Het is verbazingwekkend en diep verontrustend dat 75 jaar na het einde van World World Two de geschiedenis van die gebeurtenis voor onze ogen wordt herschreven.
Die oorlog resulteerde in meer dan 50 miljoen doden met meer dan de helft van de slachtoffers uit de Sovjetunie. Het omvatte de ergste misdaden tegen de menselijkheid, inclusief de systematische massamoord op miljoenen mensen door nazi-Duitsland, bekend als de Holocaust. De slachtoffers waren Joden, Slaven, Roma, Sovjet krijgsgevangenen en anderen die door de fascistische nazi’s als ‘Untermensch’ (‘Subhumans’) werden beschouwd.
Het Sovjet Rode Leger vocht de nazi-strijdkrachten helemaal uit Rusland door Oost-Europa en versloeg uiteindelijk het Derde Rijk in Berlijn. Bijna 90 procent van alle slachtoffers van de Wehrmacht die tijdens de hele oorlog waren gevallen, werd aan het Oostfront opgelopen tegen het Rode Leger. Dat alleen al getuigt hoe het de Sovjetunie onder de geallieerde naties was die voornamelijk de nederlaag van nazi-Duitsland bewerkstelligde.
Vijfenzeventig jaar geleden, op 27 januari 1945, waren het Rode Leger soldaten die het beruchte vernietigingskamp Auschwitz-Birkenau bevrijdden. Het was tijdens het Vistula-Oder-offensief dat de nazi’s Polen uitdreef en de weg vrijmaakte voor de uiteindelijke zegevierende strijd in Berlijn, ongeveer drie maanden later.
Het is ongelooflijk dat in de levende herinnering deze objectieve feiten uit de geschiedenis over de meest catastrofale oorlog die ooit werd gevoerd, vervalst of verraderlijk vervormd zijn.
Duits meest gelezen tijdschrift Der Spiegel, Amerikaans-Europees tijdschrift Politico, een aankondiging van de Amerikaanse ambassade, en de Amerikaanse vice-president Mike Pence, behoren tot recente bronnen die de heldhaftige rol van de Sovjet-Unie bij de bevrijding van Auschwitz hebben vervalst of gebagatelliseerd. Dit maakt deel uit van een verontrustende trend van het herschrijven van de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog, waarmee de Sovjetunie belachelijk gelijk wordt gesteld met nazi-Duitsland. Dergelijke pernicieuze fictie moet worden weerstaan en afgewezen door alle gewetensvolle historici en burgers.
Der Spiegel en de Amerikaanse ambassade in Denemarken moesten beiden beschaamde verontschuldigingen afgeven nadat ze afzonderlijk verklaarden dat het Amerikaanse troepen waren die Auschwitz bevrijdden. Het is verbijsterend hoe een dergelijke fout op de 75e verjaardag van een van de meest iconische gebeurtenissen in de geschiedenis had kunnen worden gemaakt – door een toonaangevend tijdschrift en een diplomatiek corps.
Meer sinister was een artikel gepubliceerd in Politico op 24 januari geschreven door de Poolse premier Mateusz Morawiecki waarin beweerd werd: “De Sovjetunie was verre van een bevrijder, maar een facilitator van nazi-Duitsland.”
De Poolse politicus is geen uitzondering. Het is de afgelopen jaren een belangrijk argument geworden dat wordt beweerd door andere Poolse leiders en politici uit de Baltische staten die proberen de geschiedenis van de oorlog te herzien en de Sovjetunie de schuld geven van medeplichtigheid aan nazi-Duitsland. De corruptie van de geschiedenis wordt gedeeltelijk ingegeven door de wens om de snode rol die deze landen spelen als quislings voor het Derde Rijk die het hielp de Holocaust uit te voeren, wit te maken.
De toespraak van vicepresident Pence tijdens de herdenking van de Holocaust op 23 januari in Jeruzalem was weer een betreurenswaardige handigheid. In zijn toespraak noemde hij nooit het feit dat de Sovjettroepen de poorten van Auschwitz openbarsten. Pence zei alleen: “Toen soldaten de poorten van Auschwitz openden …” Een zin later zei hij verder hoe “Amerikaanse soldaten Europa van tirannie bevrijdden.”
Het is nogal verbazingwekkend hoe brutaal valse verhalen over de Tweede Wereldoorlog worden verteld, niet alleen door neonazistische sympathisanten en cranks voorbij de bleke, maar door zogenaamd hoge politici en respectabele media. Het is verwarrend hoe de heroïsche rol van Sovjet-commandanten, soldaten en mensen wordt uitgehold, airbrush en zelfs kwaadaardig in iets grotesk tegenovergestelde.
De oorlogszuchtige geopolitieke agenda van Washington om Rusland te isoleren en te ondermijnen, is ongetwijfeld de basis van het proces van het herschrijven van de geschiedenis om Rusland van morele autoriteit te beroven en het te herschikken als een kwaadaardige natie. Natuurlijk speelt de obsessieve Russofobie van Poolse en Baltische politici netjes in deze agenda.
Dit verwerpelijke revisionisme is in flagrante tegenspraak en ontkenning van internationale bibliotheken met gedocumenteerde geschiedenis, archieven, officiële en persoonlijke correspondentie, foto’s en getuigenissen uit de eerste hand.
Een uitstekend essay van Martin Sieff vertelt deze week hoe Sovjetsoldaten en -medicijnen zorgden voor de resterende 7.000 ellendige gevangenen van Auschwitz. Meer dan een miljoen anderen waren door de nazi’s uitgeroeid voordat ze vluchtten voor de oprukkende Sovjet-strijdkrachten.
De Sovjetofficier die het bevel voerde om Auschwitz te bevrijden, was luitenant-kolonel Anatoly Shapiro. Hij was zelf een in Rusland geboren jood. De Sovjetsoldaten spraken over hun afgrijzen en hartzeer bij het ontdekken van de helse omstandigheden waarin skeletachtige mannen, vrouwen en kinderen op de rand van de dood wankelden. Lijken van doden lagen overal tussen plassen bevroren bloed.
Een andere Joodse Sovjetofficier kolonel Elisavetsky vertelde hoe Russische artsen en verpleegkundigen zonder slaap of voedsel werkten om de vermagerde gevangenen te redden.
Zoals Sieff opmerkt: ‘Voor kolonel Shapiro moet het idee dat hij, zijn kameraden van het Rode Leger en de medische staf die vochten en stierven om Auschwitz te bevrijden en die zo hard werkten om zijn zielig weinig overlevenden te redden, terloops worden gelijkgesteld met de massamoordenaars van de nazi’s zou belachelijk en verachtelijk zijn geweest … Het ware verhaal van de bevrijding van Auschwitz moet worden verteld en opnieuw verteld. Het moet in de keel worden geramd van Rusland-hatende bigots en oorlogszuchtige mensen overal. ‘
Het bijhouden van het historische record over de Tweede Wereldoorlog – de fascistische oorsprong en de nederlaag – is niet alleen een kwestie van nationale trots voor Russen. Onheilspellend, als de geschiedenis kan worden ontkend, vervalst en vervormd, dan keert het gevaar van herhaling terug. We mogen de heroïsche rol van de Sovjetunie nooit vergeten of kleineren, vooral niet door mensen die een voorliefde voor fascisme lijken te hebben.