Wie brengt het meeste pistoolgeweld in Amerika teweeg? De Amerikaanse regering en haar politiediensten

“Het is vaak zo dat politie-schietpartijen, incidenten waarbij wetshandhavers de trekker overhalen voor burgers, buiten het gesprek over geweld door wapens blijven. Maar  een politieagent die een burger neerschiet, telt als wapengeweld . Elke keer dat een officier een pistool gebruikt tegen een onschuldige of ongewapende persoon draagt ​​hij bij aan de cultuur van pistoolgeweld in dit land. ”- Journaliste Celisa Calacal

Ja, geweergeweld is een probleem in Amerika, hoewel gewelddadige misdaad over het algemeen nog altijd een dieptepunt heeft .

Ja,  massale schietpartijen  zijn een probleem in Amerika, hoewel ze steeds dodelijker worden, maar  niet vaker voorkomen .

Ja, geesteszieken die massaal schieten zijn een probleem in Amerika.

Echter,  strengere wapenwetgeving en de zogenaamde “intelligente” antecedentenonderzoek niet aan het publiek te beschermen tegen de meest flagrante dader van wapengeweld in Amerika: de Amerikaanse overheid.

Bedenk dat vijf jaar nadat de politie een ongewapende 18-jarige man in Ferguson, Missouri had neergeschoten en gedood, er  geen verlichting was voor het wapengeweld van de regering .

Dit is wat we sinds Ferguson hebben geleerd over het geweld van de regering, volgens  The Washington Post : als je een zwarte Amerikaan bent, heb je een grotere kans om door de politie te worden neergeschoten. Als je een ongewapende zwarte man bent, heb je vier keer meer kans om door de politie te worden gedood dan een ongewapende blanke man. De meeste mensen gedood door de politie zijn jonge mannen.

Sinds 2015 heeft de politie gemiddeld 3 mensen per dag doodgeschoten.  Meer dan 2500 politiediensten hebben sinds 2015 ten minste één persoon neergeschoten en gedood. En terwijl de overgrote meerderheid van de door de politie geschoten en gedode mensen gewapend is, varieerden hun wapens van wapens tot messen tot  speelgoedgeweren  .

Het is duidelijk dat de Amerikaanse overheid Amerika niet veiliger maakt.

Inderdaad, het gewapengeweld van de regering – toegebracht aan ongewapende individuen door op het slagveld getrainde SWAT-teams, gemilitariseerde politie en bureaucratische overheidsagenten die zijn getraind om eerst te schieten en later vragen te stellen – vormt een grotere bedreiging voor de veiligheid en beveiliging van de natie dan een massaschieter .

Volgens journalist Matt Agorist, “hebben massale schietpartijen … sinds 2015 het leven geëist van 339 mensen … [D] In hetzelfde tijdsbestek heeft de  politie in Amerika het leven geëist van 4.355 burgers. ”

Dat is 1200% meer mensen gedood door de politie dan massa-shooters sinds 2015.

In Texas bijvoorbeeld, richtte een politieagent die was gestuurd om een ​​welzijnscontrole te doen op een 30-jarige vrouw die op het gras in de buurt van een winkelcentrum lag te liggen,  de hond van de vrouw aan toen deze blafte naar hem toe rende, meerdere keren werd afgevuurd, en doodde in plaats daarvan de vrouw .

In Chicago stortte een SWAT-team – met ” legeruitrusting met zwarte doek over hun gezicht en met een veiligheidsbril ” gewapend met automatische geweren en het gooien van flash-bang granaten door de deuren van een voorstedelijk huis en stormde slaapkamers binnen, waarbij de kinderen van het huishouden onder schot.

Eén kind, de 13-jarige Amir, werd door de politie “per ongeluk” in zijn knie geschoten terwijl hij op zijn bed zat.

In St. Louis, Missouri, voerde een SWAT-team op een missie om een ​​administratief bevel af te geven een plunderaanval uit die eindigde met het schoppen van de politie door de voordeur van de huiseigenaar, en het schieten en doden van haar hond – allemaal over een onbetaalde gasrekening . Belastingbetalers zullen $ 750.000 moeten vinden om de rechtszaak over de overijverige tactiek van de politie te beslechten.

In South Carolina werd een 62-jarige huiseigenaar  vier keer door zijn voordeur geschoten   door de politie,  die een medisch alarmoproep onderzoekden dat afkomstig was van een mobiele telefoon in het huis.

Dick Tench, geloofde dat er in zijn huis werd ingebroken, stond in de foyer van zijn huis gewapend met een pistool toen de politie, door de voordeur tuurde, verschillende schoten door de deur schoot  en Tench in het bekken en de aortaslagader raakte .

Tench heeft het overleefd, maar de kogel in zijn bekken blijft daar voor het leven.

In Kansas, een SWAT-team, dat probeerde een routinezoekingsbevel uit te voeren (de verdachte was al gearresteerd), verscheen rond etenstijd in een woning, gekleed in tactische uitrusting met getrokken wapens, en  gooide een flash-bang granaat het huis in  voorbij de 68-jarige vrouw die bezig was de deur voor hen te openen en in de algemene richting van een 2-jarig kind.

Dit zijn slechts een paar recente voorbeelden van honderden alleen al dit jaar.

Vreemd genoeg zijn Amerikanen, temidden van de vingerwijziging tijdens de laatste ronde van massale schietpartijen, zo gefocust op het debat over wie of wat verantwoordelijk is voor wapengeweld – de wapens, de wapenbezitters, het Tweede Amendement, de politici, of onze gewelddadige cultuur – dat ze het feit hebben over het hoofd gezien dat het systemische geweld dat wordt gepleegd door agenten van de regering het Amerikaanse volk en hun vrijheden meer collectieve schade heeft berokkend dan enige terreurdaad of massale schietpartij.

Geweld is het visitekaartje van onze regering geworden, beginnend aan de top en naar beneden druppelend, van de meer dan 80.000 aanvallen van SWAT-teams die elk jaar worden uitgevoerd op nietsvermoedende Amerikanen door zwaar bewapende, zwart geklede commando’s en de steeds snellere militarisering van lokale politiediensten in de hele land naar de drone moorden die werden gebruikt om opstandelingen te richten.

De overheid exporteert zelfs wereldwijd geweld, met een van de meest winstgevende export van dit land wapens. De Verenigde Staten, ‘  s werelds grootste wapenexporteur , verkopen inderdaad al te lang geweld aan de wereld.

De VS beheersen meer dan 50 procent van de wereldwijde wapenmarkt en hebben   de afgelopen vijf jaar wapens verkocht of gedoneerd aan ten minste 96 landen , waaronder het Midden-Oosten.

De VS biedt landen zoals Israël, Egypte, Jordanië, Pakistan en Irak ook subsidies en leningen via het  programma  voor buitenlandse militaire financiering om militaire wapens te kopen.

Op hetzelfde moment dat de VS bijna de helft van de wereld uitrust met dodelijke wapens,  voor een bedrag van $ 36,2 miljard , hebben zijn leiders ook  Amerikaanse burgers voorgelezen over de gevaren van geweergeweld  en werken ze aan maatregelen die het moeilijker maken voor Amerikanen om bepaalde wapens te verwerven.

Praten over een absurde dubbele standaard.

Als we echt serieus worden over geweergeweld, waarom dan niet beginnen met het terugschroeven van de oorlogswapens van de Amerikaanse politie?

Ik zal je vertellen waarom: omdat de regering niet van plan is terug te schalen op haar wapens.

In feite, terwijl  geweercritici blijven schreeuwen om een ​​verbod op aanvalswapens in militaire stijl , tijdschriften met hoge capaciteit en pantserdoordringende kogels, geeft het Amerikaanse leger  ze door aan binnenlandse politiediensten .

Onder auspiciën van een militair ‘recycling’-programma, waarmee lokale politiebureaus wapens en uitrusting van militaire kwaliteit kunnen aanschaffen  , is sinds 1990 voor meer dan  $ 4,2 miljard aan apparatuur overgedragen van het ministerie van Defensie aan binnenlandse politiebureaus. geschenken ‘zijn tankachtige,  20 ton Mine Resistant Ambush Protected (MRAP) voertuigen , tactische uitrusting en aanvalsgeweren.

Naar verluidt zijn er nu  meer bureaucratische (niet-militaire) overheidsagenten gewapend met hightech, dodelijke wapens dan Amerikaanse mariniers .

Terwijl Amerikanen door een toenemend aantal hoepels moeten springen om een ​​pistool te bezitten, bewapent de  overheid haar eigen civiele werknemers tot het uiterste  met geweren, munitie en apparatuur in militaire stijl, waardoor ze worden gearresteerd en getraind in militaire tactiek.

Onder de  agentschappen die worden voorzien van nachtzichtapparatuur, kogelvrije vesten, holle puntkogels, jachtgeweren, drones, aanvalsgeweren en LP-gaskanonnen  zijn het Smithsonian, US Mint, Health and Human Services, IRS, FDA, Small Business Administration, Social Security Administration, National Oceanic and Atmospheric Administration, Education Department, Energy Department, Bureau of Enving and Printing en een assortiment van openbare universiteiten.

Serieus,  waarom hebben IRS-agenten AR-15-geweren nodig ?

Waarom heeft de politie trouwens  gepantserde personeelsdragers met geweerpoorten, compacte machinepistolen met 30-round tijdschriften, nauwkeurige slagveld-sluipschuttergeweren en geweren en karabijnen van militaire kwaliteit nodig ?

Kort antwoord: dat doen ze niet.

In de handen van overheidsagenten, of ze nu lid zijn van het leger, wetshandhavingsinstanties of een andere overheidsinstantie, zijn deze wapens routinematige onderdelen van het dagelijkse leven van Amerika geworden, een bijproduct van de snelle militarisering van wetshandhaving in het verleden verscheidene decennia.

In de loop van 30 jaar zijn politieagenten in jacklaarzen met aanvalsgeweren vrij gebruikelijk geworden in kleine gemeenschappen in het hele land.

Zoals onderzoeksjournalisten Andrew Becker en GW Schulz onthullen: “Veel politie, waaronder slagagenten, dragen nu routinematig aanvalsgeweren. Gecombineerd met kogelvrije kleding en andere kleding,  lijken veel officieren meer en meer op gevechtstroepen die dienen in Irak en Afghanistan . ”

Klinkt dit als een land onder de staat van beleg?

Wil je praten over geweergeweld? Hoewel het technisch gezien nog steeds blijft legaal voor de gemiddelde burger te  bezitten  van een vuurwapen in Amerika, in het bezit kan men nu krijg je  getrokken over ,  doorzocht ,  gearresteerd , onderworpen aan allerlei toezicht ,  behandeld als een verdachte  zonder ooit een misdaad begaan,  beschoten  en vermoord door de politie.

Je hoeft niet eens een pistool of een look-alike pistool,  zoals een BB-pistool , in je bezit te hebben om te worden uitgekozen en gedood door de politie.

Er zijn elke dag talloze incidenten waarbij Amerikanen door de politie worden neergeschoten, gestript, doorzocht, gesmoord, geslagen en in beslag genomen voor niet meer dan een opdracht durven fronsen, glimlachen, vragen stellen of uitdagen.

Een groeiend aantal ongewapende mensen wordt neergeschoten en gedood omdat ze gewoon op een bepaalde manier staan, of op een bepaalde manier bewegen, of iets vasthouden – iets – dat de politie verkeerd kan interpreteren als een pistool, of een trigger-centric angst in de geest van een politieagent aanzetten dat heeft niets te maken met een daadwerkelijke bedreiging voor hun veiligheid.

Met  alarmerende regelmaat worden ongewapende mannen, vrouwen, kinderen en zelfs huisdieren neergeschoten door spiertrekkingen, hypergevoelige, gemakkelijk schrikkende politieagenten die eerst schieten en later vragen stellen, en alles wat de overheid doet haalt zijn schouders op en belooft beter te doen , terwijl de politie gekwalificeerde immuniteit wordt verleend.

Gedood omdat hij in een ‘schiethouding’ stond.  In Californië opende de politie het vuur en doodde een geestelijk uitgedaagde – ongewapende – zwarte man binnen enkele minuten na aankomst op het toneel, naar verluidt omdat hij een rookapparaat voor sigaretten uit zijn zak  haalde en een ” schiethouding. “

Gedood voor het vasthouden van een mobiele telefoon.  De politie in Arizona schoot een man neer die wegliep van US Marshals nadat hij weigerde een object te laten vallen dat  een mobiel bleek te zijn . Evenzo vuurde de politie in Sacramento  20 schoten af ​​op een ongewapende, 22-jarige zwarte man die in de achtertuin van zijn grootouders stond  nadat hij zijn mobiel voor een pistool had aangezien.

Gedood voor het dragen van een honkbalknuppel.  Reagerend op een binnenlandse storing, schoot de politie van Chicago en doodde de 19-jarige student Quintonio LeGrier die naar verluidt psychische problemen had en  die een honkbalknuppel  rond het appartement droegwaar hij en zijn vader woonden.

Gedood voor het openen van de voordeur.  Bettie Jones, die op de vloer onder LeGrier woonde, werd ook dodelijk neergeschoten – deze keer per ongeluk – toen ze probeerde  de voordeur  voor de politie te openen.

Gedood voor het rennen naar de politie met een metalen lepel.  In Alabama schoot en doodde de politie een 50-jarige man die naar verluidt een politieagent beschuldigde terwijl hij ‘ een grote metalen lepel op een bedreigende manier vasthield’ .

Gedood om te rennen terwijl je een boomtak vasthield.  De politie in Georgia schoot en doodde een 47-jarige man die alleen shorts en tennisschoenen droeg, die bij de eerste ontmoeting in het bos tegen een boom zat, om vervolgens op een “agressieve manier met een stok naar de politie te rennen  . ”

Gedood voor naakt rondkruipen.  De politie van Atlanta schoot en doodde een ongewapende man die naar verluidt “gestoord handelde, op deuren klopte,  naakt op de grond rondkruipte .” De politie schoot twee man op de man nadat hij naar verluidt naar hen toe was gerend.

Gedood voor het dragen van een donkere broek en een basketbalshirt.  Donnell Thompson, een geestelijk gehandicapte 27-jarige die wordt beschreven als zachtaardig en verlegen, werd neergeschoten en gedood nadat de politie – op zoek naar een verdachte carjacking die naar verluidt soortgelijke kleding droeg – hem onbeweeglijk in een tuin in de buurt tegenkwam  . De politie “alleen” opende het vuur met een M4-geweer nadat Thompson niet had gereageerd op hun flash bang-granaten en vervolgens begon te rennen nadat hij werd geraakt door schuimkogels.

Gedood voor het rijden terwijl je doof bent.  In North Carolina schoot en doodde de 29-jarige Daniel K. Harris – die doof was – nadat Harris aanvankelijk niet had geparkeerd tijdens een verkeersstop.

Vermoord omdat je dakloos bent.  De politie van Los Angeles schoot een ongewapende dakloze man neer nadat hij  niet ophield met fietsen  en vervolgens van de politie wegliep.

Gedood voor het zwaaien met een schoenlepel.  John Wrana, een 95-jarige veteraan uit de Tweede Wereldoorlog, woonde in een begeleid wooncentrum, gebruikte een rollator om zich te verplaatsen en werd neergeschoten en gedood door de politie die  de schoenlepel in zijn hand aanzag voor een machete van 2 voet lang  en vuurde meerdere zitzakrondjes af van een jachtgeweer van dichtbij.

Gedood omdat je auto onderweg kapot ging.  Terence Crutcher, ongewapend en zwart, werd neergeschoten en gedood door de politie van Oklahoma nadat zijn auto het begaf aan de kant van de weg. Crutcher werd  in zijn rug geschoten terwijl hij met zijn handen omhoog naar zijn auto liep .

Gedood voor het vasthouden van een tuinslang.  De politie in Californië kreeg de opdracht om $ 6,5 miljoen te betalen nadat ze het vuur hadden  geopend op een man met een tuinslang , in de overtuiging dat het een pistool was. Douglas Zerby werd 12 keer neergeschoten en ter plekke dood verklaard.

Gedood voor het bellen van 911.  Justine Damond, een 40-jarige yoga-instructeur, werd  neergeschoten en gedood door de politie van Minneapolis , naar verluidt omdat ze schrokken van een luid geluid in de buurt net toen ze hun patrouillewagen naderde. Damond, gekleed in pyjama, had 911 gebeld om een ​​mogelijke aanval in haar buurt te melden.

Gedood voor het zoeken naar een parkeerplaats.  Richard Ferretti, een 52-jarige chef-kok, werd  neergeschoten en vermoord door de politie van Philadelphia,  die was gewaarschuwd om een ​​paarse Dodge Caravan te onderzoeken die “verdacht” door de buurt reed.

Zeven keer geschoten voor buitenshuis plassen.  De achttienjarige Keivon Young werd  zeven keer door de politie van achteren neergeschoten terwijl hij buiten urineerde . Young ritste net zijn broek dicht toen hij commotie achter zich hoorde en merkte dat hij werd getroffen door een kogelregen van twee undercover-agenten. Naar verluidt hadden officieren Young – 5’4 ‘, 135 pond, en schuldig aan niets anders dan buiten lekken – voor een 6’ lange, 200 pond moord verdachte die ze later hebben aangehouden. Young werd beschuldigd van een misdrijf dat weerstand bood aan arrestatie en twee tellingen van het aanvallen van een vredesofficier.

Dit is wat tegenwoordig in Amerika gebeurt voor politie, mensen, en het wordt alleen maar erger.

In elk van deze scenario’s, de politie  kon  hun toevlucht tot minder dodelijke tactiek.

Ze  hadden  kunnen handelen met reden en berekening in plaats van te reageren met een moordend instinct.

Ze  hadden  kunnen proberen te de-escaleren en onschadelijk te maken voor elke waargenomen “dreiging” die hen genoeg vreesde voor hun leven om met dodelijke kracht te reageren.

Dat de politie in plaats daarvan ervoor koos deze ontmoetingen fataal op te lossen door hun wapens op medeburgers te gebruiken, spreekt boekdelen over wat er mis is met politie in Amerika vandaag, waar politieagenten gekleed zijn in de attributen van oorlog, geboord in de dodelijke kunst van het gevecht, en getraind te beschouwen “elk individu waarmee ze omgaan als een gewapende dreiging en  elke situatie als een dodelijke kracht die in de maak is .”

Vergeet niet dat de hele wereld voor een hamer op een spijker lijkt.

Maar zoals ik in mijn boek  Battlefield America: The War on the American People opmerk , worden ‘wij de mensen’ niet alleen gehamerd.

We worden gedood, executie-stijl.

Geweld wekt geweld: totdat we de rol van de Amerikaanse regering bij het creëren, cultiveren en aanzetten tot een cultuur van geweld beginnen aan te pakken, zullen we een natie blijven die wordt geteisterd door geweld in onze huizen, op onze scholen, op onze straten en in onze staatszaken , zowel buitenlands als binnenlands.