In veel landen zijn sinds half december 2020 in wezen drie vaccins voor genetische manipulatie min of meer massaal ingeënt: de mRNA-vaccins van Pfizer / BioNTech en Moderna en het vectorvaccin van AstraZeneca / Oxford. Sindsdien zijn er op sociale media berichten over stijgende sterfgevallen, ernstige bijwerkingen en post-vaccinatie-infecties. Zelfs de reguliere media rapporteren erover. Omdat de negatieve berichten blijkbaar als bedreigend worden ervaren, haasten factcheckers zich nu ook om rookgranaten te gooien.

Om een ​​eigen oordeel over deze rapporten te kunnen vormen, is het nuttig om te begrijpen hoe deze drie vaccins werken, in welke cellen het mRNA of vectordeeltjes worden ingebracht en welke effecten en bijwerkingen ze daar kunnen ontwikkelen. De gebruikte methoden en technologieën zijn nieuw, en afgezien van enkele kankermedicijnen en preparaten in de diergeneeskunde, is er nog geen ervaring mee – uiteraard met uitzondering van de klinische studies waarvan de definitieve resultaten pas eind 2022 worden verwacht.

Het misverstand over “vaccinatiebescherming”

In de studie “From the lockdown to the new normal” van het Institut der deutschen Wirtschaft Köln, gepubliceerd in IW Policy Paper 4/2021 , wordt bijvoorbeeld gezegd: “Open grenzen in Europa en daarbuiten en het gebrek aan uitgebreide vaccinatiebescherming het aannemelijk maken dat een resterend coronarisico permanent moet worden aangepakt. ”Maar zelfs“ uitgebreide vaccinatiebescherming ”kan de verspreiding van dit en andere respiratoire virussen niet voorkomen.

Feit is dat de meeste vaccinaties – zelfs die tegen griep – geen bescherming bieden tegen infectie en besmettelijkheid, d.w.z. de mogelijkheid dat de infectie wordt overgedragen.

De uitzonderingen hierop zijn de poliovaccinatie en een neusgriepvaccinatie, d.w.z. het vaccin door de neus spuiten, wat technisch erg ingewikkeld is.

Het type vaccin dat het vaccin in de spier injecteert, is hier niet toe in staat. Als gevolg hiervan komt het vaccin zeer snel in het bloed, waar het wordt herkend door het immuunsysteem en verdedigingsmiddelen – d.w.z. T- en B-cellen, evenals antilichamen – worden ontwikkeld. Sucharit Bhakdi en Karina Reiss schrijven hierover in hun nieuwe boek “Corona ontmaskerd. Nieuwe nummers, data, achtergrond”, het lezen monster dat beschikbaar is voor het downloaden van Goldegg Verlag :

“Antistoffen kunnen in principe alleen effectief zijn om te voorkomen dat een indringer zich in de bloedbaan verspreidt. Dat geldt ook voor vaccinaties tegen ziekteverwekkers als pneumokokken, die net als coronavirussen via de lucht de longen binnendringen. De vaccinatie kan de infectie van de longen niet voorkomen, maar is bedoeld om te voorkomen dat de bacteriën zich in de bloedbaan verspreiden en verspreiden. “

De hoogleraar vaccinatiewetenschap aan de Icahn School of Medicine op de berg Sinaï Florian Krammer schrijft op Twitter :

“… Vaccins worden intramusculair / als injectie gegeven. Deze route werkt goed voor het induceren van immunoglobuline-IgG, dat veel voorkomt in de lagere luchtwegen en helpt de longen te beschermen, wat geweldig is.

Deze geïnjecteerde vaccins zijn echter slechte inductoren van mucosale antilichamen in de bovenste luchtwegen, die grotendeels worden beschermd door secretoire IgA1. Dit zou kunnen leiden tot een immuniteit die de longen beschermt (mild / geen ziekte), maar toch (niet voorkomt) infectie en mogelijk verdere overdracht van het virus. “

Andreas Sönnichsen en Martin Haditsch bevestigden deze bevinding van Bhakdi en Krammer in een paneldiscussie en legden de achtergrond uit, de video van de discussie met Sucharit Bhakdi is hier beschikbaar .

Dit is echter heel anders bij een natuurlijke infectie met het echte virus. Omdat dit het lichaam binnenkomt via de bovenste luchtwegen – dus neus of mond – begint ook daar de verdediging van het immuunsysteem en niet alleen in de bloedbaan. In de slijmvliezen van de luchtwegen worden dus vooral specifieke afweercellen en antilichamen en geheugencellen gevormd, die een latere infectie sneller kunnen herkennen en bestrijden.

Voor welke mensen is vaccinatie zinvol?

Maar dit roept meteen de volgende vraag op: heeft het onder deze omstandigheden nog steeds zin om mensen onder de 70 jaar te vaccineren en vooral adolescenten en kinderen bij wie het risico op een ernstigere ziekte of zelfs overlijden minimaal is, zelfs lager dan bij griep, die bekend als behoorlijk gevaarlijk voor kinderen.

Dit wordt gecompenseerd door de risico’s van vaccinatie en de schade die kan worden veroorzaakt door de bijwerkingen. En die zijn aanzienlijk, zoals de ervaring tot nu toe laat zien. Beroertes, blindheid, verlamming, koorts, allergische schokken, miskramen, arbeidsongeschiktheid en dergelijke werden in grote aantallen gedocumenteerd. Daarnaast is er een verbazingwekkende toename van het aantal gerapporteerde coronadoden , vooral in landen met een hoge vaccinatiegraad .

Typische bijwerkingen voor mRNA- en vectorvaccins

De enorme bijwerkingen en mogelijk nog onbekende schade op de lange termijn zijn te wijten aan de aard van de genetische manipulatie-vaccins. De geïnoculeerde deeltjes zouden de lichaamscellen binnendringen en vervolgens het antigeen van het virus, in dit geval het typische spike-eiwit, laten genereren door de menselijke cel, zodat het immuunsysteem erop wordt getraind en specifieke T- en B-cellen en vervolgens via de B-cellen worden verondersteld de antilichamen te produceren. Slechts een klein deel van het vaccin tast spiercellen aan, de rest van een miljard genpakketten gaat naar de lymfeklieren en de bloedbaan. Als gevolg hiervan worden ze zeer snel in de bloedbaan door het lichaam verdeeld en kunnen ze zich hechten aan cellen waar het bloed langzaam stroomt. En dat is het geval in de haarvaten, de kleine en kleinste bloedvaten.

De vaccindeeltjes dringen dus de cellen van de vaatwand binnen, de zogenaamde endotheelcellen. Daar beginnen ze het spike-eiwit te produceren, dat wordt herkend door het immuunsysteem. De reactie is om die cel te vernietigen. Dit is een lichte verwonding, het bloed vormt stollingsfactoren om de verwonding te verwijderen en het gevormde gat te dichten. Als dit tot een bloedstolsel leidt, kan dit leiden tot de hierboven beschreven ernstige schade.

Bhakdi roept dringend op om de waarden voor ontsteking (D-dimeer) te controleren bij ernstige bijwerkingen om te bewijzen of deze bloedstolsels ook daadwerkelijk optreden. Het is heel goed mogelijk dat het beroertes, blindheid en veel van de andere bijwerkingen veroorzaakt. In ieder geval is de preklinische fase niet correct uitgevoerd om dergelijke problemen aan het licht te brengen. Bhakdi meldt dat het D-dimeer werd gemeten door artsen in de VS en dat er een ontsteking werd gevonden. Als deze bijwerking te vaak optreedt, moet de vaccinatie worden stopgezet. Omdat dan te vrezen valt dat op de lange termijn ook ziekten zullen voorkomen die door de korte duur van de studie niet in de klinische onderzoeken konden worden opgespoord.

Prof.Martin Haditsch, een specialist in microbiologie, virologie en infectieziekten in het TravelMedCenter Leonding en ook in het laboratorium van MVZ GmbH in Hannover, wijst erop dat er steriele vaccinaties zijn – dat wil zeggen vaccinaties die infectie voorkomen – voor polio en neusgriep vaccinaties, d.w.z. waarbij de vaccinatie precies hetzelfde pad volgt als de infectie.

Daarom geldt de slogan “Bescherm jezelf en bescherm anderen” niet voor de coronavaccinatie. In tegenstelling tot natuurlijke infectie, kan vaccinatie geen kudde-immuniteit bereiken in de zin van “transmissieblokkering”.

Daarnaast worden de verkeerde mensen ingeënt, is de informatie onvoldoende en is de geschiktheid voor vaccinatie niet vastgesteld.

Prof.Andreas Sönnichsen, hoofd van de afdeling Algemene geneeskunde en huisartsgeneeskunde aan het Centrum voor Volksgezondheid van de Medische Universiteit van Wenen, acht steriele immuniteit ook vrij onwaarschijnlijk, aangezien de antilichamen die door de vaccinatie worden gegenereerd niet effectief zijn in de luchtwegen slijmvliezen. Dit betekent ook dat het argument voor massale vaccinatie niet langer van toepassing is. Vanwege het type vaccinatie, waarbij slechts een klein deel van het virus aan het immuunsysteem wordt getoond om te leren zichzelf te verdedigen, is het heel goed mogelijk dat mutaties de vaccinatie ondoeltreffend maken.

Te weinig gegevens, vooral over groepen mensen die risico lopen

Sönnichsen bekritiseert ook het feit dat de bij voorkeur gevaccineerde oudere groepen niet in de onderzoeken voorkwamen. Ouderen sterven momenteel aan Covid-19 en ongeveer 50 procent komt uit verpleeghuizen. Alle protocollen voor klinische onderzoeken zijn ontworpen voor twee jaar, waarvan slechts 10 procent voltooid was voordat de vaccinatie begon. Omdat de gegevens ontbreken, is er alleen een voorwaardelijke goedkeuring of, in de VS, een spoedvergunning.

Bhakdi wijst erop dat verontrustende onmiddellijke bijwerkingen werden opgemerkt bij alle drie de gen-gebaseerde vaccins: ernstige zwelling en pijn op de injectieplaats, hoge koorts tot koude rillingen, ergste hoofdpijn, pijn in de ledematen en spierpijn in het hele lichaam, diarree, misselijkheid, braken. Veel gevaccineerde mensen waren ziek en konden niet werken. De bijwerkingen waren zo erg dat AstraZeneca halverwege het onderzoek het protocol moest wijzigen. Vanaf dat moment kregen de deelnemers aan de studie hoge doses pijnverlichter en koortsverlichter paracetamol, zodat de vaccinatie redelijk werd verdragen.

Het verschil met de klassieke vaccins

Dit kan niet gebeuren met klassieke vaccins. Hierbij worden gedode of ernstig verzwakte (verzwakte) virussen in het lichaam geïnjecteerd. Hoewel ze dan ook in de bloedbaan circuleren, hebben ze niet langer de mogelijkheid om de cellen binnen te dringen, en dit kan niet leiden tot dit soort microschade aan bloedvaten. Ze bieden echter ook geen of slechts beperkte bescherming tegen infectie en verspreiding van het virus.

Florian Krammer merkt ook op in zijn Twitter-thread hierboven gelinkt:

“Natuurlijke infecties of verzwakte levende vaccins wekken mucosale immuniteit op, en verzwakte levende vaccins zouden steriliserende immuniteit in de bovenste luchtwegen veel beter kunnen induceren.”

Maar dat is precies wat de mRNA-vaccins die momenteel worden gebruikt door Pfizer en Moderna en het genetische manipulatie-vectorvaccin van AstraZeneca niet.

Klassieke volledige virusvaccins zijn ontwikkeld in China en door het Franse bedrijf Valneva, dat is ontstaan ​​uit de fusie met het Oostenrijkse bedrijf Intercell in 2013 en wiens vaccin momenteel wordt getest in klinische onderzoeken in het VK.

Het komt er dus op neer dat zelfs een “landelijke” vaccinatie niet kan voorkomen dat het virus zich verspreidt.

Vaccinatie bij jongere mensen heeft helemaal geen zin, omdat het alleen werkt tegen een risico dat niet bestaat in de leeftijdsgroep of lager is dan het risico op gevaarlijke bijwerkingen.

Ter afsluiting van het fragment uit het nieuwe boek waarschuwt Bhakdi:

“Het lijkt er ook op dat de gevaccineerden sterven. Is dit misschien de immuungerelateerde verergering van ziekten waar we bang voor moeten zijn? Nu niet veroorzaakt door antistoffen, maar door toegepaste killerlymfocyten? En zou dat niet elke gevaccineerde persoon ooit kunnen overkomen – morgen, overmorgen, volgende week, volgend najaar? Omdat lymfocyten een olifantengeheugen hebben. En ze herkennen iets dat bij alle coronavirussen hetzelfde lijkt: afval. Dit betekent dat de lymfocytgerelateerde verergering van het ziektebeloop waarschijnlijk kan optreden bij elke infectie met een verwant virus. Voor elke ‘succesvol’ gevaccineerde persoon – jong of oud – en op elk moment in de nabije of verre toekomst. “

Bronnen en opmerkingen:

Meer over het onderwerp in de video “Het nieuwe boek van Sucharit Bhakdi”, gepresenteerd in gesprek met de professoren Andreas Sönnichsen en Martin Haditsch. Het leesvoorbeeld voor het nieuwe boek “Corona ontmaskerd” is te downloaden bij Goldegg Verlag .