Indignatie redactie 
De ontwikkelde industrielanden inoculeren hun bevolking nu met de Covid-19-vaccins. Een vaccin Tracker geleverd door Bloomberg geeft aan dat van de volgende drie landen, het Verenigd Koninkrijk uitrol is de meest effectieve (36,03 doses per 100 personen) geweest, gevolgd door de Verenigde Staten op 28.83 doses per 100 mensen (zoals men zou verwachten, individuele staten van de VS De variatie is aanzienlijk – van North Dakota (36,84) tot Georgië met 13,4), terwijl de EU ver achterloopt met 10,64 doses per 100 inwoners.
Het cijfer van de EU lijkt verrassend. Chili (32,92), Marokko (15,6) en Turkije (13,07) hebben het bijvoorbeeld beter gedaan.
De slechte prestaties van de EU waren het meest zichtbaar op 2 fronten: (productie en acquisitie); en (2) distributie en uitrol.
Het bereiken van coördinatie tussen de 27 EU-lidstaten zou vanaf het begin enigszins omslachtig worden, ondanks een enorm budget voor herstel van pandemieën van € 1,8 biljoen / $ 2,15 biljoen. De Europese Commissie moest een bureaucratisch kader bedenken voor 27 landen, wat resulteerde in een ingewikkelder toelatingsproces voordat de vaccins konden worden toegediend. Bovendien hadden sommige landen hun eigen veeleisende regelgeving en papierwerk om te onderhandelen, terwijl een slechte planning in andere de vertraging vergroot.
Terwijl het VK zijn inkoopcontracten met vaccinfabrikanten snel ondertekende, betekende de langzamere beweging van de EU in de richting van de vereiste autorisaties op het niveau van de lidstaten en de Europese Commissie, dat het altijd langzamer vaccins zou aanschaffen – het was logisch dat op winst gerichte fabrikanten zouden gaan werken in opdracht van die niet-EU-landen (niet alleen het VK, maar ook de VS en andere) die hun koopcontracten eerder dan de EU hadden ondertekend.
Daarom vertelde AstraZeneca de EU dat van de aanvankelijk gecontracteerde partij van 80 miljoen vaccins er slechts 31 miljoen onmiddellijk zouden worden gerealiseerd. Dit was een aanvulling op een storing in de leveringen van het Pfizer-BioNTech-vaccin – nadat Pfizer een tijdelijke vermindering van het aanbod had aangekondigd, verlaagde Italië de dagelijkse toediening van ongeveer 80.000 doses tot minder dan 30.000.
Zowel AstraZeneca als Pfizer zeiden destijds dat operationele problemen in hun fabrieken de productie vertraagden.
Hoewel Pfizer-BioNTech aanvankelijke operationele problemen had, kende het vaccin de meest succesvolle uitrol. De Europese Commissie, onder druk van Frankrijk dat wanhopig op zoek was naar succes met zijn eigen vaccinprototype (het bleek een blindganger te zijn), “speelde veilig” bureaucratisch en verdeelde zijn weddenschappen over verschillende bedrijven: Pfizer-BioNTech, AstraZeneca, Moderna en Johnson en Johnson (sinds vorige week). De eerste leveringen van Johnson en Johnson starten in de tweede helft van april en het bedrijf heeft zich ertoe verbonden om in 2021 ten minste 200 miljoen doses aan de EU te leveren.
Het op deze manier verdelen van weddenschappen moest toen het probleem onder ogen zien dat er verschillende opslagvereisten zijn voor verschillende vaccins – het AstraZeneca-vaccin is in dit opzicht minder gecompliceerd, terwijl het Pfizer-BioNtech-vaccin een complexere ultrakoude opslag vereist.
Uiteindelijk waren de landen die vanaf het begin met Pfizer-BioNTech meegegaan beter gediend bij het lanceren van hun respectieve vaccinatieprogramma’s.
De uitrol van de EU werd ook belemmerd omdat het Europees Geneesmiddelenbureau (EMA) langzamer was dan de Amerikaanse of Britse toezichthouders om het gebruik van hun eerste vaccin toe te staan.
De belangrijkste overweging hier voor de EMA was de noodzaak voor de 27 EU-lidstaten om aansprakelijkheid te vermijden in geval van problemen, en om mensen in zeer uiteenlopende nationale culturen meer vertrouwen te geven dat de ingezette vaccins veilig waren.
Geconfronteerd met deze moeilijkheden en belemmeringen, gebruikten verschillende EU-landen een clausule in het regelboek van het EMA die EU-landen toestond vaccins te kopen van fabrikanten buiten de bevoegdheid van het EMA, zoals Rusland en China.
Landen aan de periferie van de EU, uit het voormalige Sovjetblok, denken dat ze door Brussel zijn achtergelaten.
Servië heeft 1 miljoen doses Chinese vaccins ontvangen. Hongarije doet dit al door het Russische Spoetnik V-vaccin te bestellen, en Italië heeft zojuist een deal getekend met Rusland om dit jaar 10 miljoen doses van het Spoetnik V- vaccin in Italië te produceren .
De perceptie van de productie en distributie van vaccins in de EU vervaagt door haar bijdrage aan de door de Verenigde Naties gesponsorde COVAX-uitrol. Het was prijzenswaardig om vaccins te verstrekken aan armere landen, en de EU exporteerde vorige maand 34 miljoen doses onder auspiciën van het COVAX-programma van de VN.
Hoewel het inschrijven op het COVAX-programma kan worden gezien als een gebaar van internationale solidariteit, heeft de EU ook vaccins geëxporteerd naar rijke landen, zoals het VK en de VS, die veel succesvoller zijn dan de EU bij het verstrekken van vaccins aan hun burgers. .
De volgende landen hebben tot dusver vaccinzendingen uit de EU ontvangen:
Argentinië, Australië, Bahrein, Brazilië, Canada, Chili, China, Colombia, Costa Rica, Dominicaanse Republiek, Ecuador, Hongkong, Japan, Koeweit, Macao, Maleisië, Mexico, Nieuw-Zeeland, Oman, Panama, Peru, Qatar, Republiek Korea, Saoedi-Arabië, Singapore, Turkije, Verenigde Arabische Emiraten, Verenigd Koninkrijk, Verenigde Staten, Uruguay, Zuid-Afrika.
Terwijl het ‘vaccin-nationalisme’ wortel schiet, beweren critici dat, hoewel het exporteren van vaccins naar het relatief verarmde Ecuador en Colombia (zeg maar) gerechtvaardigd kan zijn, het exporteren naar Australië en het VK, terwijl de EU achterloopt bij het verstrekken van vaccins aan haar eigen burgers, moeilijker uit te leggen .
De vaccinfabrikanten met productiefaciliteiten in de EU voeren aan dat ze een contract hadden om vaccins te produceren voor landen buiten de EU (bijv. AstraZeneca voor het VK), en dat elke poging van Brussel om dergelijke export te beteugelen hen in strijd met het contract zou plaatsen.
De EU heeft geen andere keuze dan andere manieren te vinden om meer vaccins voor haar leden te krijgen – dit komt op een moment dat een derde golf van de pandemie, die verband houdt met de verspreiding van nieuwe varianten van het Covid-virus, in een groot deel van Europa plaatsvindt.
Het infectiepercentage in de EU is nu op het hoogste niveau sinds begin vorige maand, waarbij Italië, Frankrijk, Duitsland en Polen een sterke stijging van de infectiecijfers zagen, en waarbij Hongarije en de Tsjechische Republiek ook melding maakten van hoge infectiepercentages en dodelijke slachtoffers door de virus (gezondheidsautoriteiten in deze twee landen waarschuwen dat de huidige cijfers de komende weken waarschijnlijk zullen verslechteren).
Het verhaal van de pandemie is duidelijk niet voorbij voor de EU.
