Indignatie redactie 
Het klinkt als goed nieuws. De Tweede Kamer stemde op 17 november in met de regelingen voor vervroegd uittreden en verlofsparen. Dit betekent dat alle werkenden 3 jaar eerder kunnen stoppen met werken. Het is een onderdeel uit het nieuwe pensioenakkoord en daarin is afgesproken dat alle onderhandelingspunten per 1 januari 2026 definitief in de wet zijn vastgelegd. Het onderdeel vervroegde pensionering zal per 1 januari 2021 ingaan als de Eerste Kamer akkoord gaat. De regeling klinkt veelbelovend maar komt vrij laat. De vraag is echter hoeveel werknemers er gebruik van denken en kunnen te maken. Er komt nogal wat bij kijken. Niet voor niets kan er zelfs subsidie aangevraagd worden voor financiële adviesgesprekken. Ik ga maar een adviesbureautje opzetten denk ik.
“Mijnpensioenoverzicht”
Als ervaringsdeskundige en oud medewerker bij de fiscus weet ik net zoals andere vroeg gepensioneerden dat een gedegen berekening is aan te raden. Het blijft niet bij een kijkje op “Mijnpensioenoverzicht”, overigens een zeer handige tool om te zien wat je hebt opgebouwd aan pensioen. Het is zeer aan te raden om ook de fiscale gevolgen onder ogen te zien. Iemand die voor zijn AOW-leeftijd(nu 66 en 4 maanden) stopt met werken en zijn pensioen geheel of gedeeltelijk naar voren haalt betaalt namelijk het hoge fiscale tarief voor de inkomstenbelasting. Vanaf AOW-leeftijd gaat het ‘bejaardentarief’ in en dat betekent dat het percentage aan inkomstenbelasting aanzienlijk lager is. Het scheelt namelijk 17,9 procent in de loonheffing en inkomstenbelasting. Dat is het premiepercentage AOW dat men niet meer hoeft te betalen als de AOW-uitkering ingaat.
Geen vetpot meer
Hier zien we dus het addertje onder het gras. Allemaal leuk en aardig om 3 jaar eerder van je oude dag te mogen genieten, maar of het financieel haalbaar is dat waag ik te betwijfelen. Zeker niet voor degenen die minder pensioen hebben opgebouwd door onderbrekingen in premiebetalingen zoals werkloosheid, studietijd, opvoeding kinderen, buitenlandse jaren, enzovoort. Niet iedereen is in staat om meer dan 40 jaar premie te betalen. Dat was in het verleden de standaard. Als je 40 jaar premie had ingelegd dan zou je bij pensionering ongeveer een inkomen kunnen genieten ter waarde van 70 procent van het laatst verdiende loon. De stelregel was dat je het pensioen liet ingaan gelijk met bereiken van de AOW-leeftijd waarbij het lagere belastingtarief er voor zorgde dat het netto pensioen ongeveer overeen kwam met het laatst verdiende loon. Zo hadden we in Nederland een ideaal pensioenstelsel opgebouwd dat was afgestemd op het fiscaal klimaat. De senior gepensioneerden weten inmiddels dat het eens zo bewonderde Nederlands pensioenstelsel al een tijdje afbreuk doet aan zijn roem en waardigheid. Veel pensioenfondsen hebben al 11 jaar geen indexatie meer toegekend. Voor oudere senioren die veelal een lager pensioen hebben opgebouwd is hun huidige pensioen zeker geen vetpot meer.
Mosterd na de maaltijd
De toekomst wordt er niet rooskleuriger op nu er zelfs kortingen in het vooruitzicht zijn gesteld. Het inwerking treden van de nieuwe wet “vervroegde pensionering” is daarom mosterd na de maaltijd. Er is veel jaren aan overleg verknoeid tussen de overlegpartners: de werkgevers, vakbonden en overheid. Precies in die periode zijn de pensioenen tot stilstand gekomen en blijven ze vele procenten achter bij de loonontwikkeling. In diverse sectoren zijn flinke loonsverhogingen toegekend. Hoe mooi het nu ook mag klinken dat je 3 jaar eerder met pensioen mag gaan, het zal voor veel werknemers met “zware beroepen” onhaalbaar zijn. Nogmaals, niet voor niets wordt er een subsidie verstrekt voor advisering. Pensioenen zijn aangetast door uitblijven van indexatie. Het verlengen van de looptijd betekent een uitsmering van je pensioen tot aan de overlijdensdatum. Het maandelijks pensioen wordt dus lager, afhankelijk van hoeveel jaren iemand eerder stopt met werken.
Bijlappen
Nu gaat de overheid bijlappen en komt ze de werkgevers tegemoet. Werkgevers mogen bij vervroegd pensioen namelijk maximaal 3 jaar voor AOW-leeftijd een uitkering aanbieden. Voor uitkeringen tot ongeveer € 19.000 per jaar hoeft geen RVU-heffing (Regeling Vervroegde Uittreding) te worden betaald. Dit bedrag komt overeen met de netto AOW. Leuk en aardig voor de werkgevers die hun afgematte versleten werknemers op deze wijze kunnen aansporen te vertrekken. Ze wisselen je graag in voor een jongere en goedkopere werknemer. Het zou zo maar een dwangmaatregel kunnen worden om de senioren vooral tot eerder stoppen te dwingen. De overheid betaalt mee. De werknemer mag echter zelf voor de kosten opdraaien. De kosten van een afroming van je pensioen. Je zal toch zeker een stukje pensioen naar voren moeten halen om niet op bijstandsniveau te geraken. Het pensioen wat je naar voren haalt is duur, je betaalt het hoge fiscale tarief. In het NL-belastingstelsel zit namelijk verdisconteerd dat je bij bereiken van je AOW-leeftijd ook je pensioen laat ingaan. 3 Jaar eerder stoppen met werken betekent ook nog eens 3 jaar minder premie inleggen. Juist de laatste jaren voor pensionering is de jaarlijkse aangroei van je pensioen het hoogst.
Koekje van eigen deeg
Hoe we het ook wenden of keren, het hele pensioenakkoord lijkt een farce. Het wordt groots gepresenteerd maar is door de tijd ingehaald. De tijd dat het bankwezen de scepter zwaait over het financiële stelsel en de rentetarieven extreem heeft verlaagd. De rendementen van pensioenfondsen zijn daardoor vernietigd en de dekkingsgraad van de fondsen is tot een gevaarlijk niveau gedaald. Als de overheid wordt ingeschakeld om dat te repareren dan kunnen we elke vorm van tegemoetkoming zien als een koekje van eigen deeg. Als pensioenfondsen niet meer renderen dan moeten we zelf repareren. Dat gebeurt volgend jaar. De pensioenpremies worden gemiddeld met tien euro per maand verhoogd en de pensioenen mogelijk met een soortgelijk bedrag(of meer) verlaagd. Goed beschouwd betekent dit dat onder de huidige omstandigheden ons pensioenstelsel meer dan ooit onder druk staat. Ik kom maar weer met een wijzend vingertje naar “onze” banken. Door excessief (wan)beleid van het monetaire fiat geldstelsel gaan onze gespaarde reserves naar de knoppen. Niet alleen de pensioenreserves maar ook onze spaartegoeden. Dubbel genaaid heet dat in de volksmond. Het is maar hoe je het bekijkt.
GW
