Coronavirus: informatie, verkeerde informatie, desinformatie en regelrechte leugens

In het Trump-tijdperk moeten we ons dringend beter uitrusten voor de basisvereisten van hedendaags waarheidsbeheer. Hier is je gids om te overleven in een zeer controversieel veld.

Iedereen die probeert de feiten rond COVID 19 te volgen, zal ongetwijfeld in de war raken door een konijnenhol vol veronderstellingen, dubbelzinnigheden en tegenstrijdigheden.

Vanaf nu is er geen manier om echt uit te zoeken wat echt en wat onwerkelijk is aan COVID 19. Er is maar één zekerheid en dat is dat niets zeker is.

Om ons individueel uit te rusten met de basisvereisten van hedendaags waarheidsbeheer, is hier een poging om een ​​zeer controversieel veld te structureren.

1. Ronduit leugens

Eén ding moet nu voor iedereen overduidelijk zijn over het Trump-voorzitterschap. De president van de Verenigde Staten ligt met dezelfde voorziening als de meeste mensen ademen.

Het is daarom geen verrassing dat deze Amerikaanse president klaar, bereid en in staat was om zijn eigen gebroken realiteit rond COVID 19 te creëren.

Als gevolg van zijn nationaal uitgezonden dagelijkse briefings, is zijn disembliek opgetekend en gedocumenteerd zodat de hele wereld het kan zien. Het is hier niet nodig om het te herhalen.

Terwijl hij zijn politieke basis aanmoedigt om hun staten te “bevrijden” van voorzichtige richtlijnen voor sociale afstand, hebben hij en zijn handlangers het publiek dagelijks misleid.

Het enige consistente thema waarop de president is teruggevallen, is zijn neiging om zichzelf te prijzen en anderen de schuld te geven. Op verschillende momenten gaf hij China, de Wereldgezondheidsorganisatie en eerdere Amerikaanse regeringen de schuld van de omvang van de pandemie.

Bij een van zijn meer belachelijke uitbarstingen klaagde hij dat de regering-Obama er niet in was geslaagd een toereikend aanbod van COVID 19-vaccin te verstrekken, hoewel het virus tijdens het presidentschap van Obama niet bestond.

2. Desinformatie

Het is één ding voor het individu aan de top om heen en weer te slingeren tussen leugens en waanideeën. Het is iets heel anders om te zien dat belangrijke overheidsinstellingen inspanningen leveren die gevaarlijk dicht bij regelrechte leugens komen.

Men kan zich alleen maar afvragen hoe het tot stand kwam dat overheidsinstanties, ondersteund door zogenaamde experts, categorisch stelden dat gezichtsmaskers nutteloos waren om bescherming te bieden tegen COVID 19.

Nu Amerika probeert weer aan het werk te gaan, verplichten veel van dezelfde overheidsinstanties het gebruik van gezichtsmaskers als een essentiële maatregel om de verspreiding van infecties te voorkomen.

Het was duidelijk dat toen Amerikanen te horen kregen dat gezichtsmaskers nutteloos waren, de echte reden was dat er onvoldoende hoeveelheden beschikbaar waren om gezondheidswerkers te beschermen, laat staan ​​de bevolking in het algemeen.

Er was in feite een dringende noodzaak om hamsteren te voorkomen. Maar daarbij werd een schijnbare leugen verteld. Dit ondermijnt het vertrouwen van het publiek in de instellingen die mensen in tijden als deze moeten vertrouwen.

3. Verkeerde informatie

Afgezien van desinformatie, dan is er de poging om desinformatie als kunstmest over het Amerikaanse politieke landschap te verspreiden.

Zoals te verwachten is, hebben de rechtse media – die zijn herverkiezingsinspanningen graag willen steunen – geprobeerd de verschillende feelgood-onwaarheden van president Trump te bevestigen. Daartoe hebben ze een parade van zogenaamde experts georganiseerd om de ene bizarre bewering na de andere te doen.

Op een gegeven moment medio april, toen het dodental in de VS was gestegen tot 29.000, beweerde een rechtse expert dat er jaarlijks meer mensen sterven bij zwembadongevallen dan door COVID 19.

Niemand heeft hem duidelijk verteld dat de CDC het dodental voor het zwembad jaarlijks op 3700 schat. Belangrijker was dat niemand hem uitlegde dat zwembadongevallen niet besmettelijk zijn.

Een andere ‘expert’ die de heropening van scholen promootte, suggereerde dat de Verenigde Staten ‘slechts’ twee of drie procent van hun kinderen zouden verliezen. Het strekt hem tot eer dat hij zich verontschuldigde voor zijn ongevoeligheid, maar hij gaf geen enkele schuld aan zijn totale onwetendheid.

Het is duidelijk dat een van de belangrijkste oorzaken van de bekendmaking van seriële onwaarheden en ongebreidelde gelukkige gesprekken van rechts is dat ze in dubbele paniek verkeren – over de pandemie zelf en wat het betekent voor het electorale fortuin van hun leidende man.

Dit heeft geleid tot de sluipende laster van CDC-epidemiologen, Drs. Anthony Fauci en Deborah Birx, ondanks het feit dat ze al vroeg lovend werden geprezen door de heer Trump.

Toen hun informatie niet synchroon liep met de behoeften van de herverkiezingscampagne van Trump, ontving Dr. Fauci zelfs doodsbedreigingen. De president van de Verenigde Staten bleef echter moeder.

Dit wil niet zeggen dat Drs. Fauci en Birx zijn onberispelijk. Intelligent en goedbedoeld als ze zijn, vanwege de volkomen nieuwheid en onvoorspelbaarheid van het coronavirus, grijpen ze soms naar rietjes in een poging het te begrijpen.

In die poging lijken ze medische orthodoxie te hebben gecombineerd met empirisch bewijs van de pathologie van de pandemie om een ​​gebrekkige kruising van beleidsaanbevelingen tot stand te brengen.

De medische orthodoxie zegt bijvoorbeeld dat astmapatiënten zouden vallen in een risicocategorie voor COVID 19-mortaliteit. Toch is er weinig bewijs om dit te ondersteunen. Volgens de New York Times zijn astmapatiënten grotendeels afwezig in de sterftetabellen van COVID 19.

Meer desinformatie

Veel van de modellen die COVID 19-infecties en sterfgevallen voorspellen, zijn enorm van de baan. Die experts die probeerden te bewijzen dat de coronavirusdreiging overdreven was, gebruikten voorspelbaar genoeg modellen die lage sterftecijfers voorspelden.

Omgekeerd gebruikten degenen die probeerden de extreme besmettelijkheid ervan te bewijzen modellen met hogere sterftecijfers. Niets van dit alles heeft vertrouwen gewekt.

Het vertrouwen werd nog verder ondermijnd door de sterfgevallen van COVID 19. Rode (= door de Republikeinen geleide) Amerikaanse staten hebben de sterftecijfers aan de onderkant van de schaal consequent gemeld. Ondertussen hebben blauwe (= door democraten geleide) Amerikaanse staten tarieven aan de bovenkant gerapporteerd.

Deze rapporten zijn verder vertroebeld door medische professionals die beweren dat ze de opdracht hebben gekregen om de doodsoorzaak op de een of andere manier op te sommen, in overeenstemming met de politieke strekking van hun respectieve staatsleiders.

Hierdoor weet niemand zeker wat de werkelijke sterftecijfers zijn. Om het beeld nog meer te vertroebelen, lijken de zogenaamde comorbiditeitspercentages – waar het virus de doodsoorzaak was, maar misschien alleen een bijkomende oorzaak – overal aanwezig.

Studies hebben een groot aantal verschillende comorbiditeiten aangetoond, maar drie lijken op te vallen. Volgens een studie uitgevoerd binnen de Northwell Health-organisatie, die ziekenhuizen in de omgeving van New York exploiteert, leed 57% van alle opgenomen patiënten voor coronavirus aan hypertensie, 33% aan diabetes en 41% aan obesitas. Andere comorbiditeiten waren op zijn best te verwaarlozen.

Wat betekent dat? Het is een gok op dit moment en dat is het punt. De experts zijn bezig met een giswerk en denken letterlijk hardop na over mogelijke oorzaken en gevolgen van COVID 19.

En nog meer desinformatie

Een van de meest merkwaardige discussies in de COVID 19-context betreft het testen op antilichamen. Volgens een groot aantal geteste mensen in het gebied van New York City, testte een op de vijf positief voor COVID 19-antilichamen. Dit werd als een positief teken beschouwd, totdat de volgende schoen viel: de antilichaamtest is mogelijk niet betrouwbaar!

Vervolgens, terwijl die hele discussie vrijwel irrelevant was, verkondigden andere ‘experts’ dat de aanwezigheid van COVID 19-antilichamen een herhaling van de ziekte mogelijk niet kan voorkomen! De hele discussie over antilichamen lijkt te zijn vastgelopen op de scholen van tegenstrijdigheid.

Hetzelfde kan worden gezegd van protocollen voor sociale afstand. Een recent onderzoek toonde aan dat mensen COVID 19 niet opliepen door middel van korte blootstellingen, zoals men die in een supermarkt of drogisterij zou kunnen ervaren. COVID 19 lijkt zich inderdaad te concentreren in clusters, waar mensen nauw met elkaar in contact blijven.

Dit zou de verwoestende impact van COVID 19 op verpleeghuizen, vleesverwerkingsfabrieken en ziekenhuizen verklaren. Dit fenomeen wordt bevestigd door de incidentie van hele families die besmet raken zodra een enkele persoon in het gezin COVID 19 contracteert.

Maar net toen je dacht dat je eindelijk wist wat er aan de hand was, publiceerde de gouverneur van New York een studie waaruit bleek dat maar liefst 66% van degenen die positief testten op coronavirus, protocollen voor onderdak volgden en thuis bleven.

Een deel hiervan is misschien wel goede informatie. Mensen zijn echter zo ongevoelig geworden voor de politisering van de pandemie dat het vaststellen van de uiteindelijke waarheid zoveel moeilijker is geworden.

5. Het gebrek aan informatie

Te midden van deze storm van tegenstellingen is de realiteit het nummer 1 slachtoffer van COVID 19 geworden. Geconfronteerd met een pandemie waarbij geïnfecteerden symptomen hebben die variëren van helemaal niets tot ondraaglijke dood, zijn de experts bij elke beurt in de war.

Feit is dat er nog geen coherente en betrouwbare informatie beschikbaar is over het nieuwe coronavirus. Er is geen zekerheid. En, belangrijker nog, er zijn geen definitieve experts.

Conclusie

Natuurlijk worstelen wetenschappers om de waarheid te ontdekken. En als het virus één positief effect heeft gehad, is het dat we de twijfelachtige, evolutionaire aard en het proces van wetenschappelijke ontdekking nu veel beter begrijpen.

Verlangend naar duidelijkheid en opgeloste problemen, zijn we eraan gewend geraakt om een ​​graad van ultieme waarheid toe te kennen aan de antwoorden van wetenschappers, antwoorden die ze zelf professioneel geconditioneerd zijn om nooit te omarmen.

Verfrissend als dat in het algemeen is, deze toename van ons begrip van de ware betekenis van onzekerheid heeft ook een duidelijk nadeel. Het wakkert de vlammen aan van die hyperactieve politieke stemmen die een regelrechte wetenschappelijke ontkenning willen.

In plaats van dat ze deelnemen aan het ontdekkingsproces, gebruiken ze het om nieuwe bekeerlingen te winnen voor hun favoriete oorzaak van wetenschappelijke ontkenning.