De heersende elites hebben geen legitimiteit meer. Ze hebben onze kapitalistische democratie vernietigd en vervangen door een maffiastaat. Wat de Romeinse filosoof Cicero een gemenebest, een res publica , een ‘openbaar ding’ of het ‘eigendom van een volk’ noemde, is veranderd in een instrument van naakte plundering en onderdrukking namens een wereldwijde oligarchie van bedrijven. Wij zijn lijfeigenen die worden geregeerd door obsceen rijke, almachtige meesters die de Amerikaanse schatkist plunderen, weinig of geen belastingen betalen en de rechterlijke macht, de media en de wetgevende macht van de regering hebben bedorven om ons van burgerlijke vrijheden te beroven en hen de vrijheid te geven om financiële fraude te plegen en diefstal.
Het verlies van controle over ons heersersysteem, het misbruik van alle democratische instellingen, het verkiezingsproces en de wetten om geld naar een handvol oligarchen te leiden terwijl ze ons de macht ontnemen, betekent onheilspellend dat de heersende elites niet langer het recht kunnen claimen een monopolie hebben op geweld. Geweld van politie en veiligheidsdiensten zoals de FBI, die zijn overgegaan in bezettingsmacht, beschermen de exclusieve belangen van een kleine, heersende criminele klasse en ontmaskeren de fictie van de rechtsstaat en het verraad van de heersende elites.
‘Om geweldloosheid te laten werken, moet je tegenstander een geweten hebben’, waarschuwde Stokely Carmichael. En als je tegenstander geen geweten heeft, dan wordt staatsgeweld onvermijdelijk beantwoord met tegengeweld. Tirannie neemt de plaats in van hervormingen. Het gevaar van wijdverbreid sektarisch geweld in Amerika is nu heel reëel.
Er zijn drie opties: hervorming, die, gezien het verval in het Amerikaanse politieke lichaam, onmogelijk is; revolutie; of tirannie. Hoe meer de zaken verslechteren, hoe meer de elites zich bedreigd voelen, des te brutaler worden de politie, de Nationale Garde en de organen van de staatsveiligheid. Hoe langer de lijfeigenen hun meesters trotseren, des te meer zullen de populaties in de gevangenissen en gevangenissen, die al de grootste ter wereld zijn, opzwellen.
Als de maffiastaat niet wordt omvergeworpen, wordt Amerika een naakte politiestaat waar elke oppositie, hoe lauw ook, met draconische censuur of geweld wordt geconfronteerd. De politie in steden in het hele land heeft de rapportage van tientallen journalisten die de protesten verslaan met fysiek geweld, arrestaties, traangas, rubberen kogels en pepperspray al tegengewerkt. De enorme sociale scheidslijnen, grotendeels opgebouwd rond ras, zullen worden gebruikt door de neo-fascisten die de macht hebben om een legitieme woede af te leiden door een verraden arbeidersklasse om buur tegen buur te plaatsen. Neofascistische ‘patriotten’ zullen worden losgelaten als aanvalshonden tegen gekleurde mensen, moslims, feministen, intellectuelen, kunstenaars, de media en liberalen. Klagen, zelfs geweldloosheid, wordt verraad.
De opstanden in de straten van Amerikaanse steden gaan niet alleen over de moedwillige moord door de politie op weer een andere persoon van kleur, maar over een hectische strijd om de macht over ons eigen leven terug te dringen. Ze gaan ver achter het politiegeweld, een dagelijkse realiteit voor degenen die vastzitten in onze interne kolonies, waar jaarlijks 1.100 burgers worden vermoord door de politie, bijna allemaal ongewapend. De opstanden worden ook gevoed door de inbeslagname van de institutionele en structurele mechanismen die ooit een vorm van gelijkheid maakten, altijd onvolmaakt en altijd gekleurd door een animus tegenover de armen en de mensen van kleur.
Het halve land leeft in armoede of in een categorie die bijna armoede heet. De arbeidersklasse en de werkende armen zijn geprijsd uit de gezondheidszorg. De scholen leiden hun kinderen niet op, die leven zonder voldoende voedsel en vaak schoon water, worden herhaaldelijk uit hun huizen gezet, krijgen hun nutsvoorzieningen afgesloten, kunnen geen baan vinden, worden kreupel door het straffen van schulden en sterven met een pandemie aan een onevenredig hoger percentage tarieven. Ze krijgen de boodschap die de oligarchen sturen. Zij en hun kinderen zijn vervangbaar. Ze tellen niet mee. Hun leven is niet van belang, tenzij ze opgesloten zitten in een kooi waar hun lichaam maar liefst $ 60.000 per jaar kan genereren voor de veelheid aan bedrijven, waaronder de winstgevende medische diensten, voedseldiensten, geldtransferservices, commissarisdiensten, telefoon Diensten,
Het gevangenissysteem is een miljardenindustrie per jaar, waarbij lobbyisten in de hoofdsteden van de staat en Washington ervoor zorgen dat deze lichamen in kooien blijven of kort na hun vrijlating weer in kooien worden gestopt. De neoslavernij in onze gevangenissen is het bedrijfsmodel dat in heel Amerika wordt beoogd.
De twee regerende partijen zijn even medeplichtig aan deze aanval. De Democratische Partij, midden in de ergste economische neergang sinds de Grote Depressie, probeert ons een presidentskandidaat te verkopen, Joe Biden, die een van de belangrijkste architecten van deïndustrialisering was en verantwoordelijk voor het verlies van honderdduizenden goede vakbondsjobs. Biden en Bill Clinton vernietigden ook ons welzijnsprogramma, waar 70 procent van de ontvangers kinderen waren, en regelden de verdubbeling van onze gevangenispopulatie en de verdrievoudiging en verviervoudiging van straffen.
Biden, zoals Naomi Murakawa opmerkt in “The First Civil Right: How Liberals Build Prison America”, was een drijvende kracht achter de notoir strenge straffen in de Anti-Drug Abuse Acts van 1986 en 1988, en de three-strikes wetgeving in de Violent Crime Control and Law Enforcement Act van 1994, die ook financiering bood voor 100.000 nieuwe politieagenten en de agressieve vervolging van 60 nieuwe kapitaalmisdrijven. Hij sponsorde wetgeving om het beroep van gevangenen in de gevangenis drastisch in te perken en leidde de passage van de Federal Death Penalty Act van 1994 en The Anti-Terrorism and Effective Death Penalty Act van 1996. Hij hield toezicht op de militarisering van de politie en de massale expansie van misdaden waarvoor de dood in aanmerking komt, waarover hij herhaaldelijk heeft opgeschept.
Biden stond ook in de voorhoede van de re-segregatie van ons openbare schoolsysteem en heeft herhaaldelijk opgeroepen tot bezuinigingen op de sociale zekerheid. Hij speelde een belangrijke rol bij de rampzalige handelsovereenkomsten zoals de Noord-Amerikaanse vrijhandelsovereenkomst (NAFTA) en bezuinigingsprogramma’s, evenals bij het opzetten van het meest alomtegenwoordige systeem van massale overheidstoezicht in de menselijke geschiedenis. Kijken naar Stacey Abrams, die zeker beter weet, zich in verdraaiingen verdraait om uitbundige lof op Biden te geven, en zelfs de # MeToo-beweging overboord gooit, is een ander triest voorbeeld van de corrosieve ziekte van careerism. Biden, een van de belangrijkste architecten achter de oorlogen in het Midden-Oosten, waar we meer dan $ 7 biljoen hebben verspild en het leven van miljoenen mensen hebben vernietigd of vernietigd,
Als we een functionerend gerechtelijk en wetgevend systeem zouden hebben, zou Biden, samen met de andere architecten van onze rampzalige keizerlijke oorlogen, plundering van het land en verraad van de Amerikaanse arbeidersklasse, berecht worden en niet aangeboden worden als een oplossing voor onze politieke en economisch debacle. De bijziendheid van de heersende elites is dat ze denken dat ze Biden aan ons kunnen opdringen omdat hij geen Trump is. Maar het spel is afgelopen. De façade van democratie werkt niet meer.
Alleen de afnemende en grotendeels blanke midden- en beroepsklassen geloven nog steeds in de fictie dat deze verkiezingen een keuze bieden of dat we in een democratie leven. De arbeidersklasse en de werkende armen weten beter. Hun leven was, zoals Barbara Ehrenreich schreef, een lange noodsituatie vóór de pandemie. Nu ze deze zomer met faillissement worden geconfronteerd wanneer de werkloosheid en de stimuleringsmaatregelen opraken, wordt het moratorium opgeheven bij uitzettingen om de onbezette bevolking van 11 miljoen mensen te verdubbelen of te verdrievoudigen en stijgt de werkloosheid tot 25 procent. Achtenveertig procent van de eerstelijnswerkers blijft niet in aanmerking voor ziekengeld en ongeveer 43 miljoen Amerikanen zijn zojuist hun door de werknemer gesponsorde ziektekostenverzekering kwijtgeraakt. Voedselbanken worden al overspoeld door tienduizenden wanhopige gezinnen.
En wat deden onze kleptocratische heersers te midden van deze crisis? Ze hebben $ 4 biljoen geplunderd op een ongeziene schaal sinds de reddingsoperatie van 2008 onder toezicht van Barack Obama en Biden. Ze hebben zich op onze kosten volgepropt en verrijkt, terwijl ze kruimels uit de ramen van hun privéjets, jachten en paleisachtige huizen gooiden voor de lijdende en verachte massa.
De CARES-wet droeg miljarden aan geld of belastingvoordelen over aan oliemaatschappijen , de luchtvaartsector, die alleen al $ 50 miljard aan stimuleringsgeld kreeg , de cruiseschipindustrie , een meevaller van $ 170 miljard voor de vastgoedsector, private equity-bedrijven , lobbygroepen , wiens politieke actiecomités hebben de afgelopen twee decennia $ 191 miljoen aan campagnebijdragen gegeven aan politici , de vleesindustrie en bedrijven die offshore zijn verhuisd om Amerikaanse belastingen te ontwijken. Door de wet konden de grootste bedrijven geld opslokken dat bedoeld was om kleine bedrijven solvabel te houden om werknemers te betalen. Het gaf 80 procent van de belastingvoordelen in het kader van het stimuleringspakket aan miljonairs en stond de rijksten toe stimuluscheques te krijgen van gemiddeld 1,7 miljoen dollar. De CARES-wet autoriseerde ook $ 454 miljard voor het Exchange Stabilization Fund van het ministerie van Financiën, een enorm slush-fonds dat door Trump-trawanten wordt uitgedeeld aan bedrijven die, wanneer ze 10 op 1 worden ingezet, kunnen worden gebruikt om maar liefst 4,5 biljoen dollar aan activa te creëren. De wet machtigde de Fed om Wall Street $ 1,5 biljoen aan leningen te verstrekken , waarvan niemand verwacht dat ze ooit zullen worden terugbetaald. Amerikaanse miljardairs hebben $ 434 miljard rijk geworden r sinds de pandemie. Jeff Bezos, de rijkste man ter wereld, wiens bedrijf Amazon betaald geen federale belastingen vorig jaar, alleen toegevoegd $ 34600000000 om zijn persoonlijke rijkdom sinds de pandemie begon.
Hoe lang kun je verwachten dat mensen hun kinderen honger zien lijden? Hoe lang kun je verwachten dat mensen hun dierbaren zien lijden en sterven omdat ze geen medische zorg kunnen krijgen? Hoe lang kun je verwachten dat mensen worden misbruikt door wetteloze politie en een rechtssysteem dat is ontworpen om de armen in gevangenissen en gevangenissen te brengen? Hoe lang kun je zien hoe de rijken profiteren van je ellende?
Ik zou liever zien dat onze revolutie het gif van geweld vermijdt, dat ik te nauw ken van mijn twee decennia als oorlogscorrespondent. Maar ik weet ook dat wanneer alles om je heen samenzweert om je te verpletteren, de enige manier om jezelf te bevestigen is om niet alleen de structuren en instellingen die je hebben onderdrukt, maar vaak jezelf te vernietigen. Ik zag dit toen ik in de verarmde wijk Roxbury in Boston woonde en toen ik als verslaggever in Gaza werkte. Dit begrip was iets dat Malcom X, die uit armoede kwam, altijd begreep en Martin Luther King, een product van de zwarte bourgeoisie, later leerde.
Het zijn uiteindelijk de heersende elites die de mechanica van het verzet zullen bepalen. Wanneer ze elke ontsnappingsroute sluiten, wanneer ze uitsluitend in de taal van kracht spreken, wordt de taal van kracht de enige vorm van communicatie. De eis van Trump dat staten de Nationale Garde gebruiken om de protesten en de dreiging om het Amerikaanse leger in de straten van Amerikaanse steden in te zetten, te verpletteren, verhoogt alleen maar de woede en frustratie die tot de opstanden hebben geleid.
Tegelijkertijd zoeken de heersende elites wanhopig naar zondebokken. Het idee dat antifa, dat op het spectrum van terroristische groeperingen naast de padvinders zou staan, achter deze botsingen zit, is even belachelijk als het idee dat Rusland verantwoordelijk is voor de verkiezing van Trump. Bij deze wanhopige zoektocht naar verklaringen die de heersende elites ontsloegen, zag Susan Rice, die de nationale veiligheidsadviseur van Obama was, het geweld aan “buitenlandse actoren”, en voegde eraan toe dat “dit recht uit het Russische speelboek komt.” Deze trope wordt altijd gedreven door despotische heersers om dissidenten die worden gebrandmerkt als de vijand van het volk in diskrediet te brengen.
Hoe langer de heersende elites weigeren de grondoorzaken achter deze protesten aan te pakken, hoe meer ze de schatkist plunderen om zichzelf en hun mede-oligarchen te verrijken, hoe meer ze nutteloze en absurde pogingen ondernemen om de schuld af te weren, des te meer onrust zal zich verspreiden. Het laatste wanhopige toevluchtsoord van de oligarchen om zichzelf te redden, is het aanwakkeren van het vuur van racistisch geweld tussen rechteloze blanken en rechteloze gekleurde mensen. Dit is, vrees ik, het volgende hoofdstuk in deze sage. Ik zag dat deze tactiek in het voormalige Joegoslavië dodelijke gevolgen had. Dit zijn donkere tijden. Ze staan op het punt donkerder te worden.