Kosten van de lockdown-maatregelen en hun effecten

In het consumentenmagazine “Guter Rat” (1) worden de kosten van lockdowns per maand in Duitsland gekwantificeerd: 11,2 miljard euro zou een last zijn voor de federale begroting en dus ook voor de belastingbetaler. Een schatting voor de EU zou moeten worden gewaardeerd met een factor 5 en komt uit op een bedrag van ongeveer 60 miljard euro per maand!

Voor de overheid is nevenschade geen issue, al waarschuwt federaal minister van Ontwikkelingssamenwerking Gerd Müller (CSU) voor grote rampen in ontwikkelingslanden vanwege de mondiale coronamaatregelen. In september 2020 zei hij: “Er zullen veel meer mensen sterven aan de gevolgen van de lockdown dan aan het virus”. De pandemie “veroorzaakte ook een van de grootste armoede- en hongercrises” (2).

Hendrik Streeck, het hoofd van het Instituut voor Virologie van de Universiteitskliniek in Bonn, vertelde de Neue Osnabrücker Zeitung dat ze harde feiten hadden over het virus, maar heel weinig over de bijkomende schade. Dit moet echter in dezelfde mate worden gecontroleerd en vastgelegd, omdat deze gegevens ook moeten worden meegenomen in de beslissingen van de politici (3).

Prof. dr. Christian Kreiß rapporteerde in een artikel (4) over een studie die eind januari 2021 werd gepubliceerd met de titel “The Inequality Virus” door Oxfam. Dit gaat over de ernstige negatieve effecten van de verplichte lockdown-maatregelen van de overheid in ontwikkelingslanden. Oxfam schat dat door de pandemie tegen het einde van 2020 6.000 tot 12.000 mensen per dag zullen omkomen van honger. De hongerdoden in arme landen zijn bijna allemaal kinderen.

Overheidspropaganda en wetenschap

Als de regering-Merkel wordt gevraagd naar bijkomende schade, zijn de antwoorden slechts ontwijkend. Zo antwoordde de woordvoerder van het ministerie van Volksgezondheid op de vraag van de journalist Warweg van RT DE op de federale persconferentie van 2 februari 2021 over de omvang van nevenschade door te stellen dat er studies waren die, voor zover hij weet, “ hebben nog geen afwijkingen aangetoond ”. Gevraagd naar onderzoeken die lockdown-maatregelen zouden rechtvaardigen en rechtvaardigen, is het antwoord dat er in principe geen commentaar wordt gegeven op individuele onderzoeken (5). Federaal minister van Volksgezondheid Jens Spahn verklaarde op een persconferentie op vrijdag 5 februari 2021 dat er “geen betrouwbaar bewijs uit behandelingsgegevens” was over de gevolgen van de lockdown.

De regering is “resistent tegen advies” – volgens prof. Matthias Schrappe – en prof. Esfeld van de Leopoldina spreekt van het “politiek misbruik van wetenschap”: in een verklaring van de Leopoldina op 7 december 2020 hebben wetenschappers “alle wetenschappelijke normen en elke verantwoordelijkheid overboord gegooid ”(6).

RT DE meldde op 7 februari 2021 dat er ook directe druk was op wetenschappers: in maart 2020 presenteerde het ministerie van Binnenlandse Zaken onder leiding van Horst Seehofer een strategienota voor het omgaan met de coronapandemie. Volgens informatie van Welt am Sonntag (7) moedigde het ministerie de betrokken wetenschappers aan om een ​​model te ontwikkelen op basis waarvan maatregelen van “repressieve aard” konden worden gepland. De krant vertrouwt op interne correspondentie.

Bijkomende schade in de zorg

Een document van 83 pagina’s van een hoge regeringsraad van het federale ministerie van Binnenlandse Zaken, die verantwoordelijk is voor “medische zorg” en werd geadviseerd door tien professoren, komt tot het resultaat (8):

Bij bijkomende ziekten door coronamaatregelen is de nevenschade aanzienlijk: de BMI-ambtenaar schat dat tussen de 5.000 en 125.000 patiënten zullen overlijden of al overleden zijn door uitgestelde operaties. Duizenden doden zijn te vrezen als gevolg van “geannuleerde vervolgbehandelingen” van OP’s – “z. B. kanker, beroerte, hartaanval ‘-, door zelfmoorden – waaronder het gebrek aan zorg voor de’ mentaal onstabiele ’tijdens het contactverbod – evenals’ door een hartaanval en beroerte patiënten die geen preventieve maatregelen meer durven te nemen in klinieken vanwege de corona-sluitingen “.

Waarschijnlijk zijn er meer mensen omgekomen als gevolg van de sluiting dan met het coronavirus. “Geneeskunde” lijkt gevaarlijker dan “ziekte”. Erger nog: de federale overheid had duidelijk helemaal geen mechanisme opgezet om dergelijke fatale gevolgen te kunnen herkennen (9).

De AOK-cijfers bevestigen de vrees, want tijdens de sluiting waren er 30 procent minder hartaanvalpatiënten in de ziekenhuizen (10). Prof. dr. Dr. Ulrich Schmidt, hoofd van het Kiel Institute for the World Economy, komt tot dezelfde conclusie: “Zonder sluiting hadden meer levens kunnen worden gered” (11).

Door de aangescherpte lockdowns is de ellende in de verpleeg- en bejaardenhuizen enorm vergroot. Sociale afstand, eenzaamheid en inactiviteit hebben waarschijnlijk aanzienlijk bijgedragen aan de stijging van de sterftecijfers. Langdurig werk en werkloosheid leiden tot existentiële angsten en kortsluitingsreacties, geweld, middelenmisbruik en auto-agressie. Dagelijks horrornieuws kan op de lange termijn leiden tot traumatische reacties en op middellange tot lange termijn tot burn-out en depressie (12).

Bijkomende schade bij jongere mensen

Alleen al de effecten van de lockdown in het onderwijs zullen leiden tot aanzienlijke tekorten en vertragingen bij alle grote schoolvakken. De kinderen uit de lagere en lagere middenklasse zullen het meest worden getroffen, aangezien zij om ruimtelijke redenen problemen hebben met thuisonderwijs. HallMack (13) wijst er in zijn “Kurznachrichten” met klem op: Een industriële natie zonder grondstoffen kan het zich niet veroorloven om het onderwijssysteem in die mate stil te leggen.

Neurologische schade moet zelfs bij kinderen worden verwacht: hersenonderzoeker Gerald Hüther stelt dat de langdurige onderdrukking van de eigen behoeften ertoe leidt dat ze in de hersenen worden geremd – met dramatische gevolgen. Als je een kind lang genoeg vertelt dat het oma niet moet knuffelen, ‘dan wil oma het niet langer knuffelen’ (14).

Bijkomende schade in winkels en evenementen

Ondanks extreem hoge leningen om financiële verliezen te compenseren, kan de staat niet alle schade voorkomen als gevolg van de administratief opgelegde sluiting van hele industrieën.

Stefan Genth, algemeen directeur van het HDE (Handelsverband Deutschland), zegt dat vorig jaar 90 miljoen euro aan hulp uit verschillende programma’s naar bedrijven vloeide (15). Dat is verwaarloosbaar klein als ongeveer 200.000 bedrijven in lockdown zitten. “Het is een schijnvertoning dat er na acht weken geen hulp meer is”, bekritiseert Genth scherp. Volgens een HDE-enquête zei 57 procent van de retailers dat ze later in het jaar failliet zouden moeten gaan als er geen verdere economische hulp kwam.

Over de catastrofale gevolgen in de evenementenbranche benadrukte Till Brönner, een bekende jazzmuzikant, dat het hier niet om “zelfactualisten” gaat, maar om meer dan 1,5 miljoen werknemers. Het gaat natuurlijk niet om de topverdieners, maar om de vele eventtechnici, podiumbouwers, tourfotografen of kaartverkopers (16).

Gabriel Felbermayr, voorzitter van het Kiel Institute for the World Economy (IfW), zette daarentegen vraagtekens bij de algemene doeltreffendheid van de steunbetalingen. Die helpen vooral de banken, leasemaatschappijen en vastgoedbedrijven, ‘maar niet de ondernemers zelf’, bekritiseert de econoom.

Conclusie op het gebied van coronaschade

De hierboven genoemde nevenschade van sommige delen van de samenleving wordt grotendeels genegeerd door de federale overheid en haar aanhangsels bij andere partijen en media. Als het hun zin krijgt, hebben de mensen geen recht op gedetailleerde informatie en een breed, transparant publiek debat. De wetenschappelijke basis en afweging van maatregelen blijven zwak en aangepast aan politieke propaganda.

Bijkomende schade wordt geweigerd om geen vergoeding te hoeven betalen en wettelijk aansprakelijk te worden gehouden.

Vaccinbedrijven die zouden moeten betalen voor ongewenste vaccinschade, zijn bij wet “geïmmuniseerd” tegen schadeclaims.

Een nieuw vriendjespolitiek en de enscenering ervan

Er ontstaat een beangstigend vermoeden: voert de overheid bevelen uit en weet ze niets van wat er werkelijk aan de hand is? Blijft het een uitvoerend orgaan? Maar voor wie? Geldt de bekende, simpele basiskennis van Bertold Brecht ook hier: “Welk brood eet ik, welk lied zing ik”?

Zijn het de bruisende vrienden van de zeer rijken die de politici aantrekken? Bondskanselier Angela Merkel en Melinda Gates zijn kortgesloten in de media en staan ​​klaar om op elk moment van de dag met elkaar te praten (17). In tegenstelling tot vroeger toont Bill zich ook een drukke handelsreiziger in dienst van zijn eigen wereldverlossingsvisies en economische belangen volgens het motto: wie goed doet, vaccineert de wereldbevolking, mag zich ook verrijken op de kant.

Er is geen alternatief voor goed, moet winnen, biotechbedrijven en toonaangevende media worden gewonnen door Bill’s sweatercharme en geldoverdrachten (18, 19). Het Internationaal Monetair Fonds (IMF) ondersteunt veel regeringen met genereuze leningen, mits er uitgebreide coronamaatregelen worden genomen (20). Bill mag nu regelmatig interviews geven in onze toonaangevende media, en een voordruk van zijn nieuwe boek verschijnt in Focus magazine (21). Daarin pleit hij voor synthetisch voedsel, kernenergie en wereldwijde maatregelen om klimaatverandering tegen te gaan. De blauwdrukken voor het bestrijden van het virus kunnen ook worden gebruikt voor zijn nieuwe projecten.

De superrijken willen rijk blijven en rijker worden. De administratief geordende economische crisis in maart 2020 leidde aanvankelijk tot een wereldwijde terugval van handel en economie, maar de echte winnaars van deze crisis werden al snel duidelijk: vanaf begin 2020 tot 15 april 2020 hadden de activa van de belangrijkste eigenaar van Amazon verhoogd met 24 miljard dollar. De belangrijkste winnaars zijn nu al de superrijken, die als gevolg van de crisis in 23 dagen een wereldwijde welvaartstoename van $ 283 miljard hebben gezien (22). Christian Kreiß schrijft in Rubikon (23):

“Dat is precies een centraal motief achter de wereldwijde lockdowns. De groten eten de kleintjes op en juist door de lockdowns kunnen ze ze ook comfortabel – en vooral goedkoop – eten. Daarom was en is er geen noemenswaardige weerstand van de invloedrijke grote bedrijven en grote financiers tegen het lockdown-beleid. Integendeel. Zoals ik al zei: nu kost het een paar miljoen, misschien een paar miljard aan verkopen, maar daarna ben je veel sterker dan voorheen. De lockdowns werken in handen van grote bedrijven – sleutelwoord: amazon -, miljardairs, grote bedrijven, hedgefondsen en degenen die nu op veel liquiditeit zitten. “

De politici komen graag opdagen met Bill Gates, de frontman van de super miljardairs, en men kan aannemen dat ze ook graag zouden willen delen in de rijkdom en pracht van de nieuwe feodale manier van leven.

De een heeft elkaar nodig in het kader van belastingbesparingsmodellen en belastingparadijzen, de ene hand wast de andere, maar zonder strategieën en planning komt er niets van de grote gemeenschappelijke almacht en verrijkingsfantasieën.

Daarom moet het hele casinokapitalisme groen en filantropisch gekleurd zijn, alles moet serieus en authentiek overkomen. Er is zorg voor de gezondheid van de vele ouderen in verpleeg- en bejaardenhuizen. Nee, zo verontwaardigd is het, wij zijn niet de koudhartige neoliberalen. Over het hele land wordt ons verteld: elke virusdood is er een te veel, geen enkele hoeveelheid bescherming is onevenredig, zelfs als grote delen van de economie moeten bloeden, veel middelgrote bedrijven op de rand van uitsterven staan ​​en veel werknemers afhankelijk zijn van werktijdverkorting.

De nieuwe mantra van onze nieuwe nomenclatuur is: we nemen de welzijnsmentaliteit aan van een Greta Thunberg en een groene ecologische beweging, maar we tonen ook begrip voor de linkse clientèle.

Niet weinig linksen konden verwachten dat de overgang van een staatskapitalistisch systeem naar het communisme zich geleidelijk zal ontwikkelen als gevolg van het toenemende monopolie van de economie: als de economie bijna volledig uit monopolie- en oligopoliestructuren bestaat, is de overgang naar een planeconomie gemakkelijker. .

De nieuwe divisie, of moet men zeggen “de nieuwe normaliteit” in het parlement, die al niets meer te zeggen heeft, is stabiel gesorteerd: mevrouw Merkel en haar Corona-recorders zijn de verstandige crisismanagers, de AfD neemt de rol van de Rechtsextremistische Oppositionisten en enkele types, zoals Kubicki van de FDP, mogen als alibi dienen voor een nog steeds democratisch discours met oppositieleden. Alleen met betrekking tot het buitenparlementair zijn de traditionele tactieken van toepassing: zij zijn de tegenstanders van onze manier van leven, in het verleden werd gezegd dat het tegenstanders waren van de “vrij-democratische basisorde”. Mevrouw Merkel gaat zelfs nog verder: op de oude communistische manier zou ze laterale denkers en andere critici willen psychiatiseren (24).

Lockdown- en hygiënemaatregelen als instrument van monetair en economisch beleid

Tekenen van een ernstige economische crisis waren al te zien in september 2019 en begin maart 2020 (25). Door snel te handelen konden de regeringen de malaise op de beurzen en de oliemarkt opvangen. Er werd gereageerd met grote injecties van extra schulden door middel van extra leningen.

Het eerste land dat lockdowns en sanitaire maatregelen oplegde vanwege de verspreiding van het nieuwe virus, was China. Deze maatregelen waren echter regionaal beperkt en konden na enkele maanden grotendeels worden beëindigd. Er waren als het ware geen besmette mensen meer van de ene op de andere dag. Is de testfaciliteit op last van de autoriteiten gesloten? In het verdere verloop daarvan werden in China voornamelijk controles en tests uitgevoerd, alleen aan de buitengrenzen. De economie als geheel werd slechts selectief en slechts van korte duur beïnvloed.

In Europa werden de lockdowns in bijna alle landen administratief over de hele linie besteld. Dit ging gepaard met een enorme daling van de prestaties in de industriële productie, handel en diensten.

Ook de culturele sector, accommodatie en gastronomie werden zwaar getroffen. Om geen lawine-effect met totale ineenstorting te veroorzaken, werd de geldhoeveelheid in de economie aanzienlijk vergroot door enorme leningen in de vorm van langlopende staatsobligaties. Daaraan gekoppeld waren renteverlagingen en zelfs negatieve rentetarieven. De farmaceutische, genetische manipulatie, internet- en voedingsdetailhandel en discountsector registreerden pas aan het begin van de lockdown dalingen. Over het geheel genomen werd de toegevoegde waarde echter aanzienlijk verminderd.

De ervaringen van de bank- en woningbezitcrisis in 2009 en zeker ook een blik op Japan, dat al jaren de hoogste staatsschuld ter wereld heeft en toch geen inflatiecrisis heeft meegemaakt, hielpen de federale overheid bij haar ‘beslissingen binnen zicht”.

Desalniettemin was er een groter probleem voor de federale overheid, aangezien ze haar strategieën alleen kon uitvoeren met grote steun van de bevolking. De dreigingspropaganda met gelijktijdige geldelijke compensatie kon het ongenoegen dat wordt veroorzaakt door beperkingen op grondrechten, uitgaansverboden en consumptiebeperkingen in toom houden. Dit zou kunnen worden bereikt door de synchronisatie van de belangrijkste media op het gebied van coronamaatregelen.

Bij het handhaven van prijsstabiliteit deed zich voor de overheid een heel ander probleem voor. In het begin was er een dreiging van deflatie – een hoog restaanbod van goederen met een verminderde vraag – dat wil zeggen een prijsdaling voor veel producten met het risico van een ernstige recessie. De centrale banken hebben de belangrijkste rentetarieven verlaagd. Dit maakte het gemakkelijker om leningen en financiering aan te schaffen, en extra stimulansen om te kopen en belastingvoordelen.

Op middellange tot lange termijn kan zich echter een sterke inflatie ontwikkelen. De biljoenen dollars aan nieuw gecreëerd geld zijn tot dusverre slechts gedeeltelijk in consumptie gestroomd vanwege de verminderde geldcirculatie als gevolg van lockdown-maatregelen en hadden daarom geen inflatoir effect. Een niet onaanzienlijk deel van het geld werd gebruikt om de lockdowns te financieren. Een ander inflatieverlagend effect wordt veroorzaakt door een groot deel van de ouderen dat ondanks hun hoge inkomen en vermogen aanzienlijk minder consumeert. Frank Pöpsel schrijft hierover (26):

“Japan is het geïndustrialiseerde land met de snelst vergrijzende bevolking. Volgens prognoses zal in 2030 meer dan 25 procent van de bevolking ouder zijn dan 65 jaar. Met zijn uitgaven compenseert de staat alleen de verminderde consumptie van oudere burgers – en de centrale bank financiert het. Hieruit blijkt de parallel met de Corona-crisis. “

De verkeersvergelijking van Fischer (27) kan deze dynamiek goed weergeven:

M x V = P x Y

waarbij P staat voor het prijsniveau, Y voor het bruto binnenlands product gecorrigeerd voor prijsstijgingen, M voor de hoeveelheid geld en V voor de omloopsnelheid van het geld.

Een toename aan de linkerkant van de vergelijking met M wordt gecompenseerd door de afname van de geldcirculatiesnelheid V, wat betekent dat burgers aanzienlijk minder consumeren door de lockdowns en de stijgende leeftijd. Aan de rechterkant van de vergelijking kan P constant blijven of slechts een kleine stijging vertonen, waarbij het bruto binnenlands product Y licht daalt. Beide kanten kunnen elkaar in evenwicht houden.

Samenvattend kan worden gesteld dat de overheid de bal plat moet houden om inflatie te voorkomen, wat betekent dat burgers moeten afzien van consumeren, moeten sparen, niet reizen, niet sporten, geen fitness, geen overnachtingen, geen kapperbezoek, geen restaurants, geen culturele evenementen, geen bioscoop, uitval van vele andere diensten. Afstandsregels, avondklok en maskers maken ook elke shoppingtrip miserabel, afgezien van het feit dat de meeste winkels niet eens betreden mogen worden.

Democratie moet gewoon wijken als er nieuwe technologieën geïmplementeerd moeten worden tegen het verwachte verzet van de burgers in en een hergroepering in de economische machtselite moet plaatsvinden.

Het sterk gestileerde virus, de uitgeroepen epidemiologische wereldoorlog in combinatie met lockdowns, en de triljoen tsunami ontwikkelen hun eigen momentum en kunnen nauwelijks worden beëindigd. Een dilemma dat beschreven kan worden in de woorden van Goethe: “Heer, de nood is groot! Wie ik heb gebeld, ik zal de geesten niet kwijtraken ”(28).

Bronnen en opmerkingen:

(1) Guter Rat, nr. 2/2021, pagina 8. Bron: https://www.stuttgarter-nachrichten.de/inhalt.ueberbrueckungshilfe-iii-bund-erhoeht-corona-finanzhilfe-fuer-unternehmen.47e8e06e-b999 -43ef-9b3f-46ce24b94476.html
(2) Handelsblatt, 22 september 2020
(3) RT DE, 1 februari 2021
(4) https://kenfm.de/genozid-unter-dem-deckmantel-der-krankheitsbekaempfung- von-christian-kreiss /
(5) regering persconferentie 13 januari 2021
(6) https://www.welt.de/politik/deutschland/plus220506980/Kritik-an-Corona-Ppolitik-Die-Pandemie-kein-Geschehen -das -man-zou-kunnen-vertragen-met-beperkingen.html
(7) Anette Dowideit, Alexander Nabert: Ministerie van Binnenlandse Zaken heeft wetenschappers ingeschakeld om coronamaatregelen te rechtvaardigen, WELT am Sonntag, 7 februari 2021
(8) https://kurzelinks.de/njw4
(9) https://kurzelinks.de / njw4
(10) https://kurzelinks.de/n3yj
(11) https://kurzelinks.de/eud8
(12) Volker Schuhmacher: De trauma-epidemie in crisis. https://www.rubikon.news/artikel/die-trauma-epidemie
(13) HallMack, Kurznachrichten, 4 februari 2021
(14) https://de.rt.com/gesellschaft/112477-verlorene-kindheit-lockdown -schadet-children-long-term / , RT DE, 31 januari 2021
(15) t-online, “Farce of Incredibility, 11 februari 2021,https://www.t-online.de/finanzen/news/unternehmen-verbübers/id_89450704/verlaengerter-lockdown-so-empoert-reagiert-die-wirtschaft-.html
(16) DW Kultur, Till Brönner in https: / /www.dw.com/de/lockdown-kultur-veranstaltung-existenz-bedroht/a-55430770 , 28 oktober 2020
(17) Süddeutsche Zeitung nr. 101, 2./3. Mei 2020, onder “Economie”, pagina 19
(18) Clemens G. Arvay: Corona-vaccins. Redding of risico. Quadriga. 2021, 67, 92-93, 103, 109. Arvay telt de donaties van de Gates Foundation aan vaccinbedrijven bij elkaar op: “Oxford Vaccine” (AstraZeneca & Vaccitech) 750 miljoen euro, Biontech ongeveer 150 miljoen euro, Inovio sinds 2018 voor een onbekend bedrag, Cansino met minimaal 550.000 euro. De schenkingen aan andere instellingen zijn zo talrijk dat ze door plaatsgebrek niet allemaal kunnen worden vermeld. Zie (19), 68 tot 69
(19) Compact Aktuell. Corona liegt. Nr. 3. Der Spiegel ontving $ 2,5 miljoen van de Gates Foundation, Die Zeit $ 297.000
(20) Sebastian Friebel: Hoe moet het verder? 2e editie, vanaf 27 december 2020. Op pagina 9: Er staat een lange lijst van 102 landen die in het kader van de coronacrisis leningen hebben aangevraagd bij het IMF: “Het IMF stelt zelf dat het de uitlening van passende Corona – Maatregelen van afhankelijke ontvangende landen “(The IMF’s Response to COVID-19; www.imf.org ; 29 juni 2020
(21) Focus, 7/21, 13 februari 2021, 22 – 26.
(22) https: / /www.ksta.de/wirtschaft/amazon-chef-jeff-bezos-macht-millionen-durch-corona-krise-36556518
(23) Christian Kreiß: Under gieren. 8 januari 2021. Rubikon
(24) Bondskanselier Merkel verklaarde op dinsdag 15 december 2020 tijdens een virtuele ontmoeting met studenten in Berlijn: “Dit is in feite een aanval op onze hele manier van leven”. Merkel legde uit dat omgaan met de Corona-sceptici geen normaal politiek debat is: “Het gebruikelijke argumenteren helpt niet, daarom is het een speciale uitdaging voor ons.” De bondskanselier voegde eraan toe: “Dit kan ook een baan voor psychologen zijn.” ​

(27) Pöpsel F.: Een gek idee – of misschien niet?. FOCUSGELD Nr. 21, 13 mei 2020. 2 – 3. Volgens de prognose van het Federale Bureau voor de Statistiek zal het aandeel 67-plussers in Duitsland in 2030 22,8 procent bedragen.
(28) Citaat uit de ballad “Sorcerer’s Apprentice” van Johann Wolfgang von Goethe uit 1797.