Zieke Sid Lukkassen droomt van gewelddadig huishouden in Nederland: iedereen die te links is ‘executeren’

Laten we gewoon eens héél eerlijk zijn: binnen rechts Nederland lopen een hoop perverse charlatans rond, met ideeën die nog walgelijker zijn dan je ooit voor mogelijk zou houden. Je kan denken aan die nazikatholieke knuppels van ‘Cultuur onder Vuur’, maar een erevermelding in deze vijver van extreem-rechtse kwaakeenden is zeker ook weggelegd voor niemand minder dan Sid Lukkassen.

Het is een geliefde hobby op de uiterst rechtse flank: gewoon in een boekje een eind weg boreaal doemdenken over het einde van de beschaving en het begin van de shariaheerschappij, ondersteund door linkse en/of Europese politiek-correcte staatsruifvreters. Het oppervlakkige doel van een stukje dergelijke “literatuur” lijkt vermaak, maar wie de verbetenheid van de schrijvers kent, weet: dit is méér dan fictie. Dit lijkt verdacht veel op de legitimering van toekomstig politiek geweld. Eerder schreef ene Pepijn van Houwelingen al zo’n boek. Hij doet nu mee aan de oprichting van Ongehoord Nederland.

En zeer recentelijk verscheen een dergelijk stukje “literatuur” ook van de hand van Sid Lukkassen. Die naamt komt u wellicht bekend voor: hij schrijft al jaren op menig webstek essays vol niet-bestaande termen, veel te lange zinnen en volstrekte warreltaal. Ook bij De Dagelijkse Standaard biedt hij z’n schrijfsels geregeld aan: doorgaans passen wij voor zijn letterkots. En de laatste anderhalf jaar hebben we er sowieso een volledige banvloek over Lukkassens klaagzangen uitgesproken. De reden: de man schrijft alsof hij het Orakel van Delphi gekruist met Anders Behring Breivik is. Met beide figuren willen we niets te maken hebben. Andere media, zoals The Post Offline van Jan Dijkgraaf en het tijdschrift Elsevier hebben zichzelf ook Lukkassenvrij verklaard. Met goede reden.

Toch heeft Lukkassen het deze week voor elkaar gekregen om de NRC te laten kijken naar één van z’n nieuwe boekjes. Ditmaal geen nep-academisch werk over hoe Nederland zogenaamd verandert in Noord-Korea, maar een fictie boek. Over hoe Nederland verandert in een oorlogszone. En de enige redding is het standrechtelijk executeren van iedereen die het bangmakende label ‘cultuurmarxist’ opgeplakt krijgt. “Is dit het voorportaal van het fascisme?“, vraagt het NRC dan ook terecht. En schrijft over Lukkassens zogenaamd fictieve angstepistel “De afrekening. Kroniek van een getergd volk” het volgende:

“In de ‘roman’ siddert Nederland onder aanslagen door moslims: gifgas in Amsterdam, explosieve drones in Utrecht. In Rotterdam, waar in de haven een kernbom is ontploft, is de situatie zelfs ‘zorgelijk’. Goeie help! Er zit maar één ding op: louterend contra-geweld.

Gelukkig weet ‘generaal Brunnekreef’ wat hem te doen staat: keihard ingrijpen! Waarbij ‘interneren en zelfs executeren aan de orde kunnen zijn’. Er volgen processen tegen cultuurmarxisten, waarbij de aanklager een studie aanhaalt van: dr. Sid Lukkassen. Ik verzin dit niet, maar Nijhof en Lukkassen wel.”

Van de NRC krijgt het grote Lukkassen Lulpraat-boek één van de vijf sterren. Wat ik daar van denk? Dat is nog altijd één ster te veel voor deze nep-academische en ophitsende kwakzalver.