COVID-19: Zaden van de Revolutie gegroeid op het lijk van het kapitalisme?

Terwijl de voelbare angst voor de dood overal opdoemt, hebben de leden van de miljardairklasse en hun wereldwijde politieke surrogaten een oogje op andere grafieken: niet die omhooggaan zoals de grafieken van de doden, maar zich in een nog dramatischer configuratie storten.

Terwijl de wereldwijde COVID-19- crisis zijn ongelooflijke momentum opbouwt, waarvoor nog een hoogtepunt is, zijn de reguliere media en de zogenaamde beleidsmakers versuft en verward, verloren in grafieken van exponentiële zaakgetallen en lichaamstellingen; verzending van maskers en ademhalingstoestellen; en de assemblage van geïmproviseerde ziekenhuizen. Overal vullen de lijkenhuizen en de crematoria verbranden de kadavers op volle toeren.

Terwijl de voelbare angst voor de dood overal opdoemt, hebben de 2020 leden van de miljardairklasse en hun wereldwijde politieke surrogaten een oogje op andere grafieken: niet omhooggaan zoals de grafieken van de doden, maar zich in een nog dramatischer configuratie storten. Het is natuurlijk de door COVID-19 veroorzaakte crash van alle financiële markten en de steile duik van de olieprijs. Het is de grote COVID-19- depressie.

Hoewel de zogenaamde Masters of the Universe-miljardairklasse bang is als herten in een koplamp, zijn ze niet tot het besef gekomen dat hun complexe bouwwerk, gebouwd op de meedogenloze uitbuiting van mensen en middelen, zo dun was als een kasteel gemaakt van zand . Het is niet eens een getij dat het wereldwijde kapitalisme teniet doet, het is een gigantische tsunami die overal tegelijk aan land komt. De naam is COVID-19 . Degenen die zichzelf politieke leiders noemen, moeten goed opletten. Als ze denken dat ze de wereldorde kunnen terugbrengen zoals die was vóór de pandemie, vergissen ze zich wreed. Of je het nu leuk vindt of niet, COVID-19markeert het begin van een nieuw tijdperk in het menselijke avontuur op aarde. Dingen zullen nooit meer hetzelfde zijn. Daarom moeten we serieus nadenken, niet alleen over crisisscenario’s, maar ook over de nasleep ervan.

Verschillende worstcasescenario’s zijn het onderzoeken waard. De eerste, en sommige vroege tekenen geven aan dat het een mogelijkheid is, zou de implosie zijn van globalisering en opkomst van populistische fascistische staten. In de tweede, die nog erger zou zijn, zouden de miljardairklasse en hun politieke surrogaten zich verenigen om de hele menselijke bevolking een draconische autoritaire wereldorde op te leggen.

Einde van globalisering en opkomst van kleine etnische fascistische staten

Deze trend is al begonnen binnen de Europese Unie en dreigt schadelijker te zijn voor de EU dan de Brexit. Zodra de pandemie in Italië explodeerde, begonnen de grenzen binnen de vakbond te sluiten. Dit betreft nu alle Europese landen, en dat zal waarschijnlijk maanden zo blijven. Tot ongenoegen van de Italiaanse regering waren China, Rusland en Cuba proactiever in het helpen van Italië dan Frankrijk, Duitsland en de andere EU-landen. Het is alsof de Trumpiaanse doctrine ‘Mijn land eerst’ in één klap in heel Europa terrein heeft gewonnen. Lockdown betekende al snel een sluiting van de landsgrenzen.

Een voorbeeld hiervan, dat volkomen verachtelijk was, was toen Tsjechië op weg naar Italië een vliegtuiglading uit China kaapte, vol met maskers. Het is nog erger in Hongarije, waar premier Viktor Orban profiteert van de COVID-19-crisis om een ​​machtsgreep te doen en voor onbepaalde tijd per decreet te regeren. In deze tijd van extreme wereldwijde crisis is de verleiding voor de aanstaande neofascistische sterke mannen te sterk geworden om te weerstaan. Bovendien passen neoliberale regeringen zoals de Macron-regering in Frankrijk dwangmatige en autoritaire methoden toe op hun bevolking. Dus wie zal het opmerken als Orban een stap verder gaat?

Autoritaire miljardair klasse mondiale wereldorde

Dit zou het meer nachtmerrieachtige scenario zijn. Het valt niet te ontkennen dat deze optie van een wereldwijde COVID-19-staatsgreep de boosaardige geest van sommige Masters of the Universe die elk jaar in Davos bijeenkomen, of, erger nog, de zeer gesloten Bilderberg- groep, zal bereiken. Ondanks dat de wereldeconomie in puin ligt, zullen de beleidsmakers die voor de miljardairklasse werken de controle willen behouden. Ze denken misschien dat de angst voor de pandemie, waardoor mensen onderdrukkende maatregelen hebben aangenomen, voor onbepaalde tijd kan worden gehandhaafd via de media die ze controleren. Men kan zich gemakkelijk voorstellen dat slechts een fractie van de bevolking volledige bewegingsvrijheid en assemblage zou kunnen terugkrijgen. Ondertussen zijn de oude, de gemiddelde werkbij en de andersdenkenden kan in een opwelling worden beperkt. Trouwens, wie heeft er vervelende mensen nodig in kapitalistische productielijnen wanneer ze kunnen worden vervangen door de volgzame robot van AI?

Sommige mensen zijn zo kwaadaardig om in die zin te denken. Het probleem met deze veronderstelling is echter dat, als iedereen erover nadenkt, hun gekoesterde veronderstelde vrije markteconomie al is ingestort. Momenteel zijn de meest populaire producten ter wereld maskers en longmaskers. De maskers worden natuurlijk nog steeds grotendeels in China gemaakt. Ze zijn zo waardevol dat ze onder zwaar bewapende militaire escorte worden geplaatst. Medewerkers van de CIA reizen naar China met aktetassen vol contant geld om te overbieden, op asfalt op luchthavens, kostbare ladingen die al door Frankrijk zijn gekocht. De Israëlische Mossad is betrokken geweest bij de handel in grote hoeveelheden testkits. De nationalistische strijd om te overleven is rauw en gemeen geworden, maar het kapitalisme was altijd weer bloeddorstig, lelijk en gemeen. Hopelijk, in het belang van de mensheid, is de systemische schade te ernstig om op te lossen. het eindspel van het kapitalisme .

Onderdrukking en verhongering – geen ideologieën – brengen revoluties teweeg

Terwijl de COVID-19-crisis de financiële markten en de wereldeconomie verwoest, proberen de slimmere neoliberale regeringen potentieel onvoorspelbare sociale onrustverschijnselen te verzachten door de trucs die aristocraten hebben gebruikt tijdens het feodalisme. Zoals de heer van het kasteel, die tijdens hongersnoden na slechte gewassen een paar gouden en zilveren munten naar de uitgehongerde boeren gooide, voerden de heren van het huidige kapitalisme ‘kwantitatieve versoepeling’ uit, wat een eufemisme is voor het drukken van een enorme hoeveelheid geld. In de Verenigde Staten is de reddingsoperatie van $ 2,2 biljoen voornamelijk bestemd voor Wall Street en grote bedrijven zoals Boeing. De Amerikaanse burgers krijgen de kruimels in de vorm van een cheque van $ 1.200 van Uncle Sam. In Europese landen is het weggeven aan burgers veel groter: de werkloosheidsuitkeringen voor ontslagen mensen zullen 80 procent van hun pre-COVID-19 loon bedragen.

Desalniettemin zijn er al miljoenen mensen werkloos. In de VS hebben sinds 16 maart bijna 10 miljoen mensen een werkloosheidsaanvraag ingediend. Miljoenen mensen die al in precaire situaties verkeerden, moeten voor hun eten op voedselbanken vertrouwen. Dit is een recept voor rampen in het perspectief van regeringen die een serieuze sociale onrust proberen te verbergen. In feite laat een zorgvuldige studie van het revolutionaire proces in de wereldgeschiedenis zien dat wat de bevolking in het geweld van een revolutie brengt, ellende en wanhoop is, niet verheven ideologieën . Praktisch gezien is het de combinatie van onderdrukking en honger die mensen over hun grenzen heen duwt. Het is een collectieve breuk die komt als je niets hebt en dus niets te verliezen hebt. Voedseltekorten die ontstaan ​​door verstoring van de voedselketen of hamsteren kunnen dit doen.

Autoritaire regeringen gebruiken, helaas voor hen, liever de stok dan de wortel om de pandemie het hoofd te bieden. In de Filippijnen gaf president Rodrigo Duterte de politie en het leger de opdracht burgers te vermoorden die de afsluiting van COVID-19 trotseren. De sterke man zei botweg tegen de politie dat ze ‘dood moesten worden geschoten’. In India hebben de politie en het leger van Modi mensen, voornamelijk moslims, met stokken geslagen en overgoten met chloor. In Kenia worden op vergelijkbare wijze meedogenloze populatiecontroles gehandhaafd. In het geval van India, een land met 1,3 miljard mensen, dat een gezondheidszorgsysteem in puin heeft, zouden er miljoenen kunnen sterven. Op dat moment zullen de meest meedogenloze politie- en militaire tactieken er niet in slagen het deksel op de deur te houden. Het zal waarschijnlijk waaien. Revoluties zijn ongeveer een veel groter aantal mensen en de pure kracht van hun woede. Een politie- en legermacht van 250.000 bijvoorbeeld, zelfs als ze loyaal is aan haar regering, kan miljoenen niet overwinnen. Honger en onderdrukking zullen uiteindelijk tot onverschrokken collectieve woede leiden. Dat is de essentie van revolutie.

Landen worden soeverein, zelfvoorzienend met directe democratie

Zeer weinig landen hebben de zich ontwikkelende pandemische crisis met snelheid, grondige planning, rationaliteit en een minimum aan inbreuk op de burgerlijke vrijheden aangepakt. Er kunnen er maar vier worden genoemd: Duitsland, IJsland, Nieuw-Zeeland en Zuid-Korea. Afgezien van Duitsland en Zuid-Korea, die veel grotere economieën zijn, was de crisisbeheersing in IJsland en Nieuw-Zeeland nogal opmerkelijk. Met name IJsland heeft zijn kleine bevolking meer getest dan enig ander land ter wereld.

Dat eiland van 350.000 mensen zou in de nabije toekomst een model kunnen worden voor echte democratie. Ze hebben geleerd van de financiële crash van 2008 en hebben hun manier van leven veranderd. Een echte democratie moet van onderop zijn en moet ook de sector van nationaal belang uit de handen van het imperialisme van de bedrijven houden . Een echte bottom-up democratie legt een limiet op de vermogensconcentratie, geeft geld uit dat door eerlijke belastingheffing is opgehaald en biedt haar burgers gratis onderwijs en gratis universele gezondheidszorg. In 2018 eiste de Gilets Jaunes- beweging in Frankrijk een constitutionele hervorming die referenda per burgerinitiatief mogelijk zou maken. Als onze wereld na COVID-19 gefragmenteerd wordt en landen soeverein worden en onafhankelijk van megabedrijven of mondiale instellingen zoals het IMF en de Wereldbank , dan zou de democratie opnieuw kunnen worden uitgevonden. Dit gezegd zijnde, zal de verzachting van mondiale problemen zoals de klimaatcrisis en de massale migratie die het zal veroorzaken, met gevolgen voor bijna een miljard mensen in kustgebieden, moeten worden aangepakt door daadkrachtige internationale samenwerking.

Geboorte van een globalisering voor de mensen door de mensen

Er is maar één internationale instantie die niet volledig ten dienste staat van het mondiale imperialisme van het bedrijfsleven, ook al is het de afgelopen jaren op zijn best ineffectief geweest en in het slechtste geval snode. Deze organisatie, die een verdraaiing van goede bedoelingen is geworden, is de Verenigde Naties . Om een ​​positieve kracht te worden in de noodzakelijke oplossing van conflicten tussen landen en de enorme uitdagingen waarmee de mensheid wordt geconfronteerd aan te pakken, zou het vanaf de grond opnieuw moeten worden opgebouwd. Een ontmanteling van de Veiligheidsraad zou een conditio sine qua non zijn. Bovendien moet de afgevaardigde (n) van elk land democratisch worden gekozen. Maar laten we eerlijk zijn: op dit moment is het onwaarschijnlijk dat de vijf landen die permanent in de Veiligheidsraad zitten vanwege hun nucleaire en militaire strijdkrachten hun privileges zullen opgeven.

Het is moeilijk te voorspellen hoe een post-COVID-19-wereld eruit zal zien, maar het kaartspel is opnieuw geschud. Het wereldwijde kapitalisme van het bedrijf was op alle mogelijke manieren ziek: een vraatzuchtige sociopaat die op groei was gericht en zonder empathie, moraal en vooruitziendheid. Op dit moment heeft het koorts, hoest het en heeft het zijn smaak- en reukvermogen verloren. Het is echt op levensondersteuning.