Indignatie redactie 
De EU wil nagaan of er een Europees eigendomsregister kan worden opgezet. Het verklaarde doel is het bestrijden van witwassen en belastingontduiking. Maar het project is politiek explosief. Wordt de koers uitgezet voor algemene, EU-brede onteigeningsacties?
De huidige crisis wordt door de Europese Unie slim gebruikt om impopulaire regelingen te creëren. Naast de constante strijd tegen contant geld en de inmiddels ingevoerde cashcap, wordt nu de haalbaarheid onderzocht van een centraal vermogensregister. Op 16 juli 2021 heeft de Europese Commissie – midden in de vakantieperiode, zonder ophef – deze studie kenbaar gemaakt. Alleen oppervlakkig gaat het om witwassen en belastingontduiking, in werkelijkheid gaat het om totale controle, toezicht en onteigening.
Op 2 augustus schreven we op Indignatie o.a. het volgende:
“De Europese Commissie onderzoekt "mogelijkheden voor het verzamelen van informatie over het opzetten van een vermogensregister, dat vervolgens kan worden opgenomen in een toekomstig politiek initiatief". Alle informatie over verschillende bronnen van eigendom moet worden gekoppeld, inclusief kunstwerken en goud. En de digitale euro komt er aan – de vraag is alleen: wanneer.”
Brussel plant dus een EU-breed register van activa waarin informatie over bankrekeningen, effecten, bedrijfsbezit of inschrijvingen in het kadaster zou kunnen worden samengebracht. Inmiddels begint Duitsland wakker te worden (nu de rest van de EU nog) en neemt bij onze oosterburen de weerstand tegen dit plan toe.
Volgens de technocraten in Brussel zou een dergelijk register kunnen zorgen voor meer transparantie in de bestrijding van financiële criminaliteit. Dat beweert althans een woordvoerder van de Europese Commissie. Een EU-breed systeem zou de bestaande vermogensregisters van de lidstaten kunnen koppelen en zo de autoriteiten in staat stellen om grensoverschrijdende toegang tot informatie te krijgen.
Zo ver is het nog niet, benadrukt de woordvoerder, de definitieve beslissing laat nog even op zich wachten, maar de nieuwe stappen naar de voltooiing van de fascistische EU-heilstaat zijn alvast gezet. Vorige maand werd de opdracht gegeven voor een haalbaarheidsstudie- lees ons eerdere artikel (link bovenstaand).
Het basis-idee klinkt goed, maar in plaats van zich te concentreren op rijke mensen en bedrijven, wil Brussel “het grote sleepnet gebruiken en alles wat beschikbaar is over de rijkdom van alle burgers met kleine tot middelgrote rijkdommen samenbrengen in een enorme genetwerkte database”. Maar zoals bekend weten de vetste vissen altijd de mazen in welk net dan ook wel te vinden…..
De Duitse europarlementariër Markus Ferber vindt ook dat “de Europese Commissie haar doel opnieuw voorbij schiet met haar overwegingen voor een Europees register van activa”. De strijd tegen witwassen en belastingontduiking is een belangrijke politieke prioriteit, “maar het creëren van de transparante burger gaat te ver.” Vanuit de politiek in Duitsland is eerder kritiek geuit dat de EU te veel controle zou kunnen krijgen door het verzamelen van gegevens. “De EU-bureaucraten willen van de Duitsers steeds transparantere burgers maken”, zegt Martin Böhm, woordvoerder van de AfD-parlementaire fractie in het Beierse staatsparlement. AfD en CSU vrezen dat Brussel ook liquide middelen zal willen opnemen en uiteindelijk ook cash zal willen aanpakken (hoewel dat volgens ons nu ook al gebeurt, maar dan op een ander vlak).
De Oostenrijkse europarlementariër Harald Vilimsky (FPÖ) vroeg de Europese Commissie om een in juli gelanceerde aanbesteding voor een haalbaarheidsstudie naar het eigendomsregister in te trekken. “Het idee dat de financiële en vermogenssituatie van elke burger met een druk op de knop beschikbaar zou moeten zijn voor een centrale autoriteit is meer dan vreemd”, bekritiseerde de politicus de EC in een tv-uitzending.
Het is nog maar de vraag of het beoogde EU-eigendomsregister echt zijn doel zal treffen. Dit register maakt het voor criminelen ongetwijfeld moeilijker om hun geld wit te wassen binnen de EU, maar niet buiten de EU. Ook wordt de invoering van een bovengrens van 10.000 euro voor contante transacties gepland. Het wordt voor individuele burgers steeds moeilijker om activa te kopen of te verkopen zonder overheidstoezicht (bemoeienis).
Volgens de aanbesteding zouden inschrijvingen in het kadaster, handelsregister of informatie over stichtingen gebundeld kunnen worden. Daarnaast wordt onderzocht of bestaande gegevens over activa zoals kunstwerken, cryptovaluta, goud of onroerend goed kunnen worden meegenomen. Volgens de aanbesteding van de studie kan het resultaat “worden verwerkt in een toekomstig politiek initiatief“.
De gevolgen, mocht het register er echt komen, liggen voor de hand. Zo zouden politiek onwelgevallige burgers – er moeten niet alleen criminelen bij zijn – het in de toekomst veel moeilijker kunnen hebben om hun activiteiten voort te zetten. Dit kunnen bijvoorbeeld onderzoeksjournalisten zijn of klokkenluiders die worden bedreigd met meer gerichte represailles. Vandaag de dag wordt door regeringen en de EU al alles in het werk gesteld om klokkenluiders monddood te maken, dus dat belooft nog wat.
Daarnaast zou zo’n register natuurlijk ook de gewone burger raken, die uiteindelijk tot op de cent wordt gescreend. De EU zou genoeg andere, minder uitgebreide opties hebben om bijvoorbeeld belastingontduiking tegen te gaan, zoals het opdrogen van belastingparadijzen binnen de EU. Maar daar vinden de EU-regeringsleiders dwarsligger Mark Rutte op hun weg.
De aanpak van de Europese Commissie is bepaald niet nieuw: toch doet de georganiseerde misdaad in Italië het nog steeds goed. De “eervolle samenleving” heeft kennelijk lang geleden andere wegen en middelen gevonden. Met een vergelijkbare naïviteit wordt door Brussel ook gedacht aan een wereldwijd vermogensregister.
Het plan wat men voor ogen heeft kan evenwel voor Brusselse ambtenaren gunstig uitpakken. Over ongeveer de helft van het inkomen van hen wordt belasting ingehouden. Met tal van financiële bonussen kan een gemiddelde ambtenaar zijn inkomen verdubbelen. Dit extra inkomen wordt ook wel “schaduwinkomen” genoemd. Dit “belastingparadijs” voor ambtenaren ligt niet op een afgelegen eiland, maar is officieel wettelijk goedgekeurd. Daarom heeft de vraag naar een wereldwijd vermogensregister een bijsmaak. Met name ambtenaren, rechters en federale ministers verbeteren vaak hun salaris met een belastingvrij schaduwinkomen. Een globaal register van activa zou hen geruisloos voorbijgaan. Tegelijkertijd willen ze geen hogere belastingen of sociale premies betalen over hun eigen inkomen: wie het dichtst bij het vuur zit warmt zich namelijk het best. Evenzo blijft de verspilling van belastinggeld onaangetast. De prioriteiten van fiscale eerlijkheid zijn daarom erg eenzijdig: kritiek is daarom ook op zijn plaats.
Vooral de Europese Unie kan gemakkelijk verwijzen naar haar eigen “belastingparadijzen”. Het komt erop neer dat een vermogensregister alleen de lagere- en de middenklasse zou treffen. Vooral omdat in Italië een dergelijke regel alleen geldt voor bijzonder ernstige misdrijven en hiervoor een definitieve rechterlijke uitspraak nodig is.
Maar in plaats van het gebruiken van de huidige middelen richt de Europese Commissie zich blijkbaar liever op alomvattende transparantie (voor zover dat bij hen bestaat – het is dan ook sarcastisch bedoeld). De spanning tussen vrijheid en veiligheid zou een beetje verschuiven ten gunste van veiligheid – en ten nadele van de transparante burger. Er moet echter ook worden opgemerkt dat het project nog aan het begin staat – en de loutere haalbaarheid van een dergelijk register betekent niet dat het uiteindelijk zal worden uitgevoerd. Maar de eerste stappen zijn gezet….. wat betekent dat de voornemens wèl in die richting wijzen.
Aan de hand van het europabrede Groene Paspoort ervaren we momenteel hoe moeizaam en vervelend het is om alle EU-lidstaten op één lijn te krijgen. Zo is er ondanks alle inspanningen nog steeds geen EU-breed transparantieregister van economische eigendommen. Om dit te doen zouden sommige EU-leden eerst een nationaal register moeten invoeren. Ook de EU-brede lijst van alle belangrijke openbare ambten waarin de witwasrichtlijnen voorzien is verzonken in de stortvloed aan regelgeving. Zelfs onder het mom van witwaspreventie verzanden ideeën verifieerbaar. We kunnen ons niet voorstellen dat het idee van een Europees register van activa een stille dood zal sterven. Voor de EU is dit idee van een nieuwe schier onuitputtelijke geldbron waarschijnlijk te verleidelijk.
Het is geen geheim dat de Europese nationale begrotingen krap zijn. Het is ook algemeen bekend dat de Europese Centrale Bank de EU-lidstaten financiert door middel van obligatieaankopen. Wat dit laatste betreft: natuurlijk is er een goede reden waarom het de ECB verboden is om rechtstreeks overheidsbegrotingen te financieren. Daarom hebben de boven ons gestelden een truc bedacht: banken treden op als “tussenpersonen”. Banken kopen staatsobligaties en de ECB koopt deze staatsobligaties vervolgens per ommegaande van de banken. Zo gemakkelijk omzeilt de EU haar eigen wetten.
De economische gevolgen van de corona-crisis zijn en blijven erg kostbaar. Ook de uitvoering van de Green Deal-plannen van Hans Brusselmans kost miljarden euro’s. Te midden van deze zorgen over de begroting overweegt de Europese Commissie uiteraard een Europees register van activa. Krijgt u ook een misselijk gevoel?
Dankzij de verkrapping van de begrotingssituatie van de EU-landen als gevolg van de corona-crisis wordt nu blijkbaar een nog harder tempo gehanteerd. Versnelde activaverschuivingen en een steeds onverantwoorde toename van de geldhoeveelheid als gevolg van het nulrentebeleid en de waanzin van het opkopen van obligaties maken de volgende (hyper)inflatie, inclusief een financiële crash, slechts een kwestie van tijd. En voordat alles instort, willen de moderne roofridders in de vorm van de Europese financiële autoriteiten absoluut een inventaris opmaken en weten van wie hoeveel er moet worden gestolen. Want bijna niemand twijfelt eraan dat er nieuwe soorten “onroerendgoedbelastingen” moeten komen als onvermijdelijk gevolg van het schuldensocialisme dat vandaag al realiteit is. Onze eigen, door corona veroorzaakte hoge staatsschulden, maar ook de Target 2-saldi met hun biljoenen risico’s, zullen uiteindelijk alleen kunnen worden opgevangen door feitelijke onteigeningen.
Het wordt spannend om te zien welke ideeën de auteurs van het onderzoek hebben met betrekking tot het vastleggen van anonieme bezittingen die in de privé-woonkamer aan de muur hangen, discreet worden opgeborgen in hun eigen kluis of geheim worden gehouden op de buitenlandse EU-accounts en effectenrekenineng of portemonnee. De EU zal waarschijnlijk niet vertrouwen op vrijwillige openbaarmaking. Staan we voor de wettelijke verplichting om straks kunst, antiek, gouden munten, crypto-activa, etc. te registreren in het eigendomsregister?
Onder het mom van de twee genoemde ogenschijnlijke doelen, namelijk de strijd tegen de schaduweconomie en belastingontduikers, zijn alle andere inspanningen tot nu toe van vergelijkbare aard geweest: bijvoorbeeld om de geldstroom van bedrijven en particulieren volledig transparant te maken, het belastinggeheim op te heffen en eigendommen van burgers en bedrijven vast te leggen – tot aan de laatste broeksknoop toe. De geleidelijke afschaffing van contant geld moet ook in deze hogere context worden gezien. Want ongeacht waar marktpartijen of consumenten geld aan uitgeven, hun spaargeld of vermogen gebruiken: een steeds meer alomtegenwoordige “voogdijstaat” wil alles weten; niets kan voor hem verborgen blijven – van espresso in het straatcafé, waarvan de contante betaling in realtime wordt gemeld aan de belastingdienst via een verplicht belaste elektronische kassa, tot goudaankopen in de fine ounce en gram range.
Dit zijn de echte achtergronden en contexten van de plannen voor vermogensregisters van de EU. Net zoals traditionele dievenbendes elkaar vooraf informeren over hun gekozen slachtoffers in het doel- en actiegebied en elkaar via “boeven” precies laten weten van wie, hoeveel er te krijgen is en waar het de moeite waard is om toegang te krijgen, zo wil de Europese Commissie nu ook “alle informatie over het koppelen van verschillende bronnen van eigendom” in haar bezit krijgen – zoals gezegd zelfs tot aan activa zoals kunstwerken en goud.
Over contant geld wordt liever niet gesproken – maar er mag van worden uitgegaan dat dit ook moet worden vastgelegd zolang het nog bestaat en men niet snel genoodzaakt zal zijn om over te stappen op elektronische betaalmiddelen. Eerder hebben wij op onze Economedian site al meerdere kritische stukken geschreven over het afschaffen van cash – in plaats van effectieve maatregelen om intracommunautaire belastingparadijzen op te drogen – waarbij men opnieuw gebruikwil maken van “sleepnetten” – en alles waarmee zij informatie kan verkrijgen over de rijkdom van alle burgers,maar in feite alleen kleine tot middelgrote assets wil samenbrengen in een gigantische genetwerkte database.
Totale kennis is totale macht – en zo bezien zijn de nieuwe Brusselse plannen een volgende stap op weg naar het scheppen van dictatoriale voorwaarden.
