De honden van de oorlog

In 1980 verscheen de film ‘The Dogs of War‘, gebaseerd op een roman van Frederick Forsyth.

Het boek stamde al uit 1974, en hoewel het pure fictie betrof, kon iedereen wel voorbeelden bedenken van soortgelijke scenario’s die nauw aansloten bij het ‘plot‘. Een groep huurlingen die ergens in Afrika een regering omver moeten werpen zodat een Britse ‘tycoon‘ zich tegoed kan doen aan de bodemschatten, in dat verhaal platinum. De titel van het boek is ontleend aan het toneelstuk ‘Julius Caesar‘ van Shakespeare: ‘Cry, ‘Havoc!’, and let slip the dogs of war.‘

Dat is wat ik hier sinds het begin van dit blog heb getracht te doen: ‘Cry ‘Havoc’!‘, in de hoop dat we op enig moment bij zinnen zouden komen, en zouden inzien dat de oorlogen waar wij bij betrokken zijn geraakt, niet onze oorlogen zijn. Geen defensieve oorlogen. En dat de doelen ons geen voordeel brengen, of zelfs een arm en een been, of onze hele welvaart en veiligheid, en daarmee de toekomst van onze kinderen gaat kosten.

Er zijn mensen die het anders zagen, en zien. Maar de overgrote meerderheid interesseerde het gewoon geen bal. Niet dat ze hun hart op de verkeerde plek hadden zitten, maar ze ‘wisten‘ zich machteloos. En in die zin is dit blog een monument van machteloosheid, want ik ben er evident ook niet in geslaagd om de ‘Dogs of War‘ de wind uit de zeilen te nemen. U zult echter begrijpen dat ik de ‘afwikkeling‘ van ‘Afghanistan‘, ‘Irak‘, ‘Libië‘, ‘Yemen‘, ‘Syrië‘, en nu ‘Oekraïne‘ niet met mij meetors als iets wat ik had kunnen helpen te voorkomen, want meer dan ik heb gedaan om te waarschuwen was niet mogelijk.

Als je je vergist in de ‘vijand‘, krijg je scenes zoals we die kennen van de ‘Val van Saigon‘, de evacuatie van Kabul, en de chaos in Irak, Libië, Syrië, en nu Oekraïne. Wat u scherp op het netvlies moet houden, dat is dat wat oogt als een afgang, voor de ‘Dogs of War‘ de boterham is met dik beleg. De toegezegde miljarden voor nóg meer wapens terwijl Rusland in Oekraïne ‘orde op zaken stelt‘, maakt de wapenproducenten, en de huurlingen (beroepsmilitairen) blij, maar het levert u niet alleen minder welvaart op, maar ook minder veiligheid, en minder vrijheid. Als u dat niet ziet, bent u ongeneselijk ziek. En met besmettingsgevaar.

Dat Oekraïne ‘vermalen‘ wordt, komt niet omdat de NAVO zo weinig wapens heeft, en te weinig uitgeeft aan de krijgsmacht. Vijfenzeventig procent of meer van alle uitgaven ten behoeve van oorlog komt nu al voor rekening van de NAVO-landen en hun bondgenoten. Houden we pas op als dat honderd procent is? Als we de ‘Only Sheriff in Town‘ zijn? Het komt gewoon omdat de NAVO dat land ‘onder de bus‘ heeft geflikkerd, om u zo gek te krijgen om te vrágen om te worden beroofd van alles wat u dierbaar is. En het van pure haat vervulde deel van de bevolking van Oekraïne, waarvan een niet gering aantal nog altijd vindt dat Hitler de betere partij was in de vorige wereldoorlog, was al niet meer te redden, en ‘bruikbaar‘ zoals we Al Qaida en daaraan verwante fanaten manipuleren om kanonnenvoer te leveren.

De afgelopen jaren heb ik veel geschreven over Oekraïne, en de leugens rondom de coup door ‘Victoria-Fuck-the-EU-Nuland‘ en haar team, die bepaalden wie er na de coup deel uit mochten maken van het regime, en hoe voorkomen kon worden dat het ‘etnisch Russische‘ deel van de bevolking ooit nog vertegenwoordigd zou worden in de ‘Rada‘. En waarom het verbijsterend is dat Nederland vliegverkeer dat van Schiphol vertrok niet waarschuwde voor luchtafweer dat tot op grote hoogte vliegtuigen kon raken, terwijl ‘onze‘ Frans Timmermans daarover was geïnformeerd door zijn Oekraïense vrienden, die zelf ook ‘Buk‘-installaties op scherp hadden staan om eventuele Russische gevechtsvliegtuigen uit de lucht te kunnen schieten.

Die hele coup was, vanaf ‘Dag 1‘, niet bedoeld om Oekraïne te helpen, maar om ‘Amerikaanse tycoons‘ de controle over het Russische gas te geven dat Europa nodig had, en heeft, om huizen te verwarmen, eten te koken, de industrie draaiende te houden, en als basis voor kunstmest, zodat we wat te eten hebben. Analoog aan dat verhaal van Forsyth, waar het alleen om platinum gaat, en niet om gas. Voor die ‘tycoons‘ kon heel Oekraïne verder doodvallen. En nu ze die controle over dat gas uit handen is geglipt, is dat ook letterlijk het geval. Deze hele farce is een extreem giftig geostrategisch ‘spel‘ voor de NAVO. Maar hoe zien de Russen het? Want als je je vergist in hun bedoelingen, breng je offers zonder doel, als je dan toch zo nodig wilt schieten.

In januari stelde ik dat, ondanks alle lawaai in de westerse media over een aanstaande oorlog van Rusland tegen Oekraïne, die beslissing nog niet genomen was. Dat Rusland hoopte af te dwingen dat Europa (Frankrijk en Duitsland) terug zouden keren naar ‘Minsk II‘, een verdrag dat zij mede hadden ondertekend, net als Oekraïne. Als eerste stap op weg naar een ‘inclusieve‘ veiligheidsstructuur voor Europa, wat niet alleen in het belang van die twee landen, en de rest van de EU is, in de beleving van de Russen, maar ook in het belang van Oekraïne, waar de geschiedenis leert dat ‘neutrale‘ landen, die intern hun zaakjes goed regelen, potentie hebben. En als zo’n veiligheidsstructuur bezegeld was met akkoorden en verdragen die, voor de verandering, wél zouden worden nageleefd, dan zou iedereen in Europa, in Rusland, en in China daar wel bij varen. De verliezers zouden de ‘Dogs of War‘ en de ‘tycoons‘ zijn.

Mocht echter blijken dat Europa de kant van de ‘Dogs of War‘ zou kiezen, dan restte Rusland geen andere mogelijkheid dan eigenmachtig in te grijpen om te zorgen dat ‘Minsk II‘ geëffectueerd zou worden, door de ‘Donbas‘ regio zijn autonomie te geven. Waarbij, zo schreef ik, het mij waarschijnlijk leek dat die militaire ontknoping ook in zou houden dat Rusland de kuststrook langs de Zwarte Zee, waar veel ‘etnische Russen‘ wonen, met de Oekraïense nationaliteit, bij de Donbas zou willen trekken, waardoor het door ‘Kiev‘ bestuurde gedeelte ‘Land-Locked‘ achter zou blijven, bedolven onder westerse wapens en torenhoge schulden, en er een landroute zou zijn voor de trein van Beijing naar de Balkan en Zuid-Europa. Volgens DIT bericht ga je in het land dat de bewonderde Vaclav Havel voortbracht, strijder voor de vrijheid van meningsuiting, drie jaar de bak in als je het uit je toetsenbord durft te wringen, waar het het gelezen kan worden als een verdediging van het Russische ingrijpen. Stalin zou trots zijn op de regering in Praag! En dat komt dan bovenop de censuur die nu in heel Europa is afgekondigd om er zeker van te zijn dat het NAVO-geluid geen concurrentie hoeft te vrezen. Maar het gaat de ‘experts‘ die door ‘OP1‘ worden geraadpleegd allemaal nog niet ver genoeg. ‘Ophangen of executeren‘!

Oud-inlichtingenman @Pieterpwcm5309 over Thierry Baudet. “We hebben het in een iets verdere fase gewoon over verraad in plaats van nepnieuws. Voor dit soort dingen werden mensen in oorlogstijd opgehangen en geëxecuteerd.” #Op1 pic.twitter.com/LjrLXDcnTk

— Op1 (@op1npo) February 28, 2022

Vooralsnog zie ik geen enkele reden om op die schets terug te komen, maar ik heb hier niet de strategische plannen van het Kremlin voor mij liggen, dus wie weet? De tragiek is, dat als ik het bij het rechte eind heb, Rusland zal stoppen als die doelen bereikt zijn, of als er een akkoord gesloten kan worden met ‘Kiev‘ voor die tijd. Maar dat het in ons deel van de wereld verkocht zal worden als een ‘succes‘, omdat niet héél Oekraïne verloren is gegaan. Terwijl de meer fanatieke Oekraïne haters, die eveneens geloven in een algehele bezetting en de installatie van een marionet in ‘Kiev‘, teleurgesteld zullen zijn. Het is voor mij echter uitgesloten dat ‘Moskou‘ de ambitie heeft om van Oekraïne een soort ‘vazalstaat‘ te maken naar analogie van de uitkomst van ‘Jalta‘, wat leidde tot het ‘Warschau-Pact‘, met ‘Moskou‘ als de ‘dompteur‘ in Oost-Europa. Dat is de natte droom van de ‘Dogs of War‘, omdat ze beseffen dat Rusland daar op leeg zou lopen, terwijl zij niet alleen een dik belegde boterham zouden hebben, maar ook elke dag taart, op kosten van de belastingbetaler, en ten bate van de ‘tycoons‘.

Als ik gelijk krijg, en Rusland stopt als het de gebieden die ik in januari al identificeerde heeft ingenomen, en dat gebied ‘consolideert‘, of als er dan toch nog een ‘integraal akkoord‘ met ‘Kiev‘ zal worden gesloten, kunnen we de rekening opmaken. Door de ‘Fog of War‘, de ziekmakende, grotendeels feitenvrije propaganda, zal dat nog niet meteen lukken, maar uiteindelijk zullen de feiten ter tafel komen in de vorm van ‘Reality Checks‘. Meer in het bijzonder, op termijn, stijgende, of dalende welvaart. En ik blijf erbij, dat de combinatie van Rusland en China geen partij is voor het uitgebluste, onder schulden begraven westen. Ik zie in de ‘praatprogramma’s‘ het neusje van de ‘expert-zalm‘ in ons land voorbij komen, en allemaal zien ze wat anders dan ik. Want als ze het zo zouden zien als ik, werden ze niet uitgenodigd. Dezelfde mensen die ‘zeker wisten‘ dat we in Afghanistan, Irak, Libië, Syrië en héél Oekraïne met gejuich zouden worden onthaald, staan nu opnieuw uit hun nek te kletsen. En dat soort fouten hebben verschrikkelijke consequenties.

Eind twintigste eeuw ging Rusland failliet. Het luidde de komst van Poetin in. Nu gaat Rusland opnieuw failliet, naar het zich laat aanzien, als gevolg van de financiële oorlog die de NAVO-landen hebben ontketend. Maar met volkomen andere consequenties, omdat Rusland niet langer afhankelijk is van import vanuit het westen, of de ‘financiële dienstverlening‘. Het betekent in de praktijk dat westerse investeerders, waaronder veel pensioenfondsen en andere ‘institutionele‘ beleggers, tientallen miljarden kwijtraken, en nooit meer terug zullen zien. Het is een ‘technisch failliet‘. Ze betalen gewoon niet meer, en de volgende stap is dat ze ‘waardepapier‘ in handen van investeerders uit ‘vijandige landen‘ verbeurd verklaren, als compensatie voor de moedwillig door het westen toegebrachte schade aan Russische belangen. Het denken in het westen is, dat Russen die geld verliezen, meer in het bijzonder de ‘oligarchen‘ in dat land, ons gaan helpen om van Poetin af te komen. Ik vrees dat dat een ernstige miscalculatie is.

Die calculatie is gestoeld op de ‘Davos‘-mentaliteit. In die kringen is geld en macht alles. Landen, volkeren, cultuur, religie zijn voor de ‘tycoons‘ die hun hart verpand hebben aan ‘Davos‘ (die specifieke vorm van globalisme), van nul en generlei waarde. Slechts nuttig om het ‘klootjesvolk‘ mee te manipuleren, en voor te bereiden op hun eindstation: Kanonnenvoer, huurder, belastingbetaler, loonslaaf. Dat soort ‘tycoons‘ waren er in de tijd van Jeltsin volop in Rusland, maar die zitten nu allemaal in het Verenigde Koninkrijk, de Verenigde Staten en Israël, en likken hun wonden. Allemaal al langer geleden door Poetin buitengesloten. Wat er rest, of voor in de plaats is gekomen, zit op een ander spoor. Al is er in Rusland al langer een strijd gaande tussen de ‘tycoons‘ die van ouds her de Russische Centrale Bank aan hun zijde hadden, en de meer ‘Links-Leunende‘ adviseurs als Sergey Glazyev. In DIT artikel leest u meer over de ‘sancties‘ van het westen die tot doel hebben de Russische economie te ontwrichten. Qua omvang groter dan de ‘sancties‘ die de Verenigde Staten afkondigden tegen Japan voor de Tweede Wereldoorlog, wat daar tot ‘Pearl Harbor‘ leidde. Maar Rusland vergelijken met het Japanse keizerrijk gaat overigens op alle fronten mank.

Je hoeft helemaal geen fan te zijn van Poetin, of Xi, of Russische, danwel Chinese zeden en gebruiken, om te begrijpen waar ze op uit willen komen, en in te schatten of het ze gaat lukken, of niet. Onze achilleshiel is ons zelfgenoegzame idee dat wij in het westen in elk denkbaar opzicht superieur zijn. En dat ‘Davos‘ ons gaat redden. Het zit niet in hun ‘genen‘. Die globalistische ‘tycoons‘ hebben lak aan u en mij. We zijn niet eens een stip op hun ‘spreadsheet‘. En de ‘Dogs of War‘ die zij inhuren zijn er ook niet om u te beschermen, zoals de media die zij beheersen er ook niet zijn om u te informeren. Ze zien ons als ‘pinautomaat‘ voor hun ‘Regime Change Expedities‘ en ‘Eindeloze Oorlogen‘, die hen ‘goudgeld‘ opleveren, in het verlengde van de ‘Hulp-Industrie‘ die zijn beheersen.

De kracht van het perspectief dat Poetin en Xi (maar eigenlijk natuurlijk de Russen en de Chinezen) de rest van de wereld bieden, is het beeld van een ‘Federalistisch‘ alternatief. Daarom sluiten landen als India, Brazilië en Mexico zich niet aan bij de oorlog die de NAVO-landen hebben ontketend tegen Rusland. Poetin realiseert zich terdege dat een onfortuinlijke afloop van deze militaire ingreep dat hele ‘federalistische‘ ideaal kapot kan maken, en dat is ook wat de NAVO-propaganda beoogt te bereiken. Ze wíllen burgerslachtoffers, en brute repressie. Maar in Moskou weten ze dat ze de burgers in de gebieden die ze samen hopen te voegen tot de door hen erkende ‘Donbas‘-regio, als gebied dat is losgeweekt van ‘Davos‘, en is toegevoegd aan die ‘Federalistische‘ wereld, meer in lijn met het oorspronkelijke concept van de EU, en de Verenigde Staten, nodig hebben voor het vervolg. Zo gaan ze ook te werk in Syrië, en met succes. Zelfs de westerse getallen voor burgerslachtoffers maken dat deze oorlog vooralsnog minder doden onder de burgers teweegbrengt dan er in een jaar door sluipschutters, mijnen en terreur in de ‘Donbas‘ vielen, onder supervisie van Europa en de NAVO. Maar met de influx van grote aantallen vechtjassen die geen deel uitmaken van enige getrainde legereenheid, en dan met molotovcocktails pantservoertuigen te lijf gaan, wordt het snel ingewikkelder. Daarbij zien sommigen die de ontwikkelingen op de voet volgen dat de Russen hun strijdwijze aanpassen, en ook doelen die ze aanvankelijk wilden sparen nu alsnog in de as leggen. Ook zien zij dat de eerdere instructies om ‘boze burgers‘ die met molotovcocktails gooien te ontzien, zijn geschrapt.