De bekende infectioloog prof. Dr. med. Matthias Schrappe krijgt een grote allround slag en verklaart het Corona-beleid van de bondskanselier. Hij beschuldigt de federale regering van eendimensionaliteit bij de selectie van haar adviseurs. Hij verklaart Angela Merkel het Cuba-syndroom te hebben.
Nu de bondskanselier het porselein van de Duitse familie volledig heeft vernield, worden ook die stemmen luider die tot dan toe liever met gespreide vingers het dunne theekopje vasthielden. Deze dans op de vulkaan doet denken aan de laatste dagen van de DDR: iedereen wil snel bij de regeringscritici horen. Nu is het belangrijk om jezelf te positioneren voor de tijd daarna, om je bestanden van Merkel-applaus te wissen – natuurlijk vergeet het internet niets, maar een verandering moet tenminste herkenbaar zijn vóór de verandering.
De lockdown werd opnieuw bevestigd in de laatste ronde van de bondskanselier en premier. Alleen de opening van de kapper werd als kalmerend middel naar de mensen geslingerd. Op die manier zeker beter, want in alle deelstaten waren inmiddels goed georganiseerde en veelbelovende rechtszaken van kappers binnengekomen.
De arts Matthias Schrappe heeft jarenlang en niet alleen sinds gisteren kritiek geuit op het beleid van coronamaatregelen van de federale overheid. De hoogleraar, bekend om zijn kwaliteitsmanagement, bekleedde al verschillende functies in de gezondheidssector – van lidmaatschap van de expertraad tot de functie van algemeen directeur van de raad van toezicht van de Universiteit van Frankfurt am Main.
De website van Schrappe zou legioenen webontwerpers aan het huilen moeten maken omdat het zo stofdroog en technisch meer is dan simpelweg geconstrueerd, maar de daar gepubliceerde “theses over de coronapandemie” worden in ieder geval opgemerkt op medisch en politiek besluitvormingsniveau.
Goed geïnformeerde kringen zeggen zelfs dat zijn eerste proefschrift van begin maart 2020 persoonlijk de kanselier zou hebben aangezet om telefonisch contact op te nemen met Schrappe, en zou hem verwijtend hebben verteld dat dit artikel ‘op het verkeerde moment’ zou komen. .
Maar het is duidelijk dat deze waarschuwing van de bondskanselier alleen de goede man ontsloeg; Vanaf dat moment kwamen de scripties met grote regelmaat. Ja, ze bestaan eigenlijk nog steeds in Duitsland, die personages die niet alleen de oppositie geven op de neerwaartse partij. Tot overmaat van ramp richtte Schrappe begin februari ook een initiatiefgroep “CoVID Strategy” op, die kritische vragen over de corona-epidemie behandelt en “wetenschappelijk en technisch vastgelegde standpunten publiceert”.
De geselecteerde medische beleefdheidsadviseurs van de bondskanselier en Angela Merkel zelf worden nu geconfronteerd met gerenommeerde medische professionals en critici, verenigd in een soort op wetenschap gebaseerde buitenparlementaire oppositie rond Schrappe. En deze oppositie richt haar aandacht met de schijnwerpers op de sociale schade die wordt aangericht door het coronabeleid van de federale overheid. Nog gevaarlijker: Schrappe kan ook polemieken. In een interview met Focus legde Schrappe bijvoorbeeld uit:
“Het politieke leiderschap verspreidt geen boodschap die een geest van optimisme kan oproepen. Gewoon bang zijn. En dat voor een jaar. De hele samenleving verkeert in een passieve staat van shock. “
Veel van wat Merkel aanzette, gebeurde te laat. Het ontbreekt de overheid ook aan de moed en de wil om het probleem aan te pakken. De kleinste gevreesde Corona-zaak ergens in een kinderdagverblijf zou genoeg zijn dat niemand verder durft te gaan en over opening spreekt. Volgens Schrappe “lopen politici in de angstval”.
Zelfs de wil om creatief te experimenteren is uitgestorven: “De vindingrijkheid van de samenleving wordt helemaal niet gebruikt.” Waar Merkel een heel land onder het zwaard van de dreiging van mutatie plaatst, zegt Schrappe: “De dreiging van mutaties is niets meer dan propaganda. ”Daarover gepubliceerde studies zouden niets opleveren. Nog verwoestender: de professor vertelt Focus:
“Het lijkt meer op dat waar er sterke mutaties zijn, de cijfers naar beneden gaan.”
Schrappe vraagt zich af waar alle onzin met de mutaties over gaat: “Virussen veranderen toch altijd.” De Britse mutatie zou ook geen groot probleem zijn geweest. Maar politiek zou maar één ding voeden: de “verlamming van angst”.
Schrappe is een bewezen deskundige, maar hij verwacht niet langer dat de bondskanselier hiervan wil profiteren, zoals hij vermoedde in een interview met de krant: “Mevrouw Merkel heeft zichzelf in een tunnel begraven.” En Schrappe legt verder uit:
“In risico-onderzoek wordt het Cuba-syndroom genoemd wanneer een leiderschapsgroep zich alleen omringt met mensen die allemaal dezelfde mening delen. Dan is er alleen de permanente voortzetting van fouten. “
Het syndroom wordt zo genoemd omdat president John F. Kennedy alleen omringd was door adviseurs die hem adviseerden de invasie van de Varkensbaai tegen Castro in Cuba te steunen. Niemand maakte hem bewust van hun risico’s. En zo faalde het bedrijf in 1961 bloedig – en de VS schaamden zich.