Naar aanleiding van de islamitische onthoofding van de Franse leraar Samuel Paty en de daarop volgende dodelijke jihad-aanslagen in Nice en Wenen, kan men vandaag artikels lezen die niet één keer de termen ‘islam’, ‘jihad’, ‘sharia’, ‘Hadith’ en ‘Koran’ laten vallen.
Sam van Rooy – Leestijd 8 minuten
Lichtzinnig of schaamteloos?
Even lichtzinnig is het (of is het schaamteloos?) wanneer daarbij de oorzaak van de jihad-terreur wordt gelegd bij een zogenaamd gefaald Frans samenlevingsmodel en niet bij het gefaalde samenlevingsmodel van de islam, namelijk de sharia of het kalifaat. Alsof er in heel wat andere, West-, Noord- en Zuid-Europese landen — eveneens seculiere en vrije samenlevingen — alsook in landen als India, de Filipijnen, Thailand, Indonesië, Kenia, Nigeria, Afghanistan enzovoort, geen islamitische aanslagen worden gepleegd! En alsof de landen waar het vaak bejubelde Angelsaksische vrijheidsmodel heerst vrij zijn van islamitische terreur en jihadistische dreiging.
Apartheid
Of het nu het laïcistische model van de Franse republiek of het Angelsaksische samenlevingsmodel is, de samenlevingsconflicten zijn van hetzelfde allooi. Kijk naar de vele rellen en plunderingen in de VS naar aanleiding van Black Lives Matter-demonstraties; de vele zwarte getto’s in de VS — ware hellholes — waar zwarten vrijwel dagelijks vooral andere zwarten vermoorden; en de (Pakistaanse) sharia-toestanden in het Verenigd Koninkrijk.
Wie vandaag nog, met alle informatie en reportages die beschikbaar zijn, durft te beweren dat de VS en het Verenigd Koninkrijk met hun Angelsaksische vrijheidsmodel een geslaagd voorbeeld zijn van een ‘diverse samenleving’ of ‘melting pot’ (‘smeltkroes’), heeft bewust oogkleppen opgezet. Of neem nu Oostenrijk, een Europees land met nog een ietwat andere samenlevingstraditie en eigen omgang met de islam: ook daar zijn enkele dagen geleden nog mensen vermoord en zwaar verwond door een moslimterrorist.
Geïslamiseerde wijken
Welke landen in Europa zijn tot nog toe gespaard gebleven van jihad-terreur? Landen waar amper moslims wonen en die een sterke christelijke of conservatieve traditie hebben. En landen waar men de communistische en/of Ottomaans-islamitische tirannie nog niet vergeten is. Landen in Oost-Europa dus.
Een ander voorbeeld, buiten Europa, is Japan. De islam krijgt daar geen voet aan grond omdat de Japanners een sterke cultuur hebben en zeer strikt zijn wat de instroom van migranten betreft. In die landen heb je dus ook geen geïslamiseerde wijken zoals die in Molenbeek, Borgerhout, Lyon, Parijs, Birmingham of Londen, waar het volkscafé, de kerk en de minirok zijn vervangen door de halalwinkel, de moskee/Koranschool en de hijab/nikab, en waar de invloed van moslimfundamentalisten groot is.
Niet-islamitische migranten
Bovendien kennen Frankrijk en ook Oostenrijk, net zoals zowat alle andere Europese landen, ook (grote) groepen met een andere afkomst en religieuze achtergrond dan de Arabisch-islamitische, Turks-/Aziatisch-islamitische of Afrikaans-islamitische. Denk aan Chinezen, Amerikanen, Portugezen, Italianen, Spanjaarden, Polen, Russen, Brazilianen, Armeniërs, alevieten, zoroasters, boeddhisten, (hindoeïstische) Indiërs enzovoort. Plegen die terreuraanslagen? Bedreigen die massaal een leraar of een jong lesbisch meisje (Mila)? Neen. En de reden daarvoor is eenvoudig: die groepen hangen de islamitische doctrine niet aan die leert dat ‘de ongelovigen’ en diegenen die de islam ‘aanvallen’ (lees: afvallen, bekritiseren of bespotten) moeten worden bestreden, desnoods met dodelijk geweld.
‘Gefaald samenlevingsmodel’
In feite kan je de islam niet eens een ‘samenlevingsmodel’ noemen. De islam, zoals neergeschreven in de Koran en de Hadiths die als betrouwbaar staan geboekstaafd, gaat uit van de voortdurende confrontatie met diegenen die niet-moslim willen zijn en blijven, en zéker met diegenen die een obstakel vormen voor de hegemonie van de islam. Zij krijgen, volgens de islam, drie mogelijkheden om zich te onderwerpen aan de sharia of islamitische wet, namelijk: 1. zich bekeren tot de islam; 2. beschermingsgeld betalen (jizya) en een soort contract sluiten met de islamitische heersers om als tweederangs-dhimmi te worden gedoogd (zeer riskant); 3. de dood.
De Koran
‘Islam’ betekent ‘onderwerping’, en de kerndoelstelling van de islam is wat in soera 2 vers 193 en soera 8 vers 39 staat: ‘Strijd tegen hen tot de afgodendienst niet meer bestaat en de religie geheel aan Allah behoort.’ Alles en iedereen moet worden geïslamiseerd en onderworpen worden aan de wetten van Allah. Het was nota bene Karl Marx die door aandachtige lezing van de Koran goed zag hoe de islam in elkaar zit: ‘De Koran en de op hem stoelende islamitische wetgeving reduceren geografie en etnografie van de verschillende volkeren tot de eenvoudige en gemakkelijke tweedeling in gelovigen en ongelovigen. De ongelovige is ‘harby’, dat wil zeggen de vijand. De islam veroordeelt de natie van de ongelovigen en creëert een toestand van permanente vijandigheid tussen moslims en ongelovigen.’
De jihad-aanslagen zijn hiervan een rechtstreeks gevolg, maar evenzeer de islamiserende wijken op Europees grondgebied, waar in toenemende mate islamitische apartheid heerst en in afnemende mate ‘de Franse republiek’ en de typische uitingen van onze Europese cultuur en westerse mores van individuele vrijheid. Één blik op wat bekendstaat als ‘de islamitische wereld’, namelijk de landen in Azië, het Midden-Oosten en Afrika met een moslimmeerderheid, een bepalende moslimminderheid en/of een door de islam gestuurd regime, zegt genoeg: overal heersen tirannie, onderdrukking, geweld en armoede. Dat is echt geen toeval.
Cijfers
Een onderzoek waaruit blijkt dat 95% van de Britse moslims zich trouw verklaart aan het Verenigd Koninkrijk, wordt gretig geciteerd om te doen alsof in dát Europese land – in tegenstelling tot Frankrijk – geen fundamenteel probleem bestaat met de islam. Maar uit hetzelfde onderzoek blijkt dat maar liefst 27% van de Britse moslims sympathie heeft voor de motieven voor de dodelijke jihadistische aanslag op Charlie Hebdo in Parijs – en van de 8% (!) die zegt: ‘ik weet het niet’, durft een significant of groot deel het allicht niet toegeven. Dat betreft dus minstens 1,1 miljoen moslims!
Dat is in Frankrijk niet anders, waar 26% van de moslims de dodelijke jihad-aanslag op Charlie Hebdo niet veroordeelt. Dat zijn dus 1,5 miljoen moslims! In Vlaanderen heeft 1 op de 5 moslims begrip voor Islamitische Staat en zijn manier van actievoeren. Dat gaat dus over 60 à 70.000 moslims die in wezen vijandig staan tegenover onze vrije samenleving!
Clash of Civilizations
Leraren staan dan ook meer dan ooit met angst voor de klas. In Rotterdam is gisteren zelfs nog een leraar moeten onderduiken en vandaag is in Den Bosch hetzelfde gebeurd. De Clash of Civilizations borrelt steeds vaker brutaal naar de oppervlakte, en de grote slachtoffers zijn leraren, verplegers, ambulanciers, politieagenten, brandweermannen, militairen, loketpersoneel van de overheid en tram- en buschauffeurs.
De actie van Macron: too little too late
Onderzoeken in heel wat Europese landen met een groeiende moslimbevolking tonen steeds weer aan: tienduizenden tot honderdduizenden moslims, soms zelfs een meerderheid, hebben islamfundamentalistische (voorbeeld) of zelfs jihadistische opvattingen. Dát is de ware dreiging voor onze vrije samenleving en westerse, Europese beschaving. Wie de islamitische wereld binnenhaalt, wordt uiteindelijk zelf de islamitische wereld. De woorden en actie van de Franse president Macron zijn dan ook too little too late.
Wat zou moeten gebeuren
Wat zou moeten gebeuren zijn de volgende drie zaken: de moslimimmigratie moet worden gestopt; de islam moet, zolang die niet expliciet fundamenteel is hervormd (wat de islam zelf nota bene verbiedt), worden beschouwd als een ongewenste totalitaire ideologie zoals communisme en nazisme; en de vele duizenden gekende ‘geradicaliseerde’ (i.e. geïslamiseerde) moslims moeten worden opgesloten dan wel uitgezet. Talloze obstakels staan deze beleidsdaden echter in de weg, gaande van manifeste politieke onwil tot heilig verklaarde grondwetten en mensenrechtenverdragen. Indien West-Europese landen zoals België er echter niet slagen een mentaliteit en beleid à la Japan en Hongarije te kweken, zullen ze blijven lijden onder jihad-terreur en een islamitischer wordende samenleving (islamisering).
PS: dat mijn ouders nu doodsbang zijn nadat ik in het parlement Mohammed-cartoons heb getoond (zie foto), zegt alles over hoever de islamisering van onze samenleving reeds gekomen is.