Coronavirus & The Surveillance State

Fascinerend artikel in de NYT vandaag over hoe China zijn ongeëvenaarde surveillancecapaciteit heeft gebruikt om de coronaviruscrisis te beheersen.  Fragmenten:

Omdat China mensen aanmoedigt om weer aan het werk te gaan, ondanks de uitbraak van het coronavirus, is het een moedig massa-experiment begonnen met het gebruik van gegevens om het leven van burgers te reguleren – door van hen te eisen dat ze software op hun smartphones gebruiken die bepaalt of ze in quarantaine moeten worden geplaatst of in de metro moeten worden toegelaten, winkelcentra en andere openbare ruimtes.

Maar uit een analyse van de software van de New York Times bleek dat het systeem meer doet dan in realtime beslissen of iemand een besmettingsrisico vormt. Het lijkt ook informatie te delen met de politie en een sjabloon op te stellen voor nieuwe vormen van geautomatiseerde sociale controle die lang na de epidemie zou kunnen aanhouden.

Meer:

Uit de analyse van de Times bleek dat zodra een gebruiker de software toegang verleent tot persoonlijke gegevens, een stuk van het programma met het label “reportInfoAndLocationToPolice” de locatie, plaatsnaam en een identificatienummer van de persoon naar een server stuurt. De software maakt gebruikers niet duidelijk wat de verbinding met de politie is. Maar volgens het door de staat gerunde Chinese persbureau Xinhua en een officiële sociale media-account van de politie, waren wetshandhavingsinstanties een cruciale partner in de ontwikkeling van het systeem.

Terwijl Chinese internetbedrijven vaak gegevens delen met de overheid, is het proces zelden zo direct. In de Verenigde Staten zou het verwant zijn aan de Centers for Disease Control and Prevention met behulp van apps van Amazon en Facebook om het coronavirus te volgen en vervolgens stilletjes gebruikersinformatie te delen met het lokale kantoor van de sheriff.

En:

“De uitbraak van coronavirus is een van die herkenningspunten in de geschiedenis van de verspreiding van massabewaking in China,” zei ze.

Lees het hele ding. 

Het ding is dat de Chinese politiestaat, zonder zijn massale surveillancemogelijkheden, het coronavirus niet zo goed zou kunnen vertragen als het heeft gedaan. Dit stuk uit het   tijdschrift Science legt uit hoe de agressieve maatregelen van de staat er werkelijk voor zorgden dat een verschrikkelijke situatie niet veel erger werd.  Maar:

Hoe uitvoerbaar dit soort stringente maatregelen in andere landen zijn, is discutabel. “China is uniek omdat het een politiek systeem heeft dat de naleving van extreme maatregelen door het publiek kan bereiken,” zegt Gostin. “Maar het gebruik van sociale controle en opdringerige surveillance zijn geen goed model voor andere landen.” Het land heeft ook een buitengewoon vermogen om snel arbeidsintensieve, grootschalige projecten uit te voeren, zegt Jeremy Konyndyk, een senior beleidsmedewerker bij het Centre for Global Development: “Niemand anders ter wereld kan echt doen wat China net deed.”

Dat zouden ze ook niet moeten doen, zegt advocaat Alexandra Phelan, een Chinese specialist in het Center for Global Health Science and Security van Georgetown. “Of het werkt is niet de enige maatstaf of iets een goede maatregel voor de controle van de volksgezondheid is”, zegt Phelan. “Er zijn tal van dingen die zouden werken om een ​​uitbraak te stoppen die we als walgelijk zouden beschouwen in een rechtvaardige en vrije samenleving.”

Dat klopt, we zouden ze  normaal gesproken  als weerzinwekkend beschouwen, maar zouden we ze ook als weerzinwekkend beschouwen als mensen dood links en rechts zouden vallen, en de regering zei dat het deze maatregelen moest nemen om het sterven te stoppen? Weet je zeker dat je daar nee tegen zou zeggen? En als het systeem eenmaal is geïnstalleerd, kan het “een sjabloon instellen voor nieuwe vormen van geautomatiseerde sociale controle die zou kunnen blijven bestaan ​​lang nadat de epidemie afneemt.”

En dit is hoe een ongekende volksgezondheidscrisis in het digitale tijdperk de basis zou kunnen vormen voor de uitbreiding van de Pink Police State.