Volgens de voorstanders van de EU heeft diezelfde EU “al 70 jaar lang voor vrede gezorgd”. Met de onverwachte en ongepaste opmerking van Von der Leyen dat Oekraïne ‘één van ons is geworden en welkom in de EU’ komt aan die vredesbijdrage een abrupt einde.
Op 5 september 2014 werd in Minsk (Wit-Rusland) onder internationale druk, wegens oplopende spanningen en een oplaaiende gewapende strijd in de Oekraïense, aan Rusland grenzende regio Loehansk en Donetsk, een staakt-het-vuren afgesproken.(!) Die strijd was opgelaaid omdat de EU doende was een ‘Associatieovereenkomst met Oekraïne te sluiten. Die overeenkomst was op 27 juni 2014 te Brussel tot stand gekomen en er moest alleen nog door de verschillende lidstaten goedkeuring aan worden verleend. In Nederland werd daartoe een referendum gehouden, waarin de bevolking zich uitsprak tegen zo’n overeenkomst, die op termijn de toetreding van Oekraïne tot de EU zou inhouden. In de twee weken na de ondertekening van het Minsk 1 akkoord, werd van beide kanten het staakt-het-vuren regelmatig geschonden. Een nieuw staakt-het-vuren, Minsk 2, kwam op 12 februari 2015 tot stand. Door de aanhoudende Russische steun aan de pro-Russische opstandelingen echter, was dat Minsk akkoord vrijwel niets meer waard. De EU kondigde daarop sancties af jegens Rusland.
Gedurende deze tijd, rond het begin van wat nu de Russisch-Oekraïense oorlog is geworden, was de EU al druk bezig om invloed te verwerven op aan Rusland grenzende landen. Daartegen is destijds al gewaarschuwd, namelijk dat dit verstrekkende gevolgen zou kunnen hebben voor de relatie van Rusland met die buurlanden en de relatie tussen EU en Rusland. Onverminderd de tegenstem (ruim 61% stemde tegen) van de Nederlandse bevolking, koos het Nederlandse Parlement en de Regering ervoor het bij een ‘inlegvelletje’ te laten en goedkeuring aan het EU-voorstel te verlenen.
Het handelen van de EU en de verschillende lidstaten kortom, was strategisch gezien onjuist; dit had nooit mogen gebeuren. Dat neemt allemaal niet weg dat we het criminele gezelschap in het Kremlin, verzameld rond de lucratieve gasvoorraden van het land, niet zomaar vrij spel kunnen geven, laat staan dat we met de handen op de rug naar het schouwspel moeten gaan kijken. Maar dat de EU, en met name de uit ongekozen ambtenaren – het afvoerputje voor gesjeesde politici – bestaande Europese Commissie zich nu kennelijk bezighoudt met zeer onverstandige en geweld uitlokkende uitspraken, toont aan dat die club knettergek is geworden. En Von der Leyen is daarvan het boegbeeld.
Het lidmaatschap van de EU is geen oorlog en ook geen slachtoffers van oorlogsgeweld waard. De Unie, destijds opgericht als Kolen en Staal unie, was oorspronkelijk bedoeld om de aartsvijanden Duitsland en Frankrijk uit elkaar en aan het werk te houden. Met voldoende kolen en staal om er geen ruzie over te maken. Met dat in het achterhoofd zouden de lidstaten de EU ambtenaren op moeten dragen ofwel hun mond te houden, ofwel er aan bij te dragen dat de uitgebroken oorlog zo snel mogelijk stopt. Ook als het daarvoor nodig is voorlopig af te zien van Oekraïense deelname aan de EU, laat staan de NAVO.
De EU is niet opgericht om burgers in oorlogen te storten. Verdragen zoals die met Oekraïne, die tot oorlog leiden zijn voorbarig en zeer onverstandig. Er is niets mis mee om dat te erkennen.
Overweeg alstublieft om ons te steunen als donateur of ondersteunend lid, ook wij hebben onze inkomsten zien dalen in deze heftige tijden daarom, KLIK HIER voor IBAN of via PayPal hieronder!, wil je ook onze berichten zoveel mogelijk delen dit is voor ons van levensbelang, hartelijke dank en veel leesplezier. Steun Indignatie via PayPal veilig en simpel.