Wie zit er achter de jonge marionet klimaatactiviste Greta Thunberg?

Wie zit er achter de jonge marionet klimaatactiviste Greta Thunberg? Vertegenwoordigt ze echt activisme of gebruiken haar begeleiders haar in een voorbeeld van kinder uitbuiting? Achter Greta staat de organisatie Fridays for Future, die wordt gefinancierd via 350.org, een groep die een handboek heeft gepubliceerd waarin de deugden van CIA-kleurrevoluties/coups worden geprezen. Eén van de financiers van 350.org is NWO-hoofdmanipulator George Soros.

Een 16-jaar oud meisje staat duidelijk niet achter een “wereldwijde beweging” die “klimaatactie” van regeringen eist. De massale westerse mainstream media is dat wel. En alles waar de mainstream media achter staan, kan zeker niet worden omschreven als “van het volk”. Het is de dagelijkse promotie van de 16-jarige door de westerse mainstream media die “haar” beweging voor haar heeft gecreëerd.

Over Greta Thunberg hebben we vaker geschreven, onder andere hier: “De kindsoldaten van de klimaatindustrie“. Haar familieachtergrond van entertainers en artiesten is in dit opzicht bijzonder interessant – Greta Thunberg is de dochter van entertainer Malena Ernman en acteur Svante Thunberg en kleindochter van acteur Olof Thunberg. Ze is de perfecte kandidaat omringd door de perfecte coaches om een centrale figuur te worden in een oefening van zakelijke public relations.

Ook achter het groeiende momentum van deze “klimaatactie”-beweging is een groot aantal bedrijfsstichtingen – berucht om hun steun voor regime-verandering over de hele wereld, de bescherming en bevordering van speciale belangen van bedrijfsfinanciers en de coöptatie van legitieme oorzaken, variërend van mensenrechten tot nu zorgen over onze collectieve invloed op het klimaat.

Net zoals de “war on terror” een frauduleuze campagne was zogenaamd gericht op èchte terroristen, is Greta Thunberg’s “Fridays for Future” klimaatbeweging een frauduleuze campagne, gericht niet zozeer op de reële milieuschade die om ons heen wordt aangericht, maar op het klimaat. Veel mensen denken helaas dat het klimaat en het milieu hetzelfde zijn….

En net als de “war on terror”, waarbij de VS uiteindelijk betrapt werden op het bewapenen en financieren van juist de terroristen waartegen ze zogenaamd moesten vechten – allemaal als een voorwendsel om anders onhoudbare agressieoorlogen te bevorderen – wordt “Fridays for Future” ondersteund door en wordt gestuurd door de ergste milieuovertreders op aarde, om een agenda te ontwikkelen die anders onhoudbaar en impopulair beleid mogelijk maakt – waarvan vele gemakkelijk in het Westen kunnen worden vertraagd of omgeleid terwijl ze aan ontwikkelingslanden worden opgedrongen.

“Klimaatactie” die de ontwikkelingslanden wordt opgedrongen, is gericht op het verlammen van hun vooruitgang en het Westen te verlossen van zijn anders onomkeerbare economische, politieke en militaire achteruitgang op het wereldtoneel en zijn vermogen om deze naties, hun volk en hun grondstoffen te kunnen blijven exploiteren.

Wat is “Fridays for Future?”
“Follow the Money” is een inmiddels bekend gebrip…. wat we te danken hebben aan de klokkenluider van Watergate. Het volgen van het geld is bijzonder eenvoudig bij het ontrafelen van “Fridays for Future”. De eigen website van de “beweging” – www.fridaysforfuture.org – bevat onder het hoofdstuk “About” een lijst met websites die deel uitmaken van het netwerk van de “beweging”. Elke vermelde pagina bevat het logo van School Strike 4 Climate (SS4C). Ze bevatten ook links naar verschillende supporters en gelieerde partijen. De Canadese pagina heeft bijvoorbeeld een “Promo Toolkit” – een pagina vol met bronnen die door bedrijven en stichtingen worden geleverd.

Eén stichting in het bijzonder die herhaaldelijk opduikt is 350.org. 350.org heeft het “Climate Resistance Handbook” gepubliceerd dat een “voorwoord” van Greta Thunberg zelf (ja ja) bevat. Het handboek zelf vermeldt nul relevante zorgen of acties met betrekking tot actuele milieuproblemen en is in plaats daarvan een herhaling van bekende door de CIA aangescherpte tactieken die door de VS worden gebruikt voor zijn zogenaamde “kleurrevoluties” over de hele wereld. Het handboek citeert zelfs de omverwerping van Servië en Oekraïne door de VS als voorbeelden voor milieuactivisten om te volgen. Met betrekking tot Servië beweert het handboek het volgende:

A group of young people in Serbia nonviolently fought their powerful, ruthless dictator in Serbia. They required every person who joined their movement to learn the upside-down triangle. They led trainings to explain the concept and their plan to remove the pillars they saw.

This approach was a key ingredient to their movement. And they were successful in overthrowing the brutal Serbian dictator.

Een groep jongeren in Servië vocht geweldloos tegen hun krachtige, meedogenloze dictator in Servië. Ze eisten van iedereen die zich bij hun beweging had gevoegd om de omgekeerde driehoek te leren. Ze leidden trainingen om het concept en hun plan uit te leggen om de pijlers te verwijderen die ze zagen.

Deze benadering was een belangrijk ingrediënt voor hun beweging. En ze slaagden erin de brute Servische dictator omver te werpen..

In werkelijkheid zou de VS zelf uiteindelijk onthullen dat zo’n tactiek niet werkte en in plaats daarvan waren het de miljoenen dollars die de Amerikaanse regering naar Servië heeft gesluisd om een geheime staatsgreep te steunen die uiteindelijk de Servische regering ten val bracht.

Deze staatsgreep was niet bedoeld om een “brute dictator” tegen te houden, maar eerder om Servië, zijn bevolking en grondstoffen onderdeel te laten worden van de oostelijke expansie van Amerika richting de Russische grenzen.

De New York Times zou in zijn artikel “Who Really Brought Down Milosevic?” hebben toegegeven:

Backed by extensive financing from the United States, Otpor steadily coaxed them from the inertia and introspective desperation of the 1990’s, when the most decisive act of the best and the brightest was emigration or draft evasion. Through marches and mockery, physical courage and mental agility, Otpor grew into the mass underground movement that stood at the disciplined core of the hidden revolution that really changed Serbia. No other opposition force was as unsettling to the regime or as critical to its overthrow.

Gesteund door uitgebreide financiering uit de Verenigde Staten, liet Otpor hen gestaag los van de traagheid en introspectieve wanhoop van de jaren negentig, toen de meest beslissende daad van de beste en slimste, emigratie of dienstplichtontduiking was. Door marsen en spot, fysieke moed en mentale behendigheid, groeide Otpor uit tot de massale ondergrondse beweging die de gedisciplineerde kern vormde van de verborgen revolutie die Servië echt veranderde. Geen andere oppositiekracht was zo verontrustend voor het regime of zo kritisch voor zijn omverwerping.

De New York Times zou ook details toegeven over de omvang van de Amerikaanse financiering:

American assistance to Otpor and the 18 parties that ultimately ousted Milosevic is still a highly sensitive subject. But Paul B. McCarthy, an official with the Washington-based National Endowment for Democracy, is ready to divulge some details.

…McCarthy says, “from August 1999 the dollars started to flow to Otpor pretty significantly.” Of the almost $3 million spent by his group in Serbia since September 1998, he says, “Otpor was certainly the largest recipient.” The money went into Otpor accounts outside Serbia.

Amerikaanse hulp aan Otpor en de 18 partijen die uiteindelijk Milosevic hebben verdreven, is nog steeds een zeer gevoelig onderwerp. Maar Paul B. McCarthy, een ambtenaar bij de in Washington gevestigde National Endowment for Democracy, is bereid om enkele details bekend te maken.

… McCarthy zegt: “vanaf augustus 1999 begonnen de dollars behoorlijk naar Otpor te stromen.”  Over de bijna $ 3 miljoen die zijn groep sinds september 1998 in Servië heeft uitgegeven, zegt hij: “Otpor was zeker de grootste ontvanger.” Het geld ging naar Otpor-rekeningen buiten Servië.

De “jongeren van Servië” waren niet alleen alleen succesvol vanwege dubieuze, geheime Amerikaanse financiering, ze waren succesvol en hun “inspanningen” werden door de westerse mainstrea media vooral geprezen zuiver en alleen omdat hun inspanningen uiteindelijk speciale belangen van de VS dienden.

Servië is tegenwoordig niet méér “vrij” of “democratisch” dan onder Milosevic. De enige echte verandering zijn inspanningen geweest om de gebroken natie richting het Westen te trekken in de invloedssfeer van Washington en de NAVO en weg van zijn traditionele banden met Rusland. In wezen werden de jongeren van Servië hierin mee getrokken als onwetende deelnemers aan de uitbreiding van de Amerikaanse hegemonie en niet aan het bevorderen van “democratie”.

In veel opzichten heeft 350.org (onbewust) het perfecte voorbeeld gekozen om te illustreren waar “Fridays for Future” ècht om draait – een cynische public relations-oefening die duidelijk wordt gefinancierd en geleid door westerse speciale belangen met behulp van “jongeren”.

In plaats van zich specifiek en expliciet te richten op de ergste milieuovertreders op aarde (zo besproeien bedrijven zoals Monsanto, Bayer, DuPont en Syngenta ons voedsel en milieu met gif en kiezen bedrijven als Exxon, BP en Shell ervoor door te gaan met hun pogingen om door benzine aangedreven energie of arbeid te bestendigen – of neem de vakbonden in de VS, zoals America’s United Automobile Workers, dat deel uitmaakt van een gezamenlijke inspanning om fabrikanten van elektrische voertuigen zoals Telsa te saboteren) spant “Fridays for Future” met hen samen  in het stellen van ambigue eisen en geven zij naïeve jongeren de illusie dat er iets aan wordt gedaan.

Het ergste is nog steeds de waarschijnlijkheid dat deze beweging daadwerkelijk tot gevolg zal hebben dat een groot deel van de last voor de delicten van deze bedrijven tegen het milieu en de volksgezondheid wordt verplaatst naar het publiek, in de vorm van nieuwe belastingen en voorschriften.

Wie financiert 350.org?
Aangezien 350.org het handboek “Fridays for Future” heeft geschreven, zou het handig zijn om te weten wie er precies achter 350.org zèlf zit en dus de agenda en beweging die het promoot. De organisatie somt ongeveer 200 verschillende particuliere en zakelijke stichtingen op die haar activiteiten financieren.
Dit omvat beruchte actoren zoals CREDO – een telecombedrijf met winstoogmerk dat de dekking van activisme gebruikt om een loyale – zo niet fanatieke – klantenbasis op te bouwen. Het bevat ook het aan big-pharma gelinkte Burroughs Wellcome Fund.
De KR Foundation financiert zowel rechtstreeks 350.org als andere fondsen die op de donorlijst van 350.org staan, waaronder het New Venture Fund en de European Climate Foundation.
De Oak Foundation financiert ook niet alleen rechtstreeks 350.org – het financiert ook vele andere donoren die op de lijst van 350.org voorkomen, waaronder de Climate Works Foundation en (alweer) de European Climate Foundation. De Oak Foundation is nauw betrokken bij vrijwel elk aspect van de “soft power” van de VS, sponsort organisaties die betrokken zijn bij door de VS gefinancierde “kleurrevoluties”, evenals fronten die zich voordoen als mensenrechtenactivisten zoals Amnesty International, wiens rol het is om mensenrechtenmisdrijven te verzinnen om Amerikaanse agressieoorlogen te rechtvaardigen waarin zich zeer reële mensenrechtenschendingen voordoen.

Behalve The Oak Foundation komen we uiteraard ook George Soros en zijn Open Society Foundation tegen, evenals de National Endowment for Democracy (NED) van de Amerikaanse overheid en zijn verschillende dochters en filialen.

Op de officiële website van “Fridays for Future” wordt Amnesty International openlijk vermeld als één van de organisaties die de beweging bijstaan in juridische zaken. De aan Open Society gekoppelde Tides Foundation staat ook op de lijst van donoren van 350.org.

Met de NED verbonden “vakbonden” – de American Federation of Labor and Congress of Industrial Organizations (AFL-CIO) – zijn ook sterk betrokken bij de beweging “Fridays for Future”. Vakbonden in andere landen zoals Australië geven openlijk toe dat ze betrokken zijn bij het organiseren van de eigenlijke protesten zelf.

Oudere verhalen van Democracy Now!, zoals: “Unholy Alliance? The AFL-CIO and the National Endowment for Democracy in Venezuela” illustreren de banden tussen de NED en AFL-CIO en hun rol bij het bevorderen van het buitenlands beleid van de VS. De NED heeft sindsdien links verwijderd van zijn webpagina’s die zijn directe financiering van de AFL-CIO en zijn wereldwijde activiteiten documenteert.

De Sierra Club wordt ook vermeld als een van de donoren van 350.org. Het ontvangt niet alleen financiering van dubieuze off-shore rekeningen – het heeft ook letterlijk geld van Big-Oil aangenomen. Time meldt in een artikel in 2012 over slechts één gelegenheid van de grote oliesponsoring van de Sierra Club dat:

TIME has learned that between 2007 and 2010 the Sierra Club accepted over $25 million in donations from the gas industry, mostly from Aubrey McClendon, CEO of Chesapeake Energy—one of the biggest gas drilling companies in the U.S. and a firm heavily involved in fracking—to help fund the Club’s Beyond Coal campaign.

TIME heeft vernomen dat de Sierra Club tussen 2007 en 2010 meer dan $ 25 miljoen aan donaties van de gasindustrie heeft aanvaard, meestal van Aubrey McClendon, CEO van Chesapeake Energy – een van de grootste gasboorbedrijven in de VS en een onderneming die nauw betrokken is bij fracking – om de Beyond Coal-campagne van de Club te helpen financieren.

Time beweert dat de Sierra Club “gestopt” is met het aannemen van dit geld – het was alleen omdat de informatie openbaar werd – niet vanwege een fundamenteel probleem tegen het aannemen van geld van Big Oil geld of het werken namens de agenda van grote oliemaatschappijen. Wat ook wordt onthuld in het artikel van 2012, is dat de Sierra Club een “anti-kolen”-agenda promootte – niet ten behoeve van het milieu – maar ten behoeve van de schaliegasindustrie.

“Fridays for Future” – een beweging die uiteindelijk wordt gesponsord en geregisseerd door dezelfde verzameling belanghebbenden en organisaties – heeft niet de intentie het milieu te helpen – maar eerder de speciale belangen die de beweging hebben gecreëerd onder de dekmantel van het promoten van “milieubewustzijn”.

De jongeren die zich bij deze bewegingen aansluiten, hebben ongetwijfeld de beste bedoelingen en het hart op de goede plaats (veronderstellen we) – maar de beweging zèlf wordt specifiek op de markt gebracht voor jongeren omdat ze de ervaring en het onderscheidingsvermogen missen die nodig zijn om het verschil te begrijpen tussen hoe de overheid “werkt” volgens hun schoolboeken en hoe het in werkelijkheid werkt wanneer geld en speciale belangen in het spel zijn.

Greta Thunberg en “haar” beweging zouden – als ze op enigerlei wijze de speciale belangen bedreigen die de westerse samenleving nog steeds domineren – door de mainstrea media worden gemarginaliseerd, gecensureerd, besmeurd en aangevallen. Tijdens hun protestlocaties zou traangas tegen hen worden gebruikt, ze zouden worden geslagen en van de straat worden weggejaagd. En elke tastbare “actie” die de grote bedrijven dreigde te ondermijnen waarvoor ze pleiten, zou onmiddellijk worden verboden. We zien dat elke zaterdag gebeuren bij de Gele Hesjes demonstraties in geheel Frankrijk.

Het feit dat degenen die verantwoordelijk zijn voor het onderdrukken van werkelijke veranderingen in het Westen Greta Thunberg en “Fridays for Future” gretig helpen en medeplichtig zijn, moet de gemiddelde burger alles vertellen wat ze moeten weten over de legitimiteit en de protesten, zelfs zonder in de financiële gegevens en banden van organisaties te duiken die de beweging openlijk sponsoren, promoten en zelfs sturen. Maar bij de gemiddelde burger gaat dit lampje nog niet branden, ondanks het feit dat de financiële gegevens en onfrisse banden  onmiskenbaar zijn.

De mensheid heeft ongetwijfeld een negatieve invloed op het milieu. Dat komt vooral omdat we op deze wereld gewoon met z’n tevelen zijn, maar juist dit probleem wordt door activisten niet genoemd, laat staan dat overheden zich daarmee bezighouden.
De farmaceutische industrie vergiftigt ons land en water met chemicaliën en genetische besmetting. Grote oliemaatschappijen verstikken onze lucht. De defensie-industrie (en politici) “verrijken” slagvelden met verarmd uranium, wat een modern equivalent is van het ploegen van de aarde met zout. Plastic verpakkingen die nodig zijn voor “geglobaliseerd” consumentisme vullen ons land en zeeën. Een Europese Unie die zich bezighoudt met rietjes, terwijl er niets gedaan wordt aan plastic flessen en frisdranken in blik…… hoe moeilijk kan het zijn om daarvoor statiegeld in te voeren. En de grote oliemaatschappijen vormen ook een groot maatschappelijk probleem dat moet worden geconfronteerd met de rotzooi die zij achterlaat.

Maar dit zijn zaken over het milieu, wat toch wat anders is dan klimaatverandering. Zo helpt de demonisering van kooldioxide de planeet in het geheel niet. Er is geen ander probleem met CO2 dan dat we er méér van nodig hebben om onze planeet groener te maken.

Als Greta Thunberg en de Fridays for Future-activisten “de aarde willen redden”, dan zouden ze zich moeten verzamelen buiten de hoofdkantoren van de bedrijven die verantwoordelijk zijn voor deze overtredingen – niet protesteren buiten de kantoren van de politici die ze toch al in de pocket hebben.

Wanneer “Fridays for Future” begint te pleiten voor boycots van grote dozenschuivende winkels (de Amazons) en hun olie-afhankelijke, wereldwijd strekkende leveringsketens ten gunste van de lokale industrie en het bedrijfsleven – wanneer zij protesteren tegen genetisch gemodificeerde organismen en door farmaceuten in elkaar geflanst voedsel ten gunste van lokaal geproduceerde biologische producten, en wanneer ze beginnen te pleiten voor en investeren in alternatieve energie in plaats van te eisen dat de overheid het voor hen doet – zullen ze uiteindelijk op weg zijn met een groeiend aantal zeer echte activisten die al jarenlang actief zijn om het milieu ècht te redden.

Ze zullen ook beseffen dat deze èchte activisten – die al jarenlang zwoegen – nooit bij hen bekend zijn omdat de camera’s en studio’s die gretig “Fridays for Future” promoten hun èchte “activisme” al lang geleden hard hebben tegengewerkt door het te marginaliseren, censureren, besmeuren en aan te vallen.
Echt activisme – zoals het promoten en investeren in lokale productie en landbouw – is al lange tijd het doelwit van wetgeving om het te verbieden of op zijn minst ernstig te bemoeilijken tot het praktisch onuitvoerbaar is.
Dit is hoe je het verschil kunt zien tussen echt activisme en kunstmatig vervaardigd activisme – door te kijken waar de camera’s van de mainstream media op zijn gericht en welke speciale zakelijke belangen worden bevorderd. Het is bijvoorbeeld te zien aan hoe de Europese Unie omgaat met Round-Up, en fabrikant van dit bestrijdingsmiddel, de gifmenger Monsanto/Bayer. Puur gif voor de consument, maar de fabrikant kan de rotzooi ongehinderd op de europese markt blijven gooien.

Het milieu wordt inderdaad geconfronteerd met een noodtoestand – niet alleen vanwege de echte schade die de menselijke beschaving eraan toebrengt – maar ook vanwege wie het publiek erop vertrouwt om het te repareren. Van politici valt in ieder geval weinig te verwachten. Die denken niet aan het milieu, laat staan de burgers, maar gewoon dood ordinair aan hun te hoog betaald baantje.

En ten slotte – als het milieu werkelijk, zoals politici zeggen, in zo’n benarde situatie verkeert, waarom vertrouwt de wereld het dan toe aan een 16-jarige en een beweging die naar verluidt uit kinderen bestaat?

Kinderen worden misbruikt omdat zij de enige demografische groep zijn die nog steeds in staat is om hun vertrouwen te geven aan de fronten zoals de Sierra Club, Amnesty International, The Tides Foundation, The Oak Foundation en vele andere instrumenten van de westerse elite.

Het verhaal van Greta Thunberg gaat niet over inspiratie en activisme – het gaat over misbruik en uitbuiting van kinderen, over manipulatie van de publieke perceptie en over diepgewortelde speciale interesses die wanhopig op zoek zijn naar een publiek – elk publiek – nog steeds goedgelovig genoeg om in te geloven en te helpen de facades te reconstrueren die gebruikt worden om hun transparante en zichzelf dienende agenda te verbergen.

Niet zozeer het klimaat, maar beslist wel het milieu moet worden gered, maar niet door de grote belanghebbenden achter “Fridays for Future”.

Binnenkort meer over de personen en instanties die verscholen zitten achter “Fridays for Future”, en de financiën die daarmee gemoeid zijn.