‘Als jij bewust kiest voor een ander land, dan pas jij je maar aan’

Tweede generatie migranten vinden dat autochtone Nederlanders meer moeten doen om de integratie te verbeteren, blijkt uit een onderzoek van het SCP. Moet integratie van twee kanten komen? Of is het vooral de nieuwkomer die zich aan moet passen?, vroegen we u.

Tony van Wijchen

Onze cultuur wordt al jaren aangepast aan migranten die hier grotendeels zijn om economische redenen. Zelfs het onderwijsniveau is naar beneden bijgesteld. Om nu na zoveel jaren nog steeds te wijzen naar de autochtoon is op zich al ridicuul.
Het merendeel van deze migranten komt uit culturen die heel ver van de onze afstaan, en dat met een minimale opleiding. Het gevolg is dat integreren, taal en werk, een probleem vormt. Om dat nu af te schuiven op de onwil van de autochtoon is te zot voor woorden.

Martin de Goeij

Ik reageer eigenlijk nooit, maar nu wel: als jij als (laat ik het netjes zeggen) niet-Nederlander hier naar toe komt, hoeven de Nederlanders zich toch niet aan te passen? Als ik naar Frankrijk zou verhuizen, accepteer ik de daar ook geldende mores. Of moeten zij zich dan aanpassen aan mijn moraal of religie? Dacht het niet. Als jij bewust kiest voor een ander land, dan pas jij je maar aan (aan de in dat land geldende normen en waarden) en niet andersom.

Antonius Smit

In het verleden leverden migranten nauwelijks problemen op. Ze integreerden -veelal met behoud van veel van de eigen cultuur – en namen vaak zinvolle kennis en vaardigheden mee. Kijk naar de Hugenoten, de Antwerpenaren, de Surinamers, etc. Bij de huidige massamigratie is het een ander verhaal. Als je alleen al kijkt naar het dagelijks nieuws, veroorzaken moslims met grote regelmaat aanzienlijke problemen en narigheid in westerse landen.
Ook zet men zich vaak af tegen de westerse samenleving (en veel moslims hebben een zeker gevoel van superioriteit), wat een grote blokkade is voor integratie en normaal contact met Nederlanders.
Bovendien hebben nieuwkomers uit niet-westerse culturen vaak een enorme achterstand in scholing en wereldkennis. En ook heeft men vaak geen traditie om zich te interesseren voor het nieuwe thuisland. Dat kost generaties om in te halen, als het al lukt.
Met welke zaken zouden Nederlanders zich dan moeten aanpassen?

Rudolf Majenburg

Ik denk dat veel gematigde Nederlanders geen moeite hebben om zich een klein beetje aan te passen.
Andere kleding, andere feesten erbij, wat andere muziek, andere restaurants. Hier ligt het niet aan. Migranten die goed Nederlands spreken, basis beleefdheidsregels hanteren en goed opgeleid zijn komen m.i. best goed terecht.
Er is echter wel een redelijke grens aan de aanpassing bijvoorbeeld als we de grondwet zouden moeten aanpassen om vast te leggen dat vrouwen toch ongelijk zijn aan mannen, als we de vrijheid van vrouwen moeten inperken, als we intimidatie van homo’s en joden moeten goedkeuren, als de geschiedenislessen over de Holocaust moeten worden geschrapt omdat de nieuwe leerlingen dit niet pikken, als we groepsintimidatie en geweld op straat moeten tolereren (statistisch 22 keer meer dan bij de autochtone bevolking), als we vrouwenbesnijdenis moeten goedkeuren, als we bepaalde wijken eigenlijk niet meer in kunnen, als de vrijheid van meningsuiting selectief aan banden gelegd moet worden en als mensen zich op grond van religieuze overtuiging superieur voelen t.o.v. ongelovigen. Op deze vlakken zal de autochtone bevolking zich nooit echt kunnen aanpassen en zal er ook “weinig water bij de wijn” kunnen, vrees ik.
Het is toch zorgelijk om vast te stellen dat er over en weer tussen de autochtone bevolking en sommige allochtone groepen na zo’n lange tijd zo weinig vriendschap bestaat.

Jan van Dijk

Helemaal niet! Integratie moet komen van de kant van degenen die hier willen komen leven. En als ze daarvoor heel hard hun best doen, dan kunnen ze er gewoon op rekenen, dat ze geaccepteerd worden in dit beschaafde land. Maar als ze zich afzetten tegen onze cultuur, dan dienen ze te vertrekken naar een land waar ze zich thuis voelen.

Frans Bierings

De grootste opdracht qua integratie ligt in eerste instantie altijd bij de immigrant. Ik heb zelf dat principe steeds gehanteerd in de negen jaar die ik in buitenlanden heb gewoond en gewerkt (met gezin). Vanuit die positie kun je dan inspannen/in aanmerking komen om contact te maken en onderhouden met de autochtone mensen die je waar en hoe dan ook ontmoet.
Dat is logisch, hier alsook in de rest van Europa en zelfs in Afrika. Daar heb je geen raketwetenschap voor nodig. Dus #doesnormaal.

Kim Noorder

Maar natuurlijk: de eisen in het onderwijs zijn bijgesteld om ze te laten ‘meekomen’, hele bibliotheken zijn aangepast om nieuwkomers te accommoderen, ze mogen zonder verplichte inburgering en zonder rompslomp in dit land komen wonen, één enkel allochtoon kind kost ons met z’n allen tussen de zeven en twaalf keer zo veel als een autochtoon kind, hele woonwijken met de meest prachtige voorzieningen worden voor ze gebouwd, er wordt ‘voorkeursbeleid’ voor ze ontwikkeld, ze krijgen geen belastingcontrole op hun riante huizen in de thuislanden, ze mogen twee keer zo lang betaald op vakantie naar het buitenland, zo ongeveer ALLE overheidscommunicatie is ook te zien en te horen in het Turks of het Arabisch … en nog, na bijna een halve eeuw, moet de integratie ‘van twee kanten komen’. Terwijl overduidelijk is, dat beide groepen NOOIT, maar dan ook echt he-le-maal nooit, van elkaar zullen gaan houden.

Vergelijk dit eens met de integratie van Molukkers of Surinamers, De Turken willen niet integreren en zien Nederland als een vooruitgeschoven post van Turkije, en de Marokkanen kúnnen niet integreren – al was het maar omdat ze het woord nooit zullen leren spellen.

Siebe Smit

Dat we het hier na 40 jaar desintegratie van een aanzienlijk deel van de nieuwkomers nog steeds over moeten hebben, zegt genoeg. Het is een botsing van gewoonten, religies en achtergronden. Het is niet zo ingewikkeld allemaal. De komende 40 jaar zal het vermoedelijk niet anders gaan.

Via:elsevier.nl