Als maatschappelijk duider is het soms knap lastig een keuze te maken waarover ik deze keer zal schrijven. Is het weer over corona, weer over economische onevenwichtigheden, over Nederland Narcoticastaat aan de Noordzee, over een demissionair kabinet dat van geen wijken weet, over de achtergestelde jongeren, de grote vergrijzing, de energiecrisis, klimaatcrisis, kortom onderwerpen genoeg.
Nood breekt wet
Soms denk ik dat we crises gewoon zelf bedenken om maar vooral een crisis te hebben. Heb je in ieder geval iets om over te zeuren. Daar zijn we in Nederland goed in. We leggen zout op elke wonde en boren elke politicus de grond in die het waagt op te nemen voor het demissionaire kabinet. Dat zijn we inmiddels zo zat dat we de TV uitschakelen als er weer een persconferentie wordt aangekondigd met nieuwe coronamaatregelen. We doen het toch nooit goed. Zo lang er mensen bewegen in een overbevolkt kikkerlandje gaan we een virus niet tegen houden. Al of niet gevaccineerd, het maakt niet uit. Iedereen kan het virus doorgeven. De praktijk blijkt erg weerbarstig en de modellen waarop ambtelijke instituten sturen zijn theoretisch. Dat er vervolgens door medische deskundigen over gebrainstormd moet worden en een advies wordt uitgebracht aan een demissionaire regering die van meerdere kanten input ontvangt maakt het er niet eenvoudiger op. Of misschien juist wel. Er is namelijk een tijdelijke noodwet van kracht en die rechtvaardigt alle maatregelen, gewoon omdat de wet het vraagt. Nood breekt wet, punt uit.
Angstwekkend stil rondom formatie
Het maakt niet of maatregelen wel of niet helpen, het kabinet kan er niet op afgerekend worden. Het is al afgetreden vanwege wanprestaties. Hoe ongelukkig kan het zijn dat juist in een tijd van chaos een kabinet de ene na de andere hopeloze maatregel presenteert zonder door het volk naar huis te worden gestuurd. Dat was natuurlijk al gedaan door de Tweede Kamer die het vertrouwen had opgezegd. Er zou een nieuw kabinet komen, daarvoor zijn informateurs aangesteld die verstand hebben van politiek. Soms kan het ingewikkeld zijn en wordt een opdracht terug gegeven aan Koning Alex. Geen punt, er lopen genoeg ervaren rotten rond, dus mag iemand anders aan de slag. Vervolgens horen we niets over de vorderingen die men maakt. Worden er eigenlijk wel vorderingen gemaakt? Het blijft angstwekkend stil. Waarom eigenlijk, er is toch haast geboden? Er heerst een crisis en er moet met spoed nieuw beleid worden uitgezet dat een einde maakt aan het eeuwige gekronkel van een paar ministers die denken de natie van de ondergang te redden.
In belang van volksgezondheid
Hoe vreemd is het eigenlijk dat de formatie van een nieuw kabinet, in een tijd dat door de WHO een pandemie is uitgeroepen, niet van de grond wil komen. Het lijkt wel of er bewust vertraagd wordt om juist zoveel mogelijk repressieve surveillance maatregelen via wetswijzigingen door te voeren. Van gezondheidspas tot het aanstaande Europese digitale paspoort. De pandemie brengt alles in een stroomversnelling. “Goed dat er een noodwet van kracht is en goed dat de regeringscoalitie begrijpt dat het kabinet handelt uit ‘nood’ en daarom zonder morren akkoord gaat.” Goed dat de formateurs onderhandelen in achterkamertjes en de belangrijke zaken laten regelen door Brussel. Er heerst namelijk een pandemie en dan krijgt de volksgezondheid voorrang boven alles. Moet even, in belang van onze gezondheid. En uiteraard in belang van ons geld. Ook dat wordt nu even snel geregeld. Met het Europese digitale paspoort kan straks zonder problemen de CBDC(Central Bank Digital Currency) worden uitgerold. Dat is in belang van het digitale geld. Nu begrijp ik waarom de formatie zo traag verloopt. Er dienen andere belangen die belangrijker zijn dan het landsbelang.
Complot
Het gaat om het grote plaatje dat moet passen in de Agenda 2030 van het WEF/VN. Dat moet direct goed geregeld worden zonder teveel verzet vanuit de oppositie van autonome lidstaten. Die tijdelijke noodwet kwam wel heel goed uit. Als straks de boel in Brussel en in Frankfurt bij de ECB geregeld is kan de Noodwet opgeheven worden. Als onze gezondheid en ons geld centraal geregeld zijn hebben we niets meer te vrezen. Misschien het hele parlement dan maar opdoeken, kon toch al geen vuist maken. Is er nog iemand die enige waarde hecht aan een Parlement dat al bijna 2 jaar buitenspel staat. Zie ik hier een complot? Wordt de formatie van een nieuw kabinet bewust gefrustreerd? De formateurs worden gedwarsboomd en bezig gehouden in de achterkamertjes op het Binnenhof. Het valt niet op. Iedereen is bevangen door corona. En iedereen is boos op iedereen want niemand ziet nog een uitweg. De enkele sociaal geograaf, zoals een Maurice de Hond, die aan de hand van cijfers en grafieken de juiste analyses maakt wordt genegeerd want de pandemie moet nog even aanhouden totdat we allemaal ons digitale EU-paspoort hebben. Nog altijd hoop ik dat complottheorieën niet uitkomen.
GW