Indignatie redactie 
Het was niet dat ze naar een privé-eiland ging. Het was wat ze erover zei.
Het is één ding wanneer een paparazzi toevallig op het juiste moment op de juiste plaats is, een foto van een beroemdheid in een compromitterende positie sluipt, zoals betrapt worden op bedriegen van een partner of de doodzonde begaan van het hebben van een normaal ogend lichaam. Maar het is bijna altijd interessanter als een beroemdheid – volledig, onwetend en gewillig – over zichzelf vertelt.
Dit is wat er gebeurde op 27 oktober, toen Kim Kardashian aankondigde dat ze, temidden van een pandemie die meer dan 200.000 Amerikanen heeft gedood, tientallen vrienden naar een privé-eiland heeft gevlogen om haar verjaardag te vieren.
“40 en ik voel me zo nederig en gezegend”, schreef ze op Twitter , de eerste keer dat iemand op een privé-eiland zichzelf omschreef als “nederig”. “Er is geen enkele dag die ik als vanzelfsprekend beschouw, vooral niet in deze tijden dat we allemaal herinnerd worden aan de dingen die er echt toe doen.”
40 and feeling so humbled and blessed. There is not a single day that I take for granted, especially during these times when we are all reminded of the things that truly matter. pic.twitter.com/p98SN0RDZD
— Kim Kardashian (@KimKardashian) October 27, 2020
Voor Kim zijn de dingen die er echt toe doen simpel: dansen met vrienden, walvissen kijken, fietsen, kajakken en films kijken op het strand, wat ze deden tijdens hun verblijf op het Tahitiaanse eiland.
TMZ meldt dat 40 van Kim’s ‘beste vrienden en familie’ werden ingevlogen met een Boeing 777 en hun eigen privévilla’s kregen, waaronder Kardasho-Jenner extended universe-leden Kris Jenner, Khloe Kardashian, Kourtney Kardashian, Kendall Jenner, Scott Disick en zoon Mason , NBA-speler Tristan Thompson en La La Anthony (Kanye kwam naar verluidt later). Foto’s laten gasten lachen en dineren op het strand, poseren in bikini’s, tiki-cocktails nippen en knuffelen.
De reactie was voorspelbaar: reacties op haar originele tweet accentueerden haar toondoofheid in het licht van massaal lijden. “Wauw zo leuk dat mijn familie mijn zes maanden oude baby nog steeds niet heeft ontmoet, maar ik ben blij dat je rijk bent!” tweette McSweeney’s redacteur Lucy Huber. ‘Weet je wat normaal voor mij zou hebben gevoeld, Kim? Ik hoef geen afscheid te nemen van mijn moeder tijdens FaceTime omdat ze stervende was aan COVID. Ik hoor haar as niet begraven worden via de verdomde telefoon, zodat ik mijn vader en zus niet in gevaar zou brengen. “
“Onze gezichten erin wrijven is wreed en geen idee”, voegde Kat Kinsman, hoofdredacteur bij Food & Wine, toe. Rocklegende Peter Frampton sprong er zelfs in en schreef: “Ben je zo ongevoelig dat je je niet realiseert dat dit niet is wat de meerderheid van de mensen tijdens de ergste covid-piek ooit willen horen? Mensen gaan naar voedselbanken en niet naar privé-eilanden. ” Vele anderen deelden een gif van het iconische citaat uit Keeping Up with the Kardashians, wanneer Kim huilt om e
en verloren diamanten oorbel in de oceaan en Kourtney grapt: “Kim, er zijn mensen die sterven.” (Zoals deze dingen vaak gaan, hekelden tal van andere commentatoren degenen die klagen vanwege hun “jaloezie” en “haat”.)
Kim had geprobeerd de reactie te voorspellen en te bemiddelen, en in wat leek op een poging tot zelfbewustzijn, schreef ze: “Vóór COVID denk ik niet dat iemand van ons echt waardeerde wat een simpele luxe het was om reizen en samen zijn met familie en vrienden in een veilige omgeving, ”tweette ze over haar immense voorrecht. “Na twee weken van meerdere gezondheidsschermen en iedereen gevraagd te hebben om in quarantaine te gaan, verraste ik mijn naaste kring met een reis naar een privé-eiland waar we even konden doen alsof alles normaal was.”
Het was die laatste deel dat uiteindelijk uitgegroeid tot een eigen meme, met Twitter-gebruikers delen van foto’s van de iconische pop culturele referenties van de eilanden getiteld met dezelfde zin – de Catalina Wine Mixer van stiefbroers , Jurassic Park , en natuurlijk, de beruchte rampzalige Fyre Festival .
After 2 weeks of multiple health screens and asking everyone to quarantine, I surprised my closest inner circle with a trip to a private island where we could pretend things were normal just for a brief moment in time. pic.twitter.com/aRW2FXIS2p
— jon drake (@DrakeGatsby) October 28, 2020
Wat deze memes echter illustreerden, is dat het heel goed mogelijk is dat wat mensen echt irriteerde, niet het feit was dat een rijk persoon met zijn vrienden naar een privé-eiland ging tijdens de pandemie, maar Kim’s erop stond dat het volkomen veilig gebeurde.
Het is wat mijn collega Jen Kirby onhandig ‘performatieve quarantaine’ noemde, en het is overal – influencers poseren op Instagram met een brede glimlach op tropische stranden met ondertiteling met toondoofde missies om ‘een masker te dragen!’; onze vrienden en familie delen foto’s van groepen mensen die rondhangen met een onderschrift met een onthulling over hoe iedereen vooraf werd getest om eventuele kritiek te voorkomen.
Er is een eenvoudigere oplossing voor dit probleem: plaats gewoon niets om mee te beginnen. Zelfs vóór de verjaardag van Kim Kardashian hebben mensen hun frustratie geuit over degenen in hun omgeving die niet alleen op vakantie gaan, maar ook foto’s van hen blijven delen. De pandemie heeft een grote kloof gecreëerd tussen mensen die hun normale gewoonten op sociale media voortzetten en voor degenen die denken dat elke vorm van prestatie van het normale online leven een belediging is voor alle anderen.
Nu sociale media-accounts meer dan ooit worden bekeken, zou je redelijkerwijs kunnen verwachten dat beroemde mensen het beter weten. Er zijn bepaalde aspecten van beroemdheid zijn die altijd anders zullen zijn – en met ‘anders’ bedoel ik natuurlijk ‘veel, veel beter’ dan een normaal persoon zijn. Twee van die dingen zijn toegang tot privé-eilanden en privéjets en de mogelijkheid om zonder te lachen iets te zeggen als “40 van mijn beste vrienden”.
De pandemie moest echter een gelijkmaker zijn. In het begin was er een element van leedvermaak, alsof influencers en beroemdheden eindelijk zouden proeven van wat normaal zijn is: geen spontane uitjes, geen chique feestjes, geen extravagante diners in dure restaurants. Vanity Fair vroeg: “Is dit het einde van de beïnvloeding zoals wij die kennen?” aangezien de pandemie de woede van de klassenoorlog leek te verdiepen.
Maar binnen enkele dagen na het verschijnen van quasi-lockdowns in de VS, werd het duidelijk dat beroemde mensen eigenlijk niets zouden leiden dat vergelijkbaar is met een gemiddeld leven in quarantaine. Modeblogger Arielle Charnas kreeg zoveel terugslag omdat ze uit haar appartement in New York City was ontsnapt naar een huurhuis in de Hamptons terwijl ze positief was getest op het coronavirus dat ze reacties op haar Instagram uitschakelde; TikTok-supersterren weigerden te stoppen met het organiseren van grote feesten, zelfs nadat de stad Los Angeles hun stroom had afgesneden .
https://www.instagram.com/p/CG46uEnA9No/?utm_source=ig_embed
Op dit punt is het meest verrassende aspect van Kim Kardashian’s verjaardagsreis waarom het überhaupt verrassend is. Natuurlijk gaan beroemdheden nog steeds beroemdheden doen, omdat ze dat kunnen. Ondanks het feit dat Californië, waar de Kardashians wonen, alle vormen van niet-essentiële reizen heeft afgeraden, betekent dit eigenlijk niets. Vliegen, privé of anderszins, is niet tegen de wet.
Naast de performatieve quarantaine is ook Kim’s taal in haar tweet veelzeggend. Zoals Rebecca Alter opmerkte in Vulture : “Deze vertoning van exorbitante rijkdom en privileges in een tijd van recordwerkloosheid en ziekte wordt des te meer schaamteloos icky gemaakt door Kim’s alles in de taal van dankbaarheid te verkondigen.” We hebben de neiging om dit soort erkenning van ons eigen geluk te prijzen, vooral onder blanken die geleerd hebben dat ze, door simpelweg na te denken over blanke privileges, het echte werk doen om blanke suprematie te ontmantelen.
Ik moet denken aan een recent essay van Katy Waldman uit New York , die deze tendens in populaire fictie bekritiseerde. “Deze zelfbewuste tijden hebben ons een nieuwe misvatting opgeleverd. Noem het de reflexiviteitsval. Dit is het impliciete en soms expliciete idee dat door te beweren dat je je bewust bent van een fout, je die fout oplost – dat lippendienst gelijk staat aan weerstand. ” Performatieve bondgenootschap (denk aan de zwarte vierkanten op Instagram, diavoorstellingen over sociale rechtvaardigheid of ‘zelfbeschermende ironie’) is waar Waldman naar verwijst, het onderwerp van veel recente gesprekken over wat ’telt’ als een goed persoon.
Als Kim Kardashian bijvoorbeeld erkent hoe geweldig en gezegend haar leven is, wat moet dat dan echt betekenen? Dat ze het absolute minimum aan maatschappelijk bewustzijn heeft om op te merken dat niet iedereen ter wereld een geïmproviseerde, verrassende privé-eilandvakantie kan organiseren voor hun tientallen vrienden? Oke!
Het is niet eens zo belangrijk wat ze bedoelde – ik neem aan dat het betekent dat ze erg gelukkig is en heel veel geluk heeft, wat echt leuk moet zijn! De simpele feiten zijn deze: Kim Kardashian gaf miljoenen dollars uit aan een verjaardagsfeestje in een pandemie en kondigde het aan de wereld aan, schijnbaar zonder zich bewust te zijn van hoe het zou kunnen overkomen, en zonder zelfs maar enig voorbehoud te maken over een mogelijke donatie die ze aan een organisatie deed gewijd aan Covid-19 reliëf.
Dat is uiteindelijk alles wat we echt moeten weten.
