Times-verslaggevers hebben decennia aan belastinginformatie verkregen die de president voor het publiek verborgen heeft gehouden. Hier zijn enkele van de belangrijkste bevindingen.
The New York Times heeft belastingaangiftegegevens verkregen voor president Trump en zijn bedrijven die meer dan twee decennia beslaan. Trump heeft lang geweigerd deze informatie vrij te geven, waardoor hij de eerste president in decennia is die basisdetails over zijn financiën verbergt. Door zijn weigering zijn zijn belastingaangiften een van de meest gewilde documenten in de recente geschiedenis.
Een van de belangrijkste bevindingen van het onderzoek van The Times:
-
De heer Trump betaalde geen federale inkomstenbelasting in 11 van de 18 jaar die The Times onderzocht. In 2017, nadat hij president werd, bedroeg zijn belastingaanslag slechts $ 750.
-
Hij heeft zijn belastingaanslag verlaagd met twijfelachtige maatregelen, waaronder een belastingteruggave van $ 72,9 miljoen die het onderwerp is van een audit door de Internal Revenue Service.
-
Veel van zijn kenmerkende bedrijven, waaronder zijn golfbanen, melden dat hij grote hoeveelheden geld heeft verloren – verliezen die hem hebben geholpen zijn belastingen te verlagen.
-
De financiële druk op hem neemt toe nu honderden miljoenen dollars aan leningen die hij persoonlijk heeft gegarandeerd, binnenkort opeisbaar zijn.
-
Zelfs terwijl hij verliezen declareerde, is hij erin geslaagd om van een weelderige levensstijl te genieten door belastingaftrek te nemen op wat de meeste mensen zouden beschouwen als persoonlijke uitgaven, waaronder woningen, vliegtuigen en $ 70.000 aan hairstyling voor televisie.
-
Ivanka Trump, die als werknemer van de Trump-organisatie werkte, lijkt “advieskosten” te hebben ontvangen die ook hielpen bij het verlagen van de belastingaanslag van het gezin.
-
Als president heeft hij meer geld gekregen van buitenlandse bronnen en Amerikaanse belangengroepen dan voorheen bekend was. De gegevens onthullen geen eerder niet-gerapporteerde verbindingen met Rusland.
Het is belangrijk om te onthouden dat de opbrengsten geen ongegronde kijk zijn op de zakelijke activiteiten van de heer Trump. Ze zijn in plaats daarvan zijn eigen portret van zijn bedrijven, samengesteld voor de IRS. Maar ze bieden wel het meest gedetailleerde beeld dat tot nu toe beschikbaar is.
Hieronder volgt een diepere kijk op de afhaalrestaurants. Het hoofdartikel op basis van het onderzoek bevat veel meer informatie, evenals een tijdlijn met de financiën van de president . Dean Baquet, de hoofdredacteur, heeft een notitie geschreven waarin hij uitlegt waarom The Times deze bevindingen publiceert .
De belastingontwijking van de president
De heer Trump heeft de afgelopen twintig jaar geen federale inkomstenbelasting betaald.
Naast de 11 jaar waarin hij geen belasting betaalde gedurende de 18 jaar die The Times onderzocht, betaalde hij slechts $ 750 in elk van de twee meest recente jaren – 2016 en 2017.
Hij is erin geslaagd belastingen te ontwijken terwijl hij geniet van de levensstijl van een miljardair – wat hij beweert te zijn – terwijl zijn bedrijven de kosten dekken van wat velen als persoonlijke uitgaven zouden beschouwen.
Deze belastingontwijking onderscheidt hem van de meeste andere welgestelde Amerikanen.
De belastingen op rijke Amerikanen zijn de afgelopen decennia sterk gedaald, en velen gebruiken mazen in de wet om hun belastingen te verlagen tot onder de wettelijke tarieven. Maar de meeste welvarende mensen betalen nog steeds veel federale inkomstenbelasting.
In 2017 bedroeg het gemiddelde federale inkomenspercentage voor de best verdienende 0,001 procent van de belastingaanvragers – dat wil zeggen de meest welvarende 1 / 100.000ste deel van de bevolking – 24,1 procent, volgens de IRS
In de afgelopen twee decennia heeft de heer Trump ongeveer $ 400 miljoen minder aan gecombineerde federale inkomstenbelasting betaald dan een zeer rijke persoon die het gemiddelde voor die groep elk jaar betaalde.
Zijn belastingontwijking onderscheidt hem ook van vroegere presidenten.
Trump is misschien wel de rijkste Amerikaanse president in de geschiedenis. Toch heeft hij vaak minder belasting betaald dan andere recente presidenten. Barack Obama en George W. Bush betaalden elk regelmatig meer dan $ 100.000 per jaar – en soms veel meer – aan federale inkomstenbelastingen tijdens hun ambtsperiode.
De heer Trump daarentegen leidt een federale regering waaraan hij in vele jaren bijna geen inkomstenbelasting heeft bijgedragen.
Een grote terugbetaling is cruciaal geweest voor zijn belastingontwijking.
Trump kreeg weliswaar te maken met hoge belastingaanslagen na het aanvankelijke succes van de televisieshow “The Apprentice”, maar hij schrapte de meeste van deze belastingbetalingen door middel van een terugbetaling. Gecombineerd betaalde de heer Trump in eerste instantie bijna $ 95 miljoen aan federale inkomstenbelastingen over de afgelopen 18 jaar. Hij slaagde er later in om het grootste deel van dat geld, met rente, terug te verdienen door vanaf 2010 een belastingteruggave van $ 72,9 miljoen aan te vragen en te ontvangen.
De terugbetaling verlaagde zijn totale federale inkomstenbelasting tussen 2000 en 2017 tot een jaarlijks gemiddelde van $ 1,4 miljoen. Ter vergelijking: de gemiddelde Amerikaan in de top .001 procent van de verdieners betaalde elk jaar ongeveer $ 25 miljoen aan federale inkomstenbelasting over dezelfde periode.
De terugbetaling van $ 72,9 miljoen is sindsdien het onderwerp geworden van een langlopende strijd met de IRS
Bij het aanvragen van de terugbetaling haalde hij een gigantisch financieel verlies aan dat mogelijk verband houdt met het falen van zijn casino’s in Atlantic City. In het openbaar beweerde hij ook dat hij zijn aandeel in de casino’s volledig had opgegeven.
Maar het echte verhaal kan verschillen van het verhaal dat hij vertelde. Volgens de federale wet kunnen beleggers alleen een totaal verlies op een investering claimen, zoals de heer Trump deed, als ze er niets voor terugkrijgen. De heer Trump leek er iets voor terug te krijgen: 5 procent van het nieuwe casinobedrijf dat ontstond toen hij afstand deed van zijn inzet.
In 2011 begon de IRS een audit om de legitimiteit van de terugbetaling te beoordelen. Bijna een decennium later blijft de zaak om onbekende redenen onopgelost en zou uiteindelijk voor de federale rechtbank terecht kunnen komen, waar het een openbare zaak zou kunnen worden.
Zakelijke uitgaven en persoonlijke voordelen
De heer Trump classificeert een groot deel van de uitgaven voor zijn persoonlijke levensstijl als de kosten van het bedrijfsleven.
Zijn woningen maken deel uit van het familiebedrijf, net als de golfbanen waar hij zoveel tijd doorbrengt. Hij heeft de kosten van zijn vliegtuig, dat werd gebruikt om hem tussen zijn huizen te vervoeren, ook als zakelijke kosten geclassificeerd. Kapsels – waaronder meer dan $ 70.000 om zijn haar te stylen tijdens “The Apprentice” – vallen in dezelfde categorie. Dat gold ook voor bijna $ 100.000 betaald aan een favoriete haar- en visagist van Ivanka Trump.
Dit alles helpt om de belastingaanslag van de heer Trump verder te verlagen, omdat bedrijven zakelijke uitgaven kunnen afschrijven.
Seven Springs, zijn landgoed in Westchester County, NY, typeert zijn agressieve definitie van zakelijke uitgaven.
De heer Trump kocht het landgoed, dat zich in 1996 in Bedford, New York, uitstrekt over meer dan 200 hectare. Zijn zonen Eric en Donald Jr. woonden daar zomers toen ze jonger waren. “Dit is echt onze compound”, zei Eric tegen Forbes in 2014. “Vandaag,” blijft de website van de Trump Organization melden, “Seven Springs wordt gebruikt als toevluchtsoord voor de familie Trump.”
Niettemin heeft de oudste heer Trump het landgoed geclassificeerd als een vastgoedbelegging, los van een persoonlijke woning. Als gevolg hiervan heeft hij sinds 2014 $ 2,2 miljoen aan onroerendgoedbelasting kunnen afschrijven – zelfs nu zijn belastingwet van 2017 individuen heeft beperkt tot het afschrijven van slechts $ 10.000 aan onroerendgoedbelasting per jaar.
De ‘advieskosten’
Bij bijna al zijn projecten zetten de bedrijven van de heer Trump ongeveer 20 procent van het inkomen opzij voor onverklaarbare ‘advieskosten’.
Deze vergoedingen verlagen de belastingen, omdat bedrijven ze kunnen afschrijven als bedrijfskosten, waardoor het bedrag van de uiteindelijke winst die aan belasting is onderworpen, wordt verlaagd.
De heer Trump haalde bijvoorbeeld $ 5 miljoen op voor een hoteldeal in Azerbeidzjan en rapporteerde $ 1,1 miljoen aan advieskosten. In Dubai was er een vergoeding van $ 630.000 voor $ 3 miljoen aan inkomsten. Sinds 2010 heeft de heer Trump ongeveer $ 26 miljoen aan dergelijke vergoedingen afgeschreven.
Zijn dochter lijkt een deel van deze advieskosten te hebben ontvangen, ondanks dat ze een topman van de Trump Organization was.
Het Times-onderzoek ontdekte een opvallende match: uit de privégegevens van de heer Trump blijkt dat zijn bedrijf ooit $ 747.622 aan vergoedingen betaalde aan een niet nader genoemde consultant voor hotelprojecten in Hawaï en Vancouver, British Columbia. De openbaarmakingsformulieren van Ivanka Trump – die ze indiende toen ze in 2017 bij het Witte Huis kwam – laten zien dat ze een identiek bedrag had ontvangen via een adviesbureau waarvan ze mede-eigenaar was.
Bedrijven die geld verliezen
Veel van de meest vooraanstaande Trump-bedrijven verliezen grote bedragen.
Sinds 2000 heeft hij gemeld dat hij meer dan $ 315 miljoen verloor op de golfbanen die hij vaak beschrijft als het hart van zijn rijk. Veel hiervan vond plaats in Trump National Doral, een resort in de buurt van Miami dat hij in 2012 kocht. En zijn hotel in Washington, geopend in 2016, heeft meer dan $ 55 miljoen verloren.
Een uitzondering: Trump Tower in New York, die hem betrouwbaar meer dan $ 20 miljoen winst per jaar oplevert.
Het meest succesvolle onderdeel van de Trump-business is zijn persoonlijke merk geweest.
The Times berekent dat de heer Trump tussen 2004 en 2018 in totaal $ 427,4 miljoen verdiende met de verkoop van zijn imago – een beeld van onbeschaamde rijkdom door slim zakelijk management. Het op de markt brengen van dit imago is een enorm succes geweest, ook al is het onderliggende management van veel van de operationele Trump-bedrijven dat niet geweest.
Andere bedrijven, vooral in onroerend goed, hebben betaald voor het recht om de naam Trump te gebruiken. Het merk maakte de “The Apprentice” mogelijk – en de show bracht het imago vervolgens naar een ander niveau.
Natuurlijk maakte het merk van de heer Trump ook zijn verkiezing tot de eerste president van de Verenigde Staten mogelijk zonder voorafgaande regeringservaring.
Maar zijn onrendabele bedrijven dienden nog steeds een financieel doel: zijn belastingaanslag verlagen.
De Trump-organisatie – een verzameling van meer dan 500 entiteiten, die vrijwel allemaal volledig in handen zijn van de heer Trump – heeft de verliezen gebruikt om de rijke winsten uit de licentieverlening van het merk Trump en andere winstgevende onderdelen van zijn bedrijf te compenseren.
De gerapporteerde verliezen van de operationele bedrijven waren zo groot dat ze de licentie-inkomsten vaak volledig uitwisten, waardoor de organisatie kon beweren dat ze geen geld verdient en dus geen belasting verschuldigd is. Dit patroon is oud voor meneer Trump. De ineenstorting van grote delen van zijn bedrijf in het begin van de jaren negentig veroorzaakte enorme verliezen die hij jaren later gebruikte om zijn belastingen te verlagen.
Grote rekeningen dreigen
Met het geld van ‘The Apprentice’ ging meneer Trump op zijn grootste koopwoede sinds de jaren tachtig.
“The Apprentice”, dat in 2004 debuteerde op NBC, was een enorme hit. De heer Trump ontving 50 procent van zijn winst en hij kocht vervolgens meer dan 10 golfbanen en meerdere andere eigendommen. De verliezen bij deze eigendommen verminderden zijn belastingaanslag.
Maar de strategie kwam in de problemen toen het geld van “The Apprentice” begon te dalen. In 2015 verslechterde zijn financiële toestand.
Zijn presidentiële campagne van 2016 was misschien deels een poging om zijn merk nieuw leven in te blazen.
De financiële administratie geeft geen definitief antwoord op deze vraag. Maar de timing is consistent: meneer Trump kondigde een campagne aan die een lange weg leek om te winnen, maar die hem vrijwel zeker nieuwe aandacht zou trekken, terwijl zijn bedrijven behoefte hadden aan een nieuwe aanpak.
Het voorzitterschap heeft zijn bedrijf geholpen.
Sinds hij een vooraanstaande presidentskandidaat werd, heeft hij grote bedragen ontvangen van lobbyisten, politici en buitenlandse functionarissen die betalen om in zijn eigendommen te verblijven of zich bij zijn clubs aan te sluiten. Het Times-onderzoek geeft voor het eerst nauwkeurige cijfers over deze uitgaven.
Een golf van nieuwe leden bij de Mar-a-Lago-club in Florida gaf hem sinds 2015 $ 5 miljoen per jaar extra uit het bedrijf. De Billy Graham Evangelistic Association betaalde in 2017 minstens $ 397.602 aan het hotel in Washington, waar het minstens één evenement tijdens de Wereldtop ter verdediging van vervolgde christenen.
In zijn eerste twee jaar in het Witte Huis ontving de heer Trump miljoenen dollars van projecten in het buitenland, waaronder $ 3 miljoen uit de Filippijnen, $ 2,3 miljoen uit India en $ 1 miljoen uit Turkije.
Maar het voorzitterschap heeft zijn belangrijkste financiële probleem niet opgelost: veel van zijn bedrijven blijven geld verliezen.
Nu de inkomsten van “The Apprentice” teruglopen, heeft de heer Trump de verliezen gedeeltelijk opgevangen door eenmalige financiële maatregelen die hem mogelijk niet meer ter beschikking staan.
In 2012 sloot hij een hypotheek van $ 100 miljoen af op de commerciële ruimte in Trump Tower. Hij heeft ook voor honderden miljoenen aan aandelen en obligaties verkocht. Maar zijn financiële gegevens geven aan dat hij misschien nog maar $ 873.000 te verkopen heeft.
Hij krijgt binnenkort te maken met een aantal grote rekeningen die zijn financiën nog meer onder druk kunnen zetten.
Het lijkt erop dat hij niets van de hoofdsom van de Trump Tower-hypotheek heeft afbetaald, en de volledige $ 100 miljoen moet in 2022 worden betaald. En als hij zijn geschil met de IRS over de terugbetaling van 2010 verliest, zou hij de regering meer dan $ 100 miljoen verschuldigd kunnen zijn ( inclusief rente over het oorspronkelijke bedrag).
Hij is persoonlijk aan de haak voor sommige van deze rekeningen.
In de jaren negentig ruïneerde de heer Trump zichzelf bijna door persoonlijk voor honderden miljoenen dollars aan leningen te garanderen, en sindsdien heeft hij gezegd dat hij daar spijt van heeft. Maar hij heeft dezelfde stap opnieuw gezet, blijkt uit zijn belastinggegevens. Hij lijkt verantwoordelijk te zijn voor leningen van in totaal $ 421 miljoen, waarvan de meeste binnen vier jaar vervallen.
Mocht hij herverkiezing winnen, dan zouden zijn geldschieters in de ongekende positie kunnen worden geplaatst om af te wegen of ze een zittende president moeten uitsluiten. Of hij nu wint of verliest, hij zal waarschijnlijk nieuwe manieren moeten vinden om zijn merk – en zijn populariteit onder tientallen miljoenen Amerikanen – te gebruiken om geld te verdienen.
Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, wil je ook onze berichten zoveel mogelijk delen dit is voor ons van levensbelang, hartelijke dank en veel leesplezier. Steun Indignatie via PayPal veilig en simpel.