2020: het jaar waarin we ons gezond verstand, moed en burgerlijke vrijheden verloren

Toen het de westerse elite eenmaal duidelijk werd dat hun onderdanen gemakkelijk draconische anti-Covid-maatregelen zouden accepteren, moedigde het hen aan om een ​​code-rode levensstijl in te luiden waarin er in de voorzienbare toekomst geen ’terugkeer naar normaal’ zal zijn en mogelijk nooit .

Niemand kan in elk geval zeggen dat we niet waren gewaarschuwd voor de waanzin die zou neerdalen in schrikkeljaar 2020, waardoor het een van de slechtste 366 dagen ooit op de Gregoriaanse kalender is opgetekend.

Op 18 oktober 2019 organiseerde het Johns Hopkins Center for Health Security, samen met het World Economic Forum en de Bill and Melinda Gates Foundation het ongelooflijk visionaire evenement 201, een oefening die het uitbreken van een pandemie simuleerde ‘overgedragen van vleermuizen op mensen die wordt uiteindelijk … overdraagbaar van persoon op persoon. “

De simulatie bleek zo griezelig veel te lijken op het echte werk dat slechts drie maanden later begon – van een dramatische daling van het aantal vliegreizen en zaken tot onderbrekingen in de wereldwijde toeleveringsketen – dat Johns Hopkins zich uiteindelijk gedwongen voelde om een verklaring uit te brengen waarin hij hun oefening was niet bedoeld als een profetie van toekomstige gebeurtenissen.

Isn’t it crazy how “social distance for two weeks so our hospitals aren’t overwhelmed” evolved into “social distance til 2022 until a vaccine is developed…”

— Liz Wheeler (@Liz_Wheeler) April 26, 2020

“Voor alle duidelijkheid: het Centrum voor Gezondheidsbeveiliging en de partners hebben geen voorspelling gedaan tijdens onze tafelbladoefening” , luidde de verklaring , in wat misschien wel de engste waarschuwing ooit is. “Voor het scenario hebben we een fictieve coronavirus-pandemie gemodelleerd, maar we hebben expliciet verklaard dat het geen voorspelling was … We voorspellen nu niet dat de uitbraak van nCoV-2019 65 miljoen mensen zal doden.”

Kort na de mondiale elite gespeeld Nostradamus, op 15 januari ^th om precies te zijn (dezelfde dag, overigens, dat de Democraten presenteerde artikelen van impeachment tegen president Donald Trump in de Senaat), de eerste Covid-positieve persoon aangekomen in Seattle van Wuhan , de Chinese stad waar de ziekte tot leven zou zijn gekomen. Vanaf daar was het een non-stop achtbaanrit van door de overheid gesponsorde waanzin.

Voordat we verder gaan, is het belangrijk om te onthouden met welke context de pandemie plaatsvond, dat wil zeggen bij de meest consequente Amerikaanse presidentsverkiezingen in de recente herinnering. Het zou dus geen verrassing moeten zijn dat de Democraten en Republikeinen de plaag zouden gebruiken om een ​​soort voordeel te behalen, waarbij ze het machiavellistische opportunisme op zijn best demonstreren. Dat is inderdaad de aard van het politieke beest.

Hoewel Trump bijvoorbeeld de Amerikaanse grens op 31 januari sloot voor Chinese staatsburgers, sloegen de Democraten en linkse media de aanval in en zeiden dat de Amerikaanse leider te laat reageerde om een ​​verschil te maken. Zelfs Trump’s gebruik van de term ‘Chinees virus’ werd door zijn tegenstanders als ‘racistisch’ bestempeld. Ondertussen waren het de Democraten zelf die de pioniers waren bij het nemen van de eerste draconische stappen om de samenleving op slot te doen om de besmetting te stoppen.

Op 16 maart 2020 bestelden zes provincies in Noord-Californië en de stad Berkley een ongekende bestelling voor thuisblijvers voor ongeveer 7 miljoen inwoners van de Bay Area. Dit maakte allemaal deel uit van de “afvlakking van de curve” -logica die “tijd zou kopen voor ziekenhuizen om zich voor te bereiden op de aanval …” 233 dagen later zijn politieke leiders niet alleen nog steeds bezig de curve af te vlakken, maar ook hun economieën af te vlakken. Hoewel het overlevingspercentage voor mensen die besmet zijn met Covid-19 naar verluidt in de buurt van 99,85 procent ligt, blijven harde lockdowns vandaag de dag grote schade aanrichten, niet in de laatste plaats voor kleine bedrijven.

Over 100,000 restaurants have closed this year due to lockdowns, but not a penny for them in the "Covid Relief" bill?

— Cari Kelemen (@KelemenCari) December 22, 2020

Denk aan de situatie in Californië, waar gouverneur Gavin Newsom alweer een ‘shelter-in- place’- opdracht heeft opgelegd , die onder meer kapsalons, kapperszaken, persoonlijke verzorging, bioscopen, wijnmakerijen, bars, brouwerijen, familiebedrijven uitgaanscentra en pretparken. Wat echter moeilijk te doorgronden is, is hoe de big-box-winkels van het bedrijf worden beschouwd als ‘essentiële bedrijven’, blijkbaar immuun voor de plaag, terwijl de eigenaar van het kleine bedrijf wordt weggegooid als vervangbaar.

Beschouw als voorbeeld de tragische situatie van Angela Marsden, de eigenaar van Pineapple Hill Saloon and Grill in Los Angeles. In een poging om te voldoen aan de steeds veranderende anti-Covid-regels, heeft Marsden meer dan $ 80.000 uitgegeven om een ​​buitenterras te bouwen, zodat ze tijdens de pandemie in bedrijf kon blijven. Met de laatste lockdown-beperkingen van Newsom, weigerden stadsambtenaren haar toestemming om klanten op locatie te bedienen, zelfs op de parkeerplaats.

Om het nog erger te maken, gaven de autoriteiten toestemming aan een filmmaatschappij om een ​​grote eetruimte buiten in te richten voor haar personeel aan de overkant van de weg waar Marsden haar patio had gebouwd.

“Ik verlies alles”, riep ze uit in een video die op Twitter werd gepost en die bijna 10 miljoen keer is bekeken. ‘Alles wat ik bezit, wordt van me afgenomen. Ze hebben ons geen geld gegeven en ze hebben ons gesloten. We kunnen niet overleven; mijn personeel kan niet overleven … “

This is criminal. Complete BS!!! I guess this is “science”! RT @ClayTravis: Watch this video of an LA bar owner that perfectly crystallizes the absurdity of California’s absurd and ridiculous shutdown rules. pic.twitter.com/XVLmAVyy70

— Larry The Cable Guy (@GitRDoneLarry) December 5, 2020

Voor de Fortune 500-bedrijven heeft de pandemie zich echter vertaald in een meevaller. Tussen april en september, in een tijd waarin duizenden kleine bedrijven stilletjes onder de voet werden gelopen, maakten volgens de Washington Post 45 van de 50 meest waardevolle beursgenoteerde Amerikaanse bedrijven winst .

Tegelijkertijd hebben ten minste 27 van de 50 grootste bedrijven dit jaar hun personeelsbestand ingekrompen, gezamenlijk meer dan 100.000 werknemers geschrapt, terwijl tegelijkertijd miljarden dollars aan aandeelhouders zijn uitgekeerd. Om een ​​voorbeeld te geven: Walmart heeft tijdens de pandemie meer dan $ 10 miljard uitbetaald aan zijn investeerders en 1.200 kantoorpersoneel ontslagen.

Om deze cijfers anders te formuleren, sinds half maart – toen president Donald Trump een nationale noodsituatie afkondigde – zagen de 614 miljardairs van Amerika hun nettowaarde in totaal met $ 931 miljard exploderen . Jeff Bezos, de oprichter en CEO van Amazon, zag bijvoorbeeld zijn privévermogen van $ 73,2 miljard sinds het begin van de crisis naar een record van $ 186,2 miljard gaan.

https://twitter.com/PatrioticCandor/status/1334313479315009538?ref_src=twsrc%5Etfw%7Ctwcamp%5Etweetembed%7Ctwterm%5E1334313479315009538%7Ctwgr%5E%7Ctwcon%5Es1_&ref_url=https%3A%2F%2Fwww.strategic-culture.org%2Fnews%2F2020%2F12%2F28%2F2020-the-year-we-lost-our-common-sense-courage-and-civil-liberties%2F

Het zou waarschijnlijk geen verrassing zijn dat juist de individuen die hebben bijgedragen aan het effenen van de weg voor het genereren van astronomische rijkdom onder de 1 procent, dezelfde zijn die hun eigen regels overtreden. Gouverneur Newsom en zijn vrouw woonden bijvoorbeeld een verjaardagsfeestje bij met een tiental vrienden in het French Laundry-restaurant in San Francisco. Even gek is dat Dustin Corcoran, de CEO van de California Medical Association, ook aanwezig was. En wie zou de foto kunnen vergeten van Nancy Pelosi die door een Californische kapsalon wandelt terwijl dergelijke bedrijven als ‘superspreiders’ werden beschouwd?

Dergelijke incidenten hebben alleen maar het idee versterkt dat de draconische lockdowns, waarvan de ergste zich concentreert op democratisch gecontroleerde staten, specifiek waren ontworpen om een ​​besmetting niet in te dammen, maar om zoveel mogelijk woede en frustratie onder de algemene bevolking te kweken in de meest consequente presidentsverkiezingen in vele decennia. Tenslotte hebben ongelukkige mensen de neiging om hun leiders uit te stemmen die volgens hen verantwoordelijk zijn voor zulke erbarmelijke omstandigheden. En met de reguliere media bijna volledig in het democratische anti-Trump-kamp, ​​is het geen moeilijke taak gebleken om de schuld bij de president te leggen.

Dus waar gaan we heen vanaf hier? Zal de situatie beginnen te verbeteren nu we het einde van 2020 hebben bereikt? Zullen politieke leiders de schroeven beginnen los te draaien en de schijn van normaliteit weer laten terugkeren? Of zullen mensen gedwongen worden om op te staan ​​en de terugkeer van hun vrijheid en vrijheid te eisen?

Bij deze grote onenigheid in de geschiedenis van de mensheid is er veel gesproken over het creëren van ‘vrijheidspassen’ die van mensen zullen worden geëist voordat ze mogen reizen of weer een vorm van amusement mogen bezoeken.

“Mensen die negatief testen op coronavirus, kunnen een vijfdaagse vrijheidspas krijgen om grote evenementen bij te wonen of toegang te krijgen tot openbare gebouwen, volgens plannen die worden overwogen door volksgezondheidsdeskundigen die een proefprogramma in Engeland uitvoeren”, meldde Bloomberg in november.

Al vijf internationale luchtvaartmaatschappijen – United Airlines, Lufthansa, Virgin Atlantic, Swiss International Air Lines en JetBlue – hebben aangekondigd dat ze vanaf december de zogenaamde CommonPass voor passagiers zullen volgen op sommige vluchten.

“Het project, ontwikkeld door de non-profitorganisatie The Commons Project en ondersteund door het World Economic Forum, gebruikt een digitaal certificaat dat is gedownload naar een mobiele telefoon om aan te tonen dat een passagier negatief heeft getest op Covid-19”, aldus de Financial Times. Hier is de kicker: “De luchtvaartmaatschappijen stellen de CommonPass niet verplicht, maar na verloop van tijd zal deze ook worden gebruikt om een ​​vaccinatiebewijs te leveren.”

Het lijkt nogal voor de hand liggend waar dit allemaal naartoe gaat: verplichte vaccinatie voor iedereen die ooit weer aan boord van een vliegtuig wil gaan of een andere uitgaansgelegenheid wil bezoeken. Na verloop van tijd is het niet moeilijk om een ​​vaccinatieregime voor te stellen dat zich uitstrekt tot alle menselijke activiteiten, inclusief winkelen en zelfs het vinden van een baan. Maar hoe zit het met de miljoenen mensen die extreem sceptisch zijn over het toedienen van een vaccin dat zo snel is ontwikkeld?

Hoe het ook zij, mocht een dergelijk actieplan verplicht worden, dan zal het leven van mensen volledig worden beheerst door angst voor een virus, samen met een eindeloos bureaucratisch proces van getest en goedgekeurd worden om zich te verplaatsen. Vaccins zullen een regelmatige vereiste worden, aangezien virussen in een constante staat van mutatie verkeren, waardoor ze het droominstrument van overheersing zijn.

Zo’n systeem van totalitaire controle zal, mocht het ooit tot bloei komen, in enkele maanden hebben bereikt wat het fascisme in jaren niet zou kunnen: de pacificatie en eenwording van een groot deel van de wereldbevolking, niet met een bajonet, maar met een injectiespuit. In feite ontvluchten de inwoners van Londen hun mooie stad niet uit angst voor het virus op zich, maar uit angst voor de lockdown-beperkingen die door de autoriteiten zijn ingesteld. Anders gezegd: de wereld gaf een centimeter en de globalisten deden een mijl, en iemand zou gek moeten zijn om te geloven dat het op een andere manier had kunnen uitpakken.