De dood van Abu Bakr al-Baghdadi wist de mislukking van het buitenlandse beleid van Trump (of de overwinning van Rusland) niet weg

In het bijzonder kan Trump niet stoppen met het verzenden van geschenken aan de Russische president Vladimir Poetin. Op dit punt geloven zelfs de Russen niet in hun geluk.

Een dodelijke inval onder leiding van de VS in het noordwesten van Syrië heeft ’s werelds meest gezochte terrorist , oprichter en leider van de Islamitische Staat, Abu Bakr al-Baghdadi, vermoord die naar verluidt zichzelf met een zelfmoordvest tot ontploffing heeft gebracht. Op Twitter en tijdens een opvallende persconferentie op zondagochtend kraaide president Donald Trump de overwinning.

Something very big has just happened!

— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) October 27, 2019

Ongetwijfeld zal de president dit moment gebruiken om zo lang mogelijk zijn triomfen over zijn buitenlands beleid rond te bazuinen. Het is pas afgelopen woensdag, als we ons herinneren, dat de president in het Witte Huis stond en zijn Syrische beleid tot een groot succes verklaarde . Op dat podium en op Twitter pochte en opschepte en claimde dat hij zijn stilzwijgende inzet van een Turkse invasie van Syrië – een bloedbad van Koerdische bondgenoten in Amerika – was afgewend en een permanent staakt-het-vuren bereikt . Gezien deze vermeende vrede zouden de VS alle sancties tegen Turkije opheffen , zei hij.

Maar ondanks Trump’s grootsheid en ondanks zelfs dit laatste, legitiem positieve nieuws over Abu Bakr al-Baghdadi, zijn de afgelopen weken geen collectief succes geweest. Ze zijn eerder een zegen geweest voor de tegenstanders van Amerika en een catastrofe voor zijn vrienden.

Belangrijk is dat Trump, al dan opzettelijk of niet, gewoon kan stoppen met het sturen van waardevolle geschenken naar de Russische president Vladimir Poetin. Op dit moment kunnen zelfs de Russen het geluk van Poetin niet geloven. Omdat de ontwikkelingen die deze maand de Verenigde Staten en het Midden-Oosten overstijgen allemaal ten goede komen aan het Kremlin en de Russische macht. Nog beter, althans vanuit het perspectief van Poetin, werden ze verkregen tegen minimale kosten.

Poetin’s dragers konden zich niet voorstellen dat het allemaal zo mooi zou worden, maar ze hadden een voorgevoel. Op de dag dat Trump de verkiezingen van 2016 won, brak het door Poetin gedomineerde parlement uit in applaus ; euforische wetgevers (letterlijk) beschonken met champagne . Drie jaar later zien de vieringen er steeds actueler uit.

Het besluit van Trump om Amerikaanse troepen uit Syrië terug te trekken en zijn ogenschijnlijke afpersing van Oekraïne zijn slechts de laatste in een lopende band van acties die de geopolitieke doelen van Poetin bevorderen. Moskou, dat al vele jaren samenwerkt met Trump , wil dat de VS afstand doen van haar wereldwijde invloed zodat Rusland kan stijgen en de mondiale machtsverhoudingen kan veranderen. Poetin wil dat het Westen verdeeld en dus verzwakt wordt voor hetzelfde doel; iets dat Trump heeft bereikt. En Poetin wil echt dat de democratie, in de VS en elders, er chaotisch en onaantrekkelijk uitziet, zodat zijn autocratische methoden er in vergelijking betrouwbaar en wijs uitzien, waardoor zijn greep op de macht wordt versterkt.

Toen Trump het Midden-Oosten in beroering stortte met zijn aankondiging dat de VS de weg zou vrijmaken voor de militaire ambities van president Recep Tayyip Erdogan in Syrië, waren zelfs zijn grootste voorstanders in de VS gealarmeerd. Republikeinse senator Lindsey Graham noemde het ” de ergste fout van zijn presidentschap”. Meerderheidsleider Mitch McConnell, RK.Y., zei: “een snelle terugtrekking van Amerikaanse troepen uit Syrië zou alleen Rusland, Iran en het Assad-regime ten goede komen.”

De Russen waren het daar volkomen mee eens.

Columnist Mikhail Rostovsky schreef in het Moskou-dagblad Moskovsky Komsomolets en verklaarde dat “Trump’s totaal verkeerd ingeschatte, roekeloze en tegenstrijdige acties” neerkwamen op “een onverwachte loterijwinst ” voor Rusland, dat “automatisch de invloed van Rusland op de wereld verhoogt.” Wat de VS betreft, hij merkte in verbijstering op, het was onduidelijk wat Washington precies had bereikt. “Amerika verloor zijn weg op klaarlichte dag,” zei hij, volgens een vertaling gepubliceerd door de BBC.

Has Trump played into Moscow's hands in Syria? Russian papers today: “Trump's mistake is an unexpected lottery win for Russia"
"Trump's reckless actions strengthened Moscow’s position in Middle East"
“The oversized giant, America, lost its way in broad daylight" #ReadingRussia pic.twitter.com/tDjJJSEwrL

— Steve Rosenberg (@BBCSteveR) October 16, 2019

Het besluit van Trump om een ​​pad te openen dat gunstig is voor zowel Turkije als de Syrische president Bashar al-Assad, een Russische bondgenoot, heeft gewoon geen zin voor de Verenigde Staten. Ik geloof bijvoorbeeld dat het meer uitleg vereist.

Maar met de VS grotendeels buiten beeld in Syrië, wordt Rusland de belangrijkste machtsmakelaar. Poetin is de man om te zien, en degene wiens gunst Turkije, Iran, Assad en de Koerden zullen zoeken. Poetin heeft geprobeerd van Moskou een grote internationale speler te maken, waarbij het Kremlin in Venezuela en Sudan betrokken is, terwijl hij voet aan de grond probeert te krijgen in Latijns-Amerika en Afrika. En deze interventies geven consequent de voorkeur aan tirannen – Poetin heeft recentelijk onder andere de Venezolaanse president Nicolas Maduro en de afgezette heerser Omar al-Bashir gesteund.

De crisis in Syrië explodeerde te midden van de andere gigantische chaos van Trump in Oekraïne. Ook daar stemt Trump’s uitbuiting van zijn presidentiële bevoegdheden overeen met de doelen van Poetin.

Rusland heeft gevochten om te voorkomen dat Oekraïne een volledig onafhankelijke natie wordt sinds het uiteenvallen van de Sovjet-Unie en heeft daar al jaren corrupte regimes ondersteund. Trump’s campagnevoorzitter Paul Manafort kreeg miljoenen mensen die een corrupte door het Kremlin gesteunde president hielpen om in functie te blijven – totdat de Oekraïense protesten hem naar Rusland in ballingschap dreef . Nadat de Oekraïners die boeien hadden afgeworpen, viel Poetin het Oekraïense schiereiland Krim binnen en annexeerde het pro-Russische opstandelingen in een separatistische oorlog langs de grens tussen Rusland en Oekraïne.

Jarenlang hebben de VS de Oekraïense hervormers gesteund die hunkerden om corruptie op te ruimen en de brutaliteit van Rusland te weerstaan. Maar de acties van Trump hebben de Amerikaanse belangen opnieuw geschaad terwijl ze Rusland dienden.

Ten eerste omvat een deel van het schandaal de poging van Trump om een ongegronde theorie te promoten die suggereert dat Oekraïne, en niet Rusland , zich bemoeide met de presidentsverkiezingen van 2016. De bemoeienis van Rusland namens Trump is grondig vastgesteld . Maar Trump heeft herhaaldelijk de kans aangegrepen om deze intelligentie in twijfel te trekken. Eerst koos hij de kant van Poetin en tegen de Amerikaanse inlichtingendienst door te ontkennen dat Rusland zich bemoeide. Toen kocht hij een wilde complottheorie die beweert dat het Oekraïne was die de verkiezingen had gehackt en tegen Trump werkte om Democraten te helpen.

Het achterhouden van militaire hulp hielp pro-Russische jagers in het oosten van Oekraïne te versterken en belemmerde een jonge regering die de corrupte invloed van Rusland en het eigen chronische transplantatieprobleem van Oekraïne wilde aanpakken.

Ondertussen heeft Trump’s persoonlijke advocaat Rudy Giuliani de VS geopend voor meer invloed van Rusland. Giuliani-medewerkers Lev Parnas en Igor Fruman , die nu in de gevangenis zitten, zouden naar verluidt politiek geld hebben witgewassen van aan het Kremlin gekoppelde figuren en banden hebben met de Russische maffia (die zelf banden met het Kremlin zou hebben.) Het is niet onredelijk te geloven dat Poetin een hand heeft gehad in het beleid van Trump in Oekraïne.

De Republikeinse Partij, een traditionele waakhond tegen de ontwerpen van Moskou, is onlangs een Trumpian schoothondje geworden, met haar leiders routinematig Moskou verdedigen door Trump’s “Rusland Hoax” -meme te parrotten . Dit is op zichzelf een geschenk voor Poetin.

Op een iconische foto die eerder deze week is genomen , zien Trump en House Speaker Nancy Pelosi ruzie in het Witte Huis. Op de vraag wat er gebeurde op het moment dat de foto werd genomen, zei Pelosi: “Ik zei waarschijnlijk ‘alle wegen leiden naar Poetin ‘.” Dat is wat het bewijs suggereert, en en de reden dat Poetin en zijn vrienden waarschijnlijk veel meer zullen hebben champagnetoosts in hun toekomst. En we moeten niet toestaan ​​dat Trump de dood van een terrorist gebruikt – hoe goed nieuws het ook moge zijn – probeer ons af te leiden van zijn ware staat van dienst in het buitenland.