Indignatie redactie 
Thierry Baudet, het Kamerlid, schreef dit weekeinde dat hij „nog steeds mensen spreekt die oprecht geloven dat er een ‘pandemie’ gaande is”. De Bolsonaro van het Binnenhof. Je kunt natuurlijk zeggen: besteed geen aandacht hem. Maar zijn partij bezet evenveel zetels als GroenLinks, en slechts één minder dan de PvdA. Hem verzwijgen zou een eigenaardige ontkenning van de politieke realiteit zijn.
Ik spreek nog steeds mensen die oprecht geloven dat er een “pandemie” gaande is.
— Thierry Baudet (@thierrybaudet) April 17, 2021
Er komt bij dat de coronabestrijding in het land nu soms leidt tot ongemakkelijke grimmigheid. Het Dreigingsbeeld van de Nationaal Coördinator Terrorisme en Veiligheid (NCTV) vermeldde laatst dat „de coronamaatregelen” grond kunnen zijn „voor buitenwettelijk gedrag van gewelddadige eenlingen”. Ook zo’n dreiging verdwijnt natuurlijk niet als je haar geheimhoudt.
En niet alleen de coronasceptici hebben last van stemmingswisselingen. De berichten over aanpassingen van de vaccinatiestrategie brengen ook bij mensen die de realiteit van corona aanvaarden niet altijd het beste boven. Volg tien minuten een sociaal medium en de leunstoelveroordelingen van vooral Hugo de Jonge schieten voorbij. Het gescheld op Baudet is er niets bij. Chaos, blunders, kan niks, oprotten.
Maar kijk daarna op een van de vaccinatiedashboards, bijvoorbeeld dat van NRC, en je ziet dat De Jonge op schema zit om zijn belofte op de persconferentie van 8 maart („begin mei zijn er 6,5 miljoen prikken gezet, begin juni 11 miljoen” etc.) gewoon te halen. Daarmee wil ik de man niet heilig verklaren, welnee, maar wie de tegenvallers met de vaccins van AstraZeneca en Janssen verdisconteert zal zien dat het resultaat echt zo beroerd niet is.
Evengoed is nationale onredelijkheid na alle stemmingswisselingen van een jaar corona geen enorme surprise. De frustratie moet ergens heen. Je zou alleen willen dat politici wél in staat zijn tot reflectie en distantie over hun eigen rol. Zo hoorde je erg weinig Kamerleden over de recente ophef inzake testevenementen, de field labs. In Breda werd een feest met tienduizend mensen afgelast na een petitie uit een nabijgelegen ziekenhuis. Ook andere evenementen krijgen heftige kritiek.
Maar het punt is: deze field labs kwamen er omdat de Kamer er tweemaal om vroeg. Om te beginnen op 18 november. Toen steunden letterlijk álle Kamerleden – ook de SGP, de SP, de PVV, de PvdD – het verzoek om via dit soort evenementen tot „een optimale balans” tussen „bescherming van de volksgezondheid en openen van de samenleving” te komen.
Maar nu ze er zijn, en ze kritiek opleveren blijven de meeste Kamerleden veilig onder tafel zitten. Altijd tuk op een mediamomentje – maar nu even niet. Nu zwijgen zij, in de hoop dat iedereen mee zwijgt.
