WEF Waarschuwt Voor Cyberaanval Die Leidt Tot Systemische Ineenstorting Van Het Wereldwijde Financiële Systeem
Indignatie redactie
13 min. lezen
Een vorig jaar gepubliceerd rapport van het WEF-Carnegie Cyber Policy Initiative roept op tot het samenvoegen van Wall Street-banken, hun regelgevers en inlichtingendiensten, waar nodig om het hoofd te bieden aan een zogenaamd dreigende cyberaanval die het bestaande financiële systeem zal doen instorten.
In november 2020 produceerden het World Economic Forum (WEF) en Carnegie Endowment for International Peace een rapport dat waarschuwde dat het wereldwijde financiële systeem steeds kwetsbaarder wordt voor cyberaanvallen. Adviseurs van de groep die het rapport opstelde, waren onder meer vertegenwoordigers van de Federal Reserve, de Bank of England, het Internationaal Monetair Fonds, Wall Street-giganten zoals JP Morgan Chase en Silicon Valley-reuzen zoals Amazon.
Het onheilspellende rapport werd gepubliceerd slechts enkele maanden nadat het World Economic Forum een simulatie had uitgevoerd van diezelfde gebeurtenis – een cyberaanval die het wereldwijde financiële systeem op de knieën brengt – in samenwerking met de grootste bank van Rusland, die de economie van dat land een vliegende start moet geven.” digitale transformatie” met de lancering van zijn eigen door de centrale bank gesteunde digitale valuta.
Meer recentelijk, afgelopen dinsdag, heeft de grootste organisatie voor het delen van informatie van de financiële sector, waarvan de bekende leden Bank of America, Wells Fargo en CitiGroup zijn, opnieuw gewaarschuwd dat nationale hackers en cybercriminelen klaar stonden om samen te werken om het wereldwijde financiële systeem aan te vallen op korte termijn. De CEO van deze organisatie, bekend als het Financial Services Information Sharing and Analysis Center (FS-ISAC), had eerder het WEF-Carnegie-rapport geadviseerd dat ongeveer hetzelfde had gewaarschuwd.
Dergelijke gecoördineerde simulaties en waarschuwingen van degenen die het huidige, noodlijdende financiële systeem domineren, zijn duidelijke reden tot bezorgdheid, vooral gezien het feit dat het World Economic Forum bekend staat om zijn Event 201-simulatie over een wereldwijde coronaviruspandemie die slechts enkele maanden voorafgaand aan de COVID-19-crisis.
De COVID-19-crisis wordt sindsdien genoemd als de belangrijkste rechtvaardiging voor het versnellen van de “digitale transformatie” van de financiële en andere sectoren die het Forum en zijn partners al jaren promoten. Hun laatste voorspelling van een dag des oordeels, een cyberaanval die het huidige financiële systeem stopt en de systemische ineenstorting ervan in gang zet, zou de laatste maar noodzakelijke stap zijn voor het gewenste resultaat van het Forum van deze wijdverbreide verschuiving naar digitale valuta en toegenomen mondiaal bestuur van de internationale economie.
Aangezien experts sinds de laatste wereldwijde financiële crisis hebben gewaarschuwd dat de ineenstorting van het hele systeem onvermijdelijk was als gevolg van wanbeheer van de centrale bank en de ongebreidelde corruptie van Wall Street, zou een cyberaanval ook het perfecte scenario bieden voor het ontmantelen van het huidige, falende systeem zoals het centrale banken en corrupte financiële instellingen van elke verantwoordelijkheid zou ontslaan. Het zou ook een rechtvaardiging zijn voor ongelooflijk verontrustend beleid dat wordt gepromoot door het WEF-Carnegie-rapport, zoals een grotere fusie van inlichtingendiensten en banken om kritieke financiële infrastructuur beter te “beschermen”.
Gezien het precedent van de eerdere simulaties en rapporten van het WEF met de COVID-19-crisis, is het de moeite waard om de simulaties, waarschuwingen en het beleid van deze machtige organisaties te onderzoeken. De rest van dit rapport zal het WEF-Carnegie-rapport van november 2020 onderzoeken, terwijl een vervolgrapport zich zal concentreren op het recentere FS-ISAC-rapport dat vorige week is gepubliceerd. De WEF-simulatie van een cyberaanval op het wereldwijde financiële systeem, Cyber Polygon 2020 , werd in een eerder rapport uitgebreid besproken door Unlimited Hangout.
Het WEF-Carnegie Cyber Policy Initiative
De Carnegie Endowment for International Peace is een van de meest invloedrijke denktanks op het gebied van buitenlands beleid in de Verenigde Staten, met nauwe en aanhoudende banden met het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken, voormalige presidenten, het Amerikaanse bedrijfsleven en Amerikaanse oligarch-clans zoals de Pritzkers of Hyatt-hotels. Huidige beheerders van de schenking zijn onder meer leidinggevenden van Bank of America en CitiGroup, evenals andere invloedrijke financiële instellingen.
In 2019, hetzelfde jaar als Event 201, lanceerde de Endowment haar Cyber Policy Initiative met als doel een “Internationale Strategie voor Cyberbeveiliging en het Wereldwijde Financiële Systeem 2021-2024” te produceren. Die strategie werd slechts enkele maanden geleden, in november 2020, vrijgegeven en is volgens de Endowment opgesteld door “toonaangevende experts in regeringen, centrale banken, de industrie en de technische gemeenschap” om specifiek een “internationale cyberbeveiligingsstrategie voor de langere termijn” te bieden. voor het financiële systeem.
Het initiatief is een uitvloeisel van eerdere inspanningenvan de Carnegie Endowment ter bevordering van de fusie van financiële autoriteiten, de financiële sector, wetshandhavings- en nationale veiligheidsinstanties, wat zowel een belangrijke aanbeveling is van het rapport van november 2020 als een conclusie van een “rondetafelgesprek op hoog niveau” in 2019 tussen de Endowment, het IMF en de gouverneurs van de centrale banken. The Endowment werkte ook samen met het IMF, SWIFT, Standard Chartered en FS-ISAC om in 2019 een “toolbox voor capaciteitsopbouw op het gebied van cyberweerbaarheid” voor financiële instellingen te creëren. Datzelfde jaar begon de Endowment ook met het volgen van “de evolutie van de bedreigingslandschap en incidenten waarbij financiële instellingen betrokken zijn” in samenwerking met BAE Systems, de grootste wapenfabrikant van het VK. Volgens de Endowment gaat deze samenwerking door tot in het heden.
In januari 2020 presenteerden vertegenwoordigers van de Carnegie Endowment hun Cyber Policy Initiative op de jaarlijkse bijeenkomst van het World Economic Forum, waarna het Forum officieel samenwerkte met de Endowment op het initiatief.
Adviseurs van het nu gezamenlijke WEF-Carnegie-project zijn onder meer vertegenwoordigers van centrale banken zoals de Amerikaanse Federal Reserve en de Europese Centrale Bank; enkele van de meest beruchte banken van Wall Street, zoals Bank of America en JP Morgan Chase; wetshandhavingsorganisaties zoals INTERPOL en de Amerikaanse geheime dienst; bedrijfsreuzen zoals Amazon en Accenture; en wereldwijde financiële instellingen zoals het Internationaal Monetair Fonds (IMF) en SWIFT. Andere opmerkelijke adviseurs zijn onder meer de algemeen directeur en hoofd van het WEF Center for Cybersecurity, Jeremy Jurgens, die ook een belangrijke speler was in de Cyber Polygon-simulatie, en Steve Silberstein, de CEO van het Financial Services Information Sharing and Analysis Center (FS-ISAC). ).
“Geen kwestie van of maar wanneer ”
Het rapport van het Cyber Policy Initiative van november 2020 is officieel getiteld ” International Strategy to Better Protect the Financial System “. Het begint met op te merken dat het wereldwijde financiële systeem, net als veel andere systemen, “een ongekende digitale transformatie doormaakt, die wordt versneld door de pandemie van het coronavirus.”
Het waarschuwt dan dat:
“Kwaadwillende actoren profiteren van deze digitale transformatie en vormen een groeiende bedreiging voor het wereldwijde financiële systeem, de financiële stabiliteit en het vertrouwen in de integriteit van het financiële systeem. Kwaadaardige actoren gebruiken cybercapaciteiten om financiële instellingen, investeerders en het publiek te stelen, te verstoren of anderszins te bedreigen. Tot deze actoren behoren niet alleen steeds gedurfdere criminelen, maar ook staten en door de staat gesponsorde aanvallers.”
Gevolgd door deze waarschuwing voor “kwaadaardige actoren”, merkt het rapport op dat “steeds bezorgdere, belangrijke stemmen aan de alarmbel trekken”. Het merkt op dat Christine Lagarde van de Europese Centrale Bank en voorheen van het IMF in februari 2020 waarschuwde dat “een cyberaanval een ernstige financiële crisis zou kunnen veroorzaken”. Een jaar eerder, tijdens de jaarlijkse bijeenkomst van het WEF, voorspelde het hoofd van de Japanse centrale bank dat “cybersecurity in de nabije toekomst het grootste risico van het financiële systeem zou kunnen worden”. Het merkt ook op dat Jamie Dimon van JP Morgan Chase in 2019 cyberaanvallen op dezelfde manier bestempelde als mogelijk “de grootste bedreiging voor het Amerikaanse financiële systeem”.
Niet lang na de waarschuwing van Lagarde, in april 2020, beweerde de Financial Stability Board dat “cyberincidenten een bedreiging vormen voor de stabiliteit van het wereldwijde financiële systeem” en dat “een groot cyberincident, indien niet goed ingeperkt, financiële systemen ernstig zou kunnen verstoren, inclusief kritieke financiële infrastructuur, wat leidt tot bredere implicaties voor financiële stabiliteit.”
De auteurs van het WEF-Carnegie-rapport voegen aan deze bezorgdheid toe dat “de exploitatie van cyberkwetsbaarheden verliezen kan veroorzaken voor investeerders en het grote publiek” en kan leiden tot aanzienlijke schade aan het vertrouwen van het publiek in het huidige financiële systeem. Het merkt ook op dat deze dreiging niet alleen het grote publiek in aanzienlijke mate treft, maar ook zowel landen met hoge inkomens als landen met lage tot lage middeninkomens treft, wat betekent dat de impact op de massa wereldwijd zal zijn.
Het rapport concludeert vervolgens onheilspellend dat “één ding duidelijk is: het is niet de vraag of er een groot incident zal plaatsvinden, maar wanneer. “
Zorgen voor controle over het verhaal
Een ander deel van het rapport bevat aanbevelingen voor het beheersen van het verhaal in het geval dat een dergelijke verlammende cyberaanval plaatsvindt. Het rapport beveelt specifiek aan dat “financiële autoriteiten en de industrie ervoor moeten zorgen dat ze goed zijn voorbereid op beïnvloedingsoperaties en hybride aanvallen die beïnvloedingsoperaties combineren met kwaadwillende hackactiviteiten” en dat ze “de lessen die zijn getrokken uit beïnvloedingsoperaties die gericht zijn op verkiezingsprocessen toepassen op mogelijke aanvallen op financiële instellingen .”
Het beveelt verder aan dat “grote financiële dienstverleners, centrale banken en andere financiële toezichthoudende autoriteiten”, waarvan vertegenwoordigers het WEF-Carnegie-rapport adviseerden, “een enkel aanspreekpunt binnen elke organisatie aanwijzen om socialemediaplatforms in te schakelen voor crisisbeheer. ”
De auteurs van het rapport stellen dat “in het geval van een crisis”, zoals een verwoestende cyberaanval op het wereldwijde banksysteem, “sociale-mediabedrijven de communicatie door centrale banken snel moeten versterken”, zodat centrale banken “valse informatie kunnen ontmaskeren” en “kalmeer de markten.” Het stelt ook dat “financiële autoriteiten, financiële dienstverleners en technologiebedrijven [vermoedelijk inclusief socialemediabedrijven] een duidelijk communicatie- en reactieplan moeten ontwikkelen dat erop is gericht snel te kunnen reageren.” Opvallend is dat zowel Facebook als Twitter in de bijlage van het rapport worden vermeld als ‘belanghebbenden uit de sector’ die ‘zich hebben aangesloten’ bij het WEF-Carnegie-initiatief.
Het rapport stelt ook dat er voor zo’n crisis coördinatie met voorbedachten rade moet plaatsvinden tussen banken en socialemediabedrijven, zodat beide partijen kunnen “bepalen welke ernst van de crisis een versterkte communicatie vereist”. Het rapport roept ook sociale-mediabedrijven op om samen te werken met centrale banken om “escalatiepaden te ontwikkelen die vergelijkbaar zijn met die welke zijn ontwikkeld in de nasleep van de afgelopen verkiezingsinmenging, zoals gezien in de Verenigde Staten en Europa.”
Natuurlijk gingen die ‘escalatiepaden’ gepaard met een brede censuur op sociale media. Het rapport lijkt dit te erkennen, wanneer het eraan toevoegt dat “snelle coördinatie met sociale-mediaplatforms nodig is om het verwijderen van inhoud te organiseren.” Daarom roept het rapport centrale banken op om samen te werken met sociale-mediaplatforms om censuurinspanningen te plannen die zouden worden uitgevoerd als zich een voldoende ernstige crisis op de financiële markten voordoet.
Wat ‘beïnvloedingsoperaties’ betreft, verdeelt het rapport deze in twee categorieën; degenen die zich richten op individuele bedrijven en degenen die zich richten op markten in het algemeen. Met betrekking tot de eerste categorie stelt het rapport dat “georganiseerde actoren frauduleuze geruchten zullen verspreiden om aandelenkoersen te manipuleren en winst te genereren op basis van hoeveel de prijs van het aandeel kunstmatig is verplaatst.” Het voegt er vervolgens aan toe dat, bij deze beïnvloedingsoperaties, “bedrijven en lobbyisten astroturfing-campagnes gebruiken, die een valse schijn van basisondersteuning creëren, om de waarde van een concurrerend merk te bezoedelen of om beleidsbeslissingen te beïnvloeden door misbruik te maken van oproepen voor online openbare opmerkingen.” De overeenkomsten tussen deze laatste uitspraak en het fenomeen Wall Street Bets van januari 2021 zijn duidelijk.
Met betrekking tot de tweede categorie van “beïnvloedingsoperaties”, definieert het rapport deze operaties als “waarschijnlijk worden uitgevoerd door een politiek gemotiveerde actor zoals een terroristische groepering of zelfs een natiestaat.” Het voegt eraan toe dat “dit soort beïnvloedingsoperaties rechtstreeks gericht kunnen zijn op het financiële systeem om markten te manipuleren, bijvoorbeeld door geruchten te verspreiden over marktbewegende beslissingen van centrale banken” en door “valse informatie te verspreiden die niet rechtstreeks verwijst naar financiële markten, maar die zorgt ervoor dat de financiële markten reageren.”
Aangezien het rapport stelt dat de eerste categorie van beïnvloedingsoperaties weinig systeemrisico oplevert, terwijl de tweede “systeemrisico’s kan opleveren”, lijkt het waarschijnlijker dat de gebeurtenis die wordt voorspeld door het WEF-Carnegie-rapport claims van de laatste door een ” terroristische groepering” of mogelijk een natiestaat. In het rapport wordt met name bij verschillende gelegenheden Noord-Korea genoemd als een waarschijnlijke overtreder van een natiestaat. Het gaat ook in op de waarschijnlijkheid dat synthetische media of “deep fakes” deel zouden uitmaken van deze systeemvernietigende gebeurtenis in opkomende economieën en/of in landen met een hoog inkomen die een financiële crisis doormaken.
Een afzonderlijk rapport van juni 2020 van het WEF-Carnegie-initiatief werd specifiek gepubliceerd over deepfakes en het financiële systeem, waarbij werd opgemerkt dat dergelijke aanvallen waarschijnlijk zouden plaatsvinden tijdens een grotere financiële crisis om schadelijke verhalen te “versterken” of “de reacties van consumenten tegen een gericht merk te simuleren. ” Het voegt eraan toe dat “bedrijven, financiële instellingen en regelgevers van de overheid die te maken hebben met public relations-crises bijzonder kwetsbaar zijn voor deepfakes en synthetische media.”
In het licht van deze verklaringen is het de moeite waard om erop te wijzen dat slechte actoren binnen het huidige systeem deze scenario’s en theorieën zouden kunnen misbruiken om daadwerkelijke reacties van de basis tegen een bank of bedrijf af te schilderen als een synthetische “invloedsoperatie” gepleegd door “cybercriminelen” of een natie -staat. Aangezien het WEF-Carnegie-rapport verwijst naar een scenario dat analoog is aan de situatie van Wall Street Bets in januari 2021, is een door bankiers geleide poging om een toekomstige achteruitgang van de basis ten onrechte te bestempelen als synthetisch en de schuld van een “terroristische groepering” of natiestaat niet mag worden uitgesloten.
“Versnippering verminderen”: banken samenvoegen met hun regelgevende instanties en inlichtingendiensten
Gezien de onvermijdelijkheid van deze destructieve gebeurtenis die door de auteurs van het rapport wordt voorspeld, is het belangrijk om ons te concentreren op de oplossingen die in het WEF-Carnegie-rapport worden voorgesteld, aangezien ze onmiddellijk relevant zullen worden als deze gebeurtenis, zoals voorspeld door het WEF en Carnegie Endowment, zich toch voordoet. slagen.
Sommige van de voorgestelde oplossingen zijn te verwachten van een WEF-gelinkt beleidsdocument, zoals de roep om meer publiek-private partnerschappen en meer coördinatie tussen regionale en internationale organisaties en meer coördinatie tussen nationale overheden.
De belangrijkste “oplossing” in het hart van dit rapport, en ook in het hart van de andere inspanningen van het WEF-Carnegie-initiatief, is echter een oproep om bedrijfsbanken, de financiële autoriteiten die in wezen toezicht op hen houden, technologiebedrijven en de nationale veiligheid samen te smelten. staat.
De auteurs van het rapport stellen ten eerste dat de belangrijkste kwetsbaarheid van het wereldwijde financiële systeem op dit moment “de huidige fragmentatie tussen belanghebbenden en initiatieven” is en dat het verminderen van deze bedreiging voor het mondiale systeem ligt in het verminderen van die “fragmentatie”. Het rapport stelt dat de manier om het probleem op te lossen een massale reorganisatie van alle “stakeholders” vereist via meer wereldwijde coördinatie. Het rapport merkt op dat de “disconnectie tussen de financiën, de nationale veiligheid en de diplomatieke gemeenschappen bijzonder uitgesproken is” en roept op tot een veel nauwere interactie tussen de drie.
Daarin staat dan dat:
“Dit vereist dat landen zich niet alleen in eigen land beter organiseren, maar ook de internationale samenwerking versterken om toekomstige aanvallen te verdedigen, te onderzoeken, te vervolgen en idealiter te voorkomen. Dit houdt in dat de financiële sector en financiële autoriteiten regelmatig op ongekende manieren moeten communiceren met wetshandhavings- en andere nationale veiligheidsinstanties, zowel in binnen- als buitenland .”
Enkele voorbeelden van deze ‘ongekende interacties’ tussen banken en de nationale veiligheidsstaat zijn opgenomen in de aanbevelingen van het rapport. Het stelt bijvoorbeeld dat “regeringen de unieke capaciteiten van hun nationale veiligheidsgemeenschappen moeten gebruiken om FMI’s [financiële marktinfrastructuren] en kritieke handelssystemen te helpen beschermen.” Het roept ook op tot “nationale veiligheidsinstanties [om] kritieke cloudserviceproviders [zoals WEF-Carnegie-initiatiefpartner Amazon Web Services] te raadplegen om te bepalen hoe het verzamelen van inlichtingen kan worden gebruikt om potentiële belangrijke bedreigingsactoren te identificeren en te controleren en een mechanisme te ontwikkelen om te delen informatie over dreigende dreigingen” met technologiebedrijven.
Het rapport stelt ook dat “de financiële sector haar schouders moet zetten onder inspanningen om cybercriminaliteit effectiever aan te pakken, bijvoorbeeld door haar deelname aan wetshandhavingsinspanningen te vergroten.”
Op dat laatste punt zijn er aanwijzingen dat dit al begonnen is. Zo zou Bank of America, de op één na grootste bank in de VS en onderdeel van het WEF-Carnegie Initiative en FS-ISAC, naar verluidt ” actief maar in het geheim betrokken ” zijn geweest bij Amerikaanse wetshandhavingsinstanties in de jacht op “politieke extremisten” na de gebeurtenissen van 6 januari op Capitol Hill. Daarbij deelde Bank of America privé-informatie met de federale overheid zonder medeweten of toestemming van haar klanten, waardoor critici de bank beschuldigden van “effectief optreden als een inlichtingendienst”.
Maar misschien wel het meest verontrustende deel van het rapport is de oproep om eerst het nationale veiligheidsapparaat en de financiële sector te verenigen, en dat vervolgens als model te gebruiken om hetzelfde te doen met andere sectoren van de economie. Het stelt dat “het beschermen van het internationale financiële systeem een model kan zijn voor andere sectoren”, eraan toevoegend dat “focus op de financiële sector een startpunt biedt en de weg zou kunnen effenen om andere sectoren in de toekomst beter te beschermen.”
Als alle sectoren van de economie ook zouden samensmelten met de nationale veiligheidsstaat, zou dit onvermijdelijk een realiteit creëren waarin geen enkel deel van het dagelijkse menselijk leven niet uiteindelijk wordt gecontroleerd door deze twee toch al zeer machtige entiteiten. Dit is een duidelijk recept voor technofascisme op wereldschaal. Zoals dit WEF-Carnegie-rapport duidelijk maakt, is de routekaart om zo’n nachtmerrie te creëren al uitgestippeld in overleg met de instellingen, banken en regeringen die momenteel het wereldwijde financiële systeem beheersen.
Niet alleen dat, maar – zoals opgemerkt in het artikel van Unlimited Hangout over Cyber Polygon – hebben het World Economic Forum en veel van zijn partners een gevestigd belang bij de systemische ineenstorting van het huidige financiële systeem. Bovendien hebben veel centrale banken onlangs nieuwe digitale valutasystemen ondersteund die alleen een snelle, massale acceptatie kunnen bereiken als het bestaande systeem instort.
Aangezien deze systemen zullen worden geïntegreerd met biometrische ID’s en zogenaamde ” vaccinpaspoorten ” via het WEF en Big Tech-backed Vaccine Credential-initiatief , is het de moeite waard om de timing van de verwachte lancering van dergelijke systemen te overwegen om te bepalen wanneer dit voorspeld zal zijn. en zogenaamd onvermijdelijke gebeurtenis zal waarschijnlijk plaatsvinden.
Nu dit nieuwe financiële systeem zo nauw verbonden is met deze inspanningen op het gebied van ‘credential’, zou deze cyberaanval op de financiële sector waarschijnlijk plaatsvinden op een moment dat het de invoering van het nieuwe economische systeem en de integratie ervan in de huidige legitimatiesystemen het beste zou vergemakkelijken. wordt gepromoot als een “uitweg” van COVID-19-gerelateerde beperkingen.
