Dan maar liever de doodstraf

Wij leven in een beschaafd land en daar mogen we trots op zijn. Een land dat staat voor normen en waarden en een land dat zijn burgers beschermd tegen het kwaad. Een land van eer. Van jongs af aan zorgen wij ervoor dat de allerjongsten beschermd worden en zo hoort het. In een enkel geval gaat het fout. Dan vallen een aantal kleintjes, een slordige 83, per toeval in de klauwen van een monster als Robert Mikelsons. Een tragedie die je als kind en ouder nooit wil mee te maken. Een drama dat mensen levenslang met zich meedragen. Gelukkig kan je dat als beschaafd land nog enigszins rechtzetten met de enige juiste straf en dat is natuurlijk de doodstraf. We komen namelijk op voor de belangen van de slachtoffers. Toch? Helaas niet in het beschaafde Nederland. Hier komen we op voor het gajes, het vullis, het schorem. Voor de daders.

Wij leven in een beschaafd land en daar mogen we trots op zijn. Een land dat staat voor normen en waarden en een land dat zijn burgers beschermd tegen het kwaad. Een land van eer. Wij beschermen de allerzwaksten. In Nederland krijgen kinderen zwemles en dat is maar goed ook. Dat tientallen zwakbegaafde kinderen in de klauwen zijn gevallen van de notoire smeerpijp Benno Larue is een gevalletje overmacht. Laten we blij zijn dat wij dat als beschaafd land middels ons rechtssysteem recht kunnen zetten. Dan doe je recht aan de slachtoffers en hun familie en omgeving. Met de enige juiste straf: de doodstraf. We zijn immers een beschaafd land dat opkomt voor de belangen van de slachtoffers. Toch? Helaas niet in het beschaafde Nederland. Hier komen we liever op voor het gajes, het vullis, het schorem. Voor de daders.

Wij leven in een beschaafd land en daar mogen we trots op zijn. Een land dat staat voor normen en waarden en een land dat zijn burgers beschermd tegen het kwaad. Een land van eer. Eerder veroordeelde monsters horen nooit meer terug te keren in onze samenleving. Gelukkig maar. Helaas voor de vriend, de familie en de naaste omgeving van Anne Faber wist de recidiverende psychopaat Michael Panhuis door de mazen van het linkse net te glippen. Want volgens idealistische linkse idioten verdiende Michaeltje nog een kans. Onze zielige Michael. Met alle dramatische gevolgen van dien. Goedmaken kan niet meer, maar als rechtsstaat zou je met de doodstraf de ondraaglijke pijn nog enigszins kunnen verzachten. Toch? Helaas niet in het beschaafde Nederland. Hier komen we liever op voor het gajes, het vullis, het schorem. Voor de daders.

Wij leven in een beschaafd land en daar mogen we trots op zijn. Een land dat staat voor normen en waarden en een land dat zijn burgers beschermd tegen het kwaad. Een land van eer. Héél af en toe faalt ons linkse knuffel en pamper systeem en begint een psychopaat bewust mensen neer te knallen in een tram. Een kniesoor die daar op let. Kansenpareltje Gökmen Tanis werd al verdacht van poging tot inbraak in een vrachtauto, winkeldiefstal, belediging, bedreiging en het bespugen van een agent en rijden onder invloed. Ook moest deze toekomstige atoomgeleerde zich begin 2019 nog voor de rechter in Utrecht verantwoorden in verband met een verkrachtingszaak. Slachtoffer werd meerdere malen verkracht, bedreigd en geslagen. Laat ik het zo zeggen: Gökmen is een schoolvoorbeeld van de doodstraf. Toch? Let op mijn woorden: dit stuk gajes, vullis en schorem mag de rest van zijn leven op onze kosten een lange neus trekken naar de nabestaanden van de slachtoffers. Leve de dader.