Fidel Castro had een koers voor Cuba gecharterd om ervoor te zorgen dat het eiland volledig werd bevrijd van de Amerikaanse koloniale invloed en inmenging. De Cubaanse ambassadeur bij de VN, Ana Rodriguez, nam deel aan het Zesde Comité van de VN tijdens een debat over “Manieren om internationaal terrorisme uit te bannen” en herinnerde eraan dat het eiland daardoor een doelwit was van Amerikaanse terreur; laatstgenoemde sponsorde Cubaanse dissidenten zoals Orlando Bosch en Luis Posada Carriles om aanslagen op Cuba uit te voeren.
Oktober markeert de 44 ste verjaardag sinds de explosie van een Cubana Airlines vlucht van de westkust van Barbados, waarbij 73 mensen uit Cuba, Noord-Korea en Guyana hun leven verloren. Alleen de terroristen die de bommen plaatsten, Freddy Lugo en Hernan Ricardo Lozano, beiden Venezolaans, werden gearresteerd en vervolgd in Trinidad, waarbij zowel Bosch als Carriles betrokken waren in hun getuigenis.
De Venezolaanse regering was op de hoogte van de activiteiten van Bosch in Venezuela en stond hem toe geld in te zamelen voor terreuractiviteiten, op voorwaarde dat dergelijke activiteiten niet in het land zouden plaatsvinden. In Venezuela zinspeelde Bosch ook op zijn betrokkenheid bij de moord op de Chileense econoom en diplomaat Orlando Letelier in Washington – een misdaad die de VS dwong hun openlijke steun aan de Chileense dictator Augusto Pinochet te heroverwegen.
Beschermd door de CIA genoten Bosch en Carriles van hun straffeloosheid. De terreuraanslag werd door Lozano aan Bosch meegedeeld, die de eerste belde en zei: “Een bus met 73 honden ging van een klif.”
Declassified CIA documenten onthullen de CIA had kennis van het plan op te blazen een Cubana vliegtuig al in juni 1976 en dat ondanks de kennis van het plan, het agentschap niet de aandacht van de Cubaanse regering. Carriles kwam in 1961 bij de CIA en werd door het bureau getraind in sloop, terwijl hij in hetzelfde decennium ook paramilitair trainer werd. In 1974 had de CIA de aanwerving van Carriles beëindigd, hoewel hij tot 1976 een rol als informant behield.
De dubbele maatstaf van de VS als het gaat om terrorisme heeft veel te maken met de interpretatie van democratie en hoe het concept kan worden gebruikt om uitbuiting en macht te vergemakkelijken. Een land dat als ondemocratisch wordt beschouwd alleen maar omdat het een ander politiek en bestuurssysteem volgt, zoals Cuba, is onderhevig aan door de VS gesteunde terreur in naam van de democratie. Op deze manier stelt de Amerikaanse regering zichzelf en haar acties vrij van de terreurclassificatie.
De explosie van Cubana Airlines vond plaats in een context van voortdurende sabotage van de VS tegen Cuba. Sinds 1959 pasten de VS verschillende tactieken toe om de Cubaanse revolutie te verslaan – tussen 1959 en 1997 werden 5.780 terreuracties tegen Cuba uitgevoerd door de imperialistische macht, waaronder bombardementen, biologische oorlogvoering, economische sancties en steun voor paramilitaire groeperingen. Terwijl de invasie van de Varkensbaai bekend zal blijven als de meest openlijke door de CIA gesteunde operatie om Fidel Castro neer te halen, zijn de VS verwikkeld in een proces van vernietiging van een revolutie in een land dat ook een revolutie teweeg heeft gebracht in het onderwijs en dat zich niet vrijwillig zal onderwerpen aan externe druk.
Noam Chomsky merkte ooit op dat Cuba meer dan enig ander land het doelwit is van Amerikaanse terreur. De Argentijnse revolutionair Ernesto Che Guevara, die naast Fidel deelnam aan de Cubaanse Revolutie, maakte duidelijk dat Cuba niet zou toegeven aan Amerikaanse uitbuiting, zoals andere landen in de regio deden. De VS kozen voor de sabotageroute, waardoor de CIA kon deelnemen aan geheime activiteiten die erop gericht waren Cuba te destabiliseren, inclusief toestemming om Fidel te vermoorden, gezien de geconstrueerde straffeloosheid en onverantwoordelijkheid van het bureau door plausibele ontkenning; de laatste beschermt de Amerikaanse regering tegen elke toekomstige openbaarmaking van de acties van de CIA.
Bosch en Carriles stierven zonder gerechtigheid voor hun terreuractiviteiten tegen Cuba. Ondertussen, eerder dit jaar, overwogen de VS Cuba op de lijst van staatssponsors van terrorisme te plaatsen, voornamelijk vanwege de diplomatieke steun aan de Venezolaanse president Nicolas Maduro tegen de Amerikaanse ondermijning in het land. Sinds de revolutie heeft Cuba zijn internationalistische, niet-gewelddadige benadering van de politiek gehandhaafd, in tegenstelling tot de VS, die macht alleen begrijpt in termen van geweld en onderwerping. De terreuraanslag van het Cubaanse vliegtuig moet worden herinnerd in termen van verloren levens en nabestaanden. Politiek gezien, net als andere door de CIA gesteunde acties tegen het eiland, is de verjaardag ook een herinnering aan hoe de revolutie van Cuba heeft doorstaan in het licht van het Amerikaanse geweld.
Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, wil je ook onze berichten zoveel mogelijk delen dit is voor ons van levensbelang, hartelijke dank en veel leesplezier. Steun Indignatie via PayPal veilig en simpel.