Indignatie redactie 
De verkiezingen zijn weer voorbij. Al 30 jaar heeft politiek links geen duidelijk antwoord op de neoliberale taal van politiek rechts. Erger, bijna geheel gevestigd links is meegegaan met de leugen dat het kapitalisme werkt. Officieel kent Nederland drie gevestigd linkse partijen in de Tweede Kamer. Dat zijn de Partij van de Arbeid, GroenLinks en de Socialistische Partij. Maar deze drie partijen bieden geen socialistisch alternatief, zelfs de SP komt niet verder dan een sociaaldemocratisch programma van meer overheid en minder markt. PvdA en GroenLinks slaan dan wel linkse taal uit, maar kunnen niet vertrouwt worden. De PvdA al helemaal niet nadat ze deel van het tweede neoliberale kabinet van Mark Rutte waren tussen 2012 en 2017.
PvdA en GroenLinks hebben het vaak over een eerlijke overheid en een eerlijke economie. Wat deze partijen niet begrijpen is dat de overheid en economie helemaal niet eerlijk kunnen zijn. Dit omdat het kapitalisme en de aard van de overheid deel van hetzelfde probleem zijn. Het Koninkrijk der Nederlanden bestaat niet voor de klasse die het daadwerkelijke werk uitvoert. Het bestaat voor de kleine minderheid met bezit, veel bezit waaronder de families van Oranje, Heineken en zo verder. Voor hun bestaat de overheid en de staat, niet voor de werkende klasse. Sociaaldemocraten en groenen denken foutief dat ze de overheid menselijker en socialer (en groener) kunnen maken. Alleen is het economische systeem daar totaal niet van gediend. Anders hadden alle kapitalisten wel gepleit voor 14 euro per uur minimumloon.
Nee, de bezittende klasse moet de werkende klasse zo veel mogelijk uitbuiten, want dan blijft er veel geld over voor hun. Dat is wat Karl Marx al beschreef in de 19de eeuw en dat anno 2021 nog steeds van toepassing is. Het kapitalisme misbruikt de Covid-19 crisis (elke crisis) om de positie van de arbeidersklasse te verzwakken. Dat is hun de laatste 30 jaar erg goed gelukt omdat de sociaaldemocratie en diens leiders in de vakbeweging bereid waren om te dansen volgens de normen van het neoliberalisme. Arbeiders werden verteld dat ze moesten accepteren dat hun arbeidsvoorwaarden verslechterde, anders zouden bedrijven massaal werk overplaatsen naar laagloon landen. Dat de kapitalisten dit alsnog deden vertelde de klassenverraders niet.
Vakbonden waren niet voorbereid op het neoliberale offensief na 1990. Men had altijd verwacht dat je kon onderhandelen, het poldermodel. Echter de kapitalistenklasse (de zogenaamde ”werkgevers”) waren heel duidelijk. De markt moest gaan heersen en als de werkende klasse moeilijk ging doen dan volgde massaontslagen. Dit maskeerde de kapitalisten onder het mom van grote reorganisaties van bedrijven. Nog steeds is dit een smerige truc om massaal arbeiders te ontslaan. Covid-19 is perfect hiervoor te misbruiken, want door de lockdown kunnen veel bedrijven geen producten verkopen. Grote bedrijven die genoeg reserves hebben besluiten toch om duizenden op straat te zetten, zie Heineken en de Rabobank.
Wat is het antwoord van gevestigd links op massaontslagen? ”Het hoort niet” zegt Lilianne Ploumen, ”het moet eerlijker” antwoordt Jesse Klaver, maar dat is slappe taal. In werkelijkheid durven zowel Ploumen van de PvdA en Klaver van GroenLinks niet aan het kernprobleem te komen. Ze durven het kapitalisme niet eens in te perken. Dat zagen we onder Wim Kok (1994-2002), Wouter Bos (2002-2010) en Diederik Samsom (2012-2016). Deze neoliberale sociaaldemocraten deden niets om Nederland socialer te maken. Dit is ook waarom de PvdA op een historisch laag aantal zetels staat in de Tweede Kamer. Nu schijnt het Lilianne Ploumen wel te lukken om enkele linkse stemmers terug te winnen. Dit omdat ze nieuw is en linkse taal uitslaat.
Lilian Marijnissen van de SP weet dat niet voor elkaar te krijgen. De SP is zo goed als afwezig op straat en biedt geen socialistisch alternatief. Het beleid van de tweede Marijnissen is geen haar beter dan dat van Emile Roemer geweest. In feite stagneert de partij sinds 2010, dat komt omdat de partijleiding sindsdien alleen maar pogingen onderneemt om deel van de burgerlijke politiek te worden. De SP heeft daarnaast een ware heksenjacht geopend op marxistische leden. Ze hebben hun jongerenorganisatie ROOD verstoten toen die een afvallige marxist koos als voorzitter. Het onvermogen van de partijleiding om een strijdvaardige socialistische partij neer te zetten is waarom 20.000 Nederlanders het SP lidmaatschap opzegde sinds 2007.
Indignatie heeft in een eerder artikel al geschreven dat gevestigd links de verkiezingen niet gaat winnen. Ondanks de ongelijkheid, ondanks 10 jaar neoliberaal beleid door Mark Rutte weten gevestigd linkse partijen opnieuw geen alternatief neer te zetten. Bij1 van Sylvana Simons doet alleen aan veroordeling van racisme. Op het vlak van strijdvaardigheid is Bij1 duidelijk sterker dan de SP. Alleen mist Bij1 een sterke basis onder de arbeidersklasse, ze is met net 2.000 leden ook geen grote politieke partij. De SP kan nog steeds rekenen op 30.000 leden met veel actieve arbeiders. De keus van 17 maart voor linkse stemmers was duidelijk ze vielen bij bosjes af.
Het is belangrijk om niet voor de linkse woorden van Lilianne Ploumen te vallen. Want de Partij van de Arbeid is gewoonweg daarmee niet te vertrouwen, dat ze pal staat voor haar linkse opvattingen. Eenmaal met politiek rechts in zee zal de PvdA zoveel water bij de wijn doen dat ze opnieuw een doodeenvoudige neoliberale coalitiepartner voorstelt. GroenLinks is ook bereid om zover te gaan. Dat heeft de partij van Jesse Klaver al bewezen toen ze de Kunduz missie steunde. Ook wil GroenLinks geen Nationaal Zorgfonds en zijn ze trouwe verdedigers van de Europese Unie, het neoliberale project uit 1992. Ook stemde veel colleges waar GroenLinks deel van uitmaakt voor de bouw van biomassacentrales, ondanks protesten van milieugroepen. Zover dus deze ”groene” variant op D66.
De SP had niet aan propaganda moeten doen waarbij gehamerd wordt op ”eerlijkheid”. Want daar loopt de PvdA al mee rond. ”Eerlijkheid” binnen het kapitalisme bestaat niet en is ook niet te maken. Het systeem laat eerlijkheid niet toe omdat uitbuiting en winsthonger essentieel zijn voor bedrijven. Natuurlijk kun je zeggen dat men ook kan doen aan sociaal ondernemen, met een oog voor mensen en natuur. Echter dat is precies wat de grote bedrijven niet doen. Shell is één van de 100 bedrijven die medeverantwoordelijk zijn voor de grote CO2 uitstoot. Menselijker en sociaal ondernemen is leuk, maar de top van de wereld economie gaat dat nooit doen en zelfs al worden ze gedwongen, zullen ze altijd proberen om regulering weer terug te draaien.
Kijk maar naar Joe Biden, die voert echt geen ander beleid. Net als Donald Trump is hij een neoliberaal, een verdediger van de belangen van de grote bedrijven. Mark Rutte is ook een verdediger van de kapitalistische belangen, hij noemt dat dan de ”Nederlandse belangen”. Dit zou politiek links duidelijk moeten maken, maar gevestigd links komt niet verder dan loze woorden over ”eerlijkheid”. Daar hebben mensen toch niets aan? Men wil een duidelijk alternatief en die kan links op dit moment niet bieden ten koste van de burgers en zo mag mark Rutte zeker nog een paar jaar doorgaan!.
