Eind 2020 spraken verschillende politici zich in het openbaar uit over de kwestie van privileges voor gevaccineerde mensen. In ieder geval de algemene strekking van de krantenkoppen: niet-gevaccineerde mensen mogen niet worden benadeeld. Het eigenlijke verhaal van deze nieuwe vormgeving is verborgen in achtervoegsels en ondergeschikte clausules – aanvankelijk gegeven door de voorzitter van de Bondsdag Wolfgang Schäuble, die in de Spiegel werd geciteerd met de lovenswaardige resolutie dat ‘men geen wig mag drijven tussen degenen die al zijn ingeënt en degenen die niet zijn gevaccineerd’, maar vervolgens benadrukte, Minister van Volksgezondheid Jens Spahn werd duidelijker voor een discussie over privileges: “Dit is absoluut niet het juiste moment.”

“Niemand mag speciale rechten eisen – totdat iedereen de kans heeft gehad om zich te laten vaccineren.”

Betekent in het Duits: maar dan uiterlijk, heel goed! Op deze manier wordt momenteel de koers uitgezet voor een behoorlijke vaccinatie apartheid. In deze context is er echter weinig of geen discussie over belangrijke vragen die dringend verduidelijking behoeven – ongeacht gerechtvaardigde twijfels over de effectiviteit van nieuwe vaccins, tot dusver onvoldoende studies naar bijwerkingen of zelfs de cruciale vraag of coronavaccinaties überhaupt nodig zijn. zou zijn.

De Europese vaccinatieagenda tot 2022

In haar vaccinatiebeleid volgt de Duitse overheid met name Europese richtlijnen, omdat de EU al jaren vaccinaties voorbereidt voor de hele bevolking. Sinds 2018 is er een nauwgezette ” routekaart voor de uitvoering van maatregelen door de Europese Commissie op basis van de mededeling van de Commissie en de aanbeveling van de Raad over de versterking van de samenwerking tegen door vaccinatie te voorkomen ziekten”. De lidstaten moeten deze maatregelen tegen 2022 implementeren. Deze omvatten:

• Ontwikkeling van een gemeenschappelijke vaccinatieagenda op EU-niveau;
• het opzetten van uitgebreide elektronische vaccinatie-informatie- en controlesystemen;
• de invoering van een EU-brede elektronische vaccinatie- en immuniteitskaart;
• een massale pro-vaccinatiecampagne waarbij alle media, gezondheidswerkers en publieke influencers betrokken zijn tot “relevante studentenverenigingen” en politieke verenigingen en groepen;
• “Precieze informatie over vaccinaties en de strijd tegen mythen” en “Bestrijding van online verkeerde informatie over vaccinatie”, dwz doortastend optreden tegen vaccinsceptici, verzet en protestbewegingen;
• “Bewustmaking”, dat wil zeggen, het publiek compliant maken voor vaccinaties;
• de strijd tegen vaccinatiereserveringen of de onwil van de bevolking om te vaccineren;
• het “overwinnen van juridische en technische obstakels” om een ​​”digitale transformatie van gezondheid en zorg in de digitale eengemaakte markt” mogelijk te maken;
• Concepten ter versterking van onderzoek en innovatie bij de ontwikkeling en financiering van nieuwe vaccins en klinische tests;
• “Versterking van bestaande partnerschappen, financiering en onderzoeksinitiatieven” door middel van regelmatige bijeenkomsten van internationale actoren, zoals de vaccinatietop op 12 september 2019;
• Anticiperen op, voorkomen van en reageren op crisissituaties;
• Het scheppen van de wettelijke voorwaarden voor de “bescherming van werknemers tegen bedreiging” door “hun immunisatiestatus te bewaken en actief vaccinaties aan te bieden”.

De leidende media berichten niet of nauwelijks over deze agenda. De algemene bevolking heeft praktisch geen idee wat er achter hun ruggen broeit: namelijk de implementatie van maatregelen die EU-burgers alle (!) Middelen zouden moeten gebruiken om zich te laten vaccineren en om de volledige monitoring van hun gezondheidsgegevens te accepteren . Veel van de coronamaatregelen, met name de talrijke wijzigingen in de Wet Infectiebescherming (IfSG), moeten ook tegen deze achtergrond worden gezien.

Vaccinatie ondanks onvermogen om te vaccineren?

Vóór de invoering van de verplichte vaccinatie voor mazelenvaccinatie voor degenen die na 31 december 1970, in het voorjaar van 2020, waren geboren, hadden artsen een duidelijke discretionaire bevoegdheid om certificaten af ​​te geven in geval van onvermogen om te vaccineren. In de oude versie zei de Infection Protection Act (IfSG):

“ Het federale ministerie van Volksgezondheid is bevoegd om door middel van een verordening met toestemming van de Federale Raad te bevelen dat bedreigde bevolkingsgroepen moeten deelnemen aan vaccinaties of andere specifieke profylactische maatregelen als er een overdraagbare ziekte optreedt met klinisch ernstige vormen en de epidemische verspreiding ervan wordt verwacht. Het grondrecht op lichamelijke integriteit (artikel 2, lid 2, artikel 1 van de grondwet) kan in dit opzicht worden beperkt. Een persoon die ingevolge deze verordening moet worden ingeënt en die volgens een medische verklaring niet kan worden ingeënt zonder zijn leven of gezondheid in gevaar te brengen, moet worden vrijgesteld van de vaccinatieplicht; dit geldt ook voor andere maatregelen van specifieke profylaxe. Artikel 15 lid 2 is van overeenkomstige toepassing “ (IfSG, § 20, § 6, oude versie).

Hierdoor was het mogelijk om voor verschillende indicaties vrijgesteld te worden van vaccinaties. Deze omvatten niet alleen allergische reacties op het feitelijke vaccin, maar ook allergieën op vaccinadditieven zoals eiwit, nanodeeltjes of aluminiumzouten, chronische ziekten, auto-immuunziekten, ziekten van het centrale zenuwstelsel, allerlei soorten huidziekten, koortsstuipen in de voorgeschiedenis van de gevaccineerde, ziekten met epileptische aanvallen ( bijvoorbeeld epilepsie; convulsieve bronchitis), zelfs vroeggeboorte van de gevaccineerde.

Met de wet ter bescherming van mazelen die op 1 maart 2020 werd ingevoerd als onderdeel van de IfSG, maakte de wetgever echter van de gelegenheid gebruik om de indicaties voor certificaten van onvermogen om te vaccineren massaal te beperken. Het Robert Koch Instituut (RKI) beschrijft de zojuist genoemde symptomen nu uitdrukkelijk als “geen of verkeerde contra-indicatie” tegen vaccinatie, en sectie 20, paragraaf 6 van de IfSG luidt nu:

“ Het federale ministerie van Volksgezondheid is bevoegd om door middel van een verordening met toestemming van de Federale Raad te bevelen dat bedreigde bevolkingsgroepen moeten deelnemen aan vaccinaties of andere specifieke profylactische maatregelen als er een overdraagbare ziekte optreedt met klinisch ernstige vormen en de epidemische verspreiding ervan wordt verwacht. Personen die op grond van een medische contra-indicatie niet kunnen deelnemen aan beschermende vaccinaties of andere maatregelen van specifieke profylaxe, kunnen bij verordening op grond van zin 1 niet worden verplicht deel te nemen aan beschermende vaccinaties of andere maatregelen tot specifieke profylaxe. Artikel 15, lid 2, is van overeenkomstige toepassing. “

De “medische verklaring” is dus expliciet uit de wet verwijderd. Maar de medische contra-indicaties voor deelname aan “vaccinaties of andere maatregelen van specifieke profylaxe” zijn in ieder geval niet afgeschaft. Ze worden nu echter vermeld in de technische informatie van het RKI over de respectieve vaccins.

Bij mazelen zijn dit acute koorts, een acute ernstige ziekte, zwangerschap, ernstige beperkingen van het immuunsysteem en bekende allergieën voor componenten van het vaccin. Echter: op het moment van schrijven van dit artikel was er geen specialistische informatie over de nieuwe coronavaccins op de website van het RKI en zijn er dus geen specifieke contra-indicaties voor Covid-vaccinaties gemeld.

Hierdoor is er momenteel algemene rechtsonzekerheid over coronavaccinaties en eventuele contra-indicaties. Dr. Al in mei 2020 wees Steffen Rabe er in een interessant artikel
over certificaten van onvermogen om te vaccineren op, dat er sinds de invoering van de Mazelenbeschermingswet steeds meer procedures lopen tegen artsen die “certificaten afgeven die door de verantwoordelijke gezondheidsautoriteiten als twijfelachtig worden beschouwd”. Meldingen van de volksgezondheidsautoriteiten die leiden tot onderzoeken naar vermoedelijke afgifte van onjuiste certificaten komen steeds vaker voor.

Dit oefent echter extra druk uit op degenen die niet kunnen worden gevaccineerd, evenals op hun artsen, om geen certificaten meer aan te vragen of af te geven. Aangenomen kan echter worden dat er over het algemeen een groot aantal mensen is dat wil worden ingeënt met bijbehorende contra-indicaties voor wie een coronavaccinatie op geen enkele manier aan te raden is. In hun eigen belang zouden allen die willen vaccineren er daarom goed aan doen om niet alleen zoveel mogelijk informatie te krijgen over mogelijke bijwerkingen van vaccins, maar vooral over contra-indicaties.

Een cruciale vraag blijft of en in welke vorm mensen die niet kunnen worden gevaccineerd überhaupt in aanmerking moeten worden genomen in de loop van de EU “Vaccination Roadmap” bij maatregelen die al zijn uitgevoerd of gepland en daarmee ook rechtszekerheid kunnen bereiken. Een gecertificeerd onvermogen om te vaccineren zou in aanmerking moeten worden genomen bij alle geplande vaccinatie- en immuniteitscertificaten van alle soorten. Want degenen die niet kunnen vaccineren, mogen niet worden uitgesloten van gebieden van maatschappelijke participatie als ze om zo’n goede reden geen coronavaccinatiecertificaat kunnen overleggen.

Vaccinatie ondanks immuniteit na overleven van ziekte?

Hoe nuttig of noodzakelijk zijn vaccinaties na een ziekte die al is overwonnen? In het geval van mazelen adviseert de RKI in de huidige FAQ over diagnostiek en immuniteit duidelijk:

“Als mazelen-IgG wordt gedetecteerd, kan worden aangenomen dat er in het verleden een infectie of vaccinatie heeft plaatsgevonden en de daaruit voortvloeiende bescherming. Er zijn geen verdere maatregelen nodig. “

Overigens, als een acute mazeleninfectie wordt vermoed, adviseert de RKI detectie van het virusgenoom door RT-PCR, detectie van IgM (imoglobine M) in het serum, maar vooral een toename van IgG-antilichamen – in twee serummonsters met een tussenpoos van tien dagen en in meet dezelfde testaanpak – als duidelijk bewijs van infectie. De RKI laat nu echter ook een achterdeur open, wat helaas ook geldt voor SARS-CoV-2: “Als er een grotere uitbraak ontstaat, moet voor geselecteerde gevallen een laboratoriumbevestiging worden geregeld.”

Natuurlijk noemt de RKI de conventionele en bekende menselijke virussen van de Coronaviridae niet onder de profielen van de talrijke virale ziekten; onder “Coronaviruses” vindt u alleen SARS, MERS en SARS-CoV-2.

In het geval van SARS-CoV-1 vereist de RKI echter expliciet de bevestiging van een positieve PCR-test door middel van een ‘onderzoek van ten minste twee verschillende klinische materialen (bijvoorbeeld nasofaryngeaal uitstrijkje en ontlasting) of onderzoek van een vervolgmonster dat op een later tijdstip tijdens de Werd genomen in de loop van de ziekte ”, maar in ieder geval :“ Zelfs een positief PCR-resultaat moet altijd gevolgd worden door onderzoeken voor de serologische detectie van een SARS-CoV-1-infectie ”.

Strikt genomen geldt dit feitelijk voor elk SARS-coronavirus, inclusief alle volgende volgers en hun mutaties. Niettemin ziet de RKI in het geval van alleen SARS-CoV-2 officieel af van het bewijs van de “vermenigvuldiging van een agens in het lichaam”, dat ook vereist is volgens de IfSG: Onder de FAQ staat alleen dat de “vaststelling van een acute infectie (…) door middel van directe Pathogeendetectie “vindt plaats”, bijvoorbeeld genoomdetectie met behulp van PCR, antigeendetectie, virusisolatie “- meer niet.

Deskundigen hebben al vele malen bewezen dat deze bewering onjuist is, aangezien een RT-PCR alleen geen directe detectie van pathogenen biedt, zoals de RKI zelf bevestigt met SARS-CoV-1 en MERS, en ook geen informatie geeft over of een infectie is actief is, hoe hoog de viral load is en hoe besmettelijk de geteste persoon is.

Bovendien zegt de RKI ineens dat antilichaamtests voor SARS-CoV-2 “niet geschikt zijn om een ​​actuele infectie vast te stellen”; virusteelt wordt alleen aanbevolen “voor onderzoeksdoeleinden”. Waarom wordt serologische bevestiging van positieve PCR-tests alleen niet aanbevolen voor SARS-CoV-2? Waarom wordt naar positieve PCR-tests voor Covid-19 niet verwezen als wat ze eigenlijk zijn – “vermoedelijke coronagevallen” en niet “bewezen infecties”? En waarom blijft de RKI de gepubliceerde cijfers bedriegen, bedriegen en bedriegen ?

De RKI beantwoordt ook ontwijkend de vraag over immuniteit na infectie in het SARS-CoV-2 profiel :

“Het is nog onduidelijk in hoeverre de titers van neutraliserende antilichamen of de antilichamen (…) correleren met bescherming tegen herinfectie of ernstige ziekte.”

De RKI geeft alleen met tegenzin toe:

“Op de vraag wanneer mensen met een bewezen SARS-CoV-2-infectie een vaccinatie aangeboden moeten worden, kan de STIKO op basis van het momenteel beschikbare bewijs geen definitieve uitspraak doen. Volgens de overweldigende mening van experts mogen mensen die een SARS-CoV-2-infectie hebben gehad, bevestigd door laboratoriumdiagnose, in eerste instantie niet worden gevaccineerd. “

Daarentegen hebben verschillende langetermijnstudies sindsdien gesuggereerd dat degenen die hersteld zijn van corona, een stabiele langdurige immuniteit vertonen. Onlangs publiceerde de Universiteitskliniek van Innsbruck de overeenkomstige resultaten op 9 december 2020 . De neuro-immunoloog en studieleider Florian Deisenhammer meldde dat alles spreekt “voor constante, stabiele en gerichte immuniteit op lange termijn”.

In het persbericht van de kliniek staat:

“De resultaten van de antistoffenstudie in Innsbruck komen grotendeels overeen met de bevindingen van internationale studies, waarbij vaak grote populaties betrokken waren”, meldde Deisenhammer. Onderzoeken in IJsland en New York, waarbij zaken tot vijf maanden werden opgevolgd, zouden tot dezelfde conclusie komen. Een zeer recente publicatie uit China toonde ook een stabiele immuniteit aan zes tot zeven maanden na een Covid-19-infectie. In Oostenrijk leverde een onderzoek van de Donau Private University Krems met deelnemers uit Weißenkirchen (district Krems) vrijwel identieke resultaten op. “

Er staat ook:

“Zoals verwacht, is de antivirale immuunrespons ‘schoolboek-compatibel, in die zin dat beschermende immuniteit ontstaat na infectie met SARS-CoV-2.’ Volgens Deisenhammer hoeven degenen die hersteld zijn zich geen zorgen te maken over een hernieuwde ziekte met het Covid-19-virus. (…) Er is geen reden om aan immuniteit te twijfelen. Alle nieuwe mensen die hij kende van Covid-19-patiënten werden gereactiveerd door het virus en dus niet echt een nieuwe ziekte.

Deisenhammer is even kritisch over de discussie over mogelijke mutaties van het virus. Er zijn mutaties omdat het virus ‘een zekere evolutionaire druk’ heeft om te blijven bestaan. Bovendien zijn ze ‘host-specifiek’; men moet mutaties bij mensen onderscheiden van die in diergroepen. De arts verzekerde dat de immuunrespons niet bestand was tegen een gemuteerde vorm van het coronavirus, maar dat was ‘hoogst onwaarschijnlijk’. ‘

“Het zou logisch zijn als degenen die willen worden gevaccineerd, eerst worden getest op bestaande antistoffen”, verduidelijkte Deisenhammer, omdat “de ziekte in de regel veel effectiever is dan een vaccinatie.” bespaar veel geld en capaciteiten ”bij het vaccineren. Concluderend deed Deisenhammer een oproep om de immuniteitsstatus van SARS-CoV-2 in de toekomst in de praktijk te implementeren.

In het algemeen zou in de toekomst het volgende moeten gelden: Iedereen die aan de SARS-CoV-2-ziekte heeft geleden en antilichamen heeft doorgemaakt, is, net als bij mazelen, net zo immuun als iemand die is gevaccineerd – voor zover de vaccins daadwerkelijk effectief blijken te zijn. Zelfs indirecte verplichte vaccinatie bij SARS-herstellende patiënten moet onder alle omstandigheden worden uitgesloten.

Iedereen die eerder een SARS-CoV-2-infectie heeft gehad of alleen positief heeft getest – volgens de RKI-managementrapportage van 5 januari 2021 treft dit nu al zo’n 1,75 miljoen mensen – maar moet gezien mogelijke ontwikkelingen In geval van verplichte vaccinatie wordt u sterk aangeraden om alle relevante laboratoriumresultaten indien nodig schriftelijk te laten overhandigen, verwijzend naar de rechten van de patiënt en deze zorgvuldig te bewaren, zodat u in geval van twijfel ook een overlevende infectie kunt aantonen of positieve als u toch vaccinatie wilt vermijden.

Kudde-immuniteit

Een grote vraag tot nu toe was hoe nuttig coronavaccinaties eigenlijk zouden zijn als de bevolking van de landen door een groot aantal herstellende personen al een hoge kudde-immuniteit heeft bereikt. Bovendien blijkt dat meer dan 90 procent van alle mensen een natuurlijke immuniteit heeft verworven, zij het een andere, voor de meeste virussen die luchtwegaandoeningen veroorzaken – inclusief de menselijke coronavirussen, die verantwoordelijk zijn voor ongeveer 20 procent van alle luchtweginfecties. Kudde-immuniteit betekende dit tot afgelopen zomer ook voor de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO):

“De indirecte bescherming tegen een infectieziekte die optreedt wanneer een populatie immuun is geworden, hetzij door vaccinatie, hetzij door eerdere infectie. Dit betekent dat mensen die niet besmet zijn geraakt of bij wie een infectie geen immuunrespons heeft gestimuleerd, worden beschermd, aangezien voldoende immuun mensen in hun omgeving kunnen dienen als buffer tussen hen en de geïnfecteerden. “

Er wordt ook aangenomen dat een infectieziekte zich niet epidemisch kan blijven verspreiden als ongeveer tweederde van de bevolking er doorheen is gegaan en immuun is geworden. En helemaal niet goed voor vaccinproducenten: als de kudde-immuniteit eenmaal is bereikt, zijn grootschalige vaccinaties natuurlijk eigenlijk overbodig – althans tot nu toe.

Maar op 31 oktober 2020 heeft de WHO de term “kudde-immuniteit” eenvoudig opnieuw gedefinieerd en daarmee de natuurlijke immuniteit “afgeschaft”. Op de website van de WHO staat sindsdien:

“Kudde-immuniteit, ook wel populatie-immuniteit genoemd, is een concept dat wordt gebruikt bij vaccinatie waarbij een populatie kan worden beschermd tegen een bepaald virus wanneer een bepaalde vaccinatiedoorvoer is bereikt. Dus kudde-immuniteit wordt bereikt door populaties te beschermen tegen een virus, niet door ze eraan bloot te stellen. “

Dit proces heeft de bekende specialist en infectie-expert Wolfgang Wodarg ertoe aangezet om even boos als terecht te bekritiseren :

“Bij de WHO heeft kudde-immuniteit niets meer te maken met natuurlijke weerstand. Biologische, natuurlijke afweermiddelen tellen niet langer mee voor de vaccinatielobby in Genève. Het woord moet nu synoniem worden gebruikt met de term ‘immunisatieniveau’, die eerder werd gebruikt door gezondheidsautoriteiten en doet denken aan de tijden van oude indexkaarten. De WHO zegt: immuniteit = vaccinatiestatus!

De WGO negeert eigenlijk onze biologie, onze immunologische identiteit, ons immuungeheugen! Het doet dit om hiaten in de vaccinindustrie te definiëren. Dit zou natuurlijk ook het bewijs van immuniteit mogelijk maken, want het zou alleen een vaccinatiekaart zijn of een kwitantie voor het opgelopen vaccin. “

Wodarg stelde daarom voor om de WHO onmiddellijk te hernoemen naar de “World Hoax Organization” (vrij vertaald: “Weltverarschungsorganisation”) “als de WHO pandemieën en kudde-immuniteit simpelweg definieert op een manier die past bij de zaken van haar sponsors.” Immers: de fluisteraars onder de Duitse en Engelse Wikipedia-auteurs hebben nog niet gereageerd. De twee artikelen “Kudde immuniteit” en “Kudde immuniteit”, geraadpleegd op 6 januari 2021, bevatten momenteel de juiste definitie.

Wodarg wees ook op het volgende:

“Terwijl rhinovirussen quorums tot 80 procent halen in schildwachtwaarnemingen, coronavirussen bijna nooit meer dan 20 procent. Zelfs het positieve aandeel in alle eerdere onderzoeken – representatief of niet – bereikte nooit meer dan een vijfde van de populatie ondanks relatief niet-specifieke tests of controles met behulp van antilichaambepalingen.

Dit kan komen doordat ons immuunsysteem erin slaagt om de virussen die al lokaal op het slijmvlies zitten af ​​te remmen, waardoor antistoffen in het bloed helemaal niet detecteerbaar zijn, en dat er een brede kruisimmuniteit is in ons cellulaire immuungeheugen (T-lymfocyten). Dat lijkt voldoende voor de flexibele coronavirussen om er elk jaar in een nieuw kostuum deel van uit te maken. Mocht de waanzin van een impregnatie tegen CoV uitkomen, dan zouden de concurrerende andere respiratoire virussen blij zijn en de plaats van de CoV innemen. Wat dit betekent voor de gezondheid van de risicopatiënten staat in de sterren geschreven. “

Dus de beperking en herinterpretatie van de term “kudde-immuniteit” kan goed zijn voor de vaccinatiebranche; maar het risico bestaat dat de geplande “vaccinatiedekking” een catastrofe wordt voor het fragiele evenwicht tussen menselijke populaties en virusverspreiding – met onvoorziene gevolgen.

In dit verband rijst een andere vraag: moeten kinderen of jongeren überhaupt tegen Corona worden ingeënt, en zo ja, vanaf welke leeftijd?

Veel onderzoeken geven inmiddels aan dat met name prepuberale kinderen SARS-CoV nauwelijks ontwikkelen, laat staan ​​eraan overlijden – in tegenstelling tot bijvoorbeeld griep. Daarom wordt het vaccineren van kinderen en adolescenten nog niet aanbevolen. De RKI benadrukt :

“In eerste instantie zijn de vaccins alleen beschikbaar voor volwassenen omdat ze nog niet voldoende zijn onderzocht op veiligheid en effectiviteit bij kinderen en adolescenten.”

Dit geldt echter eigenlijk voor alle SARS-CoV-vaccins die alleen zijn goedgekeurd vanwege de vermeende noodsituatie die door de autoriteiten wordt gehandhaafd.

“Mocht er in de toekomst ooit een vaccin voor kinderen komen, dan moeten de regelgevende instanties ervoor zorgen dat het effectief is en een zeer goed veiligheidsprofiel heeft.”

Welnu, dat is in ieder geval geruststellend om te weten: de ongeveer 12 miljoen jongeren onder de 18 jaar in Duitsland hoeven zich momenteel geen zorgen te maken over het coronavaccinatieprobleem – ook al gaan ze misschien ook over het probleem dat sinds 1 maart 2020 op hen van toepassing is. Overweeg verplichte vaccinatie tegen mazelen …

De laatste interessante vraag die voortkomt uit kudde-immuniteit en het kudde-effect tegen coronavirussen wordt ook buiten beschouwing gelaten: als u al jaren basisimmuniteit tegen coronavirussen in het algemeen heeft verworven en dit bestaat ook met betrekking tot de jongere SARS-CoV – waarom zou u dan überhaupt ingeënt worden tegen een nieuw coronavirus?

De huidige cijfers spreken ook tegen een vaccinatie, want volgens de definitie van de WHO en RKI is corona nog steeds een ‘zeldzame ziekte’ – ook al zouden de huidige circa 30.000 officiële coronadoden in Duitsland eigenlijk allemaal zijn overleden aan en niet alleen met het virus, dit komt nog steeds overeen met 0,05 procent van de totale Duitse bevolking.

Omdat dit precies is wat “zeldzame ziekte” betekent: één sterfgeval per 10.000 mensen. Om nog maar te zwijgen over het feit dat het corona-sterftecijfer nog steeds merkbaar lager is dan dat van influenza wereldwijd en, zelfs volgens het laatste managementrapport van het RKI en de ” Influenza Working Group “, het totale sterftecijfer aan ernstige luchtwegaandoeningen is zelfs de afgelopen weken onder dezelfde periode gebleven als vorig jaar. .

Ook in Duitsland is er nog geen sprake van oversterfte door luchtwegaandoeningen. Houd er rekening mee dat de coronacijfers, die momenteel hoog lijken, tot stand zijn gekomen door te praten over een ’tweede golf’ en manipulatie die zo ingenieus eenvoudig is dat bijna niemand erover nadenkt: terwijl de cijfers voor de griep en andere SARI-ziekten worden alleen verzameld in relatie tot het betreffende winterseizoen, bij Corona aan het einde van het seizoen 2019/20 begin juni werden de besmettingsaantallen simpelweg niet gereset naar “nul” en gewoon doorgeteld. Als je echter de huidige coronacijfers aanpast voor deze goochelarij en alleen naar de cijfers sinds september kijkt, is het beeld veel minder bedreigend. En toch is er nog sprake van een “epidemie”?

Vooruitzichten: komt de tweedelige vaccinatiemaatschappij eraan?

Dus komt vaccinatiepartheid eraan? In een interview met het dagblad Die Welt op 3 december 2020 beschouwde de economisch econoom en adviseur van het federale ministerie van Volksgezondheid Dieter Cassel een samenleving van twee klassen door vaccinaties niet alleen onvermijdelijk; Hij beschouwt vaccinatieprivileges en vaccinatiepaspoorten zelfs als “dringend vereist”, aangezien het bewijs van vaccinatie wordt geassocieerd met “een bepaalde statistische waarschijnlijkheid” dat een gevaccineerde persoon “beschermd is tegen infectie en anderen niet kan besmetten. (…) Dat zou voldoende reden moeten zijn om deze persoon terecht anders te plaatsen dan iemand die niet is ingeënt. Bijvoorbeeld als het gaat om persoonlijke mobiliteit in een lockdown of op reis naar het buitenland. “

Je huivert onwillekeurig bij de fascistische manier van denken die aan het licht kwam: “Je geeft een incentive-compatibel vaccinatiecertificaat af dat wettelijk is toegestaan ​​om meer vrijheid te garanderen dan zonder. Ik spreek als econoom, niet als ethicus of advocaat. “Maar:” Ik wijs de verplichte vaccinatie strikt af. “

Dezelfde basale sociopathische toon werd onthuld in een Spiegel- artikel op 29 december 2020 . Veel exponenten uit verschillende velden hadden hun zegje. De tenor is uiteraard navenant unaniem en de beoogde omkadering is duidelijk herkenbaar:

• Federaal minister van Justitie Christine Lambrecht (SPD): “Zolang een vaccinatieaanbod niet aan iedereen kan worden gedaan, is het een vereiste van eerlijkheid en solidariteit om geen speciale rechten te eisen of aan te bieden.”
• Jan-Marko Luczak (CDU): “We hebben momenteel niet genoeg capaciteit om iedereen te vaccineren die dat wil. Zolang dit het geval is, is de kwestie van privilege niet aan de orde. “
• Volker Ullrich (CSU): “De staat is al onderworpen aan een algemeen verbod op discriminatie. Er is echter een maas in de particuliere sector. “
• Ingrid Hartges, woordvoerster van de Duitse hotel- en restaurantvereniging (DEHOGA): “Alleen als iedereen die wil vaccineren de kans heeft gehad om zich te laten vaccineren, kan men praten over mogelijke privileges.”
• Carsten Spohr, hoofd van Lufthansa, kondigde aan dat “in de toekomst alleen passagiers die zijn getest op Corona of die zijn ingeënt tegen Covid-19 zullen worden meegenomen op intercontinentale vluchten. Een algemene vaccinatieplicht wil hij echter niet, zo kondigde de Australische luchtvaartmaatschappij Qantas aan. In plaats daarvan zou je willen dat Lufthansa staatsregulering heeft, idealiter uniform voor Europa – en op een bepaald moment wereldwijd. “

Feit is: een aantal elektronische vaccinatiekaarten, apps en registratiesystemen wordt momenteel gepland in internationale “publiek-private” samenwerkingsverbanden of wordt al geïmplementeerd. Bijvoorbeeld de “CommonPass”, een project – uiteraard – met steun van het World Economic Forum: “Het doel is om een ​​internationaal netwerk van erkende laboratoria op te zetten waarvan de testresultaten vervolgens op de app worden getoond. Overheden moeten daarbij vertrouwen winnen en hun grenzen weer openen voor reizigers uit andere landen. Naast United Airlines test Cathay Pacific ook de “CommonPass”, zo meldde een online luchtvaartmagazine onlangs .

“Verenigde vrijwilligers downloaden hun testresultaten van erkende laboratoria op hun smartphones. Samen met de antwoorden op andere vragen over de gezondheidstoestand, verpakt de app het resultaat in een QR-code die luchtvaartmaatschappijen kunnen scannen bij het instappen. Reizigers die geen smartphone hebben, kunnen de code ook in gedrukte vorm meenemen. “

Engeland zou graag een zogenaamde “Freedom Pass” invoeren, zoals de MDR meldde :

“Dit zou mensen die zijn gevaccineerd of die Covid-19 al hebben overleefd in staat moeten stellen om een ​​alledaags leven te leiden zonder beperkingen: bijvoorbeeld onbeperkte familiebijeenkomsten of het afzien van mond- en neusbescherming.”

Minister van Volksgezondheid Spahn geeft momenteel uitdrukkelijk de mogelijkheid om in het kader van het privaatrechtelijke vaccinatiebewijs aan te vragen – bijvoorbeeld bij een bezoek aan bioscopen, bars, clubs, restaurants of hotels. Federaal minister van Onderwijs Anja Karliczek zei ook: “Natuurlijk zijn we een land met een privésector. Dat kunnen we niet voorkomen. “

Het huisrecht ligt altijd bij de organisator of eigenaar; Juridisch gezien is het echter meer dan de vraag of bijvoorbeeld uitsmijters überhaupt vaccinatiekaarten en ander personeel mogen controleren. Israël is er “verder”: gevaccineerde mensen moeten nu twee weken na vaccinatie een zogenaamd “groen paspoort” krijgen, wat hen meer vrijheid geeft ten opzichte van degenen die niet zijn ingeënt.

Steffen Augsberg, hoogleraar publiekrecht aan de universiteit van Giessen, drukte zich in dit verband bijzonder cynisch uit: “Als een klein theater de kans krijgt om zijn slapende operatie met gevaccineerde gasten te hervatten, is het juridisch nauwelijks haalbaar om dit te verbieden, betoogt de constitutionele advocaat. . Het theater is immers niet essentieel voor iemand die niet is ingeënt. De gevaccineerden kunnen echter nodig zijn om te overleven voor het theater, ‘citeerde hij de spiegel .

“’Als private bedrijven geen zaken willen doen met een gast of klant zonder vaccinatie, dan is dat nog geen indirecte vaccinatieplicht.’ De staat draagt ​​hier geen verantwoordelijkheid. Het is cruciaal dat vitale activiteiten die burgers niet kunnen vermijden of vervangen niet alleen worden aangeboden aan gevaccineerde mensen. Een vlucht van Lufthansa van München naar Frankfurt is niet essentieel. “Het wordt moeilijk als het gaat om diensten van algemeen belang en autoriteiten”, aldus Augsberg. ‘Als een bezoek aan een belastingkantoor alleen met vaccinatie was toegestaan, dan zou vaccinatie via de achterdeur verplicht zijn.’ ‘

Der Spiegel zegt:

“Als deze opvatting de overhand heeft, zullen de foto’s niet lang op zich laten wachten: gevaccineerde bewoners van bijvoorbeeld bejaardentehuizen die weer samen eten omdat ze door de inenting geen contactbeperkingen meer hebben; maskerloze passagiers in metro’s en bussen die beweren dat ze geen mond- en neusbescherming hoeven te dragen omdat ze niet besmettelijk zijn; vers ingeënte bezoekers van een opera die genieten van een onbezorgde avond. “

Maar zelfs als politici dergelijke beelden vermijden: voor een keer kan de spiegel ronduit profetische gaven hebben ontwikkeld …

Laten we samenvatten: meer dan 12 miljoen kinderen en jongeren in Duitsland mogen helemaal niet worden gevaccineerd. Bijna twee miljoen mensen die SARS-CoV-2-infecties al hebben overleefd, mogen niet worden gevaccineerd. Er zijn geen betrouwbare cijfers over voor hoeveel mensen een coronavaccinatie terecht gecontra-indiceerd zou zijn, maar waarschijnlijk zullen er nog honderdduizenden worden getroffen. Sterker nog, er is nog helemaal niet onderzocht of mensen mogelijk al een algemene basisimmuniteit tegen coronavirussen hebben. Ze hebben in principe ook geen vaccinatie nodig.

Als zowel overheden als particulieren, bedrijven en werkgevers in de toekomst vaccinatie- en immuniteitskaarten willen eisen, is het dringend nodig om te reguleren – en wettelijk bindend – hoe om te gaan met dergelijke en andere uitzonderingen. Op dit moment ziet het er niet zo uit.