Wordt de Amerikaanse pot met schulden geld eerlijk verdeeld?

Dit zijn de contracten die laten zien hoe $ 4.500 miljard aan stimuleringsgelden werd uitbesteed aan Wall Street.

Amsterdam – De Amerikaanse overheid heeft maar liefst $22,01 biljoen, dat is 22.000 miljard, aan schulden uitstaan. Dat is een nieuw record. Hey, big spender. Dat melden Amerikaanse media zoals Associated Press.

Bloomberg News heeft vandaag een artikel gepubliceerd met de kop: “De Fed houdt net zoveel van Main Street als Wall Street This Time.”
Main Street is, zoals de meeste mensen wel weten, een informele term die door economen wordt gebruikt om collectief te verwijzen naar de onafhankelijke kleine bedrijven van de Verenigde Staten.

Het artikel gaat vergezeld van een afbeelding van de voorzitter van de Federal Reserve Jerome Powell die evenveel geld schiet naar Main Street en Wall Street. Niets is verder van de waarheid verwijderd dan deze voorstelling van zaken. Ondanks de kop biedt het artikel van Peter Coy geen greintje bewijs om het uitgangspunt te ondersteunen dat Main Street een eerlijk deel krijgt van de Federal Reserve.
Wat het artikel doet, is de gesprekspunten overnemen die de Federal Reserve heeft gebruikt in elk persbericht dat ze heeft uitgegeven bij de uitrol van een nieuwe financieringsfaciliteit – dat het geld (door een of andere magische, onzichtbare en onverklaarbare hand van de marktgoden) zijn weg zal vinden naar Amerikaanse arbeiders en huishoudens.

Het is allemaal volksverlakkerij. Dit is wat er werkelijk gebeurt. De stimuleringswet (de CARES Act) bepaalt dat de Amerikaanse schatkist 454 miljard dollar van het totaal van 2,2 biljoen dollar aan de Federal Reserve zal verstrekken. Die 454 miljard dollar zal het verliesabsorberende kapitaal zijn om de aankopen van giftige schulden van Wall Street door de Fed met maximaal een factor 10 (ofwel 4,54 biljoen dollar) te benutten. Dus Main Street ligt wat dit betreft al mijlenver achter. Main Street krijgt $ 2,2 biljoen minus $ 454 miljard voor Wall Street en $ 46 miljard voor luchtvaartmaatschappijen en “nationale veiligheids”-bedrijven, wat waarschijnlijk het kwakkelende Boeing betekent – het concern dat de afgelopen tien jaar vele tientallen miljarden dollars heeft weggespoeld om eigen aandelen in te kopen (ten faveure van de aandeelhouders en vooral de top van het bedrijf – en nu van de regering Trump vele tientallen miljarden toegeschoven krijgt van de Amerikaanse belastingbetalers.

Resteert  $ 1,7 biljoen, vergeleken met de $ 4,54 biljoen die aan Wall Street wordt aangeboden, ofwel $ 2,84 biljoen méér aan bailouts om Wall Street te redden.

Maar de Federal Reserve had vorig jaar al een ander Wall Street-bailoutprogramma opgezet dat niet is opgenomen in die $ 4,54 biljoen. Het repositieleningsprogramma van de Fed heeft sinds 17 september 2019 al meer dan $ 9 biljoen naar Wall Street doorgesluisd voor doorlopende leningen. Dus dat maakt het een totaal van $ 13,54 biljoen voor Wall Street versus mogelijk $ 1,7 biljoen voor Main Street, als het niet wordt overgeheveld door mazen in de nieuwe wet. (Die repo-leningen werden gisteren tegen de absurde rentevoet van 1/10e van één procent verstrekt aan bedrijven van Wall Street; bedrijven die in september zelfs niet in staat waren om tegen door hen aangeboden betaling van 10% rente te kunnen lenen.)

Fed-voorzitter Powell heeft duidelijk verklaard dat de Amerikaanse belastingbetaler die dit verliesabsorberende kapitaal moet ophoeste, voor alle verliezen van de financieringsfaciliteiten van de Fed voor Wall Street zal gaan opdraaien. De Federal Reserve draagt op haar beurt bijna al dit geld over aan de New York Fed, die particulier eigendom is van enkele van de grootste banken van Wall Street: JPMorgan Chase, Citigroup, Goldman Sachs en Morgan Stanley, onder andere. (Eén financieringsfaciliteit, de liquiditeitsfaciliteit voor geldmarktfondsen, wordt beheerd door de Boston Fed.)

De New York Fed ondertekent sneller contracten met Wall Street dan je het woord “afzetterij” kunt uitspreken – het gaat dan om bedrijven die de beheerders van dit geld zullen zijn en beslissen wat ze moeten betalen voor de giftige schulden die ze van hun Wall Street-vrienden kopen. Een andere groep bedrijven van Wall Street zal de effecten die als “bewaarnemers” zijn gekocht, daadwerkelijk gaan houden. JPMorgan Chase is sinds de laatste financiële crisis de bewaarder van de door de Fed gekochte door hypotheken gedekte effecten (MBS), ondanks dat deze criminele organisatie schuld heeft bekend voor drie misdrijven. JPMorgan Chase bezit momenteel $ 1,46 biljoen van de MBS-activa van de Fed. (Ze noemen de Fed niet voor niets een gevangen toezichthouder.)

Dit betekent in feite dat de Amerikaanse schatkist het geld vooral heeft witgewassen via de Federal Reserve, die het heeft witgewassen via de New York Fed, die het heeft witgewassen via een stel Special Purpose Vehicles (SPV’s) die zijn georganiseerd in de geheim gehouden jurisdictie van Delaware (PDF) als Limited Liability Corporations (LLC’s), om het geld over te dragen aan vermogensbeheerders van Wall Street. Het feit dat noch de Amerikaanse schatkist noch de Federal Reserve Board betrokken zijn bij de feitelijke behandeling van het geld blijkt uit het feit dat deze contracten uitsluitend worden ondertekend door de New York Fed en de Wall Street-geldbeheerder.

De grote vermogensbeheerder, BlackRock, is al door de New York Fed benoemd om zijn Commercial Mortgage-Backed Securities-programma te beheren (zie het contract hier  – PDF); haar Secondary Market Corporate Credit Facility (SMCCF) (zie opdracht hier – PDF); en de Primary Market Corporate Credit Facility (PMCCF) (zie aankondiging hier – PDF). BlackRock mag zijn eigen junk-bond Exchange Traded Fund (ETF) opkopen onder de overeenkomst voor de SMCCF. Tussen haakjes: eerder meldden wij al dat de EU Blackrock de opdracht heeft gegeven om te helpen bij het integreren van groene financieringsregels in de bankensector – door critici vanwege de zichtbare belangenverstrengeling een vorm van “greenwashing” genoemd.

PIMCO is genoemd als de investeringsmanager van de Commercial Paper Funding Facility (CPFF) van de New York Fed (zie het contract hier – PDF). Maar volgens Bijlage 1 van bewijsstuk A in het contract is PIMCO beperkt tot het doen van aankopen bij de “Primary Dealers” van de New York Fed, een lijst van 24 handelshuizen op Wall Street met dochterondernemingen van de eigenaren van de New York Fed: JPMorgan Chase, Citigroup, Goldman Sachs en Morgan Stanley.

Citigroup en Morgan Stanley waren de nummer 1 en nummer 2 grootste ontvangers van de noodleningsprogramma’s van de Federal Reserve, de programma’s die in het geheim tussen december 2007 en 21 juli 2010 $ 16,1 biljoen naar Wall Street hebben gesluisd, volgens de audit van het Government Accountability Office in 2011 (de niet-partijgebonden waakhond voor het Congres). (Zie onderstaande tabel.)

Citigroup ontving doorlopende leningen onder het markttarief van in totaal $ 2,5 biljoen, terwijl Morgan Stanley $ 2,04 biljoen ontving. Toen, net als nu, kreeg Main Street kruimels ($ 22,6 miljard aan huiseigenarenhulp versus $ 7,8 biljoen voor vier banken van Wall Street).

Het contract van BlackRock voor het  Agency Commercial Mortgage-Backed Securities-programma is ook beperkt tot het doen van aankopen bij diezelfde 24 primary dealers van de New York Fed. (We hebben de definitieve voorwaarden voor de andere door BlackRock beheerde programma’s nog niet gezien.)

Het programma voor repo-leningen van de New York Fed dat op 17 september 2019 begon (lang voordat er een coronavirus-COVID-19-crisis was in de Verenigde Staten of ergens anders in de wereld), is ook beperkt tot het verstrekken van geld aan diezelfde 24 primary dealers. (Zie de volledige lijst – afbeelding 2.)

En de grootste van de noodfinancieringsfaciliteiten van de Federal Reserve sinds de financiële ineenstorting van 2008, de Primary Dealer Credit Facility (PDCF), is weer terug en (maar dat dacht u misschien al) ook beperkt tot diezelfde 24 handelshuizen op Wall Street. De vorige keer was de PDCF goed voor $ 8,95 biljoen (zie onderstaande grafiek) van de $ 29 biljoen die de Fed uit het niets had gecreëerd om banken van Wall Street en hun handelseenheden te reanimeren, samen met buitenlandse banken die de derivaten-tegenpartijen waren van Wall Street.
De New York Fed heeft nog geen beheercontract of bewaarcontract voor de PDCF gepubliceerd. Het zegt alleen dat de Bank of New York Mellon dagelijks verantwoordelijk zal zijn voor de prijsstelling van het onderpand (PDF hier). Dit roept de vraag op of iemand bewaarder is van dit onderpand.

De hedendaagse PDCF verstrekt leningen tegen hetzelfde rentetarief als het discount window, een gekunsteld tarief van ¼ van één procent, aan enkele van de gevaarlijkste handelshuizen op Wall Street, waarvan de moedermaatschappijen biljoenen dollars aan derivaten buiten hun balansen hebben staan. Deze “bankmoeders” nemen op hun beurt het bijna gratis geld van de Federal Reserve aan en blijven hoge dubbelcijferige rentetarieven in rekening brengen op de creditcards van in financiële problemen verkerende Amerikanen. De PDCF accepteert ook aandelen (we herhalen: aandelen!) samen met andere dubieuze effecten als onderpand voor deze leningen voor ¼ van één procent.

We hebben Wall Street eerder een geïnstitutionaliseerd systeem voor vermogensoverdracht van 99% naar de rijke 1% genoemd. De CARES-wet zet het systeem van vermogensoverdracht intact houden door de rijke ceo’s en politici (die banden hebben met Wall Street) hun al gedurende een tiental jaren verstrekte obscene compensaties te laten behouden, vergoedingen die werden gedaan door de risico’s van de balansen van die bedrijven te verbergen (de winst te privatiseren). De belastingbetaler wordt nu wéér gedwongen om de rekeningen te betalen voor de verliezen op Wall Street’s giftige schulden (het “socialiseren van de verliezen”). De Amerikaanse minister van Financiën Steve Mnuchin heeft gezegd dat dit in niets lijkt op de financiële crisis van 2008 – en toch lijkt het in alles op de financiële crisis van 2008, behalve dat het een nòg brutaler greep in de portemonnee van de doorsnee Amerikaan is.