Banken en oorlog is winst

Nadat eerder de ING en de ABN al blijmoedig fraaie winsten bekend hadden gemaakt, was daar dan ook de Rabobank met een verdubbeling van de winst ten opzichte van vorig jaar.

In beeld in het nieuwsfragment dat die blijde boodschap bracht, de ingang van het Rabobank hoofdkwartier, met daarvoor drie wapperende vlaggen. De middelste die van Oekraïne, geflankeerd door twee vlaggen van de Rabobank zelf.

Zo vreemd is dat natuurlijk niet, want die oorlog, en alles wat er uit voortvloeit, is een geweldige opsteker voor de banken.

Het overwegend agrarische deel van Oekraïne, waar wij ons graan vandaan halen, ‘omgeleid’ van verzending naar ‘Arme Landen’ om de ‘Rijke Landen’ te spekken, biedt mooie mogelijkheden voor de toekomst van die oorspronkelijk als een bank voor en door boeren begonnen geldfabriek. In elk geval beter dan de agrarische sector in eigen land, die door de politiek en de rechterlijke macht voor de stoomwals is geduwd. Als het land die oorlog tenminste overleeft, want donkere wolken pakken zich samen.

De gierende geldontwaarding, het gevolg van de sancties tegen Rusland, en miljarden die ‘bijgedrukt’ of ‘bijgeleend’ moesten worden om wapens te kopen voor die oorlog tegen Rusland op het grondgebied van Oekraïne, nopen de ECB en andere westerse ‘Centrale Banken’ tot een steeds verder oplopende rente, en dat genereert vooralsnog die spectaculair gestegen ‘boekwinst’, waar de rente op uitstaande leningen wel meteen wordt opgekrikt, maar die op spaargeld niet.

Wel voorziet de Rabobank dat er in de niet al te verre toekomst leningen moeten worden ‘afgeboekt’, omdat de schuldenaren de lasten niet meer kunnen dragen. Daaronder tal van privé-personen, ondernemingen en instellingen die, naast die stijgende rentelasten, door de overheid op kosten worden gejaagd, omdat de overheid geld tekort komt voor haar ‘Alles Groen’-beleid, de aankopen van wapens en munitie voor de proxy-oorlog op het grondgebied van Oekraïne, en de stijgende rentelasten op schuld van de overheid zelf.

Dat risico op spectaculaire afboekingen mag daarnaast ook verwacht worden op ‘Alles Elektrisch’ investeringen, als die afgebrande vrachtwagen bij dat filiaal van de ‘Appie’ in Haarlem zo’n gloednieuwe elektrische vrachtwagen blijkt te zijn geweest.

Banken zijn geen ideële instellingen, maar als er geld te verdienen valt met ‘maatschappelijk verantwoord’, dan steken ze daar geld in. Omgekeerd zullen ze ook volhouden dat overal waar zij geld in steken, dat ‘maatschappelijk verantwoord’ is, om hun imago niet te schaden, ook al vallen er honderdduizenden doden. Herdenk de ‘Kredietcrisis’ van vijftien jaar geleden.

De banken hadden voor vele miljarden geleend aan mensen die helemaal niet solvabel waren, en die slechte leningen ‘gebundeld’ doorverkocht aan goedgelovige ‘fondsen’, waaronder vele Nederlandse pensioenfondsen. Toen die bubbel klapte, hielden de overheden (de belastingbetalers) de banken overeind, en werd iedereen die de klap niet had zien aankomen een stukje armer, maar bepaalde speculanten liepen binnen.

Een Amerikaanse bankdirecteur stelde dat hij uiteraard wel wist dat kapitalen uitlenen aan straatarme mensen een recept was voor een ‘crash’, maar de banken konden het zich niet veroorloven om niet mee te doen in die ‘stoelendans’, omdat die leningen door de politieke en ‘maatschappelijke instellingen’ werden toegejuicht als ‘maatschappelijk verantwoord’. In elk geval tot die bubbel barstte. Maar geen bankdirecteur die er persoonlijk op werd aangesproken, en achter de tralies verdween wegens oplichting.

Er zijn volop ‘signalen’ dat geld stoppen in ‘Alles Groen’ en ‘Alles Oekraïne’ niet gaat renderen. Sterker nog, die twee ‘markten’ drijven op geld van de overheid, en zijn daardoor een sluis waardoor het belastinggeld naar de banken vloeit, terwijl het de belastingbetaler is die het risico loopt. Rente, in de oorspronkelijke opzet, was een vergoeding voor risico.

Als de Rabo nu opmerkt dat die rentelast een bedreiging is voor veel particulieren, ondernemingen en instellingen, terwijl de bank zelf geen risico loopt, omdat die gedragen wordt door de belastingbetaler, dan moet u bij mij niet aankomen met ‘maatschappelijk verantwoord’ voor die oplichterspraktijk. Ik maak daarmee niet exclusief de Rabo verwijten, voor alle duidelijkheid. Het troebele systeem dat is gegroeid door de wildgroei van ‘Financial Capitalism’, een alliantie van overheden en de banken/financiële instellingen, is tot op het bot ‘fout’.

Je kunt het nu niet meer in een handomdraai rechtzetten, want dan stort de hele ‘Westerse’ wereld op een hoop. Maar de ‘trend’ is nog steeds omgekeerd van wat je zou willen zien als je terug zou willen naar een productieve samenleving waarin verantwoorde keuzes worden gemaakt op basis van realistische perspectieven en risicoberekening.

Mijn ‘kijk’ op economie gaat uit van het volgende: Mensen willen eten, en dus ook kunnen koken, drinken, een dak boven hun hoofd, verwarming als het koud is, transport om zich te kunnen verplaatsen van ‘A’ naar ‘Beter’, adequate zorg, en de bestrijding van criminaliteit binnen een kader van begrijpelijke, voor iedereen identieke wetten. Dat is de basis. Ze moeten dat, zonder overheidssubsidie, kunnen betalen uit de bijdrage die zij leveren aan de maatschappij via werk, of vanuit het geld dat zij gespaard hebben door ervoor te werken in het verleden.

Overheidssubsidie is daar ‘fout’, tenzij het ‘privé-initiatief’ tekort schiet, of de last niet kan dragen, zoals bij grote infrastructuur-projecten. Een sociaal vangnet voor mensen die geen toegang hebben tot de arbeidsmarkt is een kwestie van elementair fatsoen, en als het land voldoende welvaart genereert door ‘surplus-productie’, bovenop de basisvoorzieningen, kan er gesproken worden over een ‘basisinkomen’ voor elke burger, waardoor hij of zij desgewenst kan kiezen voor een leven dat in dienst staat van de studie, ‘zang en dans’, of ‘sport en spel’.

In die wereld zijn banken instellingen die het betalingsverkeer in goede banen leiden tegen de laagst mogelijk kosten, en zij lenen geld uit aan ondernemers en bedrijven die zich richten op het realiseren van de ‘surplus-productie’, en privépersonen voor de bouw van een huis, waarbij de bank rente mag vragen op uitstaande leningen om het risico dat ze lopen af te dekken. Leningen voor consumptieve doeleinden en ‘credit-card’-schulden (in de VS nu meer dan één triljard) vallen daar dan buiten.

Die ‘strenge’ kijk op de economie moet u niet zien als een gevangenis, maar als een anker. Het referentiepunt waar we met de samenleving omheen drijven, dobberend op de zeestromingen en de wind. Bepaalde ‘excursies’ die nodig zijn om een crisis te boven te komen, omdat er anders teveel kapot gaat, zoals tijdens een pandemie, zijn logisch, mits de overheid zich er op toelegt de schade niet groter te maken dan absoluut noodzakelijk, om via de kortste weg terug te keren naar het ‘kader’.

Dit is niet de reflectie van mijn eigen hoogstpersoonlijke voorkeur, maar de korte schets van wat ik hier ‘Industrial Capitalism’ noem zoals Adam Smith het zich voorstelde, in geactualiseerde termen, met een vrije markt voor goederen, ideeën en mensen. Die laatste categorie echter niet als een recht om je overal te mogen vestigen, zonder respect voor landsgrenzen, terwijl een land bepaalde ideeën en goederen buiten de norm kan verklaren.

Ja, fascisme is een bestaand idee, en we kunnen ons voorstellen dat je er warm voor loopt, maar doen we niet. Ja, we begrijpen dat je graag opium zou willen gebruiken, en met een Leopard tank naar je werk zou willen rijden omdat je dan zelfs hallucinerend geen risico loopt, maar dat doen we niet. Maar je moet niet zo ver willen gaan dat je iemand met een oppositionele mening voor jaren opbergt, als hij of zij verder niks heeft misdaan.

De banken in ons deel van de wereld zijn verloederd door hun ‘partnerschap’ met de politiek en maatschappelijke pressiegroepen. Een lening of investering die in een vrije markt geen begin van zicht op enig rendement zou hebben, kan door dat ‘partnerschap’ ineens een ware ‘geldmachine’ worden. In een gezonde vrije markt zou geen enkele bank ook maar een dubbeltje steken in enig project in het oorlogszuchtige Oekraïne, terwijl een land als Rusland, Venezuela, of China, en zelfs Cuba of Niger volop potentie heeft.

Enig land dat gefixeerd is op de aanschaf van wapens, het opbouwen en onderhouden van een expeditieleger, en zelfs wapens koopt voor andere landen, zou normaal gesproken een ‘Credit Rating’ moeten krijgen die aan de onderkant van de schaal zit.

Onze ‘Financial Capitalist’ gemeenschap zit daar anders in, omdat alles wat door de overheid, en maatschappelijke pressiegroepen kort en klein wordt geslagen, voor de ‘financiële instellingen’ een buitenkansje is omdat het weer moet worden opgebouwd, waarvoor weer leningen nodig zijn waar zij leuk aan verdienen. Die destructieve cyclus is een geweldige opsteker voor de ‘bottom line’ van de banken, maar een rem op de welvaart, en pure destructie van schaarse grondstoffen, het milieu en het ‘klimaat’.

In de ‘Financial Capitalist’ wereld roeptoeteren de media en de politici, samen met de banken, dat de ‘val van de roebel’ betekent dat de sancties wel degelijk hun destructieve werk hebben gedaan, en dat we binnenkort de brokstukken van wat nu nog Rusland is bijeen kunnen vegen. Dat is een tragische vergissing. Een ‘goedkope’ munt betekent dat alles wat dat land produceert goedkoop is voor ons, terwijl alles wat wij produceren voor de inwoners van dat land onbetaalbaar is.

Maar als de overheid ondernemers en bedrijven verbiedt om te profiteren, is dat betekenisloos, als dat land waar de munt van onderuit gaat ook niks nodig heeft wat wij produceren. Onze export loopt zware averij op, terwijl de geforceerd hoge kosten voor gas, olie, kunstmest en tal van grondstoffen onze eigen zieltogende productie keihard onderuit haalt. Rusland doet zaken met China, India, Iran, Saoedi Arabië en andere landen in de ‘Global South’, en ze hebben niet langer Dollars of Euro’s nodig om die handel te faciliteren.

Er is echter niets wat wij produceren wat ze daar niet ergens anders goedkoper kunnen krijgen, of zelf kunnen maken. Wat in ons deel van de wereld niet echt bekend is, dat is het significante verschil tussen de architectuur van het Russische, en Chinese bankwezen, en het ‘Financial Capitalist‘ systeem bij ons. Lees HIER hoe dat zit, en waarom dat van belang is, en autonoom een reden voor westerse banken om Oekraïne te steunen, voordat u denkt dat het hun goede inborst is.

De kans dat wij bakzeil halen, omdat we zonder Russisch gas, zonder Russische olie, zonder Russische kunstmest, en zonder Russische grondstoffen vacuüm trekken, is aanmerkelijk groter dan andersom. Met vacuüm trekken bedoel ik niet dat we spectaculair veel duurder uit zijn, maar dat we dat wat we absoluut nodig hebben om de basisvoorzieningen overeind te houden domweg nergens meer vandaan kunnen halen.

Oekraïne en de NAVO zijn nu begonnen met een campagne van terreur en aanslagen op Russische bodem, uit wanhoop. Die strategie van de ‘verschroeide aarde’, om ervoor te zorgen dat we hen meeslepen in onze val, is te ziek voor woorden, als je je realiseert dat de implementatie van het ‘Akkoord van Minsk’ deze hele deconfiture had kunnen voorkomen.

Wel zou dat de nekslag hebben betekent voor het streven naar een ‘Unipolaire’ wereld met de NAVO als politiemacht, en de ‘Financial Capitalists’ als de eigenaren van de wereld. Maar ik had er geen traan om gelaten, en u ook niet, als u er even over nadenkt. Dat we ons zo hebben laten ringeloren door dat schorriemorrie vind ik zelf nog steeds een enigma.