‘Covid’ is het ‘warmhoudplaatje’ onder de pan met hutspot

Slechts in de marges gaat het nog ergens anders over. Maar als je die onderwerpen aansnijdt kom je in minder dan geen tijd weer terug bij ‘Covid‘. Zeggen dat ‘Covid‘ het publieke debat gegijzeld heeft is een ‘understatement‘. Voor mij is dat een dilemma, omdat ik eigenlijk niet wil schrijven over een virus dat in zijn laatste mutatie zeer besmettelijk lijkt, maar aanzienlijk minder gevaarlijk dan deelnemen aan het verkeer, of de bijwerkingen van de ‘vaccins‘ die geacht worden je te beschermen, maar dat opzichtig niet doen, volgens hooggeleerde critici die echter geen toegang hebben tot het ‘speelveld‘. Ik presenteer die geluiden hier op mijn blog, en wat u daarmee doet moet u zelf weten.

Maar de angst voor ‘Covid‘ heeft gezorgd voor een massapsychose die mij op allerlei manieren raakt. En met de belofte dat het nog véél ernstiger wordt als ik voet bij stuk houd, en weiger mij te laten ‘vaccineren‘ met een experimenteel ‘vaccin‘ dat niet beschermt, er niet voor zorgt dat ik het virus niet meer kan verspreiden, en met grote risico’s voor mijn eigen gezondheid en verwachte levensduur. In het bijzonder als dat ‘vaccin‘ gehakt maakt van mijn natuurlijke immuunsysteem, dat mij tot nu toe al bijna zeventig jaar uitstekend heeft beschermd tegen ‘luchtweginfecties‘. Ik sta klaar om overtuigd te worden van het tegendeel, maar ik kan lang wachten, vrees ik. Steeds als ik mensen tref die menen dat ik het te somber inzie, blijken ze een inhoudelijk gesprek uit de weg te gaan. Ze spreken hun vertrouwen uit in de ‘witte jassen‘ en politici op de televisie en in de krant die zij lezen, en verder gaat hun belangstelling en kennis niet.

Psychotische mensen zijn een gevaar voor zichzelf, en anderen. Die diagnose stellen als ‘leek‘ is vragen om moeilijkheden. Maar ‘stoornissen‘ op het niveau van ons brein worden bij ‘handopsteken‘ toegewezen door een unieke ‘consensus-club‘ die de ‘DSM‘ vol mag pennen. De definities zijn niet scherp afgebakend, en veranderen met de tijd, mede op aangeven van de farmaceutische industrie als ze weer ergens ‘handel‘ in zien. De ‘erectiestoornis‘ werkt pas ‘ontdekt‘ toen de farmaceutische industrie ‘viagra‘ voor iets heel anders had ontwikkeld, en die erectie een bijwerking bleek die lucratief kon worden verkocht als er zoiets bestond als een ‘erectiestoornis‘. Ook de tests die psychologen en psychiaters doen om erachter te komen of iemand psychotisch is variëren, wat betekent dat het in hoge mate arbitrair is. De ene ‘expert‘ kan iemand ‘psychotisch‘ verklaren, terwijl zijn of haar collega meent dat de ‘patient‘ volkomen normaal is, met hooguit wat ‘originele trekjes‘. Vandaar ook dat totalitaire regimes zo dol zijn op psychiaters en psychologen, omdat het hen een unieke mogelijkheid biedt om lieden die roepen dat de Keizer geen Kleren aan heeft op te sluiten zonder vorm van proces.

De individuele psychose is in zoverre nog makkelijk te identificeren, dat het een eenling betreft die rondloopt met een perceptie die alle anderen om hem of haar heen niet herkennen. Daar heeft de massa het laatste woord, en verdwijnt de eenling in de ‘Instelling‘. Twee dagen geleden componeerde ik een bijdrage over een stroming onder ‘intellectuelen‘ die er een curieuze manier van ‘kijken‘ op na houden. En in de ‘comment‘ sectie onder mijn bijdrage ‘Vaccineren‘ haalde ik nog even aan dat we rond de jaren zeventig ook een periode hebben gehad waarin ‘Gek Doen‘ en ‘Gek Zijn‘ op een voetstuk werden geplaatst, omdat je dan iets ‘extra’s‘ had in de creatieve sfeer. ‘One Flew over the Cuckoo’s Nest‘. Wat onder andere leidde tot ‘Cult-vorming‘, rond ‘Guru’s‘ zoals Jim Jones en Charlie Manson, wat dan weer meer ‘The Shining‘ was. Een fascinerende tijd die tot op de dag van vandaag ‘inspireert‘. Niet in de laatste plaats door alle films en documentaires die er sindsdien zijn verschenen over de ‘Oorlog in Vietnam‘, met militairen die ‘totaal van het padje‘ waren, permanent onder invloed van een rijke cocktail aan drugs en ‘medicijnen‘, als ze al niet volslagen verknipt waren voordat ze werden ‘uitgezonden‘. En we blikken met enige regelmaat nostalgisch terug naar die ‘Wilde Jaren‘. Die mogelijk werden gemaakt door het échte werk uit te besteden aan de ‘gastarbeiders‘ en ‘import Mexicanen‘, en vervolgens al het échte werk te exporteren naar China en andere ‘Lage Lonen Landen‘, waardoor wij gesubsidieerd ‘Kierewiet‘ konden vervolmaken.

Bij een massapsychose is individuele degeneratie, ‘Gek Doen‘ en ‘Gek Zijn‘ eerder strak gecultiveerd en op een voetstuk geplaatst. Individuele leden van de groep (de kudde, de massa ) zijn zich er niet zelden volledig bewust van dat ze ‘Gek Doen‘ en ‘Gek Zijn‘, omdat hun ‘denken‘ en handelen strijdig is met wat ze zelf ‘normaal‘ vinden. Ze zien zelf ook dat er van alles niet klopt, en dat er een enorme kloof gaapt tussen de realiteit, en dat wat hen verteld wordt te accepteren als zijnde ‘waar‘, omdat de ‘experts‘ het overeengekomen zijn. Maar tóch kunnen ze zich er niet van losmaken. Het heeft, in eerste instantie, niets te maken met angst voor de gevolgen als ze ongehoorzaam zijn. Dat komt later pas. Als het al komt. Nee, het is eerder een soort ‘magnetisme‘. Ze kunnen zichzelf niet helpen. Stapje voor stapje verliezen ze de realiteit uit het oog. Bij elke stap denken ze zelf nog dat het best wel eens verkeerd af kan lopen, maar als dat niet gebeurt, dient de volgende stap zich alweer aan. En op zeker moment geeft het collectief triljarden uit aan ‘kolder‘, terwijl die triljarden nog verdiend moeten worden door toekomstige generaties.

Dat is de techniek van ‘nudging‘, waar ik eerder al de nodige bijdragen over schreef, in de context van ‘Behavioral Economics‘. Jezelf beschermen vergt dat je zo nu en dan ‘afstand‘ neemt, om te zien waar je gebleven bent met betrekking tot je normen en waardensysteem. Iemand die geconditioneerd is in het consumeren, mist die ‘pauzeknop‘. Zolang ‘Iedereen‘ het doet, en het een ‘goed gevoel‘ geeft, is het ‘goed‘.

In zo’n omgeving bevinden wij ons nu, rollend van ‘Lockdown‘ naar ‘Lockdown‘, en het gaat ons op een afgrijselijke manier opbreken, zo vrees ik. We zijn als collectief volkomen psychotisch, zelfs al kun je met individuele mensen binnen de groep nog een prima gesprek hebben over ‘niks‘, en ook het gevoel hebben dat je nog deel uitmaakt van het geheel, ook al doen mensen ‘Gek‘. Zolang je maar niet over serieuze onderwerpen begint. De belangrijkste les die ik heb meegenomen van ‘Massa en Macht‘ van Elias Canetti, was dat het eerder de ‘Massa‘ is die de ‘experts‘ aanstellen die hen op hun psychose bij de hand nemen, dan dat ze door die ‘experts‘ verleid worden. Met andere woorden, een aanslag op Hitler voor de oorlog om de opmars van de Nazi’s te voorkomen zou niet gewerkt hebben. HIER een goed onderbouwd verhaal over massapsychose, waarbij wordt gesteld dat slechts rond de dertig procent écht ‘valt als een blok‘ voor de waanzin, terwijl veertig procent eerder ‘meeloper‘ is, wat resulteert in rond de dertig procent ‘ongevaccineerden‘, om het maar even in de context van het moment te plaatsen.

(Let ook op de cycli van ‘loslaten‘ en ‘aanhalen‘ in het conditioneringsproces). Ik hoop dat u zich realiseert dat ik daarmee niet beweer dat ‘ongevaccineerden‘ niet psychotisch kunnen zijn, maar dan non-conformistisch. Zoals in die korte tekenfilm waar ik naar verwijs wordt gesteld, is het enige ‘tegengif‘ dat werkt, hameren op de realiteit. In de hoop die veertig procent te bereiken die weliswaar meeloopt, maar niet zijn ondergedompeld. Laat je niet van de wijs brengen door krankjorume aantijgingen die louter en alleen tot doel hebben om van jou een ‘vijand‘ te maken. De dertig procent ‘devote idioten‘ kunnen zichzelf niet helpen, en zijn onbereikbaar voor enige confrontatie met de realiteit. Vera Sharav, die de ‘Holocaust‘ overleefde, en de ‘Alliance for Human Research Protection‘ opzette, is een bron voor ‘tegengif‘, waar ze al veel langer waarschuwt voor Fauci en het onfrisse conglomeraat van ‘wetenschappers‘, farmaceuten en de media dat hij heeft opgebouwd.

Waar het de inmiddels gangbare beschuldiging betreft dat wie zich niet conformeert ‘extreem rechts‘ is, is het fascinerend om te zien dat waar Rusland al enige tijd probeert om de ‘wederopbouw‘ van het Nazisme voor te zijn middels een afwijzing van alle ‘flirts‘ met die ideologie en de gebruikte symbolen, ze consequent de westerse landen op hun pad vinden die er een veto over uitspreken. Terwijl die landen ‘intern‘ zeggen te strijden tegen ‘rechts-extremisme‘. Dat is een onmogelijke positie voor iemand die zich vasthoudt aan de realiteit, maar iemand die psychotisch is ziet het probleem niet. Het is niet de enige manifestatie van psychose, waar we ook al veel langer druk zijn landen te ‘bevrijden‘ door groepen als Al Qaida te helpen, en roepen dat het super gaat met de economie terwijl de inflatie in ijltempo zorgt voor een kaalslag onder de ‘middengroepen’, en de mensen die moeten rondkomen van een pensioen. En dan heb ik het nog maar niet over ‘vaccins‘ die geen vaccins zijn, en het verbod op medicijnen die wél helpen, en óók tegen ‘Omikron‘, of alle bizarre omkeringen in discussies over racisme, ‘gender‘ en de criminaliteit, die zou verdwijnen als je de politie zoveel mogelijk knevelt en op het bureau formulieren in laat vullen, of het versterken van de zorg door te bezuinigen. In het verleden eindigde ik nog wel eens met de schampere opmerking dat iemand kennelijk teveel van de ‘paddenstoeltjes‘ had gesnoept.

Nu zeg ik het anders: Die hutspot is niet te vreten. We hebben een nieuwe kok nodig.