Indignatie redactie 
Voedsel Wereldmarkt gedomineerd door vier grote bedrijven
Voedsel De internationale machtsconcentratie op enkelen is verre van alleen een probleem in Corona-kwesties. Dat zie je al jaren steeds meer terug in de kwaliteit van ons eten. In de steeds meer door de VS gedomineerde voedselproductie zijn macht en invloed in handen van enkele actoren die de markten en productiemiddelen domineren. Zij en niet de politiek bepalen hoe ons voedsel wordt geproduceerd en wat we eten. Indignatie is toegewijd aan het inventariseren van voedsel dat u ziek maakt.
Het was een golf van fusies die er binnen enkele decennia toe leidde dat de wereldmarkt voor zaden en pesticiden vandaag de dag wordt gedomineerd door slechts vier grote bedrijven. Deze trend, die al lang aan de gang is, betekent dat niet alleen, maar vooral in de VS, de voedselmarkt nu van het zaadje tot de supermarkt wordt gedomineerd door deze corporate octopus, die de landbouw en de veeteelt bijna volledig beheerst door middel van tot de eindproducten.
In een markt die gericht is op meedogenloze efficiëntie en gestandaardiseerde producten, komt dierenwelzijn op de achtergrond: om ze sneller vet te mesten, krijgen koeien die eigenlijk graseters zijn dwangvoeding met soja en maïs. Antibiotica maken ook vaak deel uit van diervoeder. In de massale veeteelt die de wereld nog steeds domineert, heersen zelfs in de meeste westerse landen apocalyptische omstandigheden: zieke, gedegenereerde dieren die lijden aan abcessen, ontstekingen en andere ziekten en in leven worden gehouden met medicijnen gemengd met het voer totdat ze klaar zijn voor de slacht.
antibiotica en medicijnen
In een veel te kleine ruimte staan de runderen meestal hun korte leven in hun eigen uitwerpselen en worden hygiënische en veterinaire normen genegeerd. Nadat ze onder beestachtige omstandigheden zijn geslacht, gemarteld en meestal ziek, komen de ziekten die het vee, tegen hun aard gedwongen, heeft ontwikkeld, evenals de antibiotica, medicijnen en chemicaliën die ze hebben toegediend, later in het voedsel terecht. ketting. Vooral de varkens- en veehouderij worden getroffen.
Genetisch gemodificeerd voer en antibiotica worden ook gebruikt in de industriële kalkoen- en kippenmesterij, waar de dieren zo snel mogelijk worden vetgemest om te worden geslacht. De hennen leggen geen eieren meer en wegen nu ruim twee keer zoveel als zestig jaar geleden. Een rapport van de ORF uit 2018 documenteerde al de angstaanjagende omstandigheden in de Oostenrijkse kippenhouderij: binnen vijf weken worden de dieren vetgemest tot ze worden geslacht, en het gevoel van verzadiging wordt van hen weggefokt. Net als in de VS ligt de focus in Europa op borstvlees. Op een van de onderzochte bedrijven werden de mannelijke kuikens die onvoldoende vlees hadden, gedood en verwerkt tot voer; alleen al in Oostenrijk zijn dat er negen miljoen per jaar.
Apocalyptische staten
Terwijl het publiek steeds meer spreekt over “biologische” en “humane veehouderij”, is het merendeel van ons dagelijkse basisvoedsel nog steeds afkomstig van industriële massaproductie – vooral in de vleesproductie. De voedselinspecteur en voormalig slager Franz Voll beschreef de omstandigheden in de Duitse bio-industrie als “catastrofaal” voor “Deutsche Welle”.
Twee jaar geleden werd het lijden van dieren breder bekend toen video’s opdoken van de wrede behandeling van varkens door leveranciers aan de Westfaalse vleesgigant Clemens Tönnies. Iets soortgelijks was eerder gezien bij een leverancier van de grootste pluimveeproducent van Duitsland, Wiesenhof, waar zieke kippen levend in de vuilnis werden gegooid.
Totaal ethisch bankroet
Naast het totale ethische bankroet dat de minachting voor de schepping en de minachting voor de eigen bestaansmiddelen die in deze praktijken naar voren komt, betekenen, is het duidelijk dat dergelijke productieverhoudingen onmogelijk gezond kunnen zijn. Integendeel: uit een onderzoek uit 2017 bleek dat elk tweede EU-vleesproduct antibioticaresistente ziektekiemen bevatte. In Duitsland gold dit vooral voor producten die bij “Aldi” en “Lidl” onder de loep werden genomen. De voor een Oscar genomineerde documentaire “Food, Inc.” pakte dit probleem al in 2008 aan toen het soortgelijke omstandigheden in de VS aan het licht bracht.
Een ander aandachtspunt van deze film was de eenzijdige productie van maïs en soja, die wereldwijd worden gebruikt als veevoer en een steeds groter deel uitmaken van de samenstelling van menselijke voeding. Tegenwoordig bevat 90 procent van alle industriële voedingsmiddelen maïs of soja – hoewel de bedrijven er alles aan doen om dergelijke etikettering van de producten te weerstaan.
Kankerverwekkende chemie
Daar is een simpele reden voor: 94 procent van de sojabonenplanten in de VS is nu genetisch gemodificeerd. Dit ggo-voer komt vervolgens terecht in industrieel vlees, dat voornamelijk wordt geproduceerd voor de fastfoodsector. Regelgevers van de Amerikaanse overheid zitten vol met voormalige werknemers in de voedingsindustrie en knijpen maar al te vaak een oogje dicht. Niet alleen met betrekking tot genetisch gemodificeerde ingrediënten, maar ook met betrekking tot andere “chemische clubs” die worden gebruikt, is er iets heel verontrustends te ontdekken: omdat de vleesmassa die in hamburgers en gehakt terechtkomt vaak wordt doorgespoeld met ammoniak om E te doden -Coli-bacteriën.
Opgemerkt moet worden dat deze door onreine productiemethoden uit de darmen van de dieren in het vlees komen en na consumptie dodelijke gevolgen kunnen hebben. Maar de chemieclub verschuift het risico op gezondheidsschade alleen maar naar de toekomst en dekt daarmee de verantwoordelijkheid voor de corporaties af. Ammoniak is giftig en zeer kankerverwekkend. Een gevolg van goedkope vleesproductie is ook een gestage toename van diabetesziekten in de VS.
Genetische manipulatie van gewassen strekt zich niet alleen uit tot maïs en soja voor veevoer, maar ook tot granen die uitsluitend voor menselijke consumptie bestemd zijn. Het sleutelmoment hier was de uitspraak van het Amerikaanse Hooggerechtshof in 1980, volgens welke “levende organismen” – inclusief nuttige planten – octrooieerbaar werden. Sinds 1996 heeft het zaadbedrijf Monsanto, dat Bayer in september 2016 voor 63 miljard dollar overnam, geleidelijk een dominante positie verworven op de markt voor sojapatenten.
patenten op voedsel
Bovendien moeten boeren een zaadcontract ondertekenen, dat het bedrijf volledige toegang geeft tot alle bedrijfsgegevens. Als ze dat zaadje gebruiken om het volgende jaar opnieuw te planten, overtreden ze de octrooiwet en zullen ze door Monsanto worden aangeklaagd. Monsanto en de weinige andere industriereuzen streven ernaar hun macht uit te breiden door middel van steeds nieuwe patenten – die niet alleen haver, gerst, tarwe en rogge omvatten, maar ook groenten zoals broccoli of tomaten, maar ook genetisch gemodificeerde varkens.
Alleen schijnbaar betere EU
Octrooien mogen eigenlijk alleen worden verleend als het genetisch materiaal van dieren of planten is gewijzigd op een manier die in de natuur niet voorkomt. Critici stellen dat dit vaak wordt omzeild en dat bedrijven ook octrooieren op goederen die van nature en zonder hun tussenkomst ontstaan - waardoor ze op onrechtmatige wijze exclusieve gebruiksrechten op natuurlijk gemeenschappelijk eigendom verwerven.
De situatie in de EU is alleen schijnbaar anders. Het Europees Octrooiverdrag (EPC) stelt dat er geen octrooien worden verleend voor “plantenrassen of dierenrassen en wezenlijk biologische processen voor het kweken van planten of dieren”. Het is echter gebleken dat deze verordening opzettelijk vaag en niet duidelijk genoeg is geweest.
Over het algemeen klagen critici dat de voedsel- en zaadprijzen stijgen, voedselcrises verergeren en de uitwisseling van zaden met arme landen belemmeren. In steeds meer delen van de wereld wordt veredelaars het recht ontzegd om opnieuw te zaaien zonder toestemming van de octrooihouder. Verena Schmitt van het Milieu-instituut van München zei: “Patenten dekken niet alleen de planten en zaden, maar ook de oogst en het voedsel dat uit de plant kan worden geproduceerd.”
Sperma-toxische soja
Dit geldt bijvoorbeeld voor brood dat gebakken is met genetisch gemanipuleerde enzymen – die naast de aangegeven hoofdgraan vaak sporen van soja bevatten. Bij sojasaus zijn de genenzymen door de intensieve verwerking niet meer aantoonbaar. De Duitse McDonald’s-baas Holger Beeck zei in 2015: “Vorig jaar moesten we het gebruik van genetisch gemodificeerde soja voor kippen toestaan omdat er niet genoeg niet-ggo-producten beschikbaar waren tegen economisch verantwoorde voorwaarden. Vanuit het perspectief van vandaag geen goede beslissing met betrekking tot de Duitse markt.”
Over het algemeen heeft soja, dat overal wordt aangeprezen en in veel voedingsmiddelen voorkomt, zich ontwikkeld tot een diverse bron van gezondheidsrisico’s. Het is al lang bekend dat sojaconsumptie gevaarlijk is voor de mannelijke vruchtbaarheid: al in 2010 ontdekte een onderzoek van de Harvard University dat het aantal zaadcellen bij mannen aanzienlijk daalt. Bij patiënten in de vruchtbaarheidskliniek hadden degenen die ongeveer één portie sojamelk of één portie tofu per dag consumeerden, gemiddeld slechts 41 miljoen sperma per milliliter ejaculaat (normaal bereik: 80-120 miljoen sperma). Dit werd toegeschreven aan de plantenhormonen.
Te weinig controle
Sindsdien heeft een groot aantal andere onderzoeken verdere gezondheidsschade als gevolg van sojaconsumptie gedocumenteerd: De meeste sojaproducten bevatten fytinezuur, dat mineralen zoals zink, calcium, ijzer en magnesium bindt, die daarom niet in het lichaam kunnen komen; ook lectines, die de darmwanden aantasten, komen in de bloedbaan terecht en leiden tot verschillende ontstekingen. Ontsteking wordt ook bevorderd door de omega-6-vetten in soja. Proteaseremmers blokkeren de productie van enzymen in de darm. En zogenaamde goitrogenen belemmeren de opname van jodium door de schildklier, die daardoor te weinig hormonen produceert. Nader onderzoek bracht onder meer een verhoogd risico op kanker, immunosuppressie, bloedstollingsstoornissen en andere schadelijke gevolgen aan het licht.
Of het nu gaat om de erbarmelijke omstandigheden in de industriële bio-industrie, de toevoeging van medicijnen en antibiotica, genetisch gemodificeerd voedsel of schadelijke soja: het fundamentele structurele probleem van de moderne mondiale voedselproductie is een fatale triade van te weinig concurrentie, te weinig transparantie en een gebrek aan politieke controle. Het gevolg is dat steeds meer mensen ongezond en schadelijk voedsel consumeren. Een uitweg, naast een bewuste, productiegerelateerde, zo natuurlijk en “regionaal” mogelijke landbouw, kan alleen liggen in het opbreken van de verantwoordelijke bedrijven.
