Indignatie redactie 
Zelfs een week nadat de Taliban in Afghanistan aan de macht kwamen, heeft de NAVO geen plan voor een oplossing voor de militaire en humanitaire crisis. NAVO-secretaris-generaal Jens Stoltenberg sprak vrijdag over een “onvoorspelbare tragedie” en probeerde de verantwoordelijkheid – en vooral zijn verantwoordelijkheid – alleen maar af te schuiven op de Taliban. En onze regering? Die blinken ook in dit dossier uit qua incompetentie. Wat je niet ziet…. wat je niet wilt zien…. bestaat niet.
“We verwachten dat de Taliban alle vreemdelingen en Afghanen die het land willen verlaten in staat zullen stellen het land veilig te verlaten”, zei Stoltenberg na een twee uur durende crisisvergadering van de NAVO-ministers van Buitenlandse Zaken. “De grootste uitdaging is om mensen in het vliegtuig te krijgen”, zei Stoltenberg. Er staanmomenteel meer vliegtuigen klaar om op te stijgen op de luchthaven van Kabul dan er nodig zijn.
Over Biden geen kwaad woord van Stoltenberg. Hij gaf dinsdag een sneer naar de voormalige V.S. President Donald Trump die eerder een bestaande “op voorwaarden gebaseerde” benadering van de militaire aanwezigheid had opgegeven en in plaats daarvan een deal had getekend waarin werd ingestemd met een deadline van mei 2021 voor een volledige terugtrekking. Dat The Donald van plan was een 2.500 Amerikanen in het land te stationeren, vertelde Stoltenberg er niet bij.
"This is the worst day by far."@ramsaysky says the situation at Kabul's airport is "utterly horrendous", and that 'hardened soldiers' told him its the "worst thing they have ever seen in their entire career" pic.twitter.com/dQwo47HMiQ
— Sky News (@SkyNews) August 21, 2021
Nu wordt er door politici in de EU het beeld geschetst dat de geallieerden, en dan vooral Duitsland, ervan overtuigd waren dat het in Afghanistan ging om
natievorming – het bouwen van bruggen, scholen en democratische instellingen, bijna zoals in Duitsland na de val van het naziregime. Klinkklare onzin, natuurlijk, want zelfs wij hebben jaren geleden al artikelen geschreven over de werkelijke motieven van de westerse aanwezigheid in het land. Sleepy Joe benadrukte dat het nooit de missie was om er een democratie te creëren. Het oorspronkelijke doel van de Amerikaanse operatie, de uitroeiing van Al-Qaeda, was bereikt, zei Biden.
Bidens recente verklaring dat het belang van de VS in Afghanistan vooral was om voor “altijd een terroristische aanslag op het Amerikaanse thuisland te voorkómen” en was “nooit bedoeld om een verenigde, gecentraliseerde democratie te creëren”. Los hiervan: Bin Laden – de Amerikaanse “Public Enemy” – werd ook gedood. De Amerikaanse bondgenoten die anders geloofden, hebben zichzelf en hun burgers voor de gek gehouden. Oeps!
Duitsland mag dan tot op het laatst in het sprookje van “Nation Building” hebben geloofd, andere EU-landen, zoals Frankrijk en ook ons land, stonden nuchterder tegenover de situatie en trokken zich al een poos geleden militair gezien terug uit Afghanistan. Maar nu zitten ook zij in de val. Omdat diplomaten, burgerpersoneel en lokaal personeel zijn gebleven – en nu dringend moeten worden opgehaald. Zoals gezegd: zonder Amerikaanse hulp kunnen de Europeanen dat niet eens. Meer dan 18.000 mensen zijn sinds zondag geëvacueerd vanaf de luchthaven van Kabul, vertelde een NAVO-functionaris aan Reuters. Maar er is de angst dat niet iedereen het zal redden……
De website GeenStijl meldt vandaag dat “de ambassade in Kabul werd in angst en paniek verlaten door de Nederlandse diplomatenkliek. Dagenlang stond het gebouw leeg, paspoorten en persoonsbewijzen van het Afghaanse personeel open en bloot vindbaar voor de Taliban. Handig voor hun wraaktochten. Kaag moest een nieuw team sturen, met grote achterstand voor evacuatie tot gevolg. Om niet te zeggen dat de kansen verkeken zijn in de chaos en radeloosheid van Kabul.”
Wat ik maar niet kan begrijpen: 🇳🇱 roept je op om naar vliegveld in Kabul te komen en vervolgens hoor je niets meer, kom je niet langs gate. 24 uur later is je telefoon leeg.
Waar is dat lokale crisisteam?
— Kati Piri (@KatiPiri) August 21, 2021
Turkije, de VS en Groot-Brittannië hebben uitstekend werk geleverd om de luchthaven te beveiligen. De NAVO is ter plaatse met 800 contractarbeiders. De Nederlandse regering is nog druk bezig met het bekijken van hun vakantiekiekjes. Misschien dat dat onderdeel uitmaakt van het ons beloofde “nieuwe leiderschap“.
Blijkbaar is er nog steeds geen plan voor de verdere evacuatie. In een gezamenlijke verklaring beloofden de ministers van Buitenlandse Zaken van de alliantie om “onze burgers, onderdanen van partnerlanden en kwetsbare Afghanen” te helpen. Daaronder schijnen ook Afghaanse vluchtelingen te vallen die in het Westen een verblijfsvergunning hebben gekregen, maar nu “op vakantie” zijn in het door hen zo gevreesde land.
Er is nog steeds geen sprake van een gezamenlijke NAVO-operatie. In de zogenaamd machtigste militaire alliantie ter wereld blijft het motto “Redden wie zich redden kan” van toepassing. Waarschijnlijk werden waarschuwingen genegeerd en informatie onderdrukt. In de hoofdkwartieren van de NAVO en de EU werd tot het einde toe gedaan alsof de terugtrekking van westerse troepen volgens plan verliep. Toen het serieus werd, zwegen de verantwoordelijken in Brussel, en in de regeringscentra van EU-lidstaten.
In juni waren ze in Brussel nog erg gesteld op de Amerikaanse president Biden. Maar na het debacle in Afghanistan trekt de EU haar handen af van de VS. Het begint met de externe vertegenwoordiger Borrell – zijn bazin Ursula von der Leyen doet er zoals altijd het zwijgen toe. Ze wilde het hoofd worden van een “geopolitieke commissie” – en we weten ook nog dat zij de “transatlantische vriendschap” wilde koesteren. Maar nu de VS een onuitsprekelijke chaos hebben veroorzaakt onder de Afghanen is commissievoorzitter Von der Leyen voorlopig van het toneel verdwenen. Geen woord over de Amerikaanse terugtocht, geen tweet over het Europese debacle. En natuurlijk geen excuus voor de fouten die ze tot 2019 maakte als federale minister van Defensie over de zaak Afghanistan – wat trouwens over meer (vrouwelijke) ministers van Defensie kan worden gezegd.
Het vervelende werk laat zij over aan haar hoofddiplomaat Borrell die in het openbaar wèl zijn mening geeft. De Spanjaard heeft de overname van de islamitische Taliban in Afghanistan omschreven als een “catastrofe voor de waarden en geloofwaardigheid van het Westen”. Voor de Commissie buitenlandse zaken van het Europees nepparlement sprak de hoofddiplomaat van de Europese Unie van een “nachtmerrie”. Ze slaagden er niet in het land te begeleiden op weg naar een moderne staat. Dat is overigens ook nooit het uitgangspunt geweest, maar dit terzijde.
Tegelijkertijd nam Borrell voor het eerst afstand van Joe Biden. Zijn pogingen tot rechtvaardiging waren “controversieel”, zei hij. Het is niet juist dat het alleen ging om het uitschakelen van Al Qaida, zoals Biden beweerde. Bovendien heeft de Amerikaanse inzet in Afghanistan slechts zeer bescheiden resultaten opgeleverd, vervolgde Borrell. De VS investeren al 20 jaar $ 300 miljoen per dag in het land en het resultaat is beschamend.
Maar waar hij over zwijgt is dat hetzelfde kan worden gezegd van EU-hulp. De EU heeft sinds 2002 meer dan vier miljard euro aan ontwikkelingshulp aan Afghanistan betaald. Het geld is nu weg – dankzij het eenzijdige besluit van de VS om zich terug te trekken. Maar Borrell kon niet de moed opbrengen om de terugtrekking van Biden te bekritiseren. De EU is voor evacuatie immers afhankelijk van de VS. Het kan zijn burgers niet eens uit Afghanistan vliegen zonder Amerikaanse militaire hulp…..
Het is nog maar anderhalve week geleden dat EU-buitenlandchef Borrell de Taliban dreigde met isolement als ze zich niet aan de westerse spelregels hielden. Nu wil hij ineens met ze praten – uit angst voor vluchtelingen. “De Taliban hebben de oorlog gewonnen, dus we zullen met ze moeten praten”, zei Borrell na een videoconferentie van de 27 ministers van Buitenlandse Zaken. De EU is ook bereid humanitaire hulp te blijven verlenen om de Afghanen te beschermen en een nieuwe golf migranten af te wenden.
Ineens is het niet meer zo dat men niet met islamisten en terroristen aan dezelfde tafel wil gaan zitten. Plotseling wil de EU nog steeds betalen voor Afghanistan, zelfs nadat de VS zich eindelijk hebben teruggetrokken en de Taliban de sharia-wetgeving weer hebben ingevoerd.
Hier zit geen rationeel handelen achter, en zéker geen langetermijnstrategie – de EU heeft er nooit een gehad in Afghanistan, ze was slechts een ondergeschikte partner van de VS en de NAVO. Borrells woorden onthullen iets anders: hulpeloosheid en angst. Hulpeloosheid bij het omgaan met een situatie die men niet had voorzien en die men niet onder controle heeft – niets werkt zonder de Taliban. En angst voor een vluchtelingenstroom die binnenkort de EU en dan met name voorkeurlanden als Duitsland en ons land zou kunnen bereiken.
Dus moeten de buurlanden van Afghanistan worden ondersteund, zodat daar opvangkampen en werkmogelijkheden ontstaan. “Pakistan, Iran en Turkije zullen cruciaal voor ons zijn”, zei Borrell na de crisisvergadering. De EU wil zelfs nauwer samenwerken met haar “vijandstaten” Rusland en China om een “exodus” richting Europa te voorkómen.
Dat gaat geld kosten, véél geld. Het is de prijs die betaald moet worden voor een naïef en mislukt beleid. Maar waarom zouden alleen de Europeanen deze prijs betalen – en niet ook de VS, die verantwoordelijk zijn voor het debacle?
Samen met de voorzitter van de Europese Raad Charles Michel en de Spaanse premier Pedro Sánchez zei Von der Leyen nog wel dat de Europese Commissie middelen zal verstrekken aan EU-landen die Afghaanse vluchtelingen hervestigen. Maar van de andere kant krijgen de Taliban óók geld uit Brussel: voor de komende zeven jaar een slordige 1 miljard euro “hulp”.
Von der Leyen was in Spanje om een faciliteit te bezoeken waar geëvacueerde Afghanen woonden die voor de EU hadden gewerkt. Dat zijn de plekken waar je als politicus je gezicht nog wel kunt laten zien. Maar ondertussen hebben – zes jaar na de migratiecrisis van 2015 – de EU-landen nog steeds geen overeenkomst over migratie gesloten – en nu zou de crisis in Afghanistan Brussel in de schijnwerpers kunnen zetten op wat mogelijk de grootste mislukking van de Europese Unie is. Afghanen waren de nr. 1 nationaliteit van irreguliere migranten die de EU binnenkwamen in 2019 (toen kwamen er meer dan 34.000) en in 2020.
Komen we op een ander gevoelig punt: nadat de EU en de NAVO jarenlang haar burgers verkeerd berichtten over Afghanistan (zie ons artikel van gisteren), klagen de EU-experts van “EUvsDisinfo” nu over vermeend nepnieuws uit Rusland over de zaak Kabul. Hebben de verantwoordelijke politici zich vergist? Waren de succesverslagen uit Afghanistan slechts illusies? Of werden we jarenlang voorgelogen door de VS, de NAVO en de EU over de situatie in het land? Dit is een vraag die experts op het gebied van desinformatie dringend moeten aanpakken.
Er zijn immers steeds meer aanwijzingen dat de VS uiterlijk in 2019 wisten hoe het er echt aan toe ging in Afghanistan. Destijds publiceerde de Washington Post de zogenaamde “Afghanistan Papers” waarin 400 hooggeplaatste Amerikaanse functionarissen de mislukking toegaven. En nu moeten wij geloven dat wat het grote publiek toen te lezen kreeg, niet bekend was bij politici?
Tegen deze achtergrond lijkt het absurd dat de EU-buitenlanddienst Rusland nu beschuldigt van “desinformatie” over Afghanistan. Zoals gebruikelijk presenteert de nieuwe Newsletter van “EUvsDesinfo” enkele voorbeelden van Russisch “nepnieuws”. Dit EU-propagandacentrum draait overuren.
Maar in feite is dit totaal irrelevant in vergelijking met het massale propaganda- en desinformatieprogramma dat westerse diensten (en veel mainstream media) al 20 jaar volgen op het gebied van Afghanistan. Iedereen die kritiek had op de westerse politiek werd genegeerd of gedenigreerd. De EU moet daarom haar eigen fouten erkennen voordat ze met de vinger naar anderen wijst. Het slechtste “nepnieuws” over Afghanistan kwam niet uit Rusland, maar uit Washington.
En dan hebben we tenslotte ook nog het onderwerp van het wapentuig dat de Taliban schijnen te hebben. Door de afgelopen week te bemiddelen bij de overgave van hele Afghaanse legerdivisies, namen de Taliban de controle over miljarden aan in Amerika gemaakte wapens en uitrusting, waaronder handvuurwapens, Humvees, pick-up trucks, vliegtuigen en drones, buit. Voor de VS is het onduidelijk hoeveel uitrusting de Taliban in beslag hebben genomen en hoeveel onbeheerd op bases en kleine gevechtsposten in het hele land staat. Die onzekerheid over de status van een enorm arsenaal wekt de angst voor een regionale wapenbazaar die een zegen zou kunnen zijn voor terroristische groeperingen en opstandelingen.
Om een idee te krijgen: sinds 2003 hebben de Verenigde Staten de Afghaanse strijdkrachten voorzien van ten minste 600.000 lichte wapens zoals M-16 en M-4 geweren, 76.000 voertuigen, 16.000 nachtkijkers, 162.000 radio’s en andere communicatieapparatuur, blijkt uit een rapport van het Government Accountability Office uit 2017, de meest recente boekhouding van in de VS gemaakte apparatuur. Meer recentelijk: in een periode van drie jaar tussen 2017 en 2019 hebben de V.S. nog eens 4.700 Humvees, 20.000 handgranaten en duizenden kleine munitie en granaatwerpers verscheept, valt te lezen in een rapport van de speciale inspecteur-generaal voor de wederopbouw van Afghanistan uit 2020.
Het volume van de Amerikaanse militaire hulp in de afgelopen twee decennia is enorm, met $ 83 miljard die is uitgegeven om een leger te trainen en uit te rusten dat *proest* “na jaren van zware verliezen op het slagveld” eindelijk is weggesmolten. Dankzij de beelden die zich de afgelopen week over de hele wereld hebben verspreid van Taliban-strijders die poseerden voor buitgemaakte helikopters en lichte aanvalsvliegtuigen, konden de Taliban de voormalige Afghaanse en Amerikaanse regeringen verder vernederen.
Het “Westen met haar normen en waarden” begrijpt gewoon niet dat het heeft verloren. 20 jaar lang een verkeerd beleid voeren en dan niet eens de bescherming van de burgers en werknemers (plaatselijk personeel, medewerkers of wat dan ook) garanderen.
Wat betreft onze eigen regering: zij heeft haar ware aard getoond ten aanzien van Afghanistan. Waar onze premier verantwoordelijk voor is laat het maximum aan verdorvenheid zien waartoe een persoon in staat is: anderen uit persoonlijke belangen aan een zekere dood overlaten. Afghanen, die door de jaren heen hun leven riskeerden voor onze soldaten als zogenaamde “lokale arbeiders”, werden verraden door Rutte en zijn handlangers om niets anders dan electorale overwegingen. De verantwoordelijken aan de kabinetstafel wisten al lang wat hun plicht zou zijn geweest jegens deze mensen die eerder mogelijk het leven van onze soldaten hadden gered. Onze besluitvormers hebben bewust hun plicht om mensenlevens te beschermen niet vervuld. Naar alle waarschijnlijkheid, om hun kansen bij de formatie-onderhandelingen niet te belasten met de waarschijnlijk impopulaire toelating van “Afghaanse vluchtelingen”.
Deze misdaad moet gevolgen hebben. Direct.
Hoe men denkt over de westerse interventie in Afghanistan is niet relevant. Hetzelfde geldt voor de terugtrekking van de geallieerden. Beide blijven politieke vragen die niet zonder consequenties horen te blijven. De situatie is anders met het nederlandse verraad aan de ‘lokale troepen’ van ons leger. Het is altijd zeker geweest dat als deze mensen in de handen van de Taliban vallen, ze zullen worden vermoord. Dit toestaan, bovendien zonder enige noodzaak, is een daad van zo’n diepgaande droevenis dat zelfs de bitterste tegenstander van Mark Rutte hem dit tot nu toe niet zou hebben toegerekend. En mensen als defensieminister Bijleveld, de in de regio zo bekende Sigrid Kaag of Ankie Broekers-Knol kunnen we alleen maar incompetentie of invaliderende ijdelheid verwijten, en als zij straks geconfronteerd worden dat door hun handelswijze zij bloed aan hun handen hebben (want we moeten eerst maar eens zien of dit goed afloopt) dan zal er ongetwijfeld weer een politiek correct excuus worden gevonden. En wat onze premier betreft: iedereen weet dat bij hem interesse in andere mensen gewoon gespeeld is, het een “hoger” doel dient (zijn hogere doel). De acties van Mark Rutte worden geleid door niets anders dan een persoonlijk streven naar macht. Het is dan onvoorstelbaar dat zijn partij nog zoveel kiezers trekt – zeker na alle schandalen waarvan we inmiddels de tel kwijt zijn.
Een samenleving die zo’n regeringsleider niet alleen ongemoeid laat, maar hem ook in een regeringsfunctie laat, een demissionaire regeringsfunctie nog wel, is medeplichtig. Als we in Nederland nog politici hebben met een minimum aan integriteit en geloofwaardigheid in onze rechtsstaat dan moeten zij hem per direct op een zijspoor zetten. Nu. En laat vervolgens de kiezer zijn mening geven.
