De Duitse AfD hoopt met haar eigen plan voor massadeportaties het succes van de MAGA-beweging te evenaren bij de komende verkiezingen.
AfD – “Dus waar zijn mijn Duitse vrienden?” vroeg Donald Trump aan een kruiperig publiek in Mar-a-Lago op de verkiezingsdag, voordat hij een grijns en een duimpje omhoog liet zien voor een foto met een groep jonge mannen.
De Duitse vrienden in kwestie: Fabrice Ambrosini, een voormalig politicus die gedwongen werd af te treden nadat er een video opdook waarin hij de Hitlergroet bracht; Leonard Jäger, een extreemrechtse influencer die de Reichsbürger-beweging promootte, een extremistische groep die verantwoordelijk was voor een mislukte staatsgreep in 2022; en Phillipp-Anders Rau, een kandidaat voor Alternative für Deutschland (AfD), de extreemrechtse partij van Duitsland.
Duizelig van opwinding, schouder aan schouder met Trump, juichten ze “vecht, vecht, vecht”, waarmee ze Trumps strijdkreet na de moordpoging herhaalden, voordat ze het in het Duits herhaalden – “kämpft, kämpft, kämpft” – met gebalde vuisten.
“Laten we hopen dat Donald Trump de vernieuwing voor zijn land creëert die wij bij de AfD voor ons land plannen”, schreef Rau na afloop op Instagram.
Geïnspireerd door zijn stoere bravoure en beloften om immigranten uit de VS te verdrijven, heeft het Duitse extreemrechtse gedachtegoed op Trump een ‘fantasie van etnonationale macht’ geprojecteerd die ze willen nabootsen, zegt Mabel Berezin, directeur van het Institute for European Studies van de Cornell University.
Voor hen is hij niet alleen een geestverwant, hij zou ook een voorbode kunnen zijn. Slechts 10 uur nadat hij zijn terugkeer naar het Witte Huis had bezegeld, stortte de Duitse regering dramatisch in vanwege een begrotingsgeschil, waardoor de Duitse extreemrechtse partij de beste kans kreeg om de macht te grijpen sinds de Tweede Wereldoorlog. Met steun van ongeveer 1 op de 5 Duitsers is de AfD de op één na populairste partij van het land geworden, in aanloop naar nieuwe verkiezingen in februari.
En op vrijdag kreeg het steun van een van Trumps belangrijkste bondgenoten. Elon Musk noemde de AfD de redder van Duitsland in een tweet die door meer dan 33 miljoen mensen werd gezien, wat leidde tot een nieuwe ronde van extreemrechtse digitale vuistpompen. De AfD plakte Musks gezicht onmiddellijk op een advertentie en hun medeleider nam een videoboodschap op waarin ze hem uitgebreid bedankten.
“De geschiedenis heeft laten zien dat ontwikkelingen die in Amerika beginnen uiteindelijk over de Atlantische Oceaan heen waaien en uiteindelijk ook ons leven beïnvloeden,” staat in een vertaalde post van Journalistenwatch, een invloedrijke extreemrechtse blog. “En we weten ook dat in de VS, dankzij het triomfantelijke succes van Donald Trump, het tij eindelijk de andere kant op is gegaan en vrijheid voor iedereen eindelijk uit de as is herrezen.”
De kern van deze transnationale liefdesaffaire is – meer nog dan hun bewondering voor Rusland, hun demonisering van de LGBTQ+-gemeenschap en hun geromantiseerde nostalgie naar het verleden – een enkel racistisch idee: dat donkere immigranten een existentiële bedreiging vormen en teruggestuurd moeten worden naar hun thuislanden. Dit politieke concept staat bekend als remigratie en is de afgelopen tien jaar uitgegroeid tot de cause célèbre van extreemrechts.
De centrale belofte van de AfD is om de zogenaamde Great Replacement tegen te gaan, een samenzweringstheorie die beweert dat blanke Europeanen of Amerikanen het slachtoffer zijn van een complot van niet-blanke immigranten om hen te “vervangen” en hun samenlevingen te vergiftigen. Het was de inspiratie voor schutters om de wapens op te nemen en moslimslachtoffers in Christchurch, Joden in Pittsburgh, zwarte mensen in Buffalo en homoseksuelen in Bratislava als doelwit te nemen.
“Het is hetgeen dat extreemrechts in meerdere landen samenbrengt”, vertelde Heidi Beirich, medeoprichter van de non-profitorganisatie Global Project Against Hate and Extremism, aan Mother Jones .
Als Great Replacement de mythe is, dan is remigratie de handleiding, waarbij de blanke suprematie van de samenzweringstheorie letterlijk wordt genomen en de massadeportaties worden voorgesteld die Trump heeft bepleit. Trump gebruikte de term zelfs in een bericht op Truth Social in september waarin hij zijn kandidatuur promootte, en schreef: “[We zullen] Kamala’s illegale migranten terugsturen naar hun thuislanden (ook bekend als remigratie). Ik zal onze steden en dorpen in Minnesota, Wisconsin, Michigan, Pennsylvania, North Carolina en overal in Amerika redden.”
De term werd gepopulariseerd door de Europese identitaire beweging (waarvan de Amerikaanse tak, Identity Evropa, hielp bij de planning van de rellen in Charlottesville in 2017) en haar Oostenrijkse leider Martin Sellner (die werd onderzocht omdat hij correspondeerde met de schutter van Christchurch).
De AfD kwam in januari in de problemen toen Duitse journalisten van Correctiv een geheime conferentie ontdekten met Sellner als keynote spreker. Daar presenteerde hij een remigratieplan aan senior partijleden dat miljoenen Duitsers zou deporteren, waaronder burgers met een niet-Duitse achtergrond en de “niet-geassimileerden”, wat leidde tot landelijke protesten en een debat over het verbieden van de partij. Sellner is sindsdien de toegang tot Duitsland ontzegd.
Sindsdien is de partij terughoudend geweest over wat ze precies bedoelt met remigratie, waarbij sommige AfD-functionarissen het simpelweg omschrijven als het deporteren van asielzoekers die de wet hebben overtreden. Weer anderen zijn duidelijker over hun intenties om grootschalige deportaties uit te voeren, een taboe en ongrondwettelijk idee dat voor veel Duitsers doet denken aan de niet zo verre geschiedenis van de Holocaust.
In november nam de AfD in de deelstaat Beieren een “resolutie voor remigratie” aan, waarin werd opgeroepen tot het creëren van nieuwe manieren “om het Duitse staatsburgerschap dat al is verleend gemakkelijker in te trekken” en “omvattende remigratie van miljoenen in de komende 10 jaar.” De partij is begonnen met het gebruiken van vliegtuigafbeeldingen op officiële posters en advertenties, zoals een die overal in de stad Erfurt is behangen met een helderblauwe lucht en een straalvliegtuig boven de woorden: “Zomer, Zon, Remigratie.”
Een virale danshit onder de jongere aanhangers van de partij, gespeeld op een AfD-verkiezingsfeest, bevat teksten als “remigratie gebeurt, zet de turbines echt hoog” en het refrein “we deporteren ze allemaal!” op door AI gegenereerde beelden van dansende stewardessen en onderdrukte zwarte en bruine mannen die bagage door een luchthaven duwen.
“Binnen de AfD zijn er mensen die het stille deel hardop zeggen,” zegt Jakob Guhl, een onderzoeker van extreemrechts bij het Institute for Strategic Dialogue, een denktank voor anti-extremisme. “Er zijn misschien zelfs mensen die denken dat er geen stil deel is.”
Een van die mensen is zeker Björn Höcke, leider van de AfD in de deelstaat Thüringen, waar de partij deze herfst een historische overwinning behaalde door een bijna tachtig jaar oude norm na de oorlog omver te werpen. Een Duitse rechtbank oordeelde dat Höcke wettelijk gezien een “fascist” kon worden genoemd en hij is twee keer veroordeeld voor het gebruiken van verboden nazistische slogans.
“Als Björn Höcke Bundeskanzler wordt,” zegt Guhl, die het Duitse woord voor bondskanselier gebruikt, “denk ik dat het doel is om Duitsland etnisch homogener te maken en mensen op de een of andere manier hun burgerschap te ontnemen en ze vervolgens te dwingen te vertrekken.” In augustus woog Höcke op een voorstel van de regering om messen te reguleren, en schreef op Telegram dat het echte probleem “de houding is van mensen met een buitenlandse achtergrond die onze manier van leven verachten en bereid zijn dodelijk geweld te gebruiken.”
Hij voegde toe: “We worden geconfronteerd met massa-immigratie die kan leiden tot een ineenstorting van de beschaving. Mensen uit vreemde culturen, wier levens worden gevormd door andere waarden dan de onze en die niet bereid zijn om te assimileren, veranderen ons sociale leven permanent, simpelweg door hun aantallen.”
“De implicatie van de boodschap van de AfD is dat dit geen echte Duitsers zijn,” zegt Beirich. “Ze horen hier niet thuis. Zij zijn degenen die criminaliteit veroorzaken en jullie banen afpakken. Dit klinkt allemaal heel erg als Trump.”
Deze ideologie verspreidt zich gemakkelijk over een digitaal ecosysteem van alternatieve media en social media-apps. Centraal in het ecosysteem staat Telegram, bekend om zijn bijna niet-bestaande contentmoderatie en het vermogen om broadcast-stijl kanalen van onbeperkte omvang te creëren, wat de app van keuze is geworden voor neonazi’s, extremisten en complottheoretici.
In de twee maanden rond de Amerikaanse presidentsverkiezingen werd Trump door 449 extreemrechtse Duitse Telegram-kanalen in meer dan 10.000 berichten genoemd. Dat is ongeveer 5 procent van het totale aantal berichten dat deze kanalen in die periode hebben verzonden.
Daar hebben gebruikers ademloos Trumps kabinetskeuzes gevolgd en clips gedeeld van Amerikaanse influencers, waaronder Tucker Carlson en Alex Jones. Ze hebben Amerikaanse klachten over een ‘censuurindustrieel complex’ geleend en ongefundeerde beschuldigingen van verkiezingsfraude versterkt.
Duitsers kijken naar wat in Amerika aanslaat en zetten vervolgens hun netwerk van extreemrechtse podcasters, mediapersoonlijkheden, influencers en politici in om soortgelijke beweringen en complottheorieën te verspreiden.
Zo schreef Stefan Magnet, oprichter van de Oostenrijkse extreemrechtse nieuwszender AUF1, in oktober zonder enig bewijs aan zijn bijna 75.000 Telegram-volgers over een “globalistische wereld van leugens” waarin Duitse regeringsministers “zich voorbereiden om Elon Musks nieuwsdienst ‘X’ in Europa te censureren. En bovenal: als Trump wint, zullen ze het platform sluiten of bruut censureren.”
“Sommige van deze debatten worden zeker opnieuw verpakt en opnieuw gevoerd met heel andere verhalen en invalshoeken, en ook in de Duitse context”, zegt Guhl. “Dus je ziet zeker dat bepaalde dingen die eerst in de VS opduiken, daar heel goed lijken te werken en die vervolgens ook in Duitsland worden overgenomen.”
De Duitse bondskanselier Olaf Scholz verloor medio december een motie van wantrouwen, wat officieel leidde tot vervroegde verkiezingen op 23 februari, pas de vierde ooit in de moderne geschiedenis van het land. De christendemocraten, de oude partij van voormalig bondskanselier Angela Merkel en de huidige oppositie, zullen naar verwachting aan de macht komen en andere partijen uitnodigen om een coalitieregering te vormen.
Tot nu toe hebben de christendemocraten beloofd een ‘firewall’ te handhaven tegen extreemrechtse partijen als de AfD, door hen te verbieden zich bij een coalitie aan te sluiten. Hoewel die firewall waarschijnlijk in 2025 standhoudt, is er al samenwerking geweest tussen de christendemocraten en de AfD in het lokale bestuur; en hoe meer stemmen de AfD krijgt, hoe groter het vermogen om Duitsland naar rechts te sturen.
Neem deze uitspraak van de centrumlinkse Scholz in augustus, nadat de AfD hem de hele zomer had onder vuur genomen over immigratie: “We zullen er alles aan moeten doen om ervoor te zorgen dat degenen die niet in Duitsland kunnen en mogen blijven, worden gerepatrieerd en gedeporteerd.”
Het markeerde een afscheid voor een langdurige voorstander van het Duitse migratiebeleid en een erkenning dat de boodschap van de AfD – en in zekere mate die van Trump – weerklank vond bij kiezers.
“Trump zegt dat hij miljoenen gaat deporteren. Hij gaat enorme invallen doen.
Dat is iets wat vreugde brengt in de harten van mensen zoals die van de AfD en andere extreemrechtse partijen,” zegt Beirich.