief journalisten) te onderdrukken. Maar volgens WEF-scores was dat geen schande – in plaats daarvan was het een kleine aanbetaling voor een Hogere Waarheid. WEF negeerde dat de FBI de vrijheid van meningsuiting al onderdrukte op dezelfde manier als de WEF-panelleden verdedigden.
Zoals journalist Matt Taibbi onthulde: “Toen de verkiezingen in 2020 naderden, overspoelde de FBI Twitter met verzoeken en stuurde spreadsheets met honderden accounts” om te targeten en te onderdrukken. Het officiële browbeaten ging tot voor kort door. In een interne e-mail van 5 november 2022 stuurde de National Election Command Post van de FBI het veldkantoor van de FBI in San Francisco (dat rechtstreeks met Twitter handelde) “een lange lijst met accounts die ‘extra actie kunnen rechtvaardigen'” – dat wil zeggen onderdrukking.
De FBI zette Twitter onder druk om parodie-accounts te torpederen die alleen idioten of federale agenten niet als humor zouden herkennen. Taibbi schreef: “De meester-hond-kwaliteit van de relatie van de FBI met Twitter komt tot uiting in deze e-mail van november 2022, waarin ‘FBI San Francisco u op de hoogte stelt’ dat het actie wil tegen vier accounts.”
Het WEF roept op tot een “Global Framework To Regulate Harm Online” – dat wil zeggen wereldwijde censuur . Een van de favoriete sterren van het WEF – een gecertificeerde WEF Young Global Leader – kon niet aanwezig zijn omdat ze een inzinking had die eindigde met haar ontslag. De Nieuw-Zeelandse premier Jacinda Ardern werd een progressieve held omdat ze steeds gierendere eisen stelde aan wereldcensuur, waarbij ze de vrijheid van meningsuiting vergeleek met ‘oorlogswapens’. Ze zei afgelopen september tegen de Verenigde Naties: “We hebben de middelen; we hebben alleen de collectieve wil nodig” om ideeën te onderdrukken die de overheid afkeurt. Journalist Glenn Greenwald bespotte de pitch van Ardern als “het gezicht van autoritarisme … en de mentaliteit van tirannen overal.” Maar Ardern was er in gedachten, ook al was ze thuis overweldigd.
Het WEF biedt een van de beste voorbeelden van hoe aanklachten van “desinformatie” egoïstische schijnvertoningen zijn. In 2016 bracht WEF een video uit met acht voorspellingen voor het leven in 2030. Het hoogtepunt van de film was een flauwe Millennial-man afgebeeld naast de slogan: “Je zult niets bezitten en gelukkig zijn.” De slogan is geïnspireerd op een essayhet WEF publiceerde van het Deense parlementslid Ida Auken: “Welkom in 2030: ik bezit niets, heb geen privacy en het leven is nog nooit zo goed geweest.” Maar de anti-privé-eigendomsvoorkeur is geen WEF-afwijking. Afgelopen juli stelde het WEF voor om het eigendom van privévoertuigen over de hele wereld te verminderen. En dan was er de WEF-pitch om de planeet te redden door mensen insecten te laten eten in plaats van rood vlees. (De voorzitter van de Duitse fabrikant Siemens bereikte in Davos een heldhaftige status door een miljard mensen op te roepen geen vlees meer te eten om de planeet te redden.)
Maar volgens WEF-directeur Adrian Monck is het WEF het slachtoffer geworden van een vreselijke samenzweringstheorie die werd aangewakkerd door de uitdrukking “eigen niets”. Monck sprak WEF vrij omdat de zin in de video afkomstig was van “een essayreeks die bedoeld was om het debat over sociaaleconomische ontwikkelingen op gang te brengen.” Monck beweerde dat de uitdrukking “het leven begon als een screenshot, van internet geplukt door een anoniem antisemitisch account op het imageboard 4chan.” Dwepers of fanatiekelingen op 4chan huilden uit protest tegen die zin. Maar zoals Elon Musk grapte: “Het zou geweldig zijn als iemand een spelwedstrijd zou kunnen samenstellen van wie de gekste dingen zei tussen 4chan en WEF! Mijn geld zit op het laatste.”
Het WEF heeft in ieder geval (nog) geen verplichte injecties voorgesteld om bezitloze onderstrepingen te dwingen gelukkig te zijn. Of misschien zou het WEF aanraden om heimelijk medicijnen toe te voegen aan de watervoorziening.
Grote mediakanalen waren deelnemers of medesponsors van het WEF. Voormalig hoofdredacteur van de New York Times, Jill Abramson, bekritiseerde de Times omdat ze deel uitmaakte van de ‘corrupte klootzak’ van Davos. Hoewel het evenement werd afgeschilderd als een kans om ideeën uit te wisselen, was het in plaats daarvan weinig meer dan een kans om met mede-elitisten te hobbelen. Auteur Walter Kirn merkte op dat er bijna geen onenigheid is onder WEF-deelnemers: “De grootste zaken ter wereld staan (zogenaamd) op het spel, maar de conferentiedeelnemers maken geen ruzie. Ze debatteren niet. Alle punten lijken zelfvoldaan beslecht. Het is een ego-orgie.” De hypocrisie was meer dan heupdiep. Dat merkte journalist Michael Shellenberger op, “WEF houdt zich niet bezig met zelfs maar de minimale hoeveelheid transparantie door middel van openbare bekendmaking die het voortdurend predikt aan bedrijven en filantropieën.”
Wat zou er mis kunnen gaan door gewone mensen over de hele wereld te veranderen in lijfeigenen van hun elitaire opperheren? Volgens WEF is individuele vrijheid een luxe die burgers – of in ieder geval hun heersers – zich niet langer kunnen veroorloven. Maar de welwillendheid van dictators is bijna altijd een illusie die wordt gecreëerd door hun kruipende aanhangers. En de WEF-bijeenkomst van dit jaar bewees opnieuw dat er nooit een tekort zal zijn aan media en intellectuele bootlickers voor tirannie .
