De Trojaanse kudde: Grote schandalen worden verzwegen bij goeden doelen organisaties

Niet-gouvernementele organisaties (NGO’s) – veel mensen associëren deze term met iets positiefs. Met goede doelen, humanitaire missies en milieubescherming. De Verenigde Naties (VN), het Wereld Natuur Fonds (WWF), de United States Agency for International Development (US AID), de dierenbeschermingsorganisatie PETA of Greenpeace: ze zouden allemaal staan ​​voor de strijd voor een betere wereld en adverteren met budgetten in de miljoenen voor aandacht. In tegenstelling tot de ’trusts’ die de neiging hebben om op de achtergrond te opereren – de ondoorzichtige kapitaalverzamelpunten van de oligarchie van het bedrijfsleven – staan ​​de NGO’s centraal bij sociaal-economische en mediagebeurtenissen. Ze vormen een integraal onderdeel van het moderne maatschappelijk middenveld en hebben een aanzienlijke invloed op de ontwikkeling ervan op lange termijn. Het lijkt des te toepasselijker

Een aanzienlijk deel van de bevolking schenkt ijverig kleine bedragen van het zuurverdiende nettoloon, zelfs in magere jaren, en vrijwilligers in organisaties waarvan ze de feitelijke structuren zelden kennen. Omdat nogal wat van de ngo’s die zich blijkbaar inzetten voor het algemeen welzijn, naast hun kerntaken ook de imperialistische doeleinden van de corporatistische oligarchie dienen. Economisch gezien verschillen ze nauwelijks van een grote onderneming met een hoge omzet. En als het gaat om het realiseren van hun verborgen agenda, spelen moraal, waarden, de “mission statement” in de preambule van de betreffende organisatie of de gebruikelijke public relations-zinnen zoals inclusie, duurzaamheid en democratie meestal geen rol meer. Wat telt zijn de belangen van de financiers.

Het is dus veelzeggend dat het vorige hoofd van Greenpeace, Jennifer Morgan, zal verhuizen naar het Duitse ministerie van Buitenlandse Zaken in opdracht van Annalena Baerbock, zoals gerapporteerd door WELT op 8 februari 2022 . Morgan is Amerikaans staatsburger en leidt sinds 2016 Greenpeace. Ze heeft tientallen jaren in niet-gouvernementele organisaties gewerkt. Het is echter een illusie dat in deze kringen verwassen spijkerbroeken worden gedragen en dat idealisten financieel onafhankelijk filosoferen over een betere wereld. Filantropie is een bedrijf als elk ander.

Greenpeace heeft bijvoorbeeld meer dan 1.000 vaste medewerkers en genereerde in 2012 een omzet van ruim 50 miljoen euro per jaar, zo blijkt uit een infographic van Statista . De totale omzet over datzelfde jaar bedroeg maar liefst 270 miljoen euro. Het is algemeen bekend dat donaties vaak worden verduisterd. De financiële speculatie van Greenpeace had echter een bijzonder precair effect, waarbij de milieubeschermingsorganisatie volgens SPIEGEL zo’n 3,8 miljoen euro aan donaties in valutatransacties vergokte . Er werd echter niet uitgelegd waarom Greenpeace dergelijke financiële transacties überhaupt afhandelt, in plaats van de kerntaken van de organisatie op zich te nemen met de royale inkomsten uit donaties.

In een kort maar leesbaar interview uit 2010 beschrijft journalist David Harnasch treffend hoe het NGO-bedrijfsmodel moet worden voorgesteld als hij het heeft over PETA , de grootste Duitse dierenbeschermingsorganisatie, die vooral bekend staat om de provocerende optredens van schaars geklede activisten:

“Hoewel veel NGO’s zeer specifieke doelen hebben, is PETA in feite een NGO 2.0: politieke campagnes worden gebruikt om geld in te zamelen, dat op zijn beurt wordt gebruikt om politieke campagnes te financieren. Daarom is er helaas geen geld meer voor dierenasielen of dierenbemiddeling. In plaats van concrete hulp te bieden aan het individuele lijdende schepsel, wordt een belangrijk – en in wezen misantropisch – doel nagestreefd: rechten voor dieren.

Ook hier richt mijn kritiek zich op de media en de beroemdheden die zich massaal beschikbaar stellen voor deze winkel: PETA is geen dierenwelzijnsorganisatie, maar een dierenrechtenorganisatie. Het kost vijf minuten om te googlen hoe grof de hier gecultiveerde ideeën zijn. Dit soort intellectuele prestaties moet je niet verwachten van oppervlakkige acteurs, maar je moet het wel van journalisten eisen.”

Een tekst van GERATI, een organisatie van tegenstanders van radicale dierenbescherming, laat zien hoe gewetenloos PETA omgaat met donaties.Je hoeft hun standpunt niet te delen, maar hun analyse van PETA’s financiële gedrag uit 2018 is correct en vooral schokkend.

Terwijl PETA op haar eigen website vermeldt dat tot 88 procent van de donaties rechtstreeks aan dierenwelzijn wordt doorgesluisd, blijkt uit de inmiddels geschrapte jaarrekening 2016 dat er in dat jaar vrijwel niets aan dierenwelzijn is uitgegeven. PETA heeft het geld nodig om vaste personeelskosten te financieren en voor marketingcampagnes die bedoeld zijn om het spraakmakende merk te helpen een groter bereik te bereiken. Zodat u het volgende jaar nog hogere donaties kunt genereren. Een zinloze cyclus – en opzettelijke fraude bij de donor, het betalende clublid of de vrijwillige burger.

Zelfs het Wereld Natuur Fonds, dat adverteert met de snoezige panda, is lang niet vrij van schandalen. De organisatie, die in 1961 in Zwitserland werd opgericht en in 2013 een indrukwekkend bedrijfsresultaat van 654 miljoen euro genereerde, blijkt uit onderzoeksonderzoek van BuzzFeed .Verslaggevers Tom Warren en Katie Baker, die meer dan een jaar onderzoek hebben gedaan naar de kwestie, zijn beschuldigd van het financieren van paramilitaire groepen in Azië en Afrika. Deze martelden, verkrachtten en vermoordden stropers en gewone dorpelingen. All-terrain voertuigen, uitrusting en wapens – allemaal betaald met donaties. En toen de dodelijke escapades van de WWF-rangers tot juridische problemen op de grond leidden, drongen de lobbyisten met pandathema de relevante autoriteiten binnen totdat de aantijgingen uiteindelijk werden laten vallen.

Naast ernstige mensenrechtenschendingen, lakse omgang met donaties en het uitvoeren van inconsistente programma’s, wordt het WWF beschuldigd van nauwe samenwerking met bedrijven als Coca-Cola, Hewlett-Packard en Johnson & Johnson, die graag de wereldberoemde en daarom waardevol en invloedrijk panda-logo voor het misbruiken van de groene flair van hun merk.

Een uitgebreid artikel van Influence Watch biedt meer informatie over het Wereld Natuur Fonds en zijn laakbare machinaties. Interessant voor het WWF is ook dat mede-oprichter Julian Huxley , broer van de bekende schrijver Aldous Huxley (Brave New World), ook de eerste directeur-generaal van UNESCO was en daarmee in belangrijke mate betrokken was bij de Universele Verklaring van de Mensheid. Rechten. Dit is vermeldenswaard omdat Julian Huxley wordt beschouwd als een verklaarde voorstander van eugenetica. Tijdens zijn inaugurele redevoor de UNESCO in 1946 sprak hij vrijuit over het feit dat eugenetische ideeën in de toekomst weer maatschappelijk aanvaardbaar moeten worden gemaakt. Ook al werd er na de Tweede Wereldoorlog voor gezorgd dat dergelijke initiatieven nietszeggende, eufemistische titels kregen.

Maar dat is slechts het topje van de ijsberg. Omdat het enorme aantal niet-gouvernementele organisaties overweldigend is. Terwijl de Verenigde Naties “slechts” 397 geaccrediteerde NGO’s op hun website vermeldt, vermeldt WANGO – een wereldwijd opererende overkoepelende organisatie van NGO’s – duizenden en duizenden van deze organisaties .

Alleen al voor Noord-Amerika bevat de database maar liefst 23.131 vermeldingen. Voor Europa is dat meer dan 10.000. Bijna een armada van liefdadigheid – of liever een kudde Trojaanse paarden?

“Ze willen geweldige dingen doen; maar een korte ambtsperiode is genoeg om de politieke idealist te laten zien dat hij niets voor elkaar kan krijgen, dat zijn hervormingen moeten worden afgeschreven en door het stof moeten worden gesleept, zodat zelfs als ze wet worden, ze misschien niet alleen niet meer nuttig zijn , maar een onvermijdelijk kwaad” (Margaret Sanger).

Feit is dat de meest invloedrijke niet-gouvernementele organisaties van onze tijd zijn opgericht en gefinancierd door mensen die aantoonbaar lid waren van een aristocratische elite en niet bepaald humane tijdgenoten. Bankiers, monarchen, aristocratie, industriëlen, geestelijken, eugenetici – allemaal parkeerden hun fortuin in schenkingen, trusts en fondsen om hun vaak twijfelachtige idealen over generaties te verspreiden. Het feit dat een gewetenloze bankiersfamilie als de Rockefellers een belangrijke bijdrage heeft geleverd aan de oprichting van de VN en zelfs het uitstekende stuk grond in New York, waar nu het VN-hoofdkwartier staat, aan de supranationale organisatie heeft geschonken, is slechts een kanttekening.

Wat interessanter is, is dat de VN precies de geostrategische ideeën implementeert waar imperialisten zoals de Rockefellers hun hele leven voor hebben gepleit: centralisatie van politieke macht in supranationale organisaties, consolidering van markten in oligopolies, vermindering van democratische participatie, vermindering van de wereldbevolking, vestiging van autoritaire tot totalitaire controlestructuren, sedatie en afhankelijkheid van de massa van het systeem.

rart controversiële doelen kunnen natuurlijk alleen worden afgedwongen tegen immens verzet van de normale bevolking, aangezien ze alleen een welgestelde kaste dienen. En omdat geweld de door elitekringen gewenste verandering alleen maar duurder maakt, is de meest efficiënte manier voor deze groep om de afgematte massa’s ertoe te brengen zichzelf in hun vrijheden te beperken. Door middel van façadedemocratie, pseudo-activisme, social engineering, propaganda, nudging en infiltratie.

Dit is het strategische instrumentarium, de verraderlijke sociaal-psychologische instrumenten waarmee de heersers opereren. Zie coronacrisis. De VN is al begonnen met de volgende fase van mondiale machtsconcentratie en presenteerde het nieuwe internationale Pandemieverdrag, grotendeels onopgemerkt door het publiek . Dit geeft de democratisch onwettige organisatie vergaande bevoegdheden in geval van een crisis. In de triade met de Wereldbank, het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldgezondheidsorganisatie is de facto al een wereldregering gevormd die elke participatieve processen ontwijkt en superieur is aan de nationale wetgeving.

“Door kiezers te verdelen via het politieke partijsysteem, kunnen we hen ertoe brengen hun energie te richten op het vechten over onbelangrijke kwesties” (Montagu Norman, voormalig gouverneur van de Bank of England).

Om ervoor te zorgen dat deze gerichte manipulatie van de massa’s geen averechts effect op hen heeft, siert de internationale oligarchie zich met de bedrieglijke glamour van filantropie. Dit wordt duidelijk door het voorbeeld van Planned Parenthood (PPFA), een organisatie die in 1921 werd opgericht als de American Birth Control League en die nog steeds haar diensten aanbiedt op het gebied van gezinsplanning, seksuele geneeskunde en gynaecologie in de Verenigde Staten. Hoe onschuldig de naam ook was, de idealen van de oprichter, Margaret Sanger , de uitgesproken voorstander van eugenetica (rassentheorie) en gedwongen sterilisatie van minderheden, waren somber. Nog in 2015 beschuldigden activisten de PPFA van het illegaal verkopen van foetaal weefsel aan farmaceutische bedrijven en het uitvoeren van gedeeltelijke geboorte-abortussen.

Officiële onderzoeken werden uitgevoerd in twaalf Amerikaanse staten. Drie commissies in het Amerikaanse Congres behandelden de beschuldigingen. En hoewel Planned Parenthood nooit is veroordeeld, hebben 11 staten de overheidsfinanciering voor de organisatie verlaagd. Toch lijkt Planned Parenthood er alles aan te doen om zoveel mogelijk nieuw leven te voorkomen. Explosief: de vader van Bill Gates, William Henry Gates , zat jarenlang in het bestuur van de PPFA. Misschien vanwege de ideologische invloed van zijn ouders, heeft zijn zoon het voortdurend over overbevolking, terugdringing van de bevolkingsgroei, anticonceptie, een eenkindbeleid en vaccinaties, die zouden moeten helpen het geboortecijfer te verlagen, vooral in ontwikkelingslanden.

Het lijkt ongeloofwaardig om Gates’ uitbundige activisme in de farmaceutische en gezondheidssector met een humanistische inslag te rechtvaardigen. Omdat Gates zelf herhaaldelijk zijn basismotivatie bevestigt – dat zijn investeringen op dit gebied onevenredig hoge rendementen opleveren. En voordat zijn imago opnieuw werd gelanceerd , werd de oprichter van Microsoft , die rijk was geworden door oneerlijke zakelijke methoden, zelden gezien als een uitgesproken filantroop .

Maar de filantropische inspanningen van de controversiële tech-miljardair hebben de afgelopen jaren herhaaldelijk voor controverse en schandalen gezorgd. Op 31 augustus 2014 berichtte de Indian Times uitgebreid over een door de Bill & Melinda Gates Foundation gefinancierde vaccinatiecampagne in India , waarbij niet alleen een groot deel van de schriftelijke toestemmingsverklaringen werd gemanipuleerd en de proefpersonen totaal niet op de hoogte waren, maar er traden ook ernstige bijwerkingen en sterfgevallen op.

Zo’n 16.000 meisjes tussen de negen en vijftien jaar kregen een product van Merck om baarmoederhalskanker te voorkomen. In een andere provincie zijn nog eens 14.000 meisjes op scholen voor inheemse groepen behandeld met een soortgelijk product van de farmaceutische gigant GlaxoSmithKline . Een paar maanden later werden veel van deze kinderen, van wie de meesten een precaire achtergrond hadden, ernstig ziek. Sommigen stierven. Het aantal niet-gemelde gevallen is hoog. Er zijn vergelijkbare rapporten uit Colombia en Afrika.

Children’s Health Defense , geleid door Robert F. Kennedy Jr., rapporteert in een diepgaand artikel van tot 490.000 Indiase kinderen die verlamd zijn door poliovaccins. Deze serieuze behandelingen werden gefinancierd door de Bill & Melinda Gates Foundation , een organisatie van ongekende proporties, waarvan de projectenportefeuille zo’n 30.000 investeringen omvat. En de WHO moest zich ook verantwoorden nadat recente polio-uitbraken , zoals in Soedan, waarschijnlijk te wijten zijn aan de bijbehorende vaccinatiecampagnes van de niet-gouvernementele organisatie.

Natuurlijk proberen factcheckers als Correctiv of het Poynter Institute de aantijgingen in oppervlakkige artikelen te relativeren. Door een gebrek aan weerlegbare argumenten lukt dit echter maar in beperkte mate. Vooral omdat de Indiase regering zeker niet zonder reden de Bill & Melinda Gates Foundation het land uit complimenteerde nadat de beschuldigingen bekend werden.

“Een strikt en onbuigzaam beleid van sterilisatie en segregatie zal worden toegepast op die delen van de bevolking waarvan het nageslacht corrupt is of wiens erfenis van zodanige aard is dat verwerpelijke karaktertrekken waarschijnlijk op het nageslacht worden overgedragen” (Margaret Sanger, A Plan voor vrede, in: The Birth Control Review, pagina 106, 1932).

De activiteiten van verenigingen die rechtstreeks door regeringen of geheime diensten zijn opgericht en gefinancierd, verdienen echter bijzondere aandacht als we kijken naar de doeltreffendheid van niet-gouvernementele organisaties. Bijvoorbeeld de aan het begin genoemde Amerikaanse AID , een in 1961 opgericht Amerikaans agentschap, dat verschijnt in de gedaante van een NGO en een jaarlijks budget heeft van ruim 20 miljard dollar. US AID is wereldwijd actief op het gebied van buitenlands beleid en zou zich bezighouden met civiele bescherming en het versterken van democratische waarden in opkomende en ontwikkelingslanden. Maar dit beeld fungeert alleen als een uitnodigende façade voor de imperialistische machinaties van een bureau dat grotendeels wordt gecontroleerd door de CIA.

De vormen die US AID kan aannemen bij het ‘versterken van democratische waarden’ worden getoond in verbazingwekkende gebeurtenissen in Bolivia, waar de organisatie $ 10,5 miljoen verstrekte om de ‘politieke besluitvorming’ in het land te ondersteunen – een eufemisme voor serieuze inspanningen om de regering van president Morales omver te werpen, volgens geheime documenten vrijgegeven door WikiLeaks . Evo Morales zette de Amerikaanse AID in 2013 het land uit. Soortgelijke gebeurtenissen worden gemeld uit Venezuela. Ook hier probeerde de Amerikaanse AID, volgens journalist Eva Golinger, die interne documenten van de Amerikaanse regering onderzocht, de zittende regering omver te werpen. In een interview met RT in 2010 meldt ze:

“Venezuela’s zaak is een land dat rijk is aan olie, dus het is nooit in aanmerking gekomen voor enige vorm van directe hulp van de Amerikaanse AID. Als gevolg hiervan heeft US AID hier nooit officieel een kantoor gehouden. Ze kwamen pas in 2002 naar het land en openden een kantoor net voor de staatsgreep tegen president Chávez. En de documenten – interne documenten verkregen onder de Freedom of Information Act – onthullen dat de enige bedoeling van het opzetten van het kantoor hier in Venezuela was om de oppositie te helpen Chávez uit zijn ambt te verdrijven.”

Nog spectaculairder zijn de gebeurtenissen in Cuba, waar US AID een illegaal socialemedianetwerk heeft ontwikkeld en uitgerold om sociale onenigheid onder de bevolking te zaaien en zich tegen de regering van Fidel Castro te keren, zoals The Guardian in april 2014 meldde . Nadat deze poging niet succesvol was, stuurde de Amerikaanse AID meer agenten naar Cuba, onder het mom van het uitvoeren van programma’s voor civiele bescherming en gezondheidsbescherming, op zoek naar mogelijke leiders van de revolutie. Ook The Guardian berichtte hierover in augustus 2014. Nog brutaler en gênanter was de poging van US AID om de Cubaanse muziekscene te ondermijnen., om een ​​revolutie te beginnen tegen de onwelkome socialistische regering van Cuba.

US AID was ook actief in Brazilië en Uruguay. En dat was in de jaren zeventig. Een artikel in de New York Times van 7 mei 1978 beschrijft hoe het instrumentele hulpprogramma van de CIA in beide landen lokale politiediensten rekruteerde om CIA-opdrachten uit te voeren, zoals het martelen van politieke gevangenen.

In Laos financierde US AID de vermeende humanitaire luchtvaartmaatschappij Xieng Khouang Air Transport . Het bedrijf, dat met twee Amerikaanse vliegtuigen opereert, hielp alleen de controversiële CIA-man generaal Vang Po , die de Amerikanen vanuit Laos steunde tijdens de Vietnamoorlog, met opiumsmokkel. Een gedetailleerde samenvatting door Biblioteca Pleyades laat zien dat de CIA – en dus ook de Amerikaanse AID – kan terugkijken op een lange en angstaanjagend succesvolle geschiedenis, vooral in de drugshandel .

Natuurlijk werd Oekraïne, dat momenteel de geopolitieke focus is, niet gespaard. Vlak voor de deur van Rusland schudden verschillende NGO’s nog steeds de hand en proberen ze de regio naar hun idee te herstructureren. In een CNN-interview uit 2017 kondigde investeringsmagnaat George Soros, die ook ANTIFA of de door schandalen geteisterde “Black Lives Matter”-beweging financierde en zo massaal doorging met de verdeling van het Amerikaanse maatschappelijk middenveld, aan:

“Ik heb een stichting opgericht in Oekraïne voordat Oekraïne onafhankelijk werd van Rusland. De stichting heeft sindsdien gefunctioneerd en speelt nu een cruciale rol in de actualiteit.”

Een artikel van Mark Ames uit februari 2018 beschrijft hoe onder andere eBay -oprichter en voormalig hoofd George Soros en Pierre Omidyar revolutionaire bewegingen in Oekraïne steunden om het land te destabiliseren. Een gedetailleerde lezing (2015) van John Mearsheimer, hoogleraar politieke wetenschappen aan de Universiteit van Chicago , beschrijft ook dat de schijnbaar chaotische situatie in Oekraïne terug te voeren is op heimelijke interventies en operaties door het Westen . Het wordt duidelijk dat de NAVO-lidstaten en de NGO’s die ter plaatse actief zijn, zich nooit bezighielden met humanitaire hulp of de versterking van democratische structuren in Oekraïne – maar met de uitbreiding en implementatie van de ” Pax Americana “.‘ aan de Russische grens.

Dat blijkt ook uit de activiteiten van de National Endowment for Democracy (NED), een organisatie die begin jaren tachtig officieel werd opgericht door het Amerikaanse Congres en zich sindsdien inzet voor ‘democratische ontwikkelingen in de doelgebieden’. Maar schijn bedriegt ook als het om de NED gaat. Omdat, zoals een tekst van Robert Parry voor Consortium News uit juli 2015 uitlegt, de organisatie een CIA-voertuig en vlaggenschip is van de neocons, die zich voornamelijk inzetten voor regimewisseling in Rusland.

Allen Weinstein, een van de oprichters van NED, pochte publiekelijk in de Washington Post :

“Veel van wat we vandaag doen, werd 25 jaar geleden heimelijk gedaan door de CIA.”

Voormalig CIA-directeur William Casey pleitte in een memo aan het Witte Huis voor de oprichting van NED, maar waarschuwde dat de CIA achter de schermen moet opereren om de integriteit van een dergelijke organisatie niet in diskrediet te brengen:

“Wij hier (bij de CIA) zouden niet in de voorhoede moeten staan ​​bij de ontwikkeling van zo’n organisatie, en we willen ook niet verschijnen als sponsor of pleitbezorger.”

De lijst van de roemloze activiteiten van NED is lang. De organisatie speelde een belangrijke rol in de Iran-Contra-affaire en maakte in die jaren deel uit van de schaduwregering van Oliver North . In 1990 probeerde NED de verkiezingen in Nicaragua te manipuleren om president Daniel Ortega omver te werpen. In dezelfde periode heeft de NED zich ingespannen om de regeringen van Albanië en Bulgarije te veranderen . En zowel US AID als NED waren ook betrokken bij de kleurrijke revoluties in Georgië en Kirgizië. Zo ook met de “ Oranje Revolutie ” in Oekraïne of de Electric Yerevan-protesten in Armenië, zoals Michael Barker al deed in november 2006gemeld .

Een gesprek tussen de Amerikaanse politicus Ron Paul en journalist Daniel McAdams, die tijdens het gesprek de volgende verklaring aflegde, is in dit verband verhelderend :

“Dat is een groot probleem. Omdat ik denk dat je zou kunnen stellen dat de NAVO na de Koude Oorlog had moeten eindigen. Maar zeker had de National Endowment for Democracy na de Koude Oorlog moeten eindigen. In plaats daarvan zeggen ze, zoals bij elk overheidsprogramma: nee, nu hebben we meer nodig.

Er is een interessant artikel geschreven door de president van de National Endowment for Democracy – hij is president voor het leven – Carl Gershman. Ik weet dat dit je misschien choqueert, maar hij is eigenlijk een trotskist. Hij was een van de oprichters van een communistische afgescheiden partij, de Trotskyitische Sociaal-Democraten USA. Hij schreef een hoofdartikel in de Washington Post in september 2013, net voordat de gebeurtenissen in Oekraïne plaatsvonden. En hij schreef als voorzitter van de National Endowment for Democracy.

Hij zei: ‘Oekraïne is de grootste prijs.’ En hij zei dat ‘het besluit van Oekraïne om zich bij Europa aan te sluiten het verval zal bespoedigen van de ideologie van het Russische imperialisme die Poetin vertegenwoordigt’ – en dat ‘Poetin niet alleen in de buurlanden maar ook in Rusland zelf aan de verliezende kant zou kunnen staan’. Het echte doel van de NED is dus regimeverandering. Hij formuleerde dat vlak voordat al deze gebeurtenissen plaatsvonden.”

De Arabische Lente was ook geen toeval, zoals de New York Times op 14 april 2011 beschreef . In de Arabische wereld stonden immers ook de Amerikaanse belangen, de Pax Americana, voorop. Zelfs het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken gaf in april 2008 toe dat het activisten in de regio had gesteund met meer dan 50 miljoen dollar en zo had bijgedragen aan de opbouw van netwerken, communicatie en protestbewegingen via NGO’s zoals Movements.org .

In Syrië is de Anglo-Amerikaanse hegemonie sinds ten minste 2006 ook heimelijk actief via NGO’s. Zoals de CBC in april 2011 meldde , werden miljoenen dollars indirect via een niet-gouvernementele organisatie – de Justice and Development Movement – naar de revolutionaire krachten in Syrië gesluisd. Zelfs de Syrische burgerbescherming, White Helmets genaamd , een first responder-organisatie opgericht door een voormalige Britse inlichtingenofficier, gaat terug op het instigatie van Amerikaanse imperialisten, zoals de gerenommeerde onderzoeksjournalist Vanessa Beeley uitlegde bij de Swiss Press Club in 2017.

Gezien de gegeven informatie wordt het nogmaals duidelijk:

Een kijkje achter de schermen van façadedemocratie en internationaal corporatisme is noodzakelijk. Zelfs met zogenaamd filantropische projecten.

Want naast niet-gouvernementele organisaties die hun werk serieus nemen en zich daadwerkelijk met liefdadigheidswerk bezighouden, zijn er ook organisaties die geheel andere doelen dienen en zo hun bonafide leden verraden, financieel uitbuiten en uitbuiten.

Bovendien beïnvloeden deze organisaties op ondemocratische wijze de ontwikkeling van het moderne maatschappelijk middenveld. Ze negeren nationale wetgeving en helpen dubieuze doelen van amorele, financieel sterke minderheden te laten slagen.

Miljoenen mensen over de hele wereld werken in NGO’s en willen de planeet een beetje beter maken. Ze voelen empathie voor de armen, de zwakken, de kansarmen, voor dieren die worden gemarteld, met uitsterven bedreigd of verlaten, en voor de mishandelde natuur.

Veel activisten en vrijwilligers werken tot het punt van zelfverloochening uit eerlijke overtuigingen – vaak zelfs in organisaties die achter de schermen een geostrategische agenda dienen. Want US AID of NED bieden ook hulp in crisisregio’s met het oog op legitimiteit. Op deze manier krijgt de hegemonie toegang tot landen en regio’s die officieel gesloten zijn gebleven voor de amorele imperialisten. Onder het voorwendsel onbaatzuchtige hulp te willen bieden, creëren de ongewenste gasten een achterdeur waardoor ze heimelijk invloed kunnen uitoefenen en de sociaal-politieke omstandigheden in hun voordeel kunnen manipuleren.

Het onbeheersbare aantal niet-gouvernementele organisaties is niet per se een verrijking voor het vrije, democratische maatschappelijk middenveld. In nogal wat gevallen moet men zelfs het tegenovergestelde aannemen – of op zijn minst kritisch afvragen welke doelen worden nagestreefd.

Vooral wanneer NGO’s invloedrijke grote bedrijven worden, belangenconflicten open zijn, er verifieerbare connecties zijn met regeringen en geheime diensten, de organisaties ondoorzichtige megabudgetten hebben en betrokken zijn in geostrategisch explosieve regio’s van de wereld.

Dit wordt aangetoond door Oekraïne, een land dat mogelijk als stroman moet dienen voor een NAVO-oorlog tegen Rusland. Omdat imperialistische belangengroepen de situatie naar eigen goeddunken en onder het mom van humanitaire hulp hebben gemanipuleerd.

“Ik geef de voorkeur aan vragen die niet kunnen worden beantwoord boven antwoorden die niet in twijfel kunnen worden getrokken” (Richard Feynman).