Indignatie redactie 
Het internationale managementadviesbureau McKinsey & Company, een van de toonaangevende denktanks van het Amerikaanse imperialisme, riep op 28 oktober in een artikel op om Covid-19 te accepteren als een integraal onderdeel van het “nieuwe normaal”. De auteurs verwerpen het wetenschappelijke bewijs dat het mogelijk is om de verspreiding van SARS-CoV-2 te stoppen. Ze verwerpen een wereldwijde strategie om het virus uit te roeien als te duur en daarom onverenigbaar met bedrijfsbelangen. In plaats daarvan roept McKinsey de bevolking op zich aan te passen aan het feit dat de massale sterfgevallen door de pandemie het ‘nieuwe normaal’ zijn.
Het artikel verscheen onder de kop “Van pandemie tot endemisch: hoe de wereld kan leren leven met Covid-19”. Op de dag van publicatie waren er wereldwijd meer dan 426.000 nieuwe gevallen en minstens 7.100 doden, waaronder naar schatting 70.000 nieuwe infecties en 1.200 bevestigde sterfgevallen in de Verenigde Staten. In totaal zijn er wereldwijd bijna 250 miljoen gevallen geregistreerd. Naar schatting zijn er in de 22 maanden sinds het begin van de pandemie meer dan 15 miljoen mensen gestorven.
Deze feiten over de dagelijkse dood worden nauwelijks genoemd in het McKinsey-rapport. De vijf auteurs beweren ten onrechte dat “Zero Covid” “zeer waarschijnlijk onbereikbaar” is. De “zeer besmettelijke deltavariant” wordt gepresenteerd als een onoverkomelijk probleem omdat de kosten voor de noodzakelijke maatregelen om het virus in te dammen in hun ogen te hoog zijn. Daarom concludeert McKinsey dat “de meeste samenlevingen, waaronder het VK, de Verenigde Staten en een groot deel van Europa, moeten leren leven met Corona”. Het virus moet worden geaccepteerd als “een integraal onderdeel van het scala aan infectieziekten of als endemisch, zoals tuberculose vandaag”.
Het rapport kleineert de impact van de pandemie door erop te wijzen dat elk jaar 38.000 Amerikanen sterven bij auto-ongelukken. Het zegt cynisch: “Maar de meesten van ons besteden niet veel tijd aan het nadenken over verkeersveiligheid. … We stappen in de auto, riemen vast en rijden weg. Binnenkort zullen de dagelijkse risico’s die we nemen met Covid-19 ons net zo natuurlijk lijken als de risico’s van autorijden of het griepseizoen in de winter.”
Dit is een absurd argument, en niet alleen omdat het aantal verkeersdoden in de VS vorig jaar slechts 10 procent van de Covid-sterfgevallen was. Auto-ongelukken zijn heel anders dan een wereldwijde pandemie die op lange termijn verwoestende sociale gevolgen heeft.
Maar voor zover de vergelijking klopt, is deze in tegenspraak met de argumenten van McKinsey. De beperkte vervoershervormingen die zijn doorgevoerd om het publiek voor te lichten en bedrijven te dwingen de kwaliteit van voertuigen te verbeteren, hebben geleid tot een aanzienlijke daling van het aantal verkeersdoden. Het sterftecijfer van motorvoertuigen in de VS is gedaald van 18,65 doden per 100 miljoen gereden mijlen in 1923 tot 1,20 vandaag.
Het McKinsey-rapport stelt dat “de samenleving consensus moet bereiken over wat een acceptabele ziektelast is, en deze doelen moeten worden gebruikt om een acceptabel nieuw normaal te definiëren”. In die zin moet ook rekening worden gehouden met overwegingen “die verder gaan dan de dood of ernstige ziekte …”.
Als McKinsey het heeft over ‘de samenleving’, bedoelt hij uitsluitend de kapitalistische heersende klasse, niet de arbeidersklasse, maar de overgrote meerderheid van de wereldbevolking. Het artikel gaat niet over wat “realistisch” is om mensenlevens te redden, maar wat nodig is om toegevoegde waarde uit de arbeidersklasse te blijven persen. McKinsey spreekt namens de hele heersende elite als ze beweren dat er te veel middelen zijn besteed aan de bestrijding van de pandemie. De ‘maatschappij’ – dat wil zeggen de financiële en zakelijke oligarchie – wil deze middelen terugwinnen. Het “nieuwe normaal” wordt dus niet gemeten in termen van het redden van mensenlevens, maar uitsluitend in termen van winstfactoren.
Het criminele karakter van dit ‘nieuwe normaal’ waar het wereldkapitalisme naar streeft, wordt geschetst in een wetenschappelijk essay dat afgelopen zaterdag in het tijdschrift The Lancet is gepubliceerd met de titel ‘The World Health Network: a global citizen’initiatief’ . Het is geschreven door 31 vooraanstaande wetenschappers die op verschillende gebieden werkzaam zijn in de strijd tegen Covid-19. Ze wijzen erop dat Covid-19 niet alleen miljoenen levens wereldwijd heeft geëist, maar ook “bij miljoenen mensen aanhoudende symptomen (d.w.z. Long Covid) heeft veroorzaakt en de samenleving heeft geschokt”.
De auteurs benadrukken: “De tragedie is dat veel van dit lijden voorkomen had kunnen worden, wat al vroeg duidelijk was in veel Azië-Pacific-landen die hebben geprobeerd Covid-19 uit te roeien.”
Het vervolgt: “Ondanks het schijnbare succes van deze aanpak, waren veel regeringen er botweg tegen. Na herhaalde lockdowns en aanzienlijk verlies aan mensenlevens en economische verliezen, praten deze regeringen nu over het leren leven met het virus. De reacties van veel regeringen zijn gevormd door valse dichotomieën die de volksgezondheid tegen de economie en het algemeen welzijn tegen individuele vrijheid uitspelen. “De enige manier om levens te redden is door” wereldwijde actie om de volksgezondheid te beschermen door de geleidelijke uitbanning van Covid-19 “.
Dat is ook de oriëntatie van de tweede wereldtop “Global Summit to End Pandemics” van het “World Health Network”, die gisteren begon. Honderden epidemiologen, artsen en andere experts van over de hele wereld zullen bespreken hoe “uitroeiing door het verzamelen van sterke wetenschappelijke feiten en richtlijnen” kan worden bereikt om de pandemie te beëindigen.
Het zwakke punt van de conferentie is echter de maatschappelijke oriëntatie. Het doel is om het netwerk uit te breiden van ‘advies- en belangengroepen’ die de afgelopen twee jaar ‘regeringen en instellingen’ hebben geadviseerd over maatregelen ter bestrijding van de pandemie. Met andere woorden, het netwerk is van mening dat het succes van de bestrijding van pandemieën afhangt van kapitalisten die hun gedrag veranderen. De arbeidersklasse, de brede massa van de bevolking, wordt slechts terloops genoemd wanneer de oprichting van “Zerocovid Spaces” wordt gevraagd. Een conferentiesessie getiteld “Luisteren naar de kinderen als het erop aankomt om terug te keren naar school in de huidige pandemie” accepteert het zelfs als een voldongen feit dat kinderen en leraren terug naar school moeten gaan.
In dergelijke sessies wordt de druk van de heersende elite om een gevecht voor een eliminatiestrategie te stoppen duidelijk. Zoals het McKinsey-artikel laat zien, tolereert ze geen enkele oriëntatie die haar winstbeleid in de weg staat. De deelnemers aan de top moeten resoluut werken aan de vroegtijdige wereldwijde uitbanning van SARS-CoV-2.
De wetenschappers weten heel goed welke maatregelen er genomen moeten worden om de pandemie te stoppen. Het probleem is niet een gebrek aan kennis. De vaccins die zijn ontwikkeld tegen SARS-CoV-2 zijn ook een effectief wapen tegen het virus als ze worden gebruikt in combinatie met passende gezondheidsmaatregelen.
Het grootste obstakel voor het beëindigen van de pandemie is echter de meedogenloze weerstand van de mondiale kapitalistische klasse tegen elke actie – hoe urgent ook – die de winstgevendheid van bedrijven in gevaar brengt en het vergaren van gigantische fortuinen. De strijd tegen de pandemie moet niet alleen op medisch, maar ook en vooral op politiek en sociaal vlak worden gevoerd. De uitbanning van Covid-19 en alle andere gevaren die het leven van miljarden mensen en zelfs het voortbestaan van de aarde bedreigen, hangt immers af van de strijd voor de wereldwijde machtsovername door de arbeidersklasse en de opbouw van het socialisme.
