Worden door Omicron de kaarten opnieuw geschud?

De Corona-crisis komt weer in een stroomversnelling na al die eenzijdige berichten over de Omicron-variant. Bij deze variant lijkt het erop dat de kaarten in Europa en Amerika opnieuw worden geschud. Veel “deskundigen” vrezen dat het nog veel erger gaat worden en politici nemen dit natuurlijk zeer serieus en reageren dienovereenkomstig.

Regelgeving verandert bijna met de dag, de toegangsregels liggen in veel EU-lidstaten dicht bij detentieomstandigheden en ineens zijn landen (waaronder het onze) uitgeroepen tot risicogebieden. De roep om vaccinatie wordt door overheden maar al te graag versterkt. Tegelijkertijd zijn er gerede twijfels dat het vaccin werkt tegen Omicron. Wat onlangs modelstaten waren bij corona vanwege hoge tot zeer hoge vaccinatiegraden – Portugal, Spanje, Malta, IJsland bijvoorbeeld – laten momenteel toenemende incidenties zien die verder gaan dan goed en slecht, of het nu met of zonder omicron is.

In Zuid-Afrika, de vermeende herkomstplaats van de Omicron-variant, dalen de incidentiecijfers al weer. In de buurlanden Botswana en Namibië ligt de incidentie momenteel zo rond de 380 en 260 en stijgt nog steeds. Maar Zuid-Afrika weet ook dat het ziekteverloop veel milder is dan bij Delta-variant en dat er minder mensen in het ziekenhuis liggen (en terechtkomen).

Zijn de aangekondigde maatregelen in Europa nu schromelijk overdreven of zijn ze te wijten aan onwetendheid, hoewel er al informatie beschikbaar is uit Zuid-Afrika? Of wordt gevreesd – zonder enig vorm van bewijs – dat de virusmutant in de Europese winter een ander effect heeft dan in de Zuid-Afrikaanse zomer? Of verdragen Afrikanen de ommicron-variant vanwege een hoge mate van immuniteit tegen infecties beter dan herstelde (genezen) mensen?

Er zijn dus veel open vragen. Eén ding is zeker: in ons land wordt een groot deel van de van een besmetting herstelde personen niet als genezen (immuun) beschouwd en wil de overheid dat zij alsnog het traject van vaccinaties in gaan. Parallel aan een mogelijke verplichte vaccinatie (trefwoord: vaccinatieplicht) en de coronamaatregelen komt steeds meer het vermoeden bij ons op dat de coronacrisis ook “misbruikt” wordt, dat het voor iets anders dan de volksgezondheid wordt gebruikt.
Die indruk krijgen we als we bijvoorbeeld kijken naar de “Stringency Index”. Deze Duitse index rangschikt landen volgens de inperkingsmaatregelen tegen het coronavirus. Van de meer dan 180 geëvalueerde landen behoren 6 EU-landen tot de strengste 15. Duitsland – dat een voortrekkersrol binnen de EU vervult – neemt de roemloze eerste plaats in op de “statista.com”-schaal; Oostenrijk – waar veel landgenoten nog net op tijd hun wintersport houden – staat op de 5e plaats (over dit land zometeen meer). Moeten bedrijfs- en mensenschadelijke lockdowns en andere maatregelen worden gebruikt om economische of financiële problemen te verdoezelen met het corona-excuus? En is de mening niet allang gesterkt dat de bevolking sinds corona steeds meer burgerreachten is kwijtgeraakt?

Met regels, waarvan sommige illegaal zijn, worden de mensen door de overheid van hun rechten beroofd en het is meer dan de vraag of ze ooit nog zullen worden teruggegeven. Burgers moeten naar het lijkt heropgevoed worden tot schapen. Mensen dienen hun persoonlijke contacten bij verordening te beperken of te verbreken. De “sociale” en de mainstream media oefenen in toenemende mate censuur uit, waarschuwen, verwijderen en verbieden. De regering ruïneert degenen die niet naar het systeem luisteren. Artsen die kritiek hebben op vaccinaties mogen hun vak niet uitoefenen, universiteitshoogleraren worden ontslagen.

Experts die ooit zeer gerespecteerd werden maar kritiek uitoefenenden op vaccinaties en het beleid hierover, worden en zijn verbannen uit de publieke media, ze worden als wappies weggezet of doodgezwegen. Artsen worden ontslagen. Van andere medische professionals worden de gangen nagegaan omdat ze het aandurfden kritiek te leveren of hun (specialistische) mening te uiten. Vaccin-kritische deelnemers van demonstraties worden over het algemeen aangeduid als extreem rechts, neonazi’s, fascisten, anti-democraten enz.  In EU-lidstaten willen ministers van Justitie “sociale media” aan banden leggen (lees: censureren).

Natuurlijk is alles alleen maar goed voor ons bestwil, wordt er gezegd. Zelfs niet-gevaccineerde mensen worden binnen de Europese Unie per verordening opgesloten en mogen alleen onder moeilijke omstandigheden werken. En ook een particuliere tv-omroeporganisatie wordt nu volop aangevallen omdat ze kritiek op corona durft te uiten en omdat ze onaangename deskundigen toelaat een andere mening te hebben over corona. Men krijgt de indruk dat vrijheid van meningsuiting slechts een loze kreet is.

De weg die overheden hebben ingeslagen, daarbij ondersteund door de grote mediabedrijven, is in ieder geval een meer dan bedreigende ontwikkeling die al lang kan worden waargenomen.

P.S.: Hier is een verklaring van de baas van de Wereldgezondheidsorganisatie op video en de tekst zou iedereen voor zichzelf moeten beoordelen:

Op 2:40 zegt Tedros Ghebreyesus het volgende: “Rather than as we see some countries are using to give boosters to kill children which is not right.” (In plaats van zoals we zien, geven sommige landen boosters om kinderen te doden, wat niet goed is.)
Freudiaanse verspreking?

We zouden nog even terugkomen op Oostenrijk, het land waar veel wintersportgangers nog even snel naartoe gegaan zijn voordat er restricties voor de toegang zouden worden ingevoerd. Recentelijk schreven we dat dit land in het Westen gezien wordt als de proeftuin voor het coronabeleid (wat ondermeer blijkt uit de vaccinatieplicht die er begin februari ingevoerd gaat worden).

Er zijn in deze eens democratische EU-lidstaat ontwikkelingen gaande dat wij zien als een teken aan de wand. Neem de nieuwe kanselier Nehammer die onlangs nog zei: “…en vanuit mijn oogpunt is het absoluut noodzakelijk om mensen te benaderen, naar hen te luisteren, hun zorgen en angsten serieus te nemen…”. Om vervolgens naar Brussel te reizen, Oostenrijk te vergeten en de führerin van de Europese Commissie te benaderen als een “vurige Europeaan” die de EU begroette als “het meest sensationele en geslaagde succesverhaal”.

Vervolgens gaf hij een ​​groot interview aan de Duitse “Die Welt”. Het gesprek ging over verplichte vaccinaties in Duitsland, de Nord Stream 2 gasleiding en Afghaanse vluchtelingen. Het gedeelte in het artikel over de geplande verplichte vaccinatie in Oostenrijk is bijzonder interessant – dit is namelijk een onderwerp dat ook wordt besproken in (en voor) Duitsland. De Oostenrijkse bondskanselier vreest samenwerking tussen Oostenrijkse en Duitse tegenstanders van verplichte vaccinatie en zei: “We zien dat de extreemrechtse scene tussen Duitsland en Oostenrijk goed genetwerkt is. In de pandemie van het coronavirus werken deze staatsweigeraars uit Duitsland en Oostenrijk nauw samen”.

Inderdaad, u leest het goed: de nieuwe kanselier, voor wie het naar eigen zeggen noodzakelijk is om mensen te benaderen en hun zorgen en angsten serieus te nemen, ziet ineens achter elk struikgewas een paar rechtsextremisten gehurkt (“zijn” nieuwe staatsbeschermingschef gaf later toe dat er maar een paar individuele mensen zijn om te observeren) en stemt – men kan het bijna niet geloven – in met hetzelfde misbruik van Oostenrijkers als de Groene vice-kanselier Kogler hen in het parlement als groep afzonderde. Hij noemde de zogenaamde vaccinatieweigeraars immers “staatweigeraars, vijanden van de democratie, neonazi’s en neofascisten”.

En nu is het al zó ver dat vaccinatieweigeraars door de kanselier worden omschreven als rechts-extremisten en staatsbezwaarden! Dat schiet lekker op! Eigenlijk komt dit overeen met het vocabulaire van links-extremisten. De kanselier voegde eraan toe: “Deze extreme antidemocraten groeperen zich en proberen de grenzen over te steken om de stemming onder degenen die tegen vaccinatie zijn uit te buiten en deze verder op te hitsen”. Dat is “gevaarlijk, … we moeten waakzaam zijn en er samen daadkrachtig tegen optreden…”

Het is nu al duidelijk dat dit “resoluut optreden” geen loze belofte is. Vrijheid van meningsuiting en vooral kritiek op de maatregelen van het Oostenrijkse kabinet is ook de Groene minister van Justitie Zadic een enorme doorn in het oog. (Hierover schreven wij eerder al uitvoerig). En hoewel de zogenaamde “sociale media” zoals Facebook of Twitter al meer dan genoeg waarschuwen, blokkeren, verwijderen – kortom censuur uitoefenen – is dat voor de Oostenrijkse minister van Justitie lang niet genoeg. Die minister, die net als onze premier bijna altijd vriendelijk lacht, wil ook de “sociale media” aan de dijk zetten. Ze wil naar eigen zeggen “verdere radicalisering” op het internet tegengaan (uiteraard om de burgers te beschermen) en “sociale media onder controle krijgen”. Daarnaast worden de gebruikelijke doodslagargumenten zoals “haat op internet”, “vechten tegen complottheorieën” en dus ook “nepnieuws” in het geding gebracht en dit alles zal uiteindelijk leiden tot staatscensuur – die natuurlijk zal worden verkocht met andere woorden.

Gaat lekker zo in de verenigde “democratische” Europese Unie, vindt u ook niet?