COVID-19: De zaak tegen de kudde-immuniteit

Marcello Ferrada de Noli heeft de reactie van Zweden op het virus bestudeerd en adviseert landen elders om het neoliberale model te verwerpen en in plaats daarvan te streven. 

Marcello FERRADA DE NOLI

De overgrote meerderheid van de Covid-19-dodelijke slachtoffers in Zweden zijn ouderen, hetzij in verzorgingshuizen, hetzij in hun eigen woning, vaak alleen.

Medio mei 2020 had slechts 13 procent van de slachtoffers van verzorgingstehuizen een behandeling ondergaan in Zweedse ziekenhuizen. In augustus 2020 kwam slechts vijf procent van de Covid-19-patiënten die werden opgenomen voor behandeling in Zweedse ziekenhuizen uit verzorgingshuizen.

Zweden heeft verreweg het hoogste percentage sterfgevallen onder de bevestigde Corona-gevallen in de Scandinavische landen. Laten we eens kijken naar de mogelijke redenen.

Kudde-immuniteit

Internationale vergelijkingen van de Covid-19-situatie kunnen helpen om de doeltreffendheid te beoordelen van de verschillende strategieën die door de gezondheidsautoriteiten van ontwikkelde landen worden gebruikt.

Dergelijke strategieën zijn mogelijk overgenomen door enkele landen die voorheen bekend stonden als “Derde Wereld” vanwege de aanhoudende economische afhankelijkheid; de praktijk van het toekennen van superieure technische knowhow op het gebied van volksgezondheid aan landen die als economisch meer ontwikkeld worden beschouwd, bestaat nog steeds in sommige regeringskringen.

Om deze reden zijn populaties in Latijns-Amerika en Afrika en andere regio’s meedogenloos het doelwit van propaganda van ontwikkelde landen die hun epidemiologische methoden promoten.

In Europa was Italië het eerste land dat de “lockdown” -benadering toepaste. Aan het begin van de “tweede golf” had het een van de laagste incidenties van nieuwe Covid-19-gevallen.

Het als alternatief gepresenteerde model is “kudde-immuniteit”, het meest geassocieerd met de neoliberale interpretatie ervan door Zweden.

Economie eerst

Het idee hier is om prioriteit te geven aan de economie: geen fabrieken, scholen of restaurants sluiten. Anders Tegnell , de belangrijkste epidemioloog van de Zweedse Public Health Agency,  zei : “Als we de scholen sluiten, verliezen we 25 procent van de beroepsbevolking” (ouders zouden thuis moeten blijven).

Hij heeft ook verklaard: “kudde-immuniteit is  het enige dat  de verspreiding van dit virus uiteindelijk zal stoppen.” In  de woorden  van Johan Giesecke, de senior adviseur van het bureau, zou de strategie voor kudde-immuniteit bestaan ​​uit “het virus door de bevolking laten gaan”.

Als reactie op de internationale kritiek die daarop volgde, probeerde de Zweedse regering afstand te nemen van de term, maar in de praktijk is de strategie niet veranderd.

De Zweedse ambassadeur in de VS  verklaarde  dat “Stockholm tegen mei immuniteit voor kuddes zou kunnen bereiken.” Vijf maanden later is dit echter niet bereikt, en de Zweedse economie heeft net zo veel, zo niet meer , geleden  dan zijn buren die lockdown-maatregelen hebben toegepast.

De epidemiologische indicatoren die ik hieronder presenteer, leggen de gebrekkige, om niet te zeggen macabere effecten van het Zweedse exportmodel bloot.

De boodschap aan andere landen is: koop het niet. Overleef in plaats daarvan.

Sterftecijfer in Zweden en Noordse
buurlanden: Denemarken, Finland, Noorwegen

Op basis van de huidige  internationale gegevens heb ik een vergelijking gemaakt van sterftecijfers tussen Noordse landen die vormen van lockdown toepasten, en Zweden.

Er zijn zeker meerdere modellen voor dergelijke internationale epidemiologische vergelijkingen. Ik begin echter met de eenvoudige methode om te bepalen of er een statistische significantie is in de gerapporteerde verschillen met betrekking tot het totale aantal, het aantal per hoofd van de bevolking, enz.

(Zoals we weten, zijn niet alle verschillen in sterftecijfers epidemiologisch / statistisch significant, hoewel ze als zodanig kunnen voorkomen in mediaberichten).

Resultaten gevonden door vergelijkingen tussen het aantal Covid-19 sterfgevallen in Zweden (n = 5.883) en idem het totale aantal in Denemarken, Finland en Noorwegen (n = 1.284), geven een significante oververtegenwoordiging van de Zweedse sterfgevallen (X ²  = 3023.3239, p = <0,00001). Het verschil is dus  statistisch zeer significant .

Een andere methode is de Case Fatality Rate (hierna CFR genoemd). CFR is van plan het aandeel sterfgevallen onder bevestigde gevallen te schatten. Het toont het aandeel van degenen die ziek waren en uiteindelijk stierven; de Wereldgezondheidsorganisatie beschouwt het als “een maatstaf voor de ernst van ontdekte gevallen”.

Van de meer dan 200 landen die zijn opgenomen in de internationale tabellen over Coronavirus, staat Zweden momenteel op de 14e plaats van de 15 landen met het hoogste Covid-19-sterftecijfer per 1 miljoen inwoners.

Wanneer echter rekening wordt gehouden met CFR, stijgt Zweden naar de zesde plaats in die groep, wat het belang van de CFR-methode illustreert. Deze rangorde is voor Zweden vrij gelijk gebleven. Mijn berekening (vanaf 7 oktober 2020) geeft dezelfde resultaten aan als vastgesteld in een  onderzoekspaper  van mei 2020.

Wat betreft de vergelijking tussen de genoemde Scandinavische landen, heb ik twee CFR-rekenmodellen gebruikt. Een daarvan is de gebruikelijke CFR, die alleen het dodental en het aantal gerapporteerde Covid-19-patiënten nodig heeft.

De tweede bestaat uit een meer verfijnde methode, ook recentelijk beschreven  door de WHO , die bovendien het aantal gevallen vereist dat hersteld is van de ziekte.

Met de eerste methode resulteert de huidige CFR-berekening in: Denemarken 2,18, Finland 3,16, Noorwegen 1,8 en Zweden 6,11 procent.

Tabel 1: Ratio overlijdensgevallen in Denemarken, Finland, Noorwegen en Zweden

(Gegevens voor de CFR-berekening: Worldometer, 6 oktober 2020.)

Bovendien kan volgens de WHO het CFR-resultaat worden onderschat wanneer er vertragingen optreden bij het melden van sterfgevallen, wat het geval is voor Zweden, zoals blijkt uit  een recent artikel  geschreven door negen Zweedse onderzoekers.

Dus zelfs als de bovengenoemde CFR van Zweden duidelijk hoger lijkt dan die van de buurlanden, zou deze zelfs nog hoger kunnen zijn als we kijken naar de vooringenomenheid die door de WHO wordt genoemd.

Het tweede CFR-model bestaat uit een berekening waarin ook het aantal herstelde zaken wordt meegenomen. De vraag is: kan die berekening correct worden toegepast in de internationale vergelijking die Zweden omvat?

Het antwoord zou nee zijn. Althans niet officieel. Dit komt doordat Zweden geen internationale gegevens over dergelijke gevallen rapporteert. Waarom niet? Omdat ze in de eerste plaats – volgens de uitleg van de Zweedse Nationale Raad voor Gezondheid en Welzijn ( Socialstyrelsen ) – niet eens het totale aantal teruggevonden gevallen in het land bijhouden.

Dit was het antwoord dat ik kreeg van de statistiekcoördinator van de Zweedse Nationale Raad voor Gezondheid en Welzijn ( Socialstyrelsens Statisksamordnade ), die me op 6 oktober 2020 een e-mail stuurde : ‘ Socialstyrelsen  heeft geen schatting van het totale aantal herstelde gevallen van Covid- 19. “

Er zijn echter twee bevindingen die zouden helpen bij het schatten van het aantal ontbrekende (of niet-gerapporteerde) teruggevonden gevallen in Zweden.

Ten eerste is er het percentage wereldwijd bevestigde gevallen dat is hersteld, dat is 75 procent, dus een gemiddelde van 75 procent.

De tweede bevinding laat zien dat het aantal herstelde van bevestigde gevallen in de Noordse landen die grenzen aan Zweden ook gemiddeld 75 procent bedraagt.

Tabel 2: Covid-19 herstelde gevallen, percentage bevestigde gevallen

Daarom schat ik het aantal herstelde gevallen in Zweden op 75 procent van het totale aantal bevestigde gevallen in het land (n = 96.145), wat n = 72.109 oplevert.

Tabel 3: Overlijdensrisico in Denemarken, Finland, Noorwegen en Zweden

(* Geschatte herstelde gevallen in Zweden zouden 75 procent van de bevestigde gevallen zijn.)

 Zweden High Covid-19 CFR

In Zweden waren de meeste slachtoffers van Covid-19 70 jaar of ouder. Tegen juni  2020 was bekend dat de helft van deze personen (n = 2036) in verpleeghuizen woonde, met nog een aantal (n = 1062) in de thuiszorg of in woningen waar veel slachtoffers alleen woonden.

Slechts 13 procent  van de slachtoffers van het verzorgingshuis was medio mei behandeld in Zweedse ziekenhuizen. In augustus vormden de bewoners van Covid-19-verpleeghuizen slechts  5 procent  van dergelijke patiënten die in ziekenhuizen werden behandeld.

Terwijl in Denemarken de helft van de Covid-19-patiënten ouder dan 70 jaar werd opgenomen op de intensive care, en in Noorwegen 30 procent werd opgenomen, kreeg  in Zweden  slechts 21 procent van dezelfde leeftijdsgroep toegang.

De gezondheidsautoriteiten in Zweden hebben een richtlijn uitgevaardigd die bepaalt dat bepaalde groepen patiënten  niet  op de intensive care mogen worden geplaatst. Deze omvatten: personen ouder dan 80 jaar, personen ouder dan 70 jaar met een ernstige ziekte en personen tussen 60 en 70 jaar met ten minste twee orgaanaandoeningen, waaronder hart-, long- en nieraandoeningen.

Vervolgens meldde het Karolinska-ziekenhuis in mei 2020   dat slechts 80 procent van de IVA-plaatsen in het Karolinska-ziekenhuis bezet was. Dit bracht de Zweedse tv ertoe om het uit te zenden als ‘ zeer positief ‘, terwijl  Aftonbladet  zich afvroeg of ‘ we het beter maken dan in andere landen’ . Ondertussen was tientallen Zweedse ouderen  behandeling  op die intensive care-instellingen geweigerd .

In de definitie streeft epidemiologie ernaar zowel de risicofactoren te identificeren die kunnen leiden tot de morbiditeit / mortaliteit van de ziekte als de bevolkingsgroepen die in het bijzonder worden blootgesteld.

Als verklaring voor de onevenredige Covid-19-mortaliteit onder ouderen  in Zweden, verklaarde Johan Carlson, algemeen directeur van de Zweedse Public Health Agency,  dat hoofdepidemioloog Anders Tegnell niet verantwoordelijk is voor “wat er is gebeurd in de ouderenzorg” in Zweden, dat [in plaats daarvan] “is een gevolg van een verwaarloosde structuur en paraatheid. “

Ouderen waren dus een bekende risicogroep, ook voor de verspreiding van het virus. Waarom werd dan vanaf het begin geen rekening gehouden met dat “structurele” probleem in de architectuur van de Zweedse Covid-19-strategie?

Waarom liep de landelijke richtlijn verpleeghuizen (vanaf 1 april 2020) bijvoorbeeld zo uit? Een paar weken later  werd bekend  dat verpleeghuizen in 81 procent van de Zweedse gemeenten “gevallen van Covid-19 hadden bevestigd of vermoed”.

Zijn de sterftestatistieken in Zweden vergelijkbaar?

Zweedse epidemiologen zouden proberen uit te leggen dat Covid-19-sterftecijfers voor Zweden moeilijk of niet nauwkeurig zijn voor internationale vergelijkingen, omdat het aantal daadwerkelijke personen met de ziekte hoger moet worden geschat dan de bevestigde gevallen, zoals in het geval van het sterftecijfer voor infectie ( IMR).

Maar waarom is de test van Zweden voor Covid-19 dan de laagste van de Scandinavische buurlanden en ook laag in vergelijking met Europese landen? Zijn de Covid-19-  tests in Zweden onverenigbaar  met andere landen?

Niettemin is het antwoord van de logica met betrekking tot testen eenvoudig: het verminderen van het aantal tests betekent  minder mogelijkheden om  mensen met de ziekte op te sporen . Wat niet hetzelfde is als aannemen dat die zieke individuen niet bestaan.

Ze bestaan ​​inderdaad, en ze zijn besmettelijk. De ‘winst’ hier is echter dat we een kleiner aantal nieuwe gevallen te melden hadden. Daarom wordt een echt volksgezondheidsprobleem omgezet in een instrument om een ​​gebrekkige epidemiologische strategie te dekken.

Wat hebben we nodig?

Volg niet het kudde-immuniteitsmodel. Om SARS-cov-2 te decimeren,  hebben we  een vaccin nodig. Wat landen in wanorde nodig hebben, is beginnen met  beschikbare  vaccinatieprogramma’s.

Door een Zweeds volksgezondheidsmodel aan te nemen, dient u misschien een politiek establishment met als taken hebzucht, economische macht van bedrijven en het vasthouden aan haar eigen interpretatie van wat democratie zou moeten betekenen.

Want wat is democratie in de context van dit debat? Wie bepaalt uiteindelijk de binnenlandse strategie van een probleem dat het leven van elke burger van een land bedreigt?

Democratische beslissingen zijn gebaseerd op de deelname van iedereen, en in het belang van iedereen, ervoor zorgen dat alle stemmen worden gehoord. In mijn ervaring is dit niet het geval in Zweden.

De bevindingen van dit werk werden publicatie geweigerd door Zweedse reguliere kranten. In plaats daarvan geven ze er de voorkeur aan het discours te beheersen en slechts milde kritiek toe te staan, wat de autoriteiten in het huidige Covid-19-debat dient.

Dit nieuwe, in Ikea verpakte, neoliberale concept van democratie mag niet worden uitgepakt door landen in Latijns-Amerika, Afrika en andere breedtegraden. Daar zou een waardige formule voor  democratie  de Zweedse praktijk moeten uitsluiten van hoe – zonder de deelname van de  demo’s  (Grieks voor “volk”), de machthebbers de kratos  (“heerschappij”) uitoefenen  om er politiek voordeel uit te halen.