“Zoals hij dat nodig acht”: Trump legt de inzet vast – en de media beginnen zijn boodschap te horen

In een Time-interview vertelt Trump ons hoe de wet, de orde en de vrijheid in november op het spel staan

Trump  De inzet bij de verkiezingen is even groot als eenvoudig: wet en orde om vrijheid te garanderen versus wetteloosheid en wanorde zonder vrijheid. Die boodschap schreeuwt hardop uit de pagina’s van de meest recente coverstory van TIME Magazine: “ Hoe ver zou Trump gaan ?” Het is gebaseerd op interviews met Trump en anderen die dicht bij hem staan, inclusief een volledig transcript en factcheck .

Het meest huiveringwekkende voorbeeld van wat er dit najaar op het spel staat, is de verwoesting van het recht van vrouwen op privacy en reproductieve vrijheid. Trump “zou de rode staten de zwangerschappen van vrouwen laten monitoren en degenen die het abortusverbod overtreden, vervolgen.” Een scenario dat op gruwelijke wijze  The Handmaid’s Tale weerspiegelt . 

Twijfel je of hij het meent? Hij heeft al opgeschept over zijn rol in de omverwerping van Roe v. Wade . Nu steunt hij de volgende overheidsinvasie van vrouwenlichamen. 

Het zijn niet alleen abortusrechten waar hij op uit is. Alle individuele vrijheden die onze grondwet garandeert, komen in gevaar als we de macht overdragen aan iemand die ‘op de eerste dag ’ dictator wil worden. Zoals de eminente historicus Ruth Ben-Ghiat dinsdag tweette : “ Trump conditioneert Amerikanen al jaren om met hem als dictator een autoritair bewind te verlangen.”

Ze wees op het antwoord van Trump op de vraag van Time of hij begreep “waarom zoveel Amerikanen al dit gepraat over dictatuur zien als in strijd met onze meest gekoesterde vrijheden?” Hij was het daar niet mee eens en benadrukte precies het tegenovergestelde: “Ik denk dat veel mensen het leuk vinden.”

Voortdurende herhaling dat het abnormale normaal is: zo effenen autoritairen de weg naar een dictatoriaal bewind. Het eindeloze herhalen van ideeën die ooit afwijkend waren, lost de weerstand tegen de eliminatie van normen op en conditioneert de bevolking tot versoepeling van de beperkingen voor de leider.

Denk eens aan vier verbluffende voorbeelden uit TIME’s interview met Trump: 

Ten eerste is er de belofte van Trump om “ de Nationale Garde naar eigen inzicht in te zetten in Amerikaanse steden.” Het federale “Posse Comitatus-statuut”, dat 150 jaar geleden werd aangenomen, “ verwijdert het leger van de reguliere civiele wetshandhaving.” 

Een wettelijke uitzondering op die wet maakte de stappen mogelijk die de presidenten Dwight Eisenhower en Jack Kennedy in 1957 en 1963 hadden ondernomen – zij beriepen zich op de Insurrection Act en federaliseerden de Nationale Garde om opstandige zuidelijke gouverneurs en politie ervan te weerhouden de gevestigde rechten van zwarte studenten op gelijke rechten te belemmeren. onderwijs. 

Pervers genoeg bleef Trump tijdens de opstand op 6 januari op zijn handen zitten nadat hij de menigte had opgehitst. Hoe dan ook, hij heeft het niet over opstand als hij het heeft over ‘de steden binnengaan’. Hij heeft het over het gebruik van het leger “ zoals hij dat nodig acht ” , legaal of niet. Dat zou een ondergang betekenen voor onze rechten uit het Eerste Amendement om vreedzaam bijeen te komen uit protest tegen zijn beleid.

Ten tweede beloofde hij “ een deportatieoperatie uit te voeren die bedoeld was om meer dan 11 miljoen mensen uit het land te verwijderen. . . [en is] bereid om detentiekampen voor migranten te bouwen en het Amerikaanse leger voor dat doel in te zetten.” Het doet er niet toe dat, zoals rechter Antonin Scalia ooit schreef, “het Vijfde Amendement [niet-burgers] recht geeft op een eerlijke rechtsgang in deportatieprocedures .” Het doet er niet toe dat het Hooggerechtshof zijn besluit uit de Tweede Wereldoorlog, waarin detentiekampen voor Japanse Amerikanen werden gezegend, heeft verworpen .

Ten derde zei Trump dat hij ‘ gratie overweegt voor al zijn aanhangers die ervan worden beschuldigd het Amerikaanse Capitool op 6 januari 2021 aan te vallen, van wie er meer dan 800 zijn. . . veroordeeld.” Vergeet de slagen door de vlaggenmast van de met beren bespoten politie. Vergeet het terrorisme en de ontheiliging van de zalen en kantoren van het Capitool, terwijl het menigtekoor schreeuwt: ‘Hang Mike Pence.’ Dergelijke massale gratie zou de sluizen openen voor toekomstig politiek geweld door Proud Boys, Oath Keepers en elke paramilitaire groepering die Trump steunt.

Ten vierde en misschien wel het meest onheilspellende van allemaal: Trump weigerde geweld uit te sluiten als hij de verkiezingen van 2024 verliest. “ Als we niet winnen, . . . het hangt er van af . Het hangt altijd af van de eerlijkheid van een verkiezing.” Eerlijkheid, ongetwijfeld, “zoals hij dat nodig acht.” Als Trump verliest, bereid je dan voor op de deja vu van 6 januari met Proud Boys “ stand[ing] by .”

Drie vangrails weerhouden de meeste mensen ervan verschrikkelijke kwaden te begaan: een gevoel van goed en kwaad, de dreiging om tegengehouden te worden, en de angst voor straf. Er bestaat niets voor Trump.

Wat het eerste betreft: alleen iemand die de afgelopen negen jaar in coma is geweest, zou niet inzien dat de leidende lichten van Trump geld, macht en eigenbelang zijn, en niet een morele code. 

Wat het tweede betreft, is hij van plan een nieuwe Trump-regering te voorzien van jaknikkers en de bescherming van ambtenaren te ontnemen aan overheidsfunctionarissen die niet loyaal aan hem zijn en bereid zijn hun grondwettelijke eed te verraden.

En wat het derde punt betreft: de meerderheid van het Hooggerechtshof geeft alle aanwijzingen dat hij ‘ in de tank zit voor Trump ’, en hij vertelde TIME dat hij ‘ een Amerikaanse advocaat zou ontslaan die zijn bevel om iemand te vervolgen niet uitvoert’. De vangrails zullen naar beneden zijn, de auto zal 180 km per uur rijden in de bergbocht en recht over de constitutionele klif zwenken.

Zaterdagavond tijdens het diner van de Correspondenten van het Witte Huis in DC stopte president Joe Biden het grapje en zette het op het spel met zijn publiek van politieke journalisten: 

Ik ben . . . je vragen om de ernst van het moment te onderkennen; ga voorbij de paardenracenummers en . . . de afleidingen. . . en focus op wat er werkelijk op het spel staat. [De inzet] kan niet hoger zijn.

Petje af voor Time en soortgelijke media die de unieke ernst van dit moment ter harte nemen.