Tientallen door de Amerikaanse overheid gecharterde vluchten zijn begonnen met het per vliegtuig vervoeren van vitale medische apparatuur en voorraden van China naar de VS, aangezien deze laatste de grootste casus van infecties ter wereld wordt door het nieuwe coronavirus. Er zijn grimmige prognoses voor het aantal sterfgevallen in de VS, aangezien de pandemie weken na het hoogtepunt daar is.
https://youtu.be/DpnlDIgOHcg
China werkt natuurlijk samen met de VS bij het organiseren van de massale medische overdracht, uiteraard gezien de humanitaire crisis. Je zou daarom denken dat een beetje wederkerigheid in orde zou zijn vanuit Washington. China is tenslotte een van die landen waar de VS sancties heeft opgelegd wegens vermeende schendingen van de mensenrechten. Zou het de VS niet behagen om een beetje solidariteit en dankbaarheid te tonen door het sanctieregime tegen China in te trekken?
En niet alleen China. Er zijn ongeveer 30 landen en gebieden die momenteel op een Amerikaanse sanctielijst staan , voornamelijk vanwege de beschuldigingen van Washington van schendingen van de mensenrechten. Sommige van de beoogde landen staan al tientallen jaren onder sancties, zoals Cuba, Noord-Korea en Iran. Anderen zijn recentelijk lid geworden van de dubieuze club, zoals Rusland, Jemen en Venezuela.
Zeker in deze ongekende tijd van een wereldwijde pandemie die miljoenen mensen bedreigt, ongeacht hun nationaliteit, is het tijd om oprechte solidariteit en medeleven met anderen te tonen. Het idee om sancties op te leggen aan andere landen is niet alleen anachronistisch. Het is ronduit barbaars.
In ieder geval zijn Amerikaanse sancties die eenzijdig zijn opgelegd zonder het mandaat van de VN-Veiligheidsraad aantoonbaar illegaal. Zelfs vóór de uitbraak van het coronavirus en de bijbehorende ziekte, Covid-19, kon de Amerikaanse invoering van embargo’s om de handel en de handel in andere landen te verstoren, als laakbaar worden beschouwd. Dergelijke maatregelen worden terecht beschouwd als collectieve straffen voor burgers die in strijd zijn met het internationaal recht en het VN-Handvest.
Maar nu landen strijden tegen een existentiële bedreiging van het virus, kunnen de bestaande Amerikaanse sancties worden gezien als een gruwel.
Iran is een bijzonder aangrijpende zaak. Het heeft een van de hoogste infectiepercentages ter wereld met duizenden doden binnen een paar weken. Maar de regering-Trump acht het nodig om niet alleen strenge sancties tegen Teheran te handhaven, maar heeft sinds de epidemie nog drie extra sanctieronden tegen Iran toegevoegd . De sterfgevallen in Iran worden vermenigvuldigd door het Amerikaanse beleid.
De regering-Trump beweert cynisch dat Amerikaanse sancties de humanitaire hulp aan Iran niet belemmeren. De claim is beneden alle peil. De verlammende sancties die worden opgelegd door het ‘maximale druk’-beleid van Trump, sluiten Iran vrijwel uit van het doen van internationale financiële transacties, ook voor medicijnen. Bovendien betekent het effect van “secundaire sancties” dat veel landen worden geïntimideerd om zaken te doen met Iran uit angst voor represailles van de VS.
Washington heeft bloed in handen waar elk land de strijd tegen Covid-19 op een of andere manier moeilijker vindt. Het had al bloed in handen van zijn illegale sancties. Maar wat we nu hebben is het groteske beeld van een griezelige, sadistische Amerikaanse regering die schaamteloos haar lelijke gezicht laat zien in een tijd van mondiaal lijden.
Tijdens de G20-top vorige week – gehouden via teleconferentie om verspreiding van coronavirusinfectie te voorkomen – riep de Russische president Vladimir Poetin de wereld op om de sancties op dit kritieke moment te schrappen. Hij zei dat het absoluut noodzakelijk is dat alle landen toegang hebben tot medicijnen en apparatuur zonder financiële beperkingen. ‘Het gaat erom of mensen leven of sterven’, voegde hij eraan toe.
De oproep van Poetin om sancties op te heffen werd gesteund door de secretaris-generaal van de VN, Antonio Guterres en andere wereldleiders, waaronder de Chinese president Xi Jinping.
Uiteindelijk werd in de definitieve gezamenlijke verklaring van de G20 echter geen unanieme vermelding van sancties weggelaten. Men vermoedt dat de VS – ’s werelds nummer één seriële misbruiker van sancties – de touwtjes in handen heeft om te voorkomen dat er maatregelen worden genomen om dergelijke maatregelen van financiële dwang uit te bannen. Niet verwonderlijk, want financiële dwang (minder beleefd, “terrorisme”) is een instrument voor het Amerikaanse buitenlands beleid, net zoals de militaire intimidatie van andere naties dat is.
Wat in plaats daarvan uit de G20-conferentie kwam, was een gezamenlijke verklaring van flauwe, oneerlijke retoriek.
Het meende: “Wereldwijde actie, solidariteit en internationale samenwerking zijn meer dan ooit nodig om deze pandemie aan te pakken. We zijn ervan overtuigd dat we dit, door nauw samen te werken, zullen overwinnen. We zullen beschermen
menselijk leven, herstel van de wereldwijde economische stabiliteit en een solide basis leggen voor sterke, duurzame, evenwichtige en inclusieve groei. ”
Hoe vertalen “wereldwijde solidariteit” en “nauwer samenwerken om het menselijk leven te beschermen” zich in praktische corrigerende maatregelen wanneer Washington blijft doorgaan met haar veto over enkele van de armste en zwakste landen die levensreddende voorraden verkrijgen?
Als er compassie of moraliteit in Washington was, zou het onmiddellijk al haar sancties tegen andere naties intrekken als erkenning van de gemeenschappelijke menselijkheid. Maar de hardvochtigheid van Washington is onverbiddelijk, zelfs in tijden van crisis en dood. Het is gebaseerd op een eigengerechtigheid die beangstigend is in de omvang van zijn overmoed en hypocrisie.
Er is een zekere natuurlijke “correctie” nodig voor deze endemische criminele mentaliteit van de Amerikaanse heersende klasse. En je voelt dat de correctie voor het systematisch kwaaddoen tegen medemensen niet lichtvaardig zal verlopen.