Terwijl de wereldwijde strijd tegen het Coronavirus woedt, vinden er in de internationale gemeenschap veel vrij belangrijke processen plaats. Maar de huidige heersende elites hebben getracht erover te zwijgen en hebben ervoor gezorgd dat de verantwoordelijke mediakanalen niet openlijk over deze ontwikkelingen rapporteren.
Het is duidelijk dat een van de belangrijkste kwesties voor deze elites de politieke en economische gevolgen van de pandemie zijn, die ongetwijfeld tot ingrijpende veranderingen zullen leiden, dwz een herbeoordeling in veel landen over de vraag of hun huidige regeringen aan de macht moeten blijven of niet, en een soortgelijke heroverweging over regionale en wereldwijde elites en hun toekomst, en het creëren van nieuwe allianties tussen landen. Er bestaat al lang de behoefte om naar een systeem te gaan dat gebaseerd is op multilaterale banden en weg van unilateraal nationalisme en unilateralisme, gepromoot door Washington en zijn bondgenoten, dat duidelijk niet werkt. Alleen door samen te werken kunnen landen de klap verzachten die het gevolg is van de dreigende wereldwijde recessie en problemen binnen samenlevingen. Maar dit artikel zal in plaats daarvan op iets anders focussen.
De toename van sociale ongelijkheid is de laatste tijd schokkend. Het is daarom niet meer dan redelijk dat deze kwestie een bron van onenigheid is geworden in verschillende landen, wat op zijn beurt in veel van hen kan leiden tot opstanden tegen elites . Vandaar dat dit onderwerp in toenemende mate taboe is geworden onder de staatsmedia als gevolg van censuurmaatregelen genomen door de huidige regerende regeringen.
Toch heeft het thema onbewust de aandacht van het publiek getrokken als berichten over de toenemende armoede onder de gewone mannen en de constant groeiende (ondanks alles) rijkdom blijft van de huidige elites gepubliceerd. Zo heeft voorzitster en algemeen directeur van het Internationaal Monetair Fonds (IMF) Kristalina Georgieva onlangs verklaard dat de ‘pandemie die het wereldveld overspoelt’ de wereldwijde economische groei in 2020 sterk negatief zal maken, wat de ergste gevolgen sinds de jaren dertig van de vorige eeuw zal veroorzaken. Bovendien, volgens IMF-prognoses, “zullen meer dan 170 landen dit jaar een negatieve inkomensgroei per hoofd van de bevolking ervaren”. In een dergelijk klimaat is informatie die veel van de miljardairs ter wereld (die in deze moeilijke tijd voor de hele planeet niet bijzonder liefdadig waren jegens de armen en de zwaarst getroffen groepen) er niet alleen in geslaagd al hun rijkdom te behouden, maar ook om te verdienen nog meer geld, ongetwijfeld roept dezelfde reactie op bij miljoenen die alles hebben verloren aan de pandemie als die van een stier op een maleta (een rode doek die aan een stok is bevestigd). Eigenlijk,Sasa Postheeft onlangs over dit onderwerp gerapporteerd. Volgens het artikel heeft de pandemie van het Coronavirus een vernietigend effect op de wereldeconomie en in veel landen worden voedselrellen verwacht, neemt de werkloosheid toe en gaan bedrijven achteruit. En terwijl sommigen proberen te overleven, lijken anderen hun situatie niet te delen en worden ze integendeel rijker. Het rapport stelt dat 34 van de ‘rijkste miljardairs ter wereld in Amerika hun fortuin zagen stijgen in de tientallen miljoenen dollars’. Van 1 januari tot 10 april van dit jaar hebben acht van hen hun nettowaarde met $ 1 miljard verhoogd, deels vanwege hun deelname aan de strijd tegen het coronavirus. Onder de prominente namen zijn Jeff Bezos, de oprichter van Amazon; Elon Musk, de oprichter van SpaceX; Eric S. Yuan, de oprichter van Zoom.
Een nieuwe studie , getiteld Billionaire Bonanza 2020 van Inequality.org (het programma voor ongelijkheid en het algemeen welzijn van het Instituut voor beleidsstudies), over een recente welvaartstoename onder de Amerikaanse miljardairs nu de Amerikaanse werkloosheid 15% nadert, kan niet anders dan onze aandacht trekken. De voorbeelden in het document bevestigen dat de huidige pandemie het feit blootlegt dat “extreme ongelijkheid in rijkdom een reeds bestaande toestand is geworden” in de Verenigde Staten en een aantal andere westerse landen die in de voetsporen van de VS treden. “De huidige pandemie legt onze centrale economische en sociale realiteit bloot: extreme ongelijkheid in rijkdom is Amerika’s ‘reeds bestaande toestand’ geworden”, aldus de rapporten.
Een ander probleem dat steeds belangrijker wordt, is het groeiende wantrouwen van burgers van veel landen jegens hun politieke elites, die niet in staat bleken om tijdig een effectieve reactie op de pandemie te organiseren, en als gevolg daarvan zijn al tienduizenden mensen gestorven . Deze regerende regeringen hebben ook blijk gegeven van een duidelijke terughoudendheid bij het aanpakken van urgente problemen waarmee gewone mannen worden geconfronteerd, zoals verbetering van de gezondheidszorg en de socialezekerheidsstelsels, en geven er de voorkeur aan zichzelf te verrijken.
In het huidige klimaat zijn in veel van deze landen de inwoners in toenemende mate bereid om niet alleen naar het buitenland te verhuizen voor werk na beperkingen, ingevoerd om het verkeer van mensen te beperken in het licht van de pandemie, zijn opgeheven, maar om hun land van woonplaats en burgerschap. Daarom hopen deze individuen te kunnen profiteren van alle reeds beschikbare systemen in hun nieuwe huis. Ongetwijfeld zal de stroom van mensen aanzienlijk zijn en zal leiden tot enerzijds een afname van de bevolking in veel ongelukkige landen in deze zin (waarvan er vele in Europa zijn) die het meest hebben geleden in het licht van de pandemie als gevolg van de onverantwoordelijke houding van hun politieke elites. Aan de andere kant,
Nog een andere belangrijke kwestie, die nog niet zo lang geleden is gerezen, is de confrontatie tussen de Verenigde Staten en China die dankzij Washington en de steun van haar bondgenoten is geïntensiveerd. Het begon allemaal nadat het Witte Huis zijn ‘America first’-beleid was gaan voeren. De resulterende handelsoorlog tussen de VS en de VRC leidde er vervolgens toe dat Washington China bestempelde als zijn “strategische tegenstander”. Tijdens de Coronavirus-pandemie nam de vijandigheid verder toe tot het punt dat Washington Peking ervan beschuldigde de uitbraak te hebben veroorzaakt en zelfs een vergoeding eiste die mogelijk vele miljarden dollars zou bedragen voor de daardoor veroorzaakte schade. In een dergelijk klimaat, terwijl de negativiteit gericht op China door de Verenigde Staten en een aantal van hun bondgenoten blijft toenemen, Peking begon actief te streven naar het behoud van zijn dominante economische positie in de wereld door nationalistische gevoelens onder zijn burgers op te wekken en ideologische veranderingen in zijn beleid aan te brengen. En dit zou op zijn beurt kunnen leiden tot een nieuwe Koude Oorlog tussen het Westen en de VRC en zijn bondgenoten. En Rusland beschouwt zichzelf steeds meer als een van de partners van China. Met andere woorden, in plaats van de spanningen te verminderen en vrede te zoeken, iets waar de hele wereld al decennia naar streeft, kunnen we een nieuwe wereldwijde confrontatie verwachten als gevolg van de acties van de VS. Maar wie profiteert van al deze ontwikkelingen? De verkiezingscampagne in de Verenigde Staten en in zijn bondgenoten zal uiteindelijk eindigen.