De Amerikaanse Deep State zou eerder de Republiek opofferen dan weer verliezen van Donald Trump

Je zou echt denken dat het Amerikaanse volk het inmiddels wel zou hebben begrepen. Nauwelijks siste Russiagate eruit als een natte knaller deden de Democraten, volkomen onverschillig voor de verschrikkelijke gevolgen, een andere brandbom op het openbare plein werpen. Vroeg of laat moet er iets ontploffen, en misschien is dat al gebeurd.

Terwijl Amerikanen de brutale zweepslag ervaren van het overgaan van de Mueller-sonde naar presidentiële beschuldiging binnen enkele dagen, zijn alle pretenties van democratische procedures om het showproces te leiden uit de clownauto gegooid. Met de boot-likkende media om hun grillen en luim te ondersteunen, slepen de Democraten de Republiek naar de rand van vernietiging terwijl ze dreigen de 45e POTUS neer te halen, en zonder een enkele getuige in het dok.

Adam Schiff now doesn’t seem to want the Whistleblower to testify. NO! Must testify to explain why he got my Ukraine conversation sooo wrong, not even close. Did Schiff tell him to do that? We must determine the Whistleblower’s identity to determine WHY this was done to the USA..

— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) October 14, 2019

Vorige maand zei Adam Schiff, voorzitter van de House Intelligence Committee, dat de identiteit van de duistere klokkenluider die tweedehands details onthulde van een oproep tussen Trump en de Oekraïense president Volodymyr Zelensky, ‘zeer binnenkort’ openbaar zou worden gemaakt. wees de vijfde ‘Pinokkio’ die in bijna even veel dagen aan Schiff wordt toegekend.

Zondag zei de waarheidgestoorde senatorde klokkenluider in het hart van het beschuldigingsonderzoek van de Democraten zou misschien niet getuigen voor de rechtbank over zorgen over de veiligheid van het individu. Dat zielige excuus zou evenveel de toorn van de reguliere media moeten opwekken als het de toorn van de regering Trump heeft opgelopen. Bovendien verlaagt het het onberekenbare offer dat elke klokkenluider aanneemt wanneer hij zijn identiteit verbindt aan explosieve onthullingen; zonder hun identiteit publiekelijk bekend, dragen de claims niet hetzelfde gewicht. Tenzij de klokkenluider volledig bereid is zijn carrière en gevangenisstraf te verliezen, net als Edward Snowden en Chelsea Manning en vele anderen, zal een wolk van twijfel voor altijd blijven hangen over de claims, en nog meer in de Oekraïense affaire omdat we het hebben over niets meer dan horen zeggen.

After almost two months of making a huge deal about the #Whistleblower testimony that would actually #impeach @realDonaldTrump…now @RepAdamSchiff says:

"we don’t need the whistleblower who wasn’t on the call to tell us what took place during the call"https://t.co/Qj0lDBi17A

— Sara A. Carter (@SaraCarterDC) October 14, 2019

Schiffs beruchte opschudding eindigde daar niet. Hij citeerde eigenlijk Trump’s openhartigheid bij het vrijgeven van het volledige transcript van het gesprek als een andere reden waarom de ‘moedige’ klokkenluider volledige anonimiteit zou moeten genieten. Hierdoor verschijnt Trump bijna als de klokkenluider.

“Aangezien we het oproeprecord al hebben, hebben we de klokkenluider die niet aan de lijn was niet nodig om ons te vertellen wat er tijdens de oproep plaatsvond,” zei Schiff in een interview op Face the Nation van CBS. Met andere woorden, Trump was gedoemd verdoemd te worden als hij het transcript zou vrijgeven of niet.

De vastberadenheid van de democraat om Trump ten val te brengen werd eerder bevestigd toen Schiff nog een leugen kreeg.

Op 16 september vertelde de Democratische Senator aan Anderson Cooper van CNN dat hij de identiteit van de klokkenluider niet kende. Hij herhaalde dezelfde claim de volgende dag toen hij MSNBC’s Morning Joe vertelde dat noch hij, noch zijn staf “rechtstreeks met de klokkenluider had gesproken.” Het is nu bekend dat zijn claims leugens met kale gezichten waren en serieus genoeg om de beschuldigende clown te brengen auto stopt gierend. Toch worden de regels van het spel, zoals keer op keer bewezen, altijd aangepast aan de Democraten. In feite heeft de klokkenluider mogelijk een misdrijf begaan omdat hij in zijn of haar officiële klacht niet had bekendgemaakt dat hij de informatie eerst onder de aandacht had gebracht van de voorzitter van de House Intelligence Committee, Adam Schiff.

Schiff hoeft zich echter geen zorgen te maken, omdat de media niet reageren op Democratische overtredingen met bijna dezelfde hoeveelheid hysterie als bij de Republikeinen, wat verklaart waarom Trump een voortdurende zware strijd vecht.

Dit is waar de drang naar beschuldiging een gevaarlijke onderneming voor de Democraten wordt. De mensen zijn niet dom en het vereist niet het slimste politieke instrument om te begrijpen dat de weegschaal zwaar wordt gewogen ten gunste van de Democraten. Van Hillary Clinton ontsnapte aan de straf voor het gebruik van haar thuiscomputer om geheime overheidsdocumenten te sturen, tot voormalig vice-president Joe Biden die opschepte over het regelen van een pro-quo van een miljard dollar met Kiev om Oekraïne’s hoogste officier van justitie te ontslaan, die toevallig de zoon van Biden, Hunter, onderzocht , de Democraten hebben zelden iets te vrezen wat betreft gerechtigheid. Toch is deze speciale status zeker niet onopgemerkt gebleven; met sociale media die een revolutie teweegbrengen in het ‘stadsplein’, zijn de flagrante hypocrisies en regelrechte misdaden voor iedereen duidelijk.

https://twitter.com/RealJack/status/1183725283700031488

Net zoals Russiagate een opvallende poging was van de kant van de Democraten en hun schoothondjes om de aandacht af te leiden van de inhoud van Clinton’s e-mails, en niet te vergeten de identiteit van de leaker (in tegenstelling tot de ‘Russische hackers’, dat wil zeggen), Ukrainegate is een wanhopige poging om de aandacht te richten op een onschadelijk telefoongesprek tussen twee staatsleiders om het nieuws van corruptie op het hoogste niveau van de Obama-regering te begraven, tot en met niet alleen Joe Biden, maar voormalig staatssecretaris John Kerry ook. Met andere woorden, we hebben het over een obstructie van rechtvaardigheid op een verbijsterende schaal, en die alleen kon worden weggenomen met de volledige steun van de reguliere media. Een vrijdenkende, onafhankelijke journalistieke gemeenschap zou lang geleden zulke fouten hebben gemaakt.

Opdat niemand het vergeet, zijn de Democraten onderzocht door procureur-generaal Bill Barr en de federale officier van justitie John Durham. Deze twee reizen momenteel de wereld rond in een poging om te bepalen “in hoeverre een aantal landen, waaronder Oekraïne, een rol hebben gespeeld in het contra-inlichtingenonderzoek gericht op de Trump-campagne tijdens de verkiezingen van 2016,” zei woordvoerder van het ministerie van Justitie Kerri Kupec in een verklaring op 25 september.

In feite begon de ‘missie’ van Barr en Durham in mei, lang voordat de rook en de spiegels van weer een andere ‘overtreding’ van Trump zich voordeden in de woonkamer in het hele land. Hoewel elke Amerikaan van het onderzoek naar beschuldiging heeft gehoord, realiseren weinigen zich dat de Democraten worden onderzocht voor veel grotere misdaden als ze schuldig worden bevonden, dat wil zeggen. Nu, in het geval dat Barr en Durham proberen hun bevindingen aan het publiek te presenteren, zullen de Democraten met één vervolgde stem schreeuwen dat Trump probeert ‘gerechtigheid te belemmeren’, wat zeker de grootste ironie is gezien de bron.

Met andere woorden, er zijn twee voertuigen – één gevuld met Democraten, de andere Republikeinen – die met een hoge snelheid naar een kruising rijden en geen van beide lijkt bereid zich aan de ander over te geven. Dit is de situatie waarmee Amerika op dit moment wordt geconfronteerd: een ineenstorting van epische, dodelijke proporties, mogelijk op gelijke voet met zijn eerste burgeroorlog. Zo’n schijnbaar onvermijdelijke gebeurtenis zou echter nooit op afstand mogelijk zijn geweest als de media een eerlijke en rechtvaardige aanbieder van nieuws en informatie waren geweest, in tegenstelling tot een aanstichter en provocateur van de eerste orde.

Nu, als de Democraten de beschuldiging krijgen waar ze van dromen sinds ze de presidentsverkiezingen van 2016 verloren, zal ten minste 50 procent van het Amerikaanse publiek heel goed begrijpen dat de schalen van rechtvaardigheid tegen hen zijn gekanteld. Dat zal het moment zijn waarop de Verenigde Staten gedwongen worden om hun ergste crisis in vele jaren het hoofd te bieden, simpelweg omdat de Democraten zo bang zijn geworden voor een langdurige politieke technologie die bekend staat als ‘vrije en eerlijke verkiezingen’.