Te midden van de wereldwijde covid-lockdowns en economische ontwrichtingen die het in 2020 heeft veroorzaakt, verscheen Klaus Schwab, een voorheen onopvallende oprichter van een in Zwitserland gevestigd zakenforum, op het wereldtoneel en riep op tot wat hij een Great Reset van de hele wereldeconomie noemde, met behulp van de pandemie als aanjager. In juli 2020 publiceerde hij zelfs een boek waarin hij zijn blauwdruk schetste. Het wordt terecht een technocratische samenleving genoemd met mondiale top-down centrale planning. Schwab gebruikt de vrees voor de opwarming van de aarde en de benarde situatie van de armen in de wereld om te rechtvaardigen wat in feite een plan is voor een mondiaal totalitarisme waar, zoals de Davos-website het stelt, niemand iets zal bezitten. Wat niet goed bekend is, is het feit dat de inspiratie voor Schwabs dystopische plannen afkomstig is van een katholieke bisschop die hij in de jaren zeventig in Brazilië ontmoette.
Verre van een traditionele katholieke priester, stond deze bisschop bekend als de “Rode Bisschop” en onderschreef Castro’s Cuba-model, evenals de Mao Culturele Revolutie waarin miljoenen Chinezen werden gedood of vernietigd in een zuivering van de vijanden van Mao. Zijn naam was aartsbisschop Dom Helder Camara van Brazilië, de leidende vroege figuur die in de jaren zestig en zeventig de kerkbeweging verspreidde die bekend staat als ‘bevrijdingstheologie’.
Van nazi tot communist?
Helder Camara maakte een overgang van de twee uitersten van het politieke spectrum. In 1934 was Camara een leidende figuur in een pro-Mussolini Braziliaanse kerkelijke fascistische beweging, Braziliaanse Integralist Action of Acao Integralista Brasileira (AIB). Het was geen toevallige betrokkenheid. Als jonge katholieke priester maakte pater Camara deel uit van de Hoge Raad van de AIB. In 1936 was Camara persoonlijk secretaris geworden van de oprichter van de AIB, Plinio Salgado, en nationaal secretaris van de AIB. Net als Mussolini’s fascistische zwarthemden of Hitlers bruinhemden in de jaren twintig, waren de Braziliaanse AIB de groenhemden, die paramilitaire groepen opstelden die in de jaren dertig actief en gewelddadig communisten op straat aanvielen in Brazilië. Toen Camara begin jaren dertig tot priester werd gewijd, droeg hij naar verluidt het Greenshirt onder zijn soutane.merkwaardige delen van de geschiedenis van Camara.
Tegen het einde van de oorlog, in 1946, was Helder Camara er op de een of andere manier in geslaagd om over te stappen van het pro-Mussolini en pro-Hitler-fascisme van de AIB naar een pro-marxistisch “progressivisme” als assistent-generaal van de Braziliaanse Katholieke Actie, wiens jeugdgroep , JUC, omarmde openlijk de Castro Cubaanse Revolutie in 1959. In 1963 definieerde een factie van de JUC die Camara steunde, de Ação Popular (AP), zichzelf als socialistisch en verklaarde hun steun voor de “socialisatie van de productiemiddelen. ” De katholieke groep AP nam statuten aan die lof voor de Sovjetrevolutie bevatten en een erkenning van “het cruciale belang van het marxisme in de revolutionaire theorie en praktijk”. Dom Helder werd van 1964 tot 1985 aartsbisschop van Olinda en Recife in het noordoosten van Brazilië.
Een grondlegger van de bevrijdingstheologie
Helder Camara was een instrumentele figuur in een beweging die zich al snel wereldwijd verspreidde, niet alleen in de katholieke kerk maar ook onder andere kerken. Later werd het door de Peruaanse priester Gustavo Gutierrez de Bevrijdingstheologie genoemd. De “bevrijding” verwees naar wat de priesters beweerden de boodschap van het christendom te zijn: “God houdt bij voorkeur van de armen.” De beweging beweerde dat de rol van de kerk zou moeten worden toegewijd aan het proces van bevrijding in het onderdrukte en uitgebuite land in de Derde Wereld. De beweging markeerde een radicale verschuiving in de positie van de katholieke kerk. Priesters begonnen geweld tegen dictators zoals Somoza in Nicaragua te legitimeren, zelfs toen een aantal van hen de wapens opnamen en zich in de jaren zeventig bij de Sandinisten en andere marxistische groeperingen voegden.
Gustavo Gutierrez riep expliciet op “om de huidige onrechtvaardige situatie af te schaffen en een andere samenleving op te bouwen, vrijer en menselijker.” Op zijn zachtst gezegd was dit een radicale ommezwaai waarbij de kerk zich moest richten op het zo nodig met geweld bevrijden van de armsten van de samenleving in de ontwikkelingslanden en het herverdelen van de rijkdom. Door communisten gesteunde guerrillabewegingen in overwegend katholieke landen zagen al snel het nut in van priesters die hun oorlogen een sociale legitimiteit gaven die verder ging dan de marxistische doctrine. Gutierrez zei: “De theologie van de bevrijding is geworteld in een revolutionaire strijdbaarheid.”
Een mede-Braziliaanse pleitbezorger van Helder Camara’s sociaal activisme voor de kerk, pater Leonardo Boff, verklaarde: “Wat wij voorstellen is marxisme, historisch materialisme, in de theologie.” Boff en anderen zijn sindsdien overgestapt van het bepleiten van radicale landhervormingen, door land af te nemen van grote eigenaren en het aan arme boeren te geven, naar het steunen van radicale agenda’s voor de opwarming van de aarde als onderdeel van hun bevrijdingsagenda. Sindsdien heeft de beweging zich verspreid van Latijns-Amerika tot Afrika en Azië, van Zimbabwe tot Sri Lanka.
In wezen schiep Helder Camara’s Bevrijdingstheologie het sociale klimaat en bevorderde de verspreiding door de samenleving voor de “slachtoffer”-ideologie van de huidige wijdverbreide bewegingen van ANTIFA tot BLM en de hele Groene Agenda-beweging.
Rode bisschop ontmoet Schwab
In recente openbare verklaringen citeerde Klaus Schwab, oprichter van het Davos World Economic Forum een halve eeuw geleden, twee mannen die volgens hem zijn leven hebben veranderd. Een daarvan was Henry Kissinger, die zijn mentor was toen Schwab eind jaren zestig op Harvard zat. De andere was verrassend genoeg de Rode Bisschop, Dom Helder Camara. Het was Kissinger die als minister van Buitenlandse Zaken van Nixon een complot smeedde om linkse regeringen in Chili, Argentinië en elders te vermoorden, ze te vervangen door meedogenloze militaire dictaturen zoals Pinochet, terwijl Helder Camara aan de andere kant werkte en de armen mobiliseerde tegen de staat.
In 2010 publiceerde Schwab’s World Economic Forum een zelfgenoegzaam boek met de bescheiden titel: “The World Economic Forum: A Partner in Shaping History-The First 40 Years 1971 – 2010.” Daar beschrijft Schwab de centrale rol die Kissinger vanaf het begin speelde bij het selecteren van sprekers en gasten voor Schwabs elite zakelijke bijeenkomsten.
Over het jaar 1974 schreef Schwab: “Tijdens het European Management Symposium 1974 (vandaag WEF) maakte Dom Hélder Câmara, de rooms-katholieke aartsbisschop van Olinda en Recife, Brazilië, een opmerkelijke verschijning, waarmee hij de rol van het Forum als platform voor provocerende maar vitale stemmen. Câmara was uitgenodigd in Davos, ondanks het feit dat hij door veel regeringen en bedrijfsleiders als persona non grata werd beschouwd. Hij noemde zichzelf “de woordvoerder van die tweederde van de mensheid die lijdt onder de oneerlijke verdeling van de natuurlijke hulpbronnen.” Schwabs verslag vervolgde: “Dom Hélder voorspelde dat ontwikkelingslanden op een dag de leidende economische machten zouden kunnen uitdagen en botsen. Hij bekritiseerde multinationals omdat ze zoveel van de mensheid in erbarmelijke omstandigheden hielden. Hij riep op tot een grotere maatschappelijke verantwoordelijkheid,welvaart voor alle mensen.” Schwab verklaarde in een video: “Een voorbeeld dat voor mij waarschijnlijk een cruciaal moment in mijn leven was. Ik reisde voor de eerste keer naar Brazilië, ik ontmoette een priester die toen bekend stond als de priester van de armen, zijn naam was Dom Hélder Câmara.”
WEF en paus Franciscus
Tijdens een bezoek aan Brazilië in 2013 in het begin van zijn pausschap, noemde Franciscus Dom Helder Camara als iemand die onuitwisbaar de “reis van de kerk in Brazilië” markeerde. In zijn Evangelii gaudium (De Vreugde van het Evangelie) van hetzelfde jaar verklaarde Franciscus in de taal van de Bevrijdingstheologie van Helder Camara en anderen: “Zonder de voorkeursoptie voor de armen, loopt de verkondiging van het Evangelie … het risico verkeerd te worden begrepen of te verdwijnen. ” De term “voorkeursoptie voor de armen” is de sleutel. Het klinkt nobel, maar wat betekent het in werkelijkheid?
Met name deed Klaus Schwab in 2014 een persoonlijke uitnodiging aan paus Franciscus om de Davos-bijeenkomst toe te spreken. Francis heeft sindsdien talloze van dergelijke brieven aan Schwab geschreven en staat op de lijst van het World Economic Forum als Agenda-bijdrager. In oktober 2020 schreef de officiële website van het Davos WEF: “In een opvallende, 43.000 woorden lange encycliek die afgelopen zondag werd gepubliceerd, drukte de paus zijn stempel op de inspanningen om vorm te geven aan wat wordt genoemd een Grote Reset van de wereldeconomie als reactie op de verwoesting van COVID-19.”
Tegen 2015 had Franciscus, die zich voordoet als de speciale bewaker van de armen, zijn goedkeuring gegeven aan het initiëren van het officiële proces, door de Congregatie voor de Heiligverklaringen, om een proces van Helder Camara’s “zaligverklaring” te beginnen. Sindsdien heeft de huidige paus ongekende politieke standpunten ingenomen voor maatregelen van de Global Warming Green Agenda, vaccins tegen covid, steun voor gendergelijkheid, migratie, herverdeling van rijkdom van rijk naar arm en andere sociale acties die zijn controversiële pausdom hebben gedomineerd.
Geweldige reset
De relevante vraag die moet worden gesteld, is waarom de oprichter van ’s werelds meest invloedrijke corporate globaliseringsforum, Klaus Schwab, de oprichter van de Bevrijdingstheologie en de huidige liberale paus Franciscus zou omarmen, de allereerste jezuïetenpaus die deze ideeën vandaag geniepig nieuw leven inblaast?
Het is zeker niet zo dat Klaus Schwab het marxisme omarmt. Schwab is de ‘Godfather van de globalisering’. De versmelting van de ideologieën van Francis en Schwab is een slimme manier om massale steun te creëren, vooral onder jongere en armere mensen over de hele wereld voor de grootschalige aanval op privébezit en op een stabiele middenklasse die nodig is voor de wereldwijde corporatistische Great Reset, een mondiaal technocratisch fascisme van bovenaf.
In november 2020 verklaarde paus Franciscus dat er een nieuwe “sociale rechtvaardigheid” nodig is en dat privé-eigendom niet vanzelfsprekend is in het christendom: “Laten we bouwen aan de nieuwe sociale rechtvaardigheid en toegeven dat de christelijke traditie nooit het recht op privé-eigendom heeft erkend. als absoluut en onroerend”, zei Francis. Hij werkt niet uit.
In oktober 2020 vaardigde de paus een encycliek uit, Fratelli Tutti, waarin hij op privébezit uitging. Hij schreef: “Zakelijke vaardigheden, die een geschenk van God zijn, moeten altijd duidelijk gericht zijn op de ontwikkeling van anderen en op het uitbannen van armoede…” Hij verklaarde: “Het recht op privé-eigendom gaat altijd gepaard met het primaire en prioritaire principe van de ondergeschiktheid van alle privé-eigendom aan de universele bestemming van de goederen van de aarde, en dus het recht van iedereen op het gebruik ervan.”
Dit is opmerkelijk vergelijkbaar met wat Schwab van het WEF schrijft in zijn boek uit 2020, The Great Reset, waar hij stelt: “Eerst en vooral zal het post-pandemische tijdperk een periode inluiden van massale herverdeling van rijkdom, van de rijken naar de armen en van kapitaal naar arbeid.” Schwab beweert dat het tijdperk van het neoliberalisme op de vrije markt voorbij is en dat grote overheidsingrijpen nodig is om een ’duurzaam’ milieubeleid te voeren.
Op de WEF-website beschreef de organisatie van Schwab hun visie op de reset naar een wereld waarin niemand iets bezit. Een video verklaart hun visie op de wereld in 2030: “Je zult niets bezitten en je zult gelukkig zijn”, eraan toevoegend dat “Wat je ook nodig hebt, je zult huren.” Het zou zelfs inhouden dat je je kleding huurt! Schwab stelt dat deze radicale herverdeling van eigendomsrechten wereldwijd nodig zal zijn om ‘ecologische rechtvaardigheid’ te bereiken. Dit sluit aan bij Francis’ oproep tot een ‘groene financiële agenda’ om het huidige financiële systeem te vervangen.
De omarming door Davos van de Vaticaanse agenda is veel sinister dan het lijkt. Hun Great Reset gaat over het einde van de menselijke vrijheid of vrijheid ten gunste van een nieuwe globalistische agenda van totale controle, hightech surveillance, verplichte medicijnen en massale herverdeling van inkomen vanuit de middenklasse van de samenleving. Schwab is niets anders dan een meester in marketing, en zijn dystopische Great Reset en zijn ‘ecologische rechtvaardigheid’ is precies dat.