Als u denkt dat de coronavirusvergrendeling erger is dan de ziekte, begrijpt u de ziekte niet

Het is geen toeval dat een van ’s werelds grootste debielen – hij die denkt dat het injecteren van desinfecterende middelen en fel licht in lichaamsholten de wereld zal redden van COVID-19 – zou moeten juichen voor een van’ s werelds meest idiote beleidskeuzes voor de volksgezondheid.

Het nieuwe coronavirus – toepasselijk het stealth-virus genoemd – is zeer besmettelijk, zo niet ongeëvenaard besmettelijk. Mensen kunnen tot twee weken door het virus worden geïnfecteerd – en de ziekte naar anderen verspreiden – voordat ze symptomen vertonen. Of ze kunnen zo milde symptomen ervaren dat ze niet beseffen dat ze ziek zijn. Als we geloven dat het nu veilig is om samen te gaan met mensen die niet zichtbaar ziek zijn, vergissen we ons.

Naar schatting zal elke geïnfecteerde persoon, als er geen maatregelen worden genomen om de verspreiding van het virus te beperken, de ziekteverwekker aan drie anderen doorgeven. Als je de wiskunde doet, zal het snel duidelijk worden dat als het niet is aangevinkt, het coronavirus zich als een lopend vuurtje zal verspreiden. Volgens standaard epidemiologische modellen zal een zo besmettelijk virus zich exponentieel voortplanten totdat 60% van de wereldbevolking is geïnfecteerd, waarna de verspreiding zal vertragen. Uiteindelijk wordt 90% van ons besmet. Met een geschat sterftecijfer van 1% zal COVID-19 68,4 miljoen mensen doden (de wereldbevolking van 7,6 miljard X een uiteindelijke epidemie van 90% X een sterftecijfer van 1%) – dat wil zeggen, als we besluiten dat het virus zich kan verspreiden onbelemmerd is beter dan de blokkering voort te zetten totdat het virus onder controle is.

Natuurlijk zal de overgrote meerderheid van de geïnfecteerden niet sterven en het sterftecijfer is minuscuul, maar een minuscuul deel van een groot aantal (’s werelds 7,6 miljard mensen) kan verrassend groot zijn. Slechts 3% van de wereldbevolking werd gedood door de Tweede Wereldoorlog, maar we zouden nauwelijks een herhaling van dat conflict accepteren, simpelweg omdat de meesten van ons er levend uit zouden komen.

Als de pandemie zijn gang kan gaan, zullen er miljoenen meer sterven aan andere aandoeningen dan die niet kunnen worden behandeld, aangezien ziekenhuizen overweldigd raken en artsen en verpleegkundigen door infectie bedlegerig worden achtergelaten. Miljoenen zullen sterven door hartaanvallen, beroertes, andere infecties, uitgestelde operaties, vertraagde kankerbehandelingen en trauma’s die overbelaste zorgstelsels niet langer kunnen opvangen. Economieën zullen wankelen en vervolgens instorten door massaal ziekteverzuim, terwijl werknemers bezwijken aan infectie of weigeren op te komen werken om zichzelf te beschermen tegen een nu woedende pandemie. Als je denkt dat lockdown moeilijk is, wacht dan af wat er gebeurt als het virus ongecontroleerd verspreidt.

Op de afgrond van een ramp

Vermoeid door de afsluiting geven een aantal landen, rechtsgebieden en mensen de strijd op. Ze heffen onderdrukkingsmaatregelen op of negeren richtlijnen voor sociale afstand, omdat ‘de remedie niet erger kan zijn dan de ziekte’. Het probleem is dat als de ziekte een uit de hand gelopen pandemie is met een bestemming van 68,4 miljoen doden, instortende gezondheidszorgstelsels en toeleveringsketens die uiteenvallen onder massaal arbeidsverzuim, het veel erger zal zijn dan ze zich voorstellen – en ongetwijfeld veel erger dan de remedie.

In Noord-Amerika gaan sommige staten en provincies door met de gefaseerde heropening van hun economieën, ondanks het advies van de volksgezondheidsfunctionarissen dat het te vroeg is; het virus is nog niet onder controle. In sommige rechtsgebieden heeft het virus, in plaats van te vertragen, een groeipad hervat. De R-waarde, een maat voor de reproductiesnelheid van het virus, is op veel plaatsen boven de 1,0 gestegen – wat aangeeft dat het aantal nieuwe infecties is teruggekeerd naar een exponentieel pad. In jurisdictie na jurisdictie werpen economieën die pas weer open zouden gaan als het aantal nieuwe infecties gedurende vele weken onophoudelijk was afgenomen, nu voorzichtigheid in de wind en nodigen ze de bevolking uit om hun normale activiteiten te hervatten.

Het idee is om sommige mensen, vooral ouderen, op te offeren, zodat we de economie kunnen redden. Maar het doden van 68,4 miljoen mensen zodat we weer aan het werk kunnen, zal niet het gewenste resultaat opleveren. Integendeel, als lichamen zich opstapelen in massagraven, zullen economieën instorten – de ergste van alle mogelijke werelden.

UCLA-econoom Andrew Atkeson legt uit:

Onder het beleid om de normale activiteit nu of over 30 dagen te hervatten, zal de ziekte zich waarschijnlijk snel verspreiden. De dynamiek van de ziekte zou de komende maanden toenemen tot een hoogtepunt. Op het hoogtepunt zou meer dan 10% van de bevolking tegelijkertijd een actieve infectie hebben en het dagelijkse sterftecijfer is waarschijnlijk zeer hoog – in de orde van 20.000 sterfgevallen per dag. En dit alles gebeurt in het kader van een volledig overbelaste gezondheidszorg. Je vraagt ​​je natuurlijk af of Amerikanen zich onder deze omstandigheden zouden opsluiten, bang om te gaan winkelen en werken vanwege de ziekte en de dood om hen heen, wat betekent dat de economische activiteit tot stilstand zou komen, net zoals nu het geval is onder een gesloten verspreidde zich snel. De dynamiek van de ziekte zou de komende maanden toenemen tot een hoogtepunt. Op het hoogtepunt meer dan 10% van de bevolking zou tegelijkertijd een actieve infectie hebben en het dagelijkse sterftecijfer is waarschijnlijk zeer hoog – in de orde van 20.000 sterfgevallen per dag. En dit alles gebeurt in het kader van een volledig overbelaste gezondheidszorg. Je vraagt ​​je natuurlijk af of Amerikanen zich onder deze omstandigheden zouden opsluiten, bang om uit te gaan om te gaan winkelen en werken vanwege de ziekte en de dood om hen heen, wat betekent dat de economische activiteit tot stilstand zou komen, net zoals nu het geval is onder een gesloten regime.

De Amerikaanse minister van Financiën, Stephen Mnuchin, lobbyt voor de heropening van de Amerikaanse economie omdat deze wordt geteisterd door de afsluiting. Tijdens een spannende Oval Office-bijeenkomst vertelde de Amerikaanse nationale veiligheidsadviseur Robert O’Brien – die meer vooruitziend en kritisch analytisch was dan Mnuchin – tegen de minister van Financiën dat de economie integendeel vernietigd zou worden als ambtenaren niets zouden doen.

Een beleid dat de economie doodt en 68,4 miljoen mensen naar vroege graven stuurt, is, denk er maar aan, het equivalent van het openbare beleid van het injecteren van Lysol in je arm en een fel licht in je reet.