Covid pill: Covid Wonder Drug of oplichting om geld te verdienen?

Wat gebeurt er als u  faalt in uw pogingen  om een ​​vaccin voor “Covid-19” te maken en u vervolgens realiseert dat u zojuist een winstkans van een miljard dollar hebt gemist   ?

Je ontwikkelt haastig een nieuw medicijn, haast het door een klinische proef (die je zelf ontwerpt om goede resultaten te garanderen), en kondigt het vervolgens aan de wereld aan als de Covid-remedie waar we allemaal op hebben gewacht, behalve dat niemand erop heeft gewacht omdat Covid  niet dodelijker is dan de griep en kan worden  behandeld  met gemakkelijk te verkrijgen, goedkope middelen (als die al  bestaat  ).

Maar regeringen zijn te dom om dat te weten en u bezit de meeste corrupte politici die de beslissingen nemen, dus wat maakt het uit? Zolang ze bereid zijn te investeren in je nieuwe brouwsel, hoeft het niet eens nodig, of veilig, of effectief, of ethisch te zijn…

Ja, ik heb het over “Molnupiravir”, het nieuwste gif van Merck dat wordt gepromoot als een effectieve behandeling tegen covid-19 (wacht even, ik dacht dat daar de vaccins voor waren?).

Dit niet-goedgekeurde (ja, niet-goedgekeurde) medicijn kost $ 700 per kuur en de Amerikaanse regering heeft zojuist ingestemd met het  kopen van 1,7 miljoen kuren . Dat is een investering van 1,2 MILJARD dollar.

De deal maakt deel uit van de belofte van de regering-Biden om “te reageren op de gezondheidsbehoeften van het publiek”, maar in werkelijkheid is het gewoon een geldoverhevelende operatie, waarbij het Amerikaanse publiek op de tweede plaats komt.

Molnupiravir wordt aan het publiek verkocht als de volgende grote doorbraak in Covid-19-behandeling na  wat lijkt op een ENKELE studie , die zelfs nooit werd voltooid. Bovendien werd het onderzoek uitgevoerd door Merck (de makers van het medicijn), die ervoor koos om geen bijwerkingen bekend te maken. Alsof dat niet verdacht genoeg is, is de studie nooit gepubliceerd in een peer-reviewed tijdschrift.

Persberichten in de media zijn blijkbaar de nieuwe standaard als het gaat om het evalueren van medische behandelingen. Immers, waarom zou je wachten op onafhankelijke bevestiging van je resultaten of objectieve peer-review als je betaalde journalisten kunt krijgen, zonder een greintje medische expertise, om het publiek ervan te overtuigen dat ze je nieuwe medicijn nodig hebben?

Als overheidswetenschappers met integriteit de leiding hadden over het beoordelen van Molnupiravir, en niet door omgekochte farmaceutische shills, zouden ze gealarmeerd kunnen zijn door het gebrek aan testen of het niet bekendmaken van bijwerkingen, ze zouden zelfs kunnen opmerken dat vitamine D VEEL superieure resultaten heeft gehad bij de bestrijding van “Covid -19″. Uit  één onderzoek , gepubliceerd in het zeer gerespecteerde en invloedrijke  Journal of Clinical Endocrinology and Metabolism , bleek zelfs dat vitamine D de mortaliteit bij  ernstige  covid-19-patiënten  met 79% verminderde .

Vergelijk dat eens met de vermeende vermindering van 50% die Molnupiravir biedt voor “licht tot matig zieke” patiënten. Om nog maar te zwijgen over het verschil in kosten . Zoals eerder vermeld, kost Molnupiravir $ 700 per kuur, terwijl vitamine D een fractie daarvan kost (waarschijnlijk minder dan $ 10!).

Bovendien, hoewel Merck ervoor koos om bijwerkingen niet bekend te maken, blijkt uit jarenlange betrouwbare gegevens dat vitamine D-suppletie uiterst veilig is. En niet alleen is vitamine D veilig, maar het heeft ook een  groot aantal voordelen voor een verscheidenheid aan aandoeningen,  waaronder depressie, angst, pijn, ontsteking, hypertensie, hart- en vaatziekten en meer.

Zoals duidelijk was vanaf het allereerste begin van de “pandemie”, toen voedingsdeskundigen in de pers werden belasterd omdat ze  “dodelijke” doses vitamines aanbeveelden , is de wereldgezondheid gekaapt door het op winst beluste, empathische dode, giftige kartel van Big Pharma “geneeskunde”, en onze regeringen hebben altijd met hen in bed gelegen.

Bovendien is dit al langer aan de gang dan de meeste mensen denken. Sterker nog, meer dan een decennium eerder sloten regeringen miljardentransacties om voorraden “Tamiflu” te kopen, een even nutteloos griepmedicijn waarvan  later werd vastgesteld dat het geen effect had  op het verminderen van ziekenhuisopnames, sterfgevallen of complicaties door griep.

In feite bleek Tamiflu vervolgens een reeks  ernstige bijwerkingen te veroorzaken,  waaronder delirium, paniekaanvallen en zelfs hallucinaties. De “mildere” bijwerkingen zijn misselijkheid en braken.

In 2020 onthulde een niet-verzegelde klokkenluiderszaak dat farmaceutisch bedrijf Hoffman-La Roche, de maker van Tamiflu, klinische studies verkeerd voorstelde en valse beweringen deed over de effectiviteit van het medicijn voor de behandeling van griep. In een artikel uit 2020  citeert Nasdaq advocaat Mark Lanier  als volgt:

Zoals beweerd in de klacht – Tamiflu doet niet wat Roche beloofde… Roche heeft dit feit vele jaren verborgen gehouden door selectief zijn studies te citeren en de gegevens over Tamiflu achter te houden. Het bedrijf maakte gebruik van lobbyisten, belangrijke opinieleiders en ghostwriters om Tamiflu te promoten met een bedrieglijke belofte aan regeringen die bang zijn voor een grieppandemie.”

Toch blijft het medicijn op de lijst van “essentiële geneesmiddelen” van de  Wereldgezondheidsorganisatie staan . De regeringen van de VS en het VK hebben respectievelijk $ 1,3 miljard en $ 703 miljoen uitgegeven om “strategische reserves” van Tamiflu te kopen ter voorbereiding op een wereldwijde grieppandemie.

Destijds veroordeelden de media (die nog niet helemaal uitverkocht waren aan  Mr. Global ) de investeringen als  weggegooid geld .

Overheden hebben deze bizarre investeringen gedaan op basis van “onvolledige” gegevens, en dat is precies wat er is gebeurd met de laatste deal om Merck’s Molnupiravir aan te schaffen. En ik durf te wedden dat wanneer er meer gegevens naar buiten komen, opnieuw zal blijken dat regeringen miljoenen dollars aan belastinggeld hebben verspild.

Omgekochte politici verdiepen liever hun portemonnee dan een verstandig gezondheidsbeleid in te voeren of geld te investeren in de aanschaf en bevordering van vitamine D, wat niet alleen levens zou redden, maar ook zou helpen de geestelijke gezondheid te verbeteren in een  ernstig gebrekkige  bevolking die geteisterd wordt door angst en depressie.

Als expert op het gebied van functionele geneeskunde stelt Dr. Alex Vasquez in zijn  laatste blog :

…virale infecties en de angst en onwetendheid om hen heen zijn een geweldige manier geworden voor farmaceutische bedrijven om waardeloze medicijnen te verkopen aan hun omgekochte politici. Als we dat geld zouden besteden aan gezondheidsbevordering in plaats van aan angstbevordering, zouden we vrijer, sterker, gezonder zijn en zouden we onszelf bevrijden van de mentale slavernij van angst, onwetendheid en afhankelijkheid.”

Bovendien kan het  belang van zonlicht  niet genoeg worden benadrukt, want behalve dat het onze belangrijkste bron van vitamine D is, induceert het ook de productie van verschillende krachtige antivirale metabolieten die het lichaam helpen bij het bestrijden van ziekten.

Dit artikel zou niet compleet zijn zonder op zijn minst enkele van de corrupte transacties, rechtszaken en flagrante misdaden te noemen waar Merck in de loop der jaren bij betrokken is geweest. De meest flagrante van deze overtredingen, en een van de grootste schandalen in de medische geschiedenis, was de promotie van het bedrijf voor zijn ontstekingsremmende medicijn, Vioxx.

Tijdens zijn hoogtepunt verdiende Vioxx Merck  $ 2 miljard aan inkomsten per jaar  en schattingen hebben aangetoond dat ongeveer 25 miljoen patiënten het medicijn kregen voorgeschreven. In september 2004 werd Merck gedwongen om Vioxx terug te roepen omdat was aangetoond dat het ongunstige cardiovasculaire gebeurtenissen veroorzaakt, zoals hartaanvallen en beroertes.

Merck werd sloeg met een enorme class-action rechtszaak die werd uiteindelijk geregeld voor $ 4850000000 in 2007. Niet alleen Merck verdoezelen data suggereren de drug gevaarlijk was, dat ze illegaal gepromoot als een  “off-lab e l” behandeling  voor reumatoïde artritis , zonder enige indicatie van de doeltreffendheid ervan.

Volgens de getuigenis van Dr. David Graham, de Associate Director for Science and Medicine in FDA’s Office of Drug Safety,  veroorzaakte Vioxx 55.000 vroegtijdige sterfgevallen  door hartaanvallen en beroertes.

Zelfs jaren na het innemen van de medicatie ervaren patiënten vaak nog steeds problemen, wat aangeeft dat Vioxx mogelijk veel meer mensen heeft gedood dan de conservatieve schatting van Dr. Graham, die tenslotte werkt voor de FDA, de organisatie die verantwoordelijk was voor het beoordelen van de de veiligheid van het medicijn.

Na analyse van de Amerikaanse nationale sterftegegevens vanaf het jaar dat Vioxx werd vrijgegeven tot het jaar waarin het werd ingetrokken, kwam Ron Unz, uitgever van The American Conservative,  tot de verrassende conclusie  dat Vioxx mogelijk verantwoordelijk was voor tot 500.000 doden, vooral bij de oudere (65+) populatie.

Na het schandaal huurde Merck  de diensten in  van PR-bedrijf Burson-Marstellar (wiens  eerdere campagnes  onder meer het verbergen van genocide in Nigeria, het bestrijden van gezondheidsautoriteiten over de kwestie van tweedehandse sigarettenrook en het bagatelliseren van Apple’s misbruik van Chinese fabrieksarbeiders), om te helpen het publieke imago op te schonen en hen te laten gelden als een “ethische speler in de gezondheidszorg”.

En het lijkt te hebben gewerkt, want hier zijn we, 15 jaar later met een ander waardeloos – en mogelijk behoorlijk gevaarlijk – Merck-medicijn dat over de hele wereld wordt gepromoot als een behandeling voor “Covid-19”. Zoals te verwachten is , heeft de Britse regering nu  interesse getoond in Molnupiravir , en naar verwachting zullen nog veel meer landen dit voorbeeld volgen.

Maar de criminele geschiedenis van Merck gaat verder terug dan 1999 toen Vioxx in de schappen kwam, want al in de jaren zestig kreeg Merck te maken met controverse over zijn artritismedicatie, Indocin. Hoewel het medicijn was goedgekeurd door de FDA, werd later onthuld dat het medicijn  niet voldoende was getest  op werkzaamheid of bijwerkingen.

Minder dan tien jaar later bleek het medicijn DES (diethylstilbestrol) van Merck, waarvan wordt beweerd dat het miskramen zou voorkomen,  kankerverwekkend en veroorzaakte het gevallen van baarmoederhalskanker en andere gynaecologische aandoeningen. En als laatste (maar zeker niet de minste), in 2007, werd aangetoond dat Merck’s cholesterolgeneesmiddel, “Zetia”  , een leverziekte veroorzaakte , een risico dat Merck kende, die opzettelijk de vernietigende onderzoeksresultaten verzweeg.

Voordat ik dit artikel beëindig, wil ik een gedeelte citeren uit een van mijn eerdere artikelen met de titel  Big Pharma Power Vortex vs Zero Deaths From Vitamins , omdat ik denk dat het hier bijzonder relevant is:

Op het moment van schrijven is Molnupiravir nog niet goedgekeurd door de FDA. Merck heeft de FDA echter gevraagd om “nood”-goedkeuring te verlenen vanwege de vermeende effectiviteit van het medicijn. Gezien de beslissingen die tot nu toe door de FDA zijn genomen, samen met het feit dat de  financiering van farmaceutische bedrijven zoals Merck  75% van het FDA-budget voor geneesmiddelenbeoordeling uitmaakt, wat denkt u dan de kans dat de goedkeuring van Molnupiravir wordt verleend?

En zou u een arts vertrouwen die het u heeft voorgeschreven?