Aandelen daalden vorige week na nieuws dat de rentecurve op schatkistpapier was omgekeerd. Dit betekent dat een kortlopende schatkist een hogere rente betaalde dan een langlopende schatkist. Een omgekeerde rentecurve wordt algemeen gezien als een teken van een naderende recessie.
Sommige economische commentatoren reageerden op de omgekeerde rentecurve door de Keynesiaanse propaganda te parodiëren dat recessies een onvermijdelijk kenmerk zijn van een vrijemarkteconomie, waarvan de negatieve effecten alleen kunnen worden beperkt door de Federal Reserve. Zoals veel van de conventionele economische wijsheid, is het idee dat recessies worden veroorzaakt door de vrije markt en genezen door de Federal Reserve precies het tegenovergestelde van de waarheid.
Rentetarieven zijn de prijs van geld. Zoals alle prijzen moeten deze door de markt worden vastgesteld om informatie over economische omstandigheden nauwkeurig te kunnen overbrengen. Wanneer de Federal Reserve de rente verlaagt, verstoort het die signalen. Dit leidt ertoe dat investeerders en bedrijven de ware staat van de economie verkeerd inschatten, wat resulteert in verkeerde allocaties van middelen. Deze verkeerde toewijzingen kunnen een economische bloei veroorzaken. Aangezien de boom echter geworteld is in misvattingen van de ware staat van de economie, kan deze niet lang duren. Uiteindelijk barst de door de Federal Reserve gecreëerde bubbel, wat resulteert in een recessie.
Recessies zijn dus geen kenmerk van de vrije markt. In plaats daarvan zijn ze een onvermijdelijk resultaat van het congres dat een geheime centrale bank macht verleent om de prijs van geld te beïnvloeden. Hoewel monetair beleid de grootste boosdoener kan zijn, schaden overheidsbelasting en regelgevingsbeleid ook de economie. Veel voorschriften, zoals het minimumloon en beroepsvergunningen, brengen veel mensen met lage inkomens schade toe waarvan de economische interventionisten beweren dat ze het meest profiteren van de welvaartsregelgevende staat.
Het beste wat het Congres en de Federal Reserve kunnen doen na het uiteenspatten van de bubbel, is de recessie op zijn beloop laten. Recessies zijn pijnlijk, maar noodzakelijk als de economie zal genezen van de schade die wordt aangericht door het beleid van de overheid om de belastingen op te heffen, te belasten, te besteden en op te blazen. Maar het Congres en de Fed kunnen de kreten niet weerstaan om ‘iets’ te doen. Het Congres besteedt dus miljarden aan verspillende ‘economische stimulerings’-plannen en reddingsoperaties van politiek invloedrijke bedrijven. Ondertussen probeert de Fed de pomp te ‘vullen’ via nieuwe geldcreatie en herstart de hele boom-and-bust cyclus.
Dit wil niet zeggen dat niemand economische moeilijkheden zou ondervinden in een vrije markt. Bedrijven en zelfs hele industrieën zouden nog steeds sluiten vanwege de veranderende smaak van de consument, nieuwe concurrenten die superieure producten aanbieden of slechte zakelijke beslissingen. Er kunnen zelfs bubbels zijn in een vrije markt, omdat sommige beleggers rages verkeerd lezen als permanente veranderingen in de voorkeuren van de consument. Maar perioden van neergang zouden korter zijn en de meeste zouden alleen specifieke industrieën treffen en niet de hele economie.
Het opleggen van tarieven door president Trump (die een vorm van belasting zijn voor Amerikaanse consumenten) is bijzonder schadelijk geweest. De tariefoorlog heeft niet alleen de prijzen voor geïmporteerde consumptiegoederen verhoogd. Het heeft ook markten afgesneden voor exportafhankelijke bedrijven, zoals fabrikanten die materialen importeren die worden gebruikt om hun producten te bouwen.
Het handelsconflict met China kan de gebeurtenis zijn die de Amerikaanse economie in een grote recessie of zelfs een depressie duwt. De handelsoorlog is echter niet de oorzaak van de neergang. De volgende recessie, zoals elke recessie sinds 1913, zal worden gestempeld “Hoffelijkheid van de Federal Reserve.” De enige manier om de boom-and-bust cyclus te beëindigen en vrede, welvaart en vrijheid te herstellen is een einde te maken aan de welvaart-oorlogsstaat, het Zestiende Amendement intrekken en de audit beëindigen.
schot in eigen voet