Economie
Angst voor Apenpokken goed voor Bill Gates
Inhoud
Nog maar een paar weken geleden bevonden zich twee corrupte bedrijven in moeilijk financieel gebied. Nu de zorgen over een wereldwijde uitbraak van apenpokken die door zowel de media als de wereldwijde gezondheidsorganisaties worden gehyped, worden de zorgen – en zonden – van deze twee bedrijven snel vergeten.
Apenpokken angst De afgelopen dagen is de bezorgdheid over een wereldwijde uitbraak van apenpokken, een milde ziekte die verband houdt met pokken en waterpokken, gehyped in de media en de ministeries van Volksgezondheid over de hele wereld, en dit leidde zelfs tot een spoedvergadering bij de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO).
Voor sommigen waren de angsten gecentreerd rond apenpokken als de potentiële “volgende pandemie” na Covid-19. Voor anderen is de angst dat apenpokken zal worden gebruikt als het nieuwste excuus om het draconische bioveiligheidsbeleid en wereldwijde machtsgrepen verder te bevorderen.
Ongeacht hoe de Apenpokken-situatie zich afspeelt, twee bedrijven zijn al aan het verzilveren. Nu de bezorgdheid over monkeypox is toegenomen, nemen ook de aandelen van Emergent Biosolutions en SIGA Technologies toe. Beide bedrijven hebben in wezen monopolies op de Amerikaanse markt, en ook op andere markten, op pokkenvaccins en behandelingen. Hun belangrijkste op pokken gerichte producten worden gemakshalve ook gebruikt om apenpokken te beschermen of te behandelen.
Als gevolg hiervan stegen de aandelen van Emergent Biosolutions donderdag met 12%, terwijl die van SIGA 17,1% stegen.
Voor deze bedrijven is de angst voor apenpokken een uitkomst, met name voor SIGA, dat een pokkenbehandeling produceert, bekend onder de merknaam TPOXX. Het is het enige product van SIGA. Hoewel sommige verkooppunten hebben opgemerkt dat de stijging van de waardering van SIGA Technologies samenviel met recente zorgen over apenpokken, is er in wezen geen aandacht besteed aan het feit dat het bedrijf blijkbaar het enige onderdeel is van het imperium van een machtige miljardair dat momenteel niet aan het afbrokkelen is .
Die miljardair, ‘corporate raider’ Ron Perelman, heeft diepe en controversiële banden met de familie Clinton en de Democratische partij, evenals verontrustende banden met Jeffery Epstein. Afgezien van zijn meerderheidsbelang in SIGA, heeft Perelman onlangs de krantenkoppen gehaald voor het snel liquideren van veel van zijn activa in een wanhopige poging om contant geld te verdienen.
Evenzo is Emergent Biosolutions ook in heet water geweest. Het bedrijf, dat verontrustende banden heeft met de Anthrax-aanvallen in 2001, kwam iets minder dan twee weken geleden onder vuur te liggen omdat het zich bezighield met een ” doofpotaffaire “” over kwaliteitscontrolekwesties met betrekking tot hun productie van Covid-19-vaccins. Uit een onderzoek van het Congres bleek dat bezorgdheid over de kwaliteitscontrole in een door Emergent gerunde faciliteit ertoe leidde dat meer dan 400 miljoen doses Covid-19-vaccins werden weggegooid.
De betreffende Emergent-fabriek was in april 2021 door de FDA stilgelegd. Ze mochten afgelopen augustus weer openen voordat de overheid het contract opzegde. Gezien het feit dat het grootste deel van de activiteiten van het bedrijf verband houden met Amerikaanse overheidscontracten, het verlies van dit contract en de bijbehorende slechte publiciteit, wordt het nieuws dat het pokkenvaccin binnenkort van internationaal belang kan zijn, door het bedrijf waarschijnlijk als een uitkomst gezien.
Dit is met name de tweede keer in een jaar dat beide bedrijven hebben geprofiteerd van pandemie- of bioterreurangsten die door de media worden gepropageerd. Afgelopen november werd er gespeculeerd dat het uitgeroeide virus dat pokken veroorzaakt spoedig weer zou opduiken.
Dit begon met de opmerkingen van Bill Gates over de vooruitzichten van pokkenbioterrorisme tijdens een interview op 4 november 2021 en werd gevolgd door de aankondiging op 16 november van een CDC /FBI-onderzoek naar 15 verdachte flesjes met het label “pokken” in een Merck-faciliteit in Philadelphia. Nu, ongeveer zes maanden later, werpen dezelfde angsten opnieuw vruchten af voor dezelfde twee bedrijven.
Een moordende onderneming
Emergent Biosolution was voorheen bekend als BioPort. Het bedrijf werd opgericht door Fuad el-Hibri, een Libanese zakenman, die zijn contacten met machtige voormalige Amerikaanse militaire functionarissen en politici gebruikte om de controle over een wankelende fabriek in Michigan over te nemen. Het was de enige fabriek die een miltvuurvaccin mocht produceren.
Het miltvuurvaccin stond erom bekend grote problemen te hebben, zelfs voordat BioPort het had verkregen, en wordt door veel onderzoekers beschouwd als een van de belangrijkste oorzaken van het ‘Golfoorlog’-syndroom. Het vaccin zelf, oorspronkelijk ontwikkeld in Fort Detrick, had weinig tot geen staat van dienst op het gebied van veiligheid op het moment dat het werd toegediend aan Amerikaanse troepen in de Eerste Golfoorlog – een probleem dat nooit werd verholpen.
De chronische veiligheidsproblemen en het onhandige regime van meerdere doses zouden BioPort/Emergent Biosolutions er later echter toe aanzetten jaren te besteden aan het ontwikkelen van een nieuwe formulering van zijn miltvuurvaccin.
De oprichting van BioPort viel samen met de inspanningen van de regering-Clinton om het miltvuurvaccin verplicht te stellen voor alle leden van de Amerikaanse strijdkrachten. Met controle over de enige bron van miltvuurvaccin, stond BioPort klaar om een moord te plegen.
Toen het bedrijf de vestiging in Michigan eenmaal had verworven, waren er grote hoeveelheden Amerikaanse overheidsfondsen voor nodig, zogenaamd om verbeteringen aan te brengen op de locatie. Het bedrijf weigerde echter het geld te gebruiken om de nodige reparaties uit te voeren, maar gaf dat geld uit aan de kantoren van zijn leidinggevenden, in tegenstelling tot de vaccinfabriek, en miljoenen meer aan bonussen voor ‘senior management’.
De auditors van het Pentagon zouden later ontdekken dat er nog miljoenen meer waren “vermist” en dat het personeel van BioPort niet op de hoogte was van de kosten van het produceren van een enkele dosis van het vaccin. Ondanks het duidelijke wanbeheer en de corruptie, eiste BioPort gered te worden door het Pentagon, en dat werden ze ook. Ondertussen verloor de vestiging in Michigan zijn vergunning nadat een overheidsinspectie tal van veiligheidsproblemen aan het licht bracht.
Tegen augustus 2001 stond BioPort echter op het punt de Pentagon-contracten te verliezen – de enige bron van inkomsten. Het Pentagon begon met het opstellen van een rapport, dat in september 2001 zou verschijnen, dat een plan zou beschrijven om BioPort te laten gaan. Dankzij de aanval van 11 september 2001 op het Pentagon is dat rapport nooit vrijgegeven. Kort daarna begonnen de miltvuuraanvallen in 2001.
Slechts enkele maanden eerder had BioPort het Battelle Memorial Institute gecontracteerd om te helpen bij het redden van zijn zwervende vaccinprogramma. De deal gaf Battelle “onmiddellijke blootstelling aan het vaccin” en het werd gebruikt in verband met het door het Pentagon gefinancierde, gain-of-function miltvuurprogramma waarbij zowel Ken Alibek als William C. Patrick III betrokken waren, twee biowapenexperts met diepe banden met de CIA. Dat programma was ondergebracht bij Battelle’s West Jefferson-faciliteit in Ohio. Die faciliteit wordt door veel onderzoekers beschouwd als de bron van de miltvuur die bij de aanslagen van 2001 werd gebruikt.
De daaruit voortvloeiende paniek door de miltvuuraanvallen bracht het ministerie van Volksgezondheid en Human Services (HHS) ertoe in te grijpen. Ze gaven BioPort in januari 2002 zijn licentie, ondanks aanhoudende bezorgdheid over de veiligheid in zijn vaccinproductiefaciliteit in Michigan. BioPort was echter niet tevreden met het herstel van zijn eerdere contracten met het Pentagon, aangezien het zwaar begon te lobbyen voor nieuwe contracten voor miltvuurvaccins die bedoeld waren voor Amerikaanse burgers, postbodes en anderen.
Ze zouden ze krijgen, grotendeels dankzij de toenmalige adviseur voor terrorismebestrijding van HHS en binnenkort de nieuwste assistent-secretaris van HHS – Jerome Hauer. Hauer zou later toetreden tot het bestuur van BioPort, nadat het in 2004 was omgevormd tot Emergent Biosolutions.
Dergelijke voorbeelden van vriendjespolitiek komen vaker voor dan niet als het gaat om Emergent Biosolutions. Het bedrijf heeft inderdaad vaak vertrouwd op personen die hun loopbaan doorbrengen door de “draaideur” tussen de farmaceutische industrie en de overheid, met name degenen die ook als bioterreuralarmisten optreden. Een van de belangrijkste personen die door de jaren heen van cruciaal belang zijn geweest voor het succes van het bedrijf, is Robert Kadlec. Kadlec was de beste bioterreuradviseur naar het Pentagon in de weken voorafgaand aan de miltvuuraanvallen van 2001.
Maanden eerder had hij deelgenomen aan de simulatie Dark Winter van juni 2001, die belangrijke aspecten van de daaropvolgende miltvuuraanvallen ‘voorspelde’. Kadlec maakte vervolgens een groot deel van de wetgeving die zou leiden tot het daaropvolgende bioterreur-/pandemische responsbeleid van het land, waaronder BARDA en de Strategic National Stockpile.
Kort nadat hij de regering had verlaten, hielp Robert Kadlec in 2012 een nieuw bedrijf op te richten met de naam “East West Protection”, dat “geïntegreerde paraatheids- en reactiesystemen voor alle gevaren voor gemeenschappen en soevereine naties” ontwikkelt en levert. Het bedrijf adviseert ook gemeenschappen en landen over kwesties die verband houden met de dreiging van massavernietigingswapens en natuurlijke pandemieën.
Kadlec richtte het bedrijf op met W. Craig Vanderwagen, de eerste adjunct-secretaris van de HHS voor paraatheid en respons (een functie die Kadlec had helpen schrijven in de wet en die hij later zelf zou vervullen). De andere medeoprichter van East West Protection was Fuad El-Hibri, de oprichter van BioPort/Emergent Biosolutions, die eerder dat jaar net was teruggetreden als CEO van Emergent.
Kadlec werd toen adviseur. Het adviesbureau van Kadlec, RPK Consulting, verdiende hem alleen al in 2014 $ 451.000, waar hij zowel Emergent Biosolutions als andere farmaceutische bedrijven zoals Bavarian Nordic rechtstreeks adviseerde . Kadlec was ook een adviseur van militaire en inlichtingendiensten, zoals de door DARPA gesteunde firma Invincea en NSA-aannemer Scitor, die onlangs door SAIC werd overgenomen.
Kadlec zou terugkeren naar de regering als HHS ASPR onder Trump, een functie die hij bekleedde op het moment dat de Covid-19-crisis begon. Het jaar daarvoor, in 2019, had Kadlec een maandenlange simulatie uitgevoerd, gericht op een wereldwijde pandemie uit China, genaamd Crimson Contagion. Toen de Covid-19-crisis eenmaal serieus begon, speelde hij een belangrijke rol bij het binnenhalen van Covid-19-vaccincontracten voor Emergent Biosolutions, ondanks zijn belangenconflicten, waarvan hij sommige had geweigerd bekend te maken toen hij werd aangesteld als ASPR.
Het patroon van corrupt gedrag van Emergent Biosolutions, te beginnen met zijn miltvuurvaccin, is te zien aan zijn recente acties met betrekking tot de productie van Covid-19-vaccins. Volgens het recente rapport van het Congres , dat slechts enkele dagen voordat de recente piek in bezorgdheid over apenpokken begon, werd vrijgegeven, probeerden laboratoriummedewerkers van Emergent “opzettelijk overheidsinspecteurs te misleiden over problemen” in de fabriek in Baltimore en ook herhaaldelijk “afgewezen” inspanningen van AstraZeneca en Johnson & Johnson & Johnson. Johnson om hun faciliteiten te inspecteren.
“Ondanks grote waarschuwingen in de vaccinfabriek, veegden de leidinggevenden van Emergent deze problemen onder het tapijt en bleven ze belastinggeld binnenhalen”, verklaarde Carolyn Maloney (D-NY), voorzitter van het House Oversight and Reform Committee, bij de publicatie van het rapport.. Toch zijn dergelijke “grote rode vlaggen” door de hele geschiedenis van het bedrijf te vinden, voor degenen die de tijd willen nemen om te kijken.
Slechts enkele dagen nadat het congresrapport was uitgebracht, kondigde Emergent Biosolutions aan dat het de exclusieve wereldwijde rechten zou verwerven op de “eerste door de FDA goedgekeurde orale antivirale middelen voor pokken voor alle leeftijden” van het bedrijf Chimerix. Het medicijn, TEMBEXA genaamd, is alleen bedoeld voor de behandeling van pokken, die het bedrijf ‘een bedreiging voor de volksgezondheid met hoge prioriteit’ noemt.
In het persbericht over de overname van TEMBEXA door het bedrijf staat dat er naar verwachting miljoenen Amerikaanse overheidscontracten voor het product zullen worden afgesloten. De FDA keurde het medicijn afgelopen juni formeel goed.
Emergent Biosolutions heeft ook de rechten op het pokkenvaccin dat bekend staat als ACAM2000, dat ook kan worden gebruikt om apenpokken te behandelen. Het vaccin, oorspronkelijk geproduceerd door Sanofi, werd in 2017 door het bedrijf overgenomen . Als gevolg daarvan heeft het bedrijf een essentieel monopolie op pokkenvaccins, aangezien ACAM2000 “het enige vaccin is dat door de FDA is goedgekeurd voor actieve immunisatie tegen pokkenziekte voor mensen die vastbesloten zijn om een hoog risico lopen op pokkeninfectie.”
Gezien hun staat van dienst, is het de moeite waard om te vragen waarom Emergent Biosolutions de afgelopen maanden heeft gewerkt om een groot deel van zijn activiteiten om te zetten in pokkenbehandelingen. Er is echter geen speculatie nodig als we vaststellen dat de huidige apenpokken bang zijn en helpen bij het redden van het bedrijf, waarvan de aandelen tot nu toe zo’n 26% waren gedaald voordat de bezorgdheid over de recente uitbraak van apenpokken begon te groeien.
Wat er ook van de apenpokkensituatie komt, de decennialange staat van dienst van Emergent Biosolutions is onmiskenbaar een van corruptie en vriendjespolitiek.
” BioArmor” voor Ron Perelman’s Flailing Business Empire
SIGA Technologies, dat zijn producten vergelijkt met “Human BioArmor”, heeft een citaat van Bill Gates bovenaan zijn over-pagina . Het citaat luidt: “[…] de volgende epidemie zou kunnen ontstaan op het computerscherm van een terrorist die genetische manipulatie wil gebruiken om een synthetische versie van het pokkenvirus te creëren […]” Het citaat komt uit de toespraak van Bill Gates voor de 2017 München Veiligheidsconferentie, waar hij met name de dreiging van pokken gebruikte om te pleiten voor het samenvoegen van “gezondheidsbeveiliging” en “internationale veiligheid”.
Met name afgelopen maart vond op de Veiligheidsconferentie van München een simulatie plaats van een wereldwijde pandemie veroorzaakt door een “genetisch gemanipuleerd apenpokkenvirus”.
SIGA is een voorbeeld van een bedrijf dat zijn niche zoekt in het midden van ‘gezondheidsbeveiliging’ en ‘internationale veiligheid’. Het biedt specifiek “oplossingen voor onvervulde behoeften in de gezondheidsbeveiligingsmarkt die medische tegenmaatregelen omvat tegen chemische, biologische, radiologische en nucleaire (CBRN) dreigingen, evenals opkomende infectieziekten.” De meeste contracten voor CBRN-medische tegenmaatregelen in de VS worden gefinancierd door het Pentagon. Hoewel het zichzelf promoot als een op CBRN-dreiging gericht bedrijf, is SIGA voorlopig alleen gericht op pokken.
Inderdaad, SIGA Technologies is momenteel alleen winstgevend in het geval van een daadwerkelijke uitbraak van pokken of een gerelateerde ziekte, of wanneer de angst voor een pokkenbioterreur groot is. Vooral bezorgdheid over dit laatste heeft ertoe geleid dat het bedrijf overheidscontracten heeft binnengehaald om TPOXX te produceren voor de Strategic National Stockpile (SNS). Dit komt omdat TPOXX alleen wordt gebruikt om actieve pokken- of apenpokkeninfecties te behandelen, niet om het te voorkomen.
Dit betekent dat het alleen zinvol is als pokken, apenpokken of een verwante ziekte mensen actief besmet of als de kans groot is dat een van deze ziekten binnenkort grote groepen mensen besmet. TPOXX werd voor het eerst goedgekeurd in 2018 door de FDA en werd afgelopen januari goedgekeurd door het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA). De FDA goedgekeurdeen intraveneuze versie van TPOXX afgelopen donderdag. In totaal heeft SIGA meer dan $ 1 miljard ontvangen van de Amerikaanse overheid om TPOXX te ontwikkelen.
SIGA werkt momenteel samen met HHS’ BARDA, het ministerie van Defensie, de CDC en de NIH. Een andere partner is Lonza, een Europees farmaceutisch productiebedrijf dat samenwerkt met zowel het World Economic Forum als Moderna. De CEO van SIGA, Phillip Gomez , is een alumni van PRTM Consulting , waar hij nauw zou hebben samengewerkt met Robert Kadlec , aangezien de twee mannen elkaar overlappen als directeuren van het bedrijf en beiden adviseerden overheidsinstanties op het gebied van volksgezondheid en biodefensie.
SIGA is ook opmerkelijk omdat het mogelijk het enige bedrijf in het zakenimperium van corporate raider Ron Perelman is dat niet gehecht is aan groeiende schuldenbergen. Perelman is een van de beruchte bedrijfsovervallers uit de jaren tachtig die bedrijfsovernames uitvoerde die werden aangewakkerd door rommelobligaties, met name die verbonden aan Michael Milken’s Drexel Burnham Lambert.
De zakelijke tactieken van Perelman zijn al lang gebaseerd op zijn vulkanische humeur en zijn meedogenloosheid, waarbij de voormalige CEO van Salomon Brothers, John Gutfruend , ooit opmerkte dat “geloven dat meneer Perelman geen vijandige bedoelingen heeft, hetzelfde is als geloven dat de tandenfee bestaat.”
Perelman staat ook bekend als een oude beschermheer van de Clinton-familie, hoewel hij meer recentelijk heeft gedoneerd aan de politieke campagnes van Donald Trump. Perelman raakte blijkbaar voor het eerst geïnteresseerd in het hof maken van invloed op de Clintons nadat hij in 1994 met Patricia Duff trouwde.
Duff was nauw verbonden met de Democratische Partij, nadat ze had gewerkt voor de Democratische opiniepeiler Pat Cadell, en ze had ook gewerkt voor het House-panel dat de moorden “onderzoek de” van John F. Kennedy en Martin Luther King Jr. Voordat ze met Perelman trouwde, was ze getrouwd met filmmagnaat Michael Medavoy en had ze ‘Clinton geïntroduceerd in het Hollywood- establishment’, aldus de Washington Post.
Als de vrouw van Perelman noemde Duff zichzelf een vooraanstaande Democratische fondsenwerver, waarvan het fondsenwervingsdiner in 1995 het symbool was. Ook woonde Perelman in 1995 een diner van $ 1.000 per bord bij in New York voor de Clintons, waar Perelman tegenover de president zat, evenals een staatsdiner voor de president van Brazilië in het Witte Huis.
Voor Perelman resulteerde zijn vrijgevigheid jegens de politieke machine van Clinton in een benoeming door Clinton in de raad van toezicht van het Kennedy Center in 1995. Andere, minder publieke gebaren van de Clintons waren waarschijnlijk, aangezien Perelman de First Family veel meer bood dan hij lijkt terug te hebben gekregen. Misschien wel het meest opvallende van Perelman’s gunsten voor Bill Clinton was zijn aanbod van banen aan door schandalen geteisterde leden van zijn regering, Webster Hubbell en Monica Lewinsky, in de nasleep van hun respectieve controverses .
Echter, nadat de vacatures openbaar waren gemaakt, werden zowel Hubbell als Lewinsky ontslagen, hoewel de aanbiedingen later de aandacht trokken van onafhankelijk raadsman Ken Starr. Starr heeft Perelman of de aanbiedingen die hij aan Hubbell of Lewinsky had gedaan nooit gedagvaard of onderzocht.
De controversiële aanwervingen waren geregeld tussen Perelman en Clinton-adviseur Vernon Jordan, die in het bestuur zat van Revlon, een door Perelman gecontroleerd bedrijf, terwijl zijn vrouw in het bestuur zat van een ander bedrijf dat eigendom is van Perelman. Jordanië stond bekend als Clintons ‘kanaal naar de hoge en machtigen’ en had Clinton meegenomen naar de Bilderberg-conferentie van 1991.
Over de beslissing om Lewinsky in dienst te nemen na het schandaal, vertelde een voormalige zakenpartner van Perelman aan de Washington Post: “Het is net als de maffia, het is allemaal in code gedaan”, eraan toevoegend dat “ik je kan verzekeren dat Ronald de beslissing heeft genomen om Lewinsky de functie. En ik kan je verzekeren dat hij niet zou willen weten waarom Jordan het vroeg.’
In 1995 hield Perelman een inzamelingsactie voor Clinton in zijn landhuis, met gasten als zanger Jimmy Buffett, Miami Vice-acteur Don Johnson, acteur Michael Douglas’ toenmalige echtgenote Deandra en DNC-co-voorzitter Don Fowler. Andere gasten waren A. Paul Prosperi, een corrupte Clinton-vriend, en de nu beruchte Jeffrey Epstein. Clinton was zelf aanwezig bij de inzamelingsactie. Volgens de Palm Beach Post hadden gasten ten minste $ 100.000 gedoneerd aan de DNC om het diner met de president bij te wonen.
Dit was natuurlijk in de aanloop naar de verkiezingen van 1996, en de DNC zou later zwaar onder de loep worden genomen vanwege illegale fondsenwerving. Deze inzamelingsactie was niet de enige interactie van Epstein met Perelman – Perelman zou later worden vermeld als een frequente dinergast van Epstein’s in het Vanity Fair-profiel van 2003, geschreven door Vicky Ward en staat vermeld in Epstein’s zwarte contactenboek.
Het grootste deel van de jaren 2000 zat Perelman bovenop een enorm, steeds groter fortuin. Toch heeft Perelman sinds 2020 ‘assets’ gelost ‘Veel van hen. Snel.’” Het verklaarde met de verkoop van waardevolle schilderijen bij Sotheby’s en breidde zich al snel uit tot Perelman’s investeringsmaatschappij MacAndrews & Forbes, die datzelfde jaar zijn belang in twee bedrijven verkocht, waaronder $ 1 miljard aan aandelen in Scientific Games.
Volgens MoneyWeek daalde het vermogen van Perelman van $ 19 miljard in 2018 tot $ 4,2 miljard eind 2020, “wat speculatie opriep dat hij bijna geen geld meer heeft.” In de loop van vorig jaar is Perelman doorgegaan met “inkrimpen”, op zoek naar verkopen zijn landgoed in de Hamptons voor $ 115 miljoen, nog een landgoed van 57 hectare met een waarde van $ 180 miljoen en twee herenhuizen in de Upper East Side van Manhattan voor $ 60 miljoen.
Andere activa van Perelmans bedrijf MacAndrews & Forbes verdrinken ook in schulden . Een van de weinige activa van het bedrijf die momenteel geen geld bloedt of worstelt met schulden, zijn de aandelen in SIGA Technologies. Het belangrijkste bedrijf van Perelman, MacAndrews & Forbes, is lange tijd een van de grootste investeerders van SIGA geweest en blijft de grootste aandeelhouder, die 33% van alle aandelen controleert.
Sinds Perelman betrokken raakte bij SIGA, wordt het bedrijf geplaagd door beschuldigingen van corruptie. In mei 2011 kreeg SIGA bijvoorbeeld een no-bid contract ter waarde van ongeveer $ 433 miljoen voor de ontwikkeling en productie van 1,7 miljoen doses antiviraal medicijn tegen pokken.
Destijds was er geen bewijs dat het pokkenmedicijn in kwestie in staat was de ziekte te behandelen en er was alarm onder sommige HHS-medewerkers dat het rendement op de investering van SIGA uit het contract ” buitensporig ” was. Het contract begon te worden onderzocht vanwege zorgen dat het contract aan SIGA was gegund, juist omdat het werd gecontroleerd door Perelman, die zwaar had gedoneerd aan Barack Obama. Destijds merkte CNN het volgende op over Perelmans connecties met het Witte Huis van Obama:
“ Ronald Perelman is de controlerende aandeelhouder van Siga Technologies en een lange tijd activist en fondsenwerver van de Democratische Partij. Hij levert ook een grote bijdrage aan de Republikeinen, maar was een bijzondere vriend van het Witte Huis van Obama.
In de raad van bestuur van Siga zit ook Andy Stern, voormalig president van de Service Employees International Union, die nauwe betrekkingen heeft gehad met de regering-Obama en die de gezondheidszorginitiatieven van president Barack Obama heeft gesteund.”
Als gevolg van deze zorgen en het mogelijke belangenconflict begon een congresonderzoek. Dagen nadat ze hoorden dat dit belangrijke overheidscontract in gevaar zou kunnen komen, verkochten SIGA-managers grote hoeveelheden bedrijfsaandelen tegen een gemiddelde prijs van $ 13,46 per aandeel, waarmee de toenmalige Chief Executive Officer en Chief Scientific Officer miljoenen dollars verdienden. Een maand later kondigde het bedrijf aan dat het contract was ingekrompen en dat de aandelen in het bedrijf in december tot onder de $ 2 waren gedaald.
Wat moeten we denken van de recente mediahype rond Apenpokken, gezien de eerdere “pay-to-play”-beschuldigingen over de rol van Perelman in het bedrijf tijdens de regering-Obama, toen president Joe Biden als vice-president diende? Of vorig jaar geuite bezorgdheid over een bioterrorisme-evenement waarbij pokken betrokken waren?
Misschien is het belangrijker om andere vragen te stellen – waarom is de rol van Perelman in SIGA grotendeels versluierd of volledig genegeerd door recente berichtgeving over het bedrijf? Evenzo, waarom is de afschuwelijke staat van dienst van Emergent Biosolutions ook uitgesloten van recente rapporten, inclusief de grote klachten van het Congres die minder dan twee weken geleden tegen het bedrijf zijn ingediend? Het lijkt erop dat de angst die wordt opgewekt rond Apenpokken niet alleen de aandelen van deze twee rotte bedrijven een boost geeft, maar het publiek helpt hun zonden uit het verleden te vergeten.
Inhoud
Lagarde De Europese Centrale Bank heeft gespeculeerd. In plaats van de ongebreidelde inflatie in een vroeg stadium te bestrijden, bleef de ECB de markten zelfs na het uitbreken van de oorlog overspoelen met nieuw geld. Het totale vermogen bereikte deze week een nieuw record. De president van de ECB stelt renteverhogingen uit en maakt het probleem week na week erger. Wie houdt ze eindelijk tegen?.
Nu is dat 8,8 biljoen euro dankzij Lagarde. Het balanstotaal van de Europese Centrale Bank (ECB) bereikte eind mei dit adembenemende historische record. Hoewel de inflatie in Europa woedt, overspoelt de Europese Centrale Bank de markten nog steeds met nieuw geld. Sinds het begin van het jaar is daar 250 miljard euro bijgekomen. De oorlog in Oekraïne heeft de inflatieproblemen in Europa al dramatisch verergerd.
ECB-president Christine Lagarde is verantwoordelijk voor de grootste geldcreatie in de geschiedenis van de EU.
Maandenlang heeft ze bruusk waarschuwingen en oproepen gladgestreken om eindelijk een einde te maken aan het buitensporige gelddrukken. Inflatie is slechts een tijdelijk fenomeen, speciale factoren zoals de pandemie of supply chain-problemen zijn de schuld, alles zal snel normaliseren. Toen werd gezegd dat de oorlog de inflatie in de eerste plaats gevaarlijk had gemaakt. De inflatie bereikte in januari voor het uitbreken van de oorlog al het hoogste niveau in decennia.
Sinds haar aantreden eind 2019 voert Lagarde in financiële kringen een buitengewoon agressief beleid om geld te verhogen.
Eind 2019 had de ECB een balanstotaal van 4,7 biljoen euro. Nu, twee en een half jaar later, heeft het de ongelooflijke 8,8 biljoen bereikt. Dat betekent: onder Lagarde creëert de ECB elke maand 137 miljard euro aan nieuw geld en elke dag nog eens 4,6 miljard euro. Een beurshandelaar in Frankfurt merkt op: “Geen wonder dat al dat geld nu snel in waarde daalt en stijgt.”
De geldstroom van Lagarde moet het voor Frankrijk en de Zuid-Europese landen gemakkelijk maken om de hoge schuld te herfinancieren en de gevolgen van de pandemie te verzachten.
Tegelijkertijd heeft het echter de aandelen- en vastgoedmarkten tot een speculatieve boom gedreven, maar vooral heeft het een enorme inflatie veroorzaakt. In april stegen de consumentenprijzen in Duitsland en Europa met elk 7,4 procent. Dit betekent dat de inflatie in het Europese muntgebied hoger is dan ooit tevoren en dat de inflatie in Duitsland het hoogste punt in veertig jaar heeft bereikt.
De snel stijgende prijzen belasten niet alleen miljoenen consumenten, vooral die met lage inkomens.
Tegelijkertijd worden Duitse spaarders abrupt onteigend omdat inflatie snel opeet wat ze hebben gespaard. Lagarde daarentegen lijkt de belangen van de eurolanden met een overmatige schuldenlast voor ogen te hebben. Omdat de devaluatie voor hen een zegen is. Een massale herverdeling van spaarders naar de staten is begonnen, economen noemen het effect “inflatiebelasting”.
Terwijl de protesten tegen het inflatiebeleid van de ECB steeds luider worden, heeft Lagarde er eindelijk mee ingestemd om van koers te veranderen – zij het in slow motion. Allereerst maakt ze pas bekend dat de extra geldschepping in de zomer wordt afgebouwd. Een einde aan de netto-aankopen van effecten wordt ‘heel vroeg’ in het derde kwartaal verwacht, schrijft de ECB-president in een blog op de website van de centrale bank.
En: “Op basis van de huidige vooruitzichten zullen we waarschijnlijk tegen het einde van het derde kwartaal een einde kunnen maken aan de negatieve rentetarieven.” , waaronder mogelijk het einde van de activa-aankopen en een initiële renteverhoging. Dit is precies waar veel experts op het gebied van inflatiebestrijding om hadden gevraagd.
Voor veel analisten is de ommekeer te voorlopig en toch te laat.
“Ze heeft vier biljoen euro nieuw geld op de markt gegooid en vraagt zich nu af wat de inflatie is”, zei een CDU-lid van de Bondsdag.
Een brede kring van bedrijven, banken, vakbonden, politici, verenigingen en wetenschappers beschuldigt de centrale bank al maanden van inactiviteit. Volgens de spaarbanken hadden de valutawaakhonden zelf maandenlang de inflatie aangewakkerd. Daarmee schendt de ECB haar centrale mandaat om prijsstabiliteit te waarborgen. Het wekt met name wrevel dat de belangrijkste rentetarieven tot op de dag van vandaag negatief zijn gebleven.
De depositorente van de centrale bank, die geldt voor bankdeposito’s bij de centrale bank, is momenteel min 0,5 procent. De basis-herfinancieringsrente, die lange tijd werd beschouwd als de belangrijkste rente, maar de laatste jaren werd overschaduwd door de depositorente, bevindt zich op de nullijn.
Terwijl de Fed in de VS eerder en resoluut de monetaire beleidsommekeer in gang zette, speelt Lagarde om tijd.
De EVP, de grootste fractie in het Europees Parlement, waarschuwt Lagarde al maanden dat burgers het vertrouwen in het monetaire beleid zullen verliezen als de hoge inflatie hen “maand na maand van geldelijke waarde berooft”. Het effect van de inflatiebelasting is politiek explosief omdat miljoenen burgers hier koeltjes zouden worden onteigend zonder democratische legitimiteit. In Duitsland zijn er steeds meer stemmen die Lagarde beschuldigen van eenzijdige politiek van belang. Het demonstratieve ontslag van de Bundesbank-president en inflatiecriticus Jens Weidmann is een baken.
Om interne kritiek te voorkomen, legde Lagarde in april een intern spreekverbod van de ECB op de communicatie op.
Kritiek van individuele valutawaakhonden op rentebesluiten moet worden voorkomen, zodat de geloofwaardigheid van de ECB niet wordt geschaad. Maar dat maakte critici nog meer woedend over de koppigheid van de president. Uw kritiek op cryptocurrencies wordt ook gezien als een verkeerde inschatting en een signaal van zwakte. Lagarde zei op de Nederlandse televisie: “Mijn zeer nuchtere beoordeling is dat cryptocurrencies niets waard zijn, dat ze op niets zijn gebaseerd, dat er geen onderliggende waarde is die als een anker van veiligheid fungeert.”
rypto-valuta’s zijn in feite een indicatie van de groeiende wantrouwen jegens veel beleggers in conventionele valuta, die om politieke redenen kan oplopen. Bovendien slaagde de ECB er onder Lagarde niet in om om eindelijk de aangekondigde digitale euro te realiseren. Lagarde countert droog: “De dag dat we de digitale munt van de centrale bank, een digitale euro, vrijgeven, garandeer ik dat de centrale bank erachter zal staan.” Maar hoe aantrekkelijk is een digitale euro die net zo snel opblaast als die Analoge euro momenteel?
Terwijl crypto crasht, is de toestand van cryptocurrency en verzekering vaag.
Cryptoverzekering De crypto-industrie stort in. Bitcoin-prijzen zijn op hun laagste sinds 2020 ; één platform heeft gebruikers uitgesloten van het opnemen van geld, en veel van de grootste cryptobedrijven, waaronder Coinbase en BlockFi , hebben ontslagen aangekondigd. Deze verstoring weerspiegelt de economische onrust die door de bredere markt kabbelt, maar dient ook als een duidelijke waarschuwing voor gewone mensen dat, over het algemeen gesproken, crypto de ene dag waardevol kan zijn en de volgende waardeloos.
Hoewel de bedrijven die mensen gebruiken om crypto te kopen en op te slaan in sommige opzichten vergelijkbaar zijn met banken, hebben deze platforms niet de depositoverzekering die bank- of beleggingsrekeningen hebben. Als de bedrijven die deze platforms exploiteren zouden falen, is er geen garantie dat mensen de waarde van hun crypto kunnen terugkrijgen . Dit gebrek aan bescherming weerspiegelt het feit dat regelgevers de crypto-industrie nog steeds inhalen. Het dient ook als een herinnering dat hoewel cryptoplatforms misschien veilig lijken – sommige zijn beursgenoteerde bedrijven – ze opereren in een sector die bijna geen regels en weinig vangnetten heeft. Zelfs UST, een ‘stablecoin’-cryptocurrency die de waarde van de Amerikaanse dollar zou moeten volgen, crashte vorige maand, waardoor het equivalent vantientallen miljarden dollars .
“Mijn slaap was ernstig verstoord, ik verloor 4 kilogram gewicht in een paar dagen, ik was in een extreem depressieve toestand”, vertelde Yuri Popovich, een in Kiev gevestigde webdesigner die het spaargeld van zijn gezin tijdens de oorlog in Oekraïne naar UST overboekte. Hercoderen. “Helaas is er in ons land geen wetgeving die dergelijke soorten verliezen dekt.”
Hoewel beleggen in crypto om vele redenen over de hele wereld ongelooflijk riskant blijft, genieten reguliere Amerikaanse bankrekeningen enige bescherming die wordt geboden door de Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC). De FDIC, opgericht tijdens de Grote Depressie om het vertrouwen in het financiële systeem te vergroten , is ontworpen om te garanderen dat rekeninghouders ten minste een deel van hun geld terugkrijgen in het geval dat een bank instort . Banken financieren de FDIC, die op zijn beurt bankrekeningen tot $ 250.000 verzekert.
Aangezien cryptoplatforms technisch gezien geen banken zijn en niet betalen in het FDIC-systeem, hebben individuele crypto-accounts deze vorm van bescherming niet . Ondertussen worden crypto-investeringsrekeningen over het algemeen niet ondersteund door de Securities Investor Protection Corporation, die rekeningen verzekert die worden beheerd door beursvennootschappen, zoals Fidelity of Vanguard , tot $ 500.000 als het bedrijf faalt.
“De meeste mensen kopen cryptocurrency om te speculeren, toch? Ze beschouwen het als een belegbaar actief’, zegt Lee Reiners, uitvoerend directeur van het Global Financial Market Center van Duke Law School. ‘Als je Apple-aandelen koopt, is er ook echt geen verzekering. Het concept van verzekeren is nu niet echt van toepassing.”
Het risicovolle karakter van crypto is een groter onderwerp van discussie geworden, aangezien verschillende cryptobedrijven tekenen van hapering vertonen. Coinbase, een van ’s werelds meest populaire crypto-uitwisselingen, zei vorige maand in een winstrapport dat gebruikers theoretisch de toegang tot hun crypto zouden kunnen verliezen als het bedrijf failliet zou gaan. (Coinbase probeerde later de waarschuwing in een blogpost terug te draaien en zei dat er “nooit een situatie is waarin klantengelden kunnen worden verward met bedrijfsactiva.”)
Het is de laatste tijd alleen maar erger geworden voor de crypto-industrie. In de nasleep van de UST-crash onderzoekt de Securities and Exchange Commission naar verluidt of het bedrijf achter de munt, Terraform Labs, de effectenwet heeft overtreden . En vorige week weerhield Celsius Network, een cryptoplatform dat geen echte bank is, maar beweert hoogrentende cryptovaluta-leningen aan te bieden, zijn gebruikers plotseling om zich terug te trekken van het platform; effectentoezichthouders in verschillende staten onderzoeken nu dat besluit. Downtime kan extreem kostbaar zijn voor crypto-investeerders, aangezien de waarde van een enkele munt binnen een paar uur met honderden of duizenden dollars kan schommelen. Te midden van alle verstoringen ligt de prijs van bitcoin rond de $ 20.000 , een scherpe daling ten opzichte van het hoogste punt in november van bijna $ 70.000.
“Op dit moment is er geen gemakkelijke manier voor klanten om de aard en omvang van hun blootstelling aan het faillissement van een crypto-handelsplatform te bepalen”, vertelde Dan Awrey, een Cornell-professor in de rechten, aan Barron’s vorige maand. “Klanten moeten ervan uitgaan dat het faillissement van een platform hen zou blootstellen aan aanzienlijke vertragingen in het herstel, waarna ze misschien maar een paar cent van de dollar terugkrijgen.”
Maar er zijn ook andere risico’s. Een crypto-portemonnee kan worden gehackt en als iemand eenmaal heeft gestolen wat erin zit, kan die crypto ongelooflijk moeilijk te herstellen zijn . Sommige mensen proberen dit risico te vermijden door hun cryptovaluta te beschermen met zogenaamde ” cold storage “, wat neerkomt op het opslaan van de sleutels die mensen gebruiken om toegang te krijgen tot hun cryptovaluta op een harde schijf die niet is verbonden met internet. Deze methode brengt dezelfde risico’s met zich mee als elk ander fysiek eigendom, en die risico’s zijn zelfs nog groter voor bedrijven die veel cryptovaluta van andere mensen in koude opslag opslaan, en voor cryptomining-activiteiten die nieuwe cryptocurrency produceren met behulp van magazijnen vol krachtige computers .
“Je hebt aardbevingen, overstromingen, brand, bliksem, wind, hagel”, zegt Ben Davis, teamleider bij Superscript, een verzekeringsprogramma dat cryptovaluta dekt en is geregistreerd als makelaar op Lloyd’s Insurance Marketplace. “Als je veel zeer dure apparatuur op één plek hebt, wil je dat deze verzekerd is.”
Terwijl sommige conventionele verzekeringsaanbieders langzaam opwarmen om crypto te dekken , is er ook een opkomende lichting startups die zich specifiek richten op cryptoverzekeringen. Deze omvatten bedrijven zoals InsurAce, dat verliezen dekt die het gevolg zijn van crypto-hacks, en Coincover, dat NFT-verzekeringen aanbiedt , naast verschillende andere op crypto gerichte producten die bij een verzekering worden geleverd .
Sommige mensen dienen al claims in voor crypto-verliezen. Een rechter in Ohio oordeelde in 2018 dat bitcoin gestolen van het online account van één man legaal eigendom was – geen geld – en daarom zou moeten worden gedekt door de verzekering van de huiseigenaar van de man voor zijn volledige waarde, die op dat moment $ 16.000 was. Na een explosie in een onderstation dat vorige maand werd gebruikt door een bitcoin-mijnwerker in de staat New York, zei een bedrijf dat werd getroffen, samen met de crypto-mijnwerker, Blockfusion, dat ze een claim zouden indienen voor de verloren inkomsten.
Meer recentelijk zegt Dan Thomson van InsurAce dat het bedrijf meer dan $ 11 miljoen heeft uitbetaald aan mensen die een “depegging” -verzekering hebben gekocht voor hun UST, de stablecoin die is ontworpen door Terraform Labs (depegging vindt plaats wanneer de waarde van een cryptocurrency niet langer overeenkomt met de fiat-valuta, of een ander type asset, dat is ontworpen om te volgen). Het bedrijf vergoedde ook een aantal van zijn klanten nadat hackers in april een cryptoplatform met de naam Elephant Money hadden aangevallen .
Hoewel verzekeringen een iets groter deel van de crypto-industrie aan het worden zijn, is de dekking nog steeds een lappendeken. En zelfs als een cryptoplatform wel een verzekering afsluit, is er geen garantie dat individuele cryptohouders die het platform van dat bedrijf gebruiken volledig beschermd zijn. Coinbase zegt bijvoorbeeld dat hoewel bepaalde beveiligingsgebeurtenissen worden beschermd door zijn verzekering, zelfs als het bedrijf probeert mensen gezond te maken, het plan mogelijk niet het geheel van iemands verliezen dekt. Over het algemeen blijft de meeste activiteit in de wereld van crypto onverzekerd.
“Het is heel, heel, heel klein”, zegt Eyhab Aejaz, de mede-oprichter en CEO van Breach Insurance, een verzekeringsmaatschappij die zich richt op crypto. “Er is gewoon niet genoeg verzekeringscapaciteit op de markt om zelfs maar een klein deel van de totale blootstelling te garanderen.”
Dit benadrukt een groot probleem als het gaat om het reguleren van crypto: er is geen sterke consensus over wat crypto is. Is het internetgeld, eigendom, oplichting, een digitaal bezit, een beveiliging, een redelijke investering? En omdat er geen overeenstemming is over wat crypto is, is het moeilijk om een goede benadering te bedenken om de waarde ervan te verzekeren – of om erachter te komen of het überhaupt moet worden beschermd.
Regelgevers onderzoeken nog steeds hoe ze crypto kunnen benaderen. De SEC heeft betoogd dat ten minste sommige cryptoproducten effecten zijn, en eerder dit jaar gaf president Joe Biden federale agentschappen de opdracht om nieuwe regels voor de industrie op te stellen. Een tweeledige rekening van Sens. Kirstin Gillibrand (D-NY) en Cynthia Lummis (R-WY) heeft tot doel de toegang van klanten tot hun cryptocurrency te beschermen in het geval dat de crypto-uitwisseling die ze gebruiken failliet gaat, naast andere voorstellen voor het reguleren van de industrie . Ten minste één wetgever, Rep. Josh Gottheimer, heeft voorgesteld dat de overheid de FDIC-dekking uitbreidt tot bepaalde soorten stablecoin-cryptocurrencies, zolang deze worden geleverd door instellingen die de overheid kwalificeert. De FDIC, de Federal Reserve en het Office of the Comptroller of the Currency hebben soortgelijke plannen voorgesteld . Toch vindt niet iedereen dat een geweldig idee of zinvol voor elk type crypto.
“Als crypto een volledig speculatieve investering is, dan denk ik dat het onverstandig is om de depositoverzekering en de overheid achter die crypto-activa te plaatsen”, zegt Hilary Allen, een professor in de rechten aan de American University. “Beleggers moeten begrijpen dat ze geen geld op een bank zetten. Wat ze doen is gokken.”
De toenemende inspanning om de crypto-industrie te reguleren zal waarschijnlijk niet snel voorbij zijn. Ondertussen zorgt alle chaos op de cryptomarkt ervoor dat meer mensen nadenken over het lot van hun geld. Dat is misschien geen goed nieuws voor crypto-investeerders, maar het is zeker goed nieuws als je in de snelgroeiende cryptoverzekeringsbusiness zit.
De ECB heeft een buitengewone vergadering bijeengeroepen met het oog op de aanhoudende uitverkoop op de obligatiemarkten. Volgens ingewijden maakt de centrale bank zich vooral zorgen over de Italiaanse risicopremie.
De monetaire politici van de Europese Centrale Bank (ECB) hebben verrassend genoeg een buitengewone raadsvergadering bijeengeroepen met het oog op de onrust op de financiële markten. “De Raad van Bestuur zal woensdag een ad-hocvergadering houden om de huidige marktomstandigheden te bespreken”, zei een woordvoerder van de centrale bank woensdagochtend. Volgens verschillende ingewijden loopt de vergadering al sinds 11.00 uur. Het is echter nog niet duidelijk of er daarna een bericht wordt gepubliceerd.
Hoewel de ECB geen informatie op de agenda heeft gegeven, heeft het nieuws nu al impact op de financiële markten. Volgens de aankondiging is de euro met 0,7 procent gestegen tot 1.049 Amerikaanse dollar. De Dax steeg met maar liefst 1,3 procent tot 13.481 punten. Daarentegen daalde het rendement op tienjarige Italiaanse staatsobligaties met bijna 30 basispunten tot 3,87 procent.
Vorige week kondigde de ECB tijdens haar meest recente vergadering een reeks renteverhogingen aan, waardoor het renteverschil tussen de Duitse staatsobligaties en die van de zuidelijke eurolanden, met name Italië, met een grotere schuldenlast opliep tot het hoogste niveau in meer dan twee jaar. Dit bracht de ECB in een dilemma. Enerzijds moet het de inflatie bestrijden. Aan de andere kant, kijk tegelijkertijd naar het niveau van de rentetarieven die eurolanden met een hoge schuldenlast, zoals Italië of Griekenland, kunnen verwachten.
Het sentiment op de aandelenmarkten was de afgelopen dagen al flink verslechterd, doordat de rente op de kapitaalmarkten fors was gestegen als gevolg van het eerder aangekondigde verkrappingsbeleid van de Amerikaanse Federal Reserve en de door de ECB aangekondigde renteverhoging. Dit was de laatste tijd vooral duidelijk in Zuid-Europese landen en leidde tot een uitverkoop op de aandelen- en obligatiemarkten. Volgens analisten voedde ook de aankondiging van de ECB dat ze al begin juli zou stoppen met het kopen van nieuwe staatsobligaties de huidige ontwikkeling.
Tegen deze achtergrond verklaarde ECB-directeur Isabel Schnabel enkele dagen geleden dat de centrale bank actie wilde ondernemen tegen de verruiming van de spreads. De ontwikkelingen op de obligatiemarkt worden nauwlettend gevolgd en bij een wanordelijke stijging van de financieringskosten van eurolanden met een zware schuldenlast zal worden opgetreden, aldus Schnabel. De verbintenis met de euro is het instrument van de centrale bank tegen een dergelijke versnippering, legde de directeur uit en benadrukte:
” Deze inzet kent geen grenzen.”
Volgens Schnabel kan de ECB op nieuwe noodsituaties reageren met bestaande of nieuwe instrumenten. “Deze instrumenten kunnen weer anders zijn, met andere voorwaarden, verschillende looptijden en verschillende waarborgen om ons stevig binnen ons mandaat te houden.” Als voorbeelden verwees ze naar het pandemische noodaankoopprogramma van de ECB en het concept van regelrechte geldtransacties. Dit werd onlangs naar voren gebracht door voormalig president Mario Draghi, die in het kader van de eurocrisis in 2012 aankondigde dat hij “alles zou doen om de euro te behouden”.
Schnabel liet echter vaag doorschemeren dat een nieuw “instrument” niet zonder voorwaarden kon komen. Volgens de directeur van de ECB is een eerste tegengif om de rentekloven te dichten de flexibele herinvestering van fondsen van verlopen obligaties als onderdeel van het multi-miljard dollar-aankoopprogramma voor PEPP-obligaties.
Niet iedereen is echter overtuigd van de geplande reddingsprogramma’s van de ECB. Beleggers die gewend zijn aan grootschalige marktinterventie door de ECB zijn er nog niet van overtuigd dat de centrale bank de leenkosten kan verhogen en tegelijkertijd de obligatierendementen van de meest kwetsbare leden van de regio onder controle kan houden. Met name de hoge inflatie van momenteel ruim 8 procent en de gevolgen van de coronapandemie vormen een probleem.
“De aandelenmarkten kreunen onder zorgen over inflatie, problemen met de toeleveringsketen en afnemend economisch vertrouwen”, zegt Ulrich Kater, hoofdeconoom bij de spaarbankeffectendochter Dekabank, tegen het Handelsblatt . Op de obligatiemarkten zou een scherpe stijging van de inflatieverwachtingen de prijzen hebben gedrukt en de rente ‘dramatisch hebben opgetrokken’. Opluchting op de financiële markten is dus voorlopig niet in zicht.
Turkije – Zweden en Finland hadden zich al lang bereid verklaard om lid te worden van de NAVO. Maar een dergelijke daad moet unaniem worden goedgekeurd door alle Bondgenoten. En… [...]
“Na de EU-commissie en het EU-parlement heeft de Raad gisteravond ook gestemd om de verbrandingsmotor op fossiele brandstoffen in 2035 te beëindigen. Dit is historisch! Europa is het eerste continent ter wereld… [...]
Melilla! We raden zwakke lezers aan om de onderstaande video niet te bekijken. Wij hebben het ook als onze plicht om deze afbeeldingen beschikbaar te stellen. Zo behandel je mensen… [...]
De Verenigde Naties hebben onlangs 15 maart uitgeroepen tot “Internationale dag ter bestrijding van islamofobie” . Deze datum is gekozen omdat op die dag een van de ergste terroristische aanslagen op moslims plaatsvond:… [...]
Willen we een dictatuur of liever een Great Reset We hebben een college van B & W met een gemeenteraad. We hebben een college van Gedeputeerde Staten dat de provincie… [...]
Pingback: Apenpokken en complotdenkende wappies INDIGNATIE