Bedrijfsmodel van de Corona-dictatuur – en de Duitse belastingbetaler klaagt en moet opnieuw bloeden
Indignatie redactie
4 min. lezen
Terwijl de verplichte Corona-maatregelen van de federale en deelstaatregeringen hele takken van de economie vernietigen, zijn kleine ambachtelijke bedrijven en zelfstandigen tegelijkertijd erg onzeker over de vraag naar terugbetalingen van nauwelijks ontvangen noodhulp. De hardheid van de regering-Merkel tegen zelfstandigen is des te onbegrijpelijker, aangezien de politiek anders gewoon miljarden (belasting) sommen rondgooit.
Het ministerie van Financiën rekent nu op 1,5 biljoen euro aan coronakosten voor Duitsland. En die 1.500 miljard euro mag pas in 2020 en 2021 naar de staatskas gaan. De rekening voor deze catastrofale crisisbeheersing komt niet voor rekening van Angela Merkel, Jens Spahn of het RKI, maar u, beste lezers, u en toekomstige generaties.
Als ik een gokaanbieder was, zou ik een gokje wagen op hoe lang het zal duren na de geplande federale verkiezingen in het najaar van 2021 voor de zwart-en-groene (oh grijs!) Om voor de camera’s te verschijnen, te klagen over lege schatkisten en uitgebreide corona-belastingen aan te kondigen .
Merkel bloedt ons dood
En deze 1,5 biljoen euro vertegenwoordigen niet eens de totale kosten voor de 2 jaar. Van de 750 miljard die als EU-coronahulp werden bestempeld, moet de Duitse belastingbetaler 130 miljard euro extra betalen – en dat bovenop de jaarlijkse EU Bijdrage die door Angela Merkel werd verhoogd van 30 miljard naar 40 miljard euro. Deze doorbraak van de dam, waar de Berlijnse en Brusselse elites lang om hebben gevraagd, is niets meer dan de nu officiële toetreding tot een eeuwige schulden- en overdrachtsunie.
De ongrondwettelijke doorbraak van de dam, die in strijd is met de EU-verdragen, betekent een fundamentele herstructurering van de Europese Unie. De aangewakkerde corona-hysterie wordt specifiek uitgebuit om een steeds meer totalitaire EU-moloch te installeren, betaald door de Duitse belastingbetaler.
Hoe ver deze herstructurering al is gevorderd en hoe verraderlijk de federale regering en de EU hun plannen uitvoeren, wordt door de auteur onthuld in zijn huidige boek Caution dictatorship! Hoe een totalitaire staat wordt opgebouwd in de schaduw van de coronacrisis, klimaathysterie, de EU en haatzaaiende uitlatingen . De auteur heeft talloze geheime EU-documenten die in het boek worden onthuld en geanalyseerd.
Particuliere beveiligingsbedrijven zijn de volgende coronaprofiteurs
Politie, federale politie, strijdkrachten, openbare ordebureaus, gezondheidsautoriteiten, THW enz. Volstaan niet langer voor de bewakingsstaat die nu in alle gebieden is geïnstalleerd. De media hebben de bevolking al voorbereid op het feit dat de federale politie en de staatspolitie steeds minder tijd zullen hebben om hun eigenlijke taken te vervullen, namelijk de burger beschermen tegen misdaad en geweld.
In plaats daarvan moet de maskervereiste nu volledig worden gecontroleerd en bestraft. Het feit dat sinds 2015 meer dan 2,5 miljoen migranten, de overgrote meerderheid van hen illegale immigranten (art. 16a GG), meestal rechtstreeks over de open grens naar de socialezekerheidsfondsen zijn geëmigreerd, illustreert de waanzin van de ongebreidelde Corona-staat.
Voor de Duitse Vereniging van Steden en Gemeenten is dit nog niet voldoende repressie tegen de lokale bevolking, maar particuliere beveiligingsbedrijven gaan nu ook op grote schaal corona-dwangmaatregelen afdwingen, boetes opleggen en innen. Deze soevereine taken zijn uitsluitend een taak van de staat, maar de totalitaire coronastaat heeft de juridische principes allang verlaten. Landelijk schat Gerd Landsberg, de algemeen directeur van de gemeenteraad, de extra financieringskosten voor de coronacontroles op ongeveer een miljard euro.
Particuliere media worden nu officieel staatsmedia
In de elitaire zeepbel van attitude-journalisten die doelbewust Duitsers bijscholen, is objectiviteit nu niet alleen een vies woord, maar een reden voor berusting. Politieke correctheid en absolute conformiteit met de regering zijn de topprioriteiten voor de links-groene informatiestrijders – en feiten verstoren dit heropvoedingsmandaat alleen maar. Het is niet verwonderlijk dat het aantal abonnees en het bereik de afgelopen jaren sterk is gedaald.
De markteconomie laat zien dat de linkse journalist grenzen verlegt. Deze bubbel ziet eruit en werkt volkomen onrealistisch – alsof het applaus op je eigen redactionele conferentie de allerbelangrijkste maatstaf voor journalistiek was . Waar dit soort politiek correcte staatsjournalistiek toe leidt, kan de overmatig toegeeflijke burger ook elke dag meemaken met de Restles, Reschkes en Hayalis van de republiek.
Als de miljoenen van de kanselarij voor Spiegel , Zeit en co een constante worden, zoals in voorgaande jaren door reclamemaatregelen van de federale overheid (200 miljoen euro) en subsidies in de schaduw van de Corona-steun van 220 miljoen euro, moet elke burger nu uiterlijk op de hoogte zijn dat termen als “gekochte journalisten” en “overheidsconformiteit” kunnen worden geassocieerd met de zelfverklaarde kwaliteitsmedia.
De totale kosten zijn niet in te schatten
De omvang van de totale kosten voor de burger is niet in te schatten. Alleen al het RKI heeft dit jaar tot kalenderweek 41 20 miljoen van de zeer controversiële PCR-tests geregistreerd, de kosten zouden ongeveer 140 euro per stuk moeten zijn. Daarnaast zijn er miljarden aan subsidies voor de VN en bedrijven die aan een vaccin werken, terwijl tegelijkertijd de kosten voor ziektekostenverzekeringen exploderen.
Als de regelgeving voor de door de staat ingeschakelde vertraging in het faillissement afloopt, dreigt het in Duitsland duister te worden. Tenzij u natuurlijk uw brood verdient in de farmaceutische industrie. Een wereldwijde verplichte vaccinatie wordt nog steeds betwist, maar de federale overheid probeerde ook de eerste lockdown in Duitsland een paar dagen eerder te belasteren als “nepnieuws”.
